splash_feature_article

فرانتس برنتانو (1839-1917 م) در همان زمان که ویلهلم وونت و شاگردانش به تجزیه و تحلیل محتتوای ذهن علاقه نشان می دادند، برنتانو پژوهشگر و فیلسوف دیگر آلمانی که در شهر وورتسبورگ به تدریس و تحقیق اشتغال داشت موضع مخالفی پیش گرفت. وی معتقد بود که روان شناسی باید به عملکردها یا فعالیتها بپردازد، نه به محتوای ذهن. مکتب او به نام مکتب وورتسبورگ معروف گردید که در برابر مکتب لاپیزیگ خودنمائی کرد.
در این مکتب اهمتی که به عمل و کارکرد (نه به محتوا) داده می شد نظر بسیاری از روان شناسان جهان را به خود جلب کرد و پیشرفتهای مهمی در زمینه روان شناسی کارکردگرائی حاصل آمد.

این مطلب اختصاصی سایت دکتر سلام می باشد استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز می باشد