diabet9

پژوهشگران شاخص هایی را برای  احتمال خطر کوری و یا  ازدست دادن یکی از اعضای بدن  ابداع کردند این شاخص قادر است  ریسکهای احتمالی را خیلی با دقت  به مدت ده سال مورد بررسی قرار دهند

 این تحقیق که در دانشگاه ناتینگهام انجام شده است، نشان می دهد که افراد دیابتی تمایل دارند خطرات عوارض بیماری خود را بیش از حد تخمین زنند، این موضوع می تواند به افزایش اضطراب آنان دامن زند. الگوریتم موجود اولین الگوریتم برای پیش بینی خطر نابینایی و قطع عضو برای مدت ده سال است.

محققان با آنالیز اطلاعات از دو پایگاه اطلاعاتی بزرگ: پایگاه اطلاعاتی UK QResearchو Clinical Practice Research Datalinkبرای ابداع این الگوریتم استفاده کردند. آنها سپس از فهرست کاملی از  متغیرهای پیش بینی خطر ابتلا به این عوارض، از جمله: نوع دیابت، سن بیمار، مدت زمان تشخیص دیابت، وضعیت استعمال دخانیات(سیگار)، نمایه ی توده ی بدنی، فشارخون و هموگلوبین A1Cاستفاده کردند. آنها نتایج آنالیزهای خود را برای ایجاد الگوریتمی که در یک محاسبه گر وب قابل بکارگیری باشد، استفاده کردند. بدین ترتیب کاربران با دادن جزئیات بیماری دیابت خود به محاسبه گر بروی وب می توانند از خطر قطع عضو یا نابینایی خود در طی  ده سال آینده، مطلع شوند.

 محققان می گویند: ما معادلات پیش بینی خطر معتبری را برای پیش بینی خطر مطلق ابتلا به نابینایی و قطع اعضای انتهایی درطی ده سال، برای زنان و مردان مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 نوشتیم. این ابزار  برای اولین بار برای پیش بینی خطر ده ساله ی کوری و قطع عضو که باعث بیشترین نگرانی بیماران می شود و می تواند بر کیفیت زندگی این افراد تأثیر گذارد، ابداع  شده است.

محققان معتقدند این الگوریتم و محاسبه گر آن می تواند بیماران را از شرایط  بیماری خود مطلع  کرده و بر تصمیم گیری آگاهانه ی آنها برای مدیریت دیابت تأثیر گذارد، از سوی دیگر از میزان اضطراب  و افسردگی  آنها بکاهد.

محققان می گویند: کسب اطلاعات دقیق در مورد خطر ابتلا به این عوارض می تواند به بیمار برای ارزیابی میزان خطرات و انتخاب گزینه های درمانی و ایجاد تعادل بین انتخابهای او تأثیر گذارد و از میزان اضطراب و افسردگی بیمار که بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی دارد، بکاهد. این الگوریتم برای پزشکان و خدمات بهداشتی، بعنوان یک روش دقیق برای پیش بینی خطر مطلق ابتلا به این عوارض کمک می کند تا برنامه های غربالگری را بر اساس میزان خطر فردی طراحی کنند و از منابع مالی محدود به روش  صحیح تری استفاده نمایند.

منبع : http://diabetestma.org/