27-18

شاد بودن یک خصوصیت است که پدر و مادر باید در کودکشان ایجاد منند. داشتن یک فرزند شاد هم برای خانواده خوشایند است ، هم برای خود فرزند. ایجاد حس شادی در کودک را می توان با ساده ترین وسایل به وجود آورد. مسلما بچه ای که شاد باشد می تواند این حس را تا بزرگسالی در وجود خودش نگاه دارد.

 

1) با فرزندتان به بازی و جست و خیز بپردازید و با هم توپ بازی کنید. در روزهای برفی زمستان، آدم برفی درست کنید و با او برف بازی کنید.

 

2) با صدای بلند با او بخندید، لطیفه بگویید، داستان‏های طنزدار و خنده‏دار بخوانید، ترانه‏های شاد زمزمه کنید و به دنبال سرگرمی‏های شاد کننده باشید. خنده از فشارهای روانی می‏کاهد و باعث می‏شود که اکسیژن بیشتری به مغز و بدن برسد. پس می‏توان با روحیه‏ی بهتری به حل مشکلات پرداخت.

 

3) کودکان موفق، کودکانی شادند و کودکان شاد، کودکانی موفق هستند. اگر قصدتان فراهم آوردن یک زندگی توام با تلاش و کوشش است، سعی کنید عاداتی را در فرزندتان تقویت کنید که روحیه‏ی تحمّل و مقاومت را در او بالا ببرد.

 

4) کمک کردن و حمایت کردن را به کودک بیاموزید. هر کودکی برای اینکه احساس ارزشمندی کند، نیازمند حسّ تعلّق نسبت به گروهی است که در آن زندگی می‏کند. از فرزندتان بخواهید تا اسباب بازی‏های قدیمی و وسایلی را که مدت‏هاست به سراغشان نرفته، به بچه‏های مستمندی که می‏شناسد، هدیه دهد.

 

برای انتقال شادی لازم است تا روابط شما با اعضای دیگر خانواده  مانند همسرتان نیز شاد باشد . روابط محبت آمیز همراه با احترام و پذیرش می تواند شادی  را دو چندان کند .

 

5) در مورد تشویق فرزندتان خلّاق باشید. وقتی که فرزندتان در انجام کاری موفق شده و توانسته است که به هدفش برسد، تنها به او نگویید «آفرین! خیلی خوب است» بلکه سعی کنید با یافتن کلمات و جملاتی که شادی و مسرت شما را از پیروزی و موفقیت او نشان می‏دهد، او را تشویق و حمایت کنید. برای مثال بگویید: «داستانی که در باره‏ی قهرمانان خیالیت نوشته بودی، خیلی واقعی و ملموس نشان می‏داد و من احساس کردم که داستان تو از یک ماجرای واقعی سرچشمه‏ گرفته است.»این گونه جملات، مفهوم بیشتری از یک آفرین گفت ساده‏ در بر دارند و موجب تقویت حسّ شایستگی و ارزشمندی فرزندتان می‏شوند ولی مراقب باشید که تشویق‏ها بیش از حدّ لازم نباشد.

 

6) نسبت به تغذیه‏ی فرزندتان دقیق باشید. اگر او بداخلاق و ایرادگیر است در صورتی که بیمار نباشد، شاید گرسنه باشد.

7- هنر درونی فرزندتان را کشف کنید و به او کمک کنید تا شکوفا شود. پرداختن به علائق و نیاز های درونی راه را برای تخلیه هیجانی و کسب آرامش برای فرزندتان باز تر می کند . بنابراین به جای اجبار و تحمیل خواسته ها و علائق خود، اجازه دهید او درونش را بشناسد و پرورش دهد .

 

8-  به صحبت فرزندتان فعالانه گوش دهید و به او توجه کافی نمایید و به او و سخنانش احترام بگذارید. کودکانی که احساس های بهتری از خود دارند و عزت نفس بالاتری دارند شادتر زندگی می کنند.

9- پر واضح است که هر پدر و مادری دوست دارد که فرزندشان بهترین باشد اما باید به استعدادها و توانایی‏های بچه‏ها نیز توجه کرد.

11- روش حل مساله را به فرزند خود یاد بدهید. از بستن بند کفش گرفته تا عبور بی‏خطر از خیابان، از غذا خوردن گرفته تا یافتن جواب مساله ریاضی، همگی از جمله آموزش‏هایی هستند که هر پدر و مادری برای رسیدن فرزند به استقلال فردی به او باید بیاموزند.

 

12- امکان درخشیدن را به کودک بدهید. هر کودکی توانایی و استعداد خاصی دارد. چرا نباید این امکان را به او داد تا خودی نشان دهد؟ آیا او کتاب خواندن را دوست دارد؟ اگر چنین است در این صورت می‏توانید به او اجازه دهید زمانی که شما آشپزی می‏کنید یا به گل‏ها می‏رسید برایتان کتاب بخواند. و یا اگر به باغبانی گرایش زیادی نشان می دهد آبیاری گل و درخت ها را به بسپارید و یا به او کمک کنید تا گیاهی بکارد یا تکیه گاهی برای یک شاخه خمیده درست کند .