انسان های افسرده منابع عزت نفس خود را که در رسیدن به اهداف آنان را یاری می دهد از دست می دهند. آنان انتظار دارند دیگران این منابع را برایشان جایگزین کنند ولی می دانند که چنین خواسته هایی نامنصفانه و غیر واقعی است و در نتیجه غرق در شرمساری و خودمقصر پنداری می شوند. آنان عاجزانه طالب محبت هستند ولی احساس می کنند شایستگی اش را ندارند. آنان نمی توانند اصول و ارزش هایی را برای خود تعیین کنند یا زندگی شان را در چارچوب اولویت های متعارف تنظیم کنند چون به قضاوت خود اطمینان ندارند. برای آن ها رسیدن به هدفی ارزشمند خوشحال کننده نیست چون همه هدف ها را یکسان می پندارند. برای آنان فقط سوزاندن غذا می تواند غرور فارغ التحصیل شدن از دانشگاه را خنثی کند. بنابراین این افراد باید بیاموزند چگونه اولویت های زندگی خود را می توانند تعیین کنند. باید یاد بگیرند که به تصمیم های خود اعتماد و برای کارهایی که به سرانجام می رسانند احساس غرور کنند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
