620x330xRemedies-For-Kidney-Infection.jpg.pagespeed.ic.kKckuztNgc

هنگامی که به بیماری کلیه، مبتلا هستید نیاز به تغییر در رژیم غذایی دارید که می تواند  از کلیه ها محافظت و به بهتر شدن بیماری کمک کند. همچنین می تواند به کنترل بیماریهای دیگر مانند دیابت و فشار خون بالا نیز کمک کند. برخی از ایده های کلی در مورد چگونگی  پیروی از رژیم غذایی  با دکتر و یا متخصص تغذیه باید انجام شود.اکثر کسانی که بیماری کلیوی  مبتلا هستند نیاز به محدود کردن نمک،  و پروتئین هستند

يک رژيم غذايي حاوي پروتئين کم براي جلوگيري از وخيم‌ تر شدن بيماري کليه در افراد مبتلا به عملکرد غيرطبيعي کليوي، کارايي دارد.

به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، روزنامه “نيويورک تايمز” در مقاله ‌اي مي ‌نويسد: اين نوع رژيم غذايي در عين حال که سديم و پتاسيم کمي دارد، بيماراني که اين رژيم را دنبال مي ‌کنند بايد مصرف مايعات را نيز محدود نمايند.

هدف از طرح اين مقدمه اشاره به موضوع مهم کنترل بيماري کليه از طريق رژيم غذايي و تغذيه مناسب است.

متخصصان مي گويند؛ هر چند بيماري مزمن کليه، عده زيادي را مبتلا مي‌ کند اما با يک تغذيه محدود کننده و تغيير در الگوي زندگي مي ‌توان از شدت اين بيماري و باري که به بيمار و اطرافيانش وارد مي ‌سازد، کم کرد.

اين مقاله مي‌ افزايد: وقتي فرد به بيماري مزمن کليه مبتلا مي ‌شود کليه ‌ها ديگر قادر به پاک سازي خون از پس‌ مانده هاي غذايي و مايعات سمي بدن نيستند. فرد بيمار مي‌ تواند با محدود کردن نوع غذاهايي که مي ‌خورد مانع از تشکيل زياد اين مواد زائد در خون و وخيم ‌تر کردن مشکل کليه‌ ها شود.

ابتدا توصيه مي ‌شود که اين بيماران مصرف سديم(نمک)، پتاسيم، پروتئين، مايعات، فسفر و کلسيم را کاهش دهند.

بايد توجه داشت که رژيم دارويي سنگين به همراه محدود کردن رژيم غذايي ممکن است غذاها را براي بيمار بي ‌مزه کند. دراين شرايط بيماران اغلب شکايت مي‌ کنند که دهان شان بي ‌مزه شده و مزه غذاها را احساس نمي ‌کنند و بنابراين به غذاهاي فرآوري شده روي مي ‌آورند اما بايد هشدار داد که مصرف اين غذاها خيلي بيشتر آسيب مي ‌رساند.

غذاهاي فرآوري شده حاوي مقادير زيادي نمک و نگهدارنده ‌ها هستند. اما متخصصان يک راهکار ارائه کرده و توصيه مي‌ کنند که افزودن آب ليمو به غذاهاي مناسب و انتخاب شده مي ‌تواند طعم آن ها را افزايش دهد.

اما يک رژيم غذايي کنترل شده براي اين بيماران به قرار زير است:

* نمک يا سديم عامل اصلي بروز بيماري مزمن کليه، فشارخون بالا و بيماري قلبي است. بنابراين مصرف روزانه آن حتما بايد محدود شود.

به اين منظور پس از طبخ غذا و به هنگام مصرف دوباره به آن نمک اضافه نکنيد. هرچه نمک کمتر بخوريد بهتر است. اما به خاطر داشته باشد که اگر مصرف نمک خيلي کاهش يابد هم خوب نيست چون اين جور مواد غذايي در عوض حاوي مقادير زيادي پتاسيم هستند.

* رژيم غذايي حاوي پروتئين اندک مي ‌تواند پيشرفت بيماري را آرام کند و مانع از تشکيل اوره اضافه شود.

* در برخي از بيماران به ويژه آن هايي که دياليز مي شوند ممکن است ميزان پتاسيم افزايش يابد که قطعا خطرناک است. براي تنظيم اين ماده معدني هر بيمار حتما بايد با پزشک خود مشورت کرده و روش مناسبي را از وي دريافت کند. به علاوه کنترل منظم پتاسيم ضروري است.

* کنترل سطح فسفر نيز ضروري است؛ چون مقدار زياد آن باعث نارسايي کليه‌ ها، بيماري استخواني و مشکلات قلبي مي ‌شود.

* کلسيم يکي از نگراني‌ هاي ديگر براي بيماران کليوي است چون اگر کنترل نشود باعث بروز بيماري جدي استخواني در سال ‌هاي آتي مي ‌شود.

* اين بيماران بايد مصرف مايعات را نيز کنترل کنند. اين بيماران اگر تحت دياليز نيستند، مصرف مايعات را محدود نکنند مگر اين که مشکل تجمع مايع را پيدا کنند. به اين ترتيب آن ها بايد فقط وقتي تشنه مي ‌شوند، آب بنوشند.

با اين توضيحات داشتن تغذيه مناسب منجر به کنترل فشارخون، وزن، کلسترول و ميزان قند خون مي ‌شود و پيشرفت بيماري کليه را کند مي ‌کند.