Hemorragic_effusion

 

هنگامی که این اتفاق می افتد، قلب  خون پمپ نمی کند و در نتیجه خون کافی به سایر قسمتهای بدن نمیرسد، که می تواند به نقص عضو، شوک و حتی مرگ منجر شود.  در نهایت  در بیماری تامپوناد قلبی ، کمبود خون به قلب و سایر قسمت های بدن می تواند به شوک، نارسایی ارگان ها و ایست قلبی  منجر شود.

مقدار طبیعی مایع داخل پریکاردی بین ۱۵ تا ۵۰ میلی لیتر و فشار داخل آن صفر تا سه میلیمتر جیوه کمتر از فشار جو است و به افزایش فشار داخل فضای پریکاردیال در اثر تجمع مایع به حدی که موجب اختلال فعالیت قلب شود ، تامپوناد قلبی گفته می شود . تجمع سریع و ناگهانی ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی لیتر مایع در داخل فضای پریکارد می تواند باعث افزایش فشار تا ۲۰ – ۳۰ میلیمتر جیوه و در نتیجه تامپوناد قلبی شود . ولی اگر تجمع مایع مزمن و در طولانی مدت بوقوع بپیوندد ، حتی تجمع ۱۵۰۰ – ۱۰۰۰ میلی لیتر مایع نیز ممکن است موجب تامپوناد نشود .

 

شایعترین علل تامپوناد به ترتیب شیوع عبارتند از :
  • نئوپلازی
  • پریکاردیت ایدیوپاتیک یا ویروسی
  • اورمی
  • اعمال تهاجمی قلب ( خصوصا کاتریزاسیون قلبی ، گذاشتن پیس میکر داخل قلبی )
  • پارگی دیواره آزاد بطن در پی MI ( شایعترین علت در CCU)
  • عفونت های باکتریال و سل

تظاهرات بالینی :

 

تابلوی اصلی :
  • کاهش فشار خون
  • افزایش فشار ورید مرکزی (CVP)
  • قلب کوچک و آرام ( تریاد Beck )

بر حسب سیر استقرار بیماری ، تظاهرات آن تا حدودی متفاوت است . در موارد حاد و شدید ، سنکوپ و شوک تابلوی اصلی بوده و در موارد خفیف تر بیماری با بی قراری ، ضعف و بی حالی ، تاکی پنه ، تپش قلب ، سردی انتهاها و گاهی تنگی نفس و درد سینه تظاهر می کند . موارد مزمن بیماری معمولا با علائم و نشانه های نارسایی قلبی تظاهر می کند . بطوریکه شواهد نارسایی بطن راست بارزتر از نارسایی بطن چپ است و لذا تابلوی اصلی آن به صورت ادم محیطی ، آسیت ، هپاتومگالی و علائم و نشانه های کاهش برون ده قلبی ( ضعف و بی حالی ) می باشد . در کل ، افزایش فشار ورید مرکزی (CVP) ، ریه نسبتا پاک ، ضعیف بودن صدا های قلبی و نبض پارادوکس شاه علامت های تامپوناد پریکارد هستند .

افزایش فشار ورید مرکزی (CVP) : در مواردیکه محدودیت در اتساع دهلیز و بطن راست وجود ندارد ، در زمان دم فشار ورید مرکزی کاهش می یابد و از نظر بالینی با کلاپس ورید جوگولر مشخص می شود . ولی در پریکاردیت فشارنده و گاهی تامپوناد ، CVP نه تنها کاهش نمی یابد بلکه ممکن است افزایش یابد ( اتساع ورید جوگولر ) که به آن نشانه کوسمال (Kussmal`s Sing) گفته می شود .Kussmal`s Singنبض پارادوکس (Pulses Paradoxus) : در حالت طبیعی فشا ر خون سیستولیک (S BP) در طی دم مقداری کاهش می یابد که معمولا کمتر از ۱۰mmHg می باشد . نبض پارادوکس زمانی اطلاق می شود که این کاهش فشار خون در طی دم بیش از ۱۰ – ۲۰mmHg باشد . برای تعیین وجود نبض پارادوکس بهترین روش ، اندازه گیری مستقیم فشار خون شریانی است . ولی در کلینیک می توان با استفاده از فشار سنج معمولی آن را تشخیص داد برای این کار ابتدا فشار سنج را دور بازوی بیمار بسته و سپس تا ۲۰mmHg بالاتر از S BP باد می شود . آنگاه به تدریج فشار پایین آورده می شود تا اینکه اولین صدای کورتکوف فقط در طی دم قابل شنیدن باشد . در این سطح فشار خون ثبت شده و مجددا فشار به تدریج و آهسته کاهش می یبد تا اینکه صدای اول کورتکوف هم در دم هم در بازدم شنیده شود . تفاضل این نقطه از فشار از فشار قبلی ، میزان نبض پارادوکس خواهد بود .

3