همه چیز درباره واکسیناسیون سگ

واکسیناسیون سگ از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که بیماری های خطرناکی نظیر هپاتیت در سگ واگیردار است و از حیوانی به حیوان دیگر سرایت پیدا میکند؛ ولی باید توجه داشت که با یک واکسن ساده میتوان از مبتلا شدن حیوان خانگی به این ویروس جلوگیری کرد. البته باکتری ها و ویروس های خطرناک تری وجود دارند که حتی میتوانند باعث مرگ سگ شوند؛ که در ادامه قصد داریم آن ها را به شما معرفی کنیم. با ما همراه باشید.

واکسیناسیون سگ:

●parvovirus:
ویروس پاروو یکی از شایع ترین و مقاوم ترین ویروس هاست و گونه های بسیار متفاوتی دارد که در 80 درصد موارد کشنده هستند، به خصوص برای توله سگ ها بسیار خطرناک است.
این ویروس با اثر بر روی روده و مغز استخوان موجب اسهال و استفراغ و همچنین کاهش ایمنی بدن میشود و از علائم دیگر آن میتوان بی حال و بی اشتهایی را نام برد.
این ویروس از طریق ارتباط با حیوان آلوده یا ارتباط با مدفوع و ترشحات حیوان آلوده و با ارتباط با محیط آلوده به حیوان منتقل میشود.
●distemper:
ویروسی است که اغلب به ریه و روده و سیستم عصبی سگ حمله میکند.

ویروس دیستمپر بک ویروس مسری و کشنده است که از طریق تماس با حیوان آلوده به این ویروس به سگ منتقل میشود.
علائم بیماری: بی اشتهایی-تب-بی حالی-آبریزش از بینی و چشم-ذات الریه و اسهال است، همچنین در مواردی سبب ضخیم شدن بالشتک های انگشتی میشود و در موارد شدید باعث به وجود آمدن اختلالات عصبی مثل صرع و تشنج میشود.
*سگ های جوان بیشتر در معرض خطر آلودگی با دیستمپر هستند.
*در حال حاصر هیچ درمان قطعی برای دیستمپر وجود ندارد و تنها راه موثر پیشگیری است.
●پاراآنفولانزا:
این بیماری ویروسی، علائمی مانند سرفه-آبریزش بینی و تب دارد.
این ویروس بر مویرگ های ریه اثر میگذارد، بنابراین ممکن است حیوان سرفه ی خونی داشته باشد.
●هپاتیت:
یک بیماری واگیردار در سگ می باشد و علائم آن: تب-افسردگی-ذات الریه هستند.
ورود این ویروس از طریق ادرار، مدفوع و بزاق سگ بیمار به دستگاه گوارش سگ سالم، باعث مبتلا شدن حیوان میشود.
ویروس هپاتیت، کبد،کلیه، طحال و ریه را مورد حمله قرار میدهد و اولین علامتی که بروز پیدا میکند تب است.
●لپتوسپیروز:
عامل بیماری زا نوعی باکتری است که از طریق ادرار دفع میشود. ادرار حیوان مبتلا موجب آلوده شدن آب های ساکن میشود و از آنجایی که این باکتری مدت های زیادی در آب راکد و خاک میتواند زنده بماند، از طریق تماس حیوان حیوان سالم با آب های راکد آلوده انتقال پیدا میکند، همچنین تماس مستقیم با سگ بیمار، تماس جنسی با سگ بیمار و یا تماس با ترشحات سگ بیمار موجب آلودگی سگ با این باکتری میشود.
در بیشتر موارد حیوانات مبتلا به این بیماری هیچ علائم بیماری ای را نشان نمیدهند و بدون هیچ نشانه ای میتوانند ناقل بیماری باشند و از طریق ادراد محیط را آلوده کنند.
در برخی موارد حیوانات مبتلا علائمی مثل تب-ضعف-بی اشتهایی-اسهال-سرفه و عطسه را دارند.
این باکتری به سراسر بدن حیوان حمله میکند و عملکرد کلیه و کبد را مختل میسازد و باعث نارسایی کلیه و یا التهاب کبد میشود و در نهایت سبب مرگ حیوان میشود.
●کروناویروس:
ویروسی است که به سیستم تنفسی حمله میکند و به تدریج این سیستم را از کار می اندازد و علائمی مثل سرفه و تب و ذات الریه را دارد.

 

زمانبندی واکسیناسیون:
به طور کلی بهترین زمان برای زدن واکسن سه با چهار گانه در گربه و چهار تا هفت گانه در سگ، در هفته ی 6 تا 8 پس از تولد است. بعد از آن تکرار این واکسن 3 تا 4 هفته بعد به همراه دوز اول واکسن هاری است. بعد از آن سگ و گربه هر یکسال باید تمام این واکسن ها را تکرار کنند.

 

عوارض:
از آنجایی که واکسن حاوی عامل بیماری زا به صورت کشته شده و یا ضعیف شده است، در برخی موارد ممکن است عوارض داشته باشد.
-باید توجه داشت که سلامت حیوان قیگبل از واکسیناسیون چک شود زیرا در صورتی که حیوان بیمار باشد و واکسن دریافت کند بیماری عود میکند.
-در موارد نادر ممکن است حیوان نسبت به واکسن آلرژی داشته باشد که این را با علائمی مثل رنگ پریدگی و استفراغ و … نشان میدهد که معمولا حدود 20 دقیقه بعد از واکسیناسیون ظاهر میشوند.
-حیواناتی که واکسینه شده اند ممکن است به صورت گذرا دچار تب یا بی حالی و یا بی اشتهایی شوند که خود به خود رفع میشود.

منبع: www.vistapethospital.com