شاید شما نیز در هنگام کنفرانس دادن یا سخنرانی کردن در یک جمع احساس استرس داشته باشید و کمی نیز نگران باشید ، اختلال جمع هراسی حالتی است که در آن فرد در جمع ، احساس استرس شدید و کمرویی بیش از حد دارد.
جمع هراسان از اینکه دیگران کنجکاوانه زیر نظرشان می گیرند، مدام و شدیدا در بیم به سر می برند و اعمال شان آنان را سراسیمه و سرافکنده می کند. هرچند ظاهرشدن در انظار عموم برای بسیاری از انسان ها با درجاتی از اضطراب توام است، اما باید دانست که امکان دارد مقادیر دلهره در مبتلایان به جمع هراسی به اندازه ای زیاد باشد که اینان از موقعیت های اجتماعی روی بگردانند. با اینکه شمار کثیری از گرفتاران به اختلال یادشده درمی یابند که امکان دارد وحشت، مفرط یا خلاف واقع باشد، ولی در چیره شدن بر آن ناتوان هستند؛ امکان دارد جمع هراسی صرفا به یک وضع محدود شود (مثل ترس از صحبت در مکان رسمی یا غیررسمی، یا خوردن، نوشیدن یا نوشتن در جلوی دیگران) یا شاید در شدیدترین حالت چنان گسترده باشد که شخص در هر موقعیت اجتماعی با نشانه های ترس روبه رو شود. احتمال دارد جمع هراسی بسیار فزاینده باشد و افزایش یابد. مبتلایان به این بیماری، اغلب از تشکیل یا حفظ ارتباطات صمیمانه خودداری می ورزند یا امکانات مربوط به پیشرفت پیشه شان را نمی پذیرند. حتی برخی از آنان خانه نشین می شوند.
نشانه های جسمانی چنین اختلالی غالبا همراه با اضطراب شدید جمع هراسی است. مبتلایان به چنین هراسی با علایمی رویارو می شوند ازجمله کم رویی، تعریق فراوان، لرزش و سایر علامت های اضطراب مانند اشکال در صحبت، دل آشوب (تهوع) و سایر ناراحتی های گوارش. این نشانه های آشکار احتمالا بیم از مخالفت را در موقعیت های اجتماعی افزایش می دهد و ممکن است خود همین علایم، کانون اضافی هراس شده و دور باطلی به وجود آورند.
شیوع
حدود ۷/۳درصد جمعیت ایالات متحده در سنین بین ۱۸ تا ۵۴ سال (تقریبا ۳/۵ میلیون آمریکایی) در سال خاصی به جمع هراسی مبتلا می شوند.جمع هراسی، زنان را دوبرابر مردان گرفتار می کند، هرچند شمار زیادتری از مردها برای این اختلال ویژه، به روانشناسان و روانپزشکان مراجعه می کنند.معمولا این اختلال در دوران کودکی یا اوایل نوجوانی آغاز می شود و ندرتا پس از ۲۵ سالگی بروز می کند.
علت ها
پژوهش پیرامون علل جمع هراسی در جریان است.برخی بررسی ها، بیانگر وجود ناحیه کوچکی در مغز به نام بادامک است که تصور می رود در مرکز آن قرار دارد و واکنش های مربوط به ترس را مهار می کند.مطالعات صورت گرفته در زمینه حیوانات، دلالت بر آن دارد که جمع هراسی احتمالا جنبه توارثی دارد.بخشی از تحقیق های به عمل آمده حاکی است که اختلال جمع هراسی، مبنای زیست شیمیایی دارد. دانشمندان را عقیده بر این است که اختلال مورد بحث احتمالا بر پایه تنکردشناسی (فیزیولوژی) یا هورمونی استوار است.پژوهش های دیگر، تاثیر محیط را در ایجاد جمع هراسی موثر می دانند. امکان دارد مبتلایان به جمع هراسی از مشاهده رفتار و پیامدهای سایرین، فرآیندی موسوم به فراگیری مشاهده و انگاره (الگو)سازی اجتماعی، بیمناک شوند.
بیماری های همزمان و همراه با جمع هراسی
جمع هراسی ممکن است از عزت نفس بکاهد و خطر افسردگی و خودکشی را بیفزاید.امکان دارد کسانی که با چنین اختلالی دست به گریبانند به مصرف الکل یا سایر مواد مخدر روی آورند که به اعتیاد بینجامد.بسیاری از این قبیل افراد به سایر اختلالات اضطرابی نظیر اختلال هراس، وحشت زدگی یا اختلال وسواس فکری عملی نیز دچار می شوند. مخصوصا چنان اضطرابی سروپایشان را می گیرد که با حمله های اضطرابی دست به گریبان می شوند (حمله شدید وحشت با نشانه های جسمانی) هنگامی که حمله های وحشت بروز می کنند، امکان دارد مبتلایان به جمع هراسی ارزیابی های نهایی نمایند تا از اوضاعی دوری کنند که طی آن ممکن است احتمالا حمله وحشت زدگی دیگری روی دهد یا دست یابی به کمک غیرممکن باشد. این اجتناب، ممکن است سرانجام به «ترس از مکان های باز»، ناتوانی از رفتن به محیط های شناخته شده و مطمئن به دلیل ترس و دلواپسی، بینجامد.
شیوه های درمانی
پژوهش ها مشخص کرده است که برای مداوای جمع هراسی انواع درمان ها موثرند، مشتمل بر دارودرمانی، روان درمانی یا مخلوطی از هردو راهکار. معلوم شده است که رفتاردرمانی شناختی در معالجه جمع هراسی مفید است. یک ویژگی بارز این مداوا دربردارنده موقعیت درمانی است که بیماران را در معرض موقعیت های ترسناک قرار داده و به آنها کمک می کند که در چنان موقعیت ها احساس راحتی کنند. مثلا فنونی از قبیل تنفس عمیق را به مردم می آموزند تا میزان اضطراب شان را مهار کنند.جنبه مهم دیگر درمان، بازسازی شناختی است که شامل کمک به افراد در شناخت داوری های نادرست و ایجاد انتظارات واقع گرایانه تر احتمال خطر در موقعیت های اجتماعی است.درمان حمایتی، مانند گروه درمانی، یا زوج و خانواده درمانی که اطلاعات سودمندی اختلال را به مردم می رسانند.
