کودکان در ماه ها ی متفاوتی شروع به صحبت کردن و یا گفتن کلماتی ابتدایی می کنند.گاهی والدین با شرایطی رو به رو می شوند که کودکان در بین جمع زیادی صحبت نمی کنند و یا در مکان هایی تمایل به صحبت کردن ندارند. در این مطلب قصد داریم به دلایل این موضوع بپردازیم.
محمدحسین قلی‌زاده کارشناس مشاور و راهنمایی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛ در رابطه با حرف نزدن اختیاری در برخی کوکان اظهار داشت: سکوت انتخابی یا اضطرابی یکی از اختلالات اضطرابی پیچیده در کودکان است.
وی ادامه داد: اضطراب کودک در یک محیط خاص به ناتوانی کودک برای صحبت کردن در وی منجر می‌شود.
قلی زاده در این رابطه افزود: این محیط می تواند مدرسه یا مهمانی های خانوادگی باشد، چنین کودکانی معمولا در محیط دیگری که راحت هستند به سادگی صحبت و مانند یک کودک عادی با دیگران ارتباط برقرار می کنند.
این کارشناس مشاوره و راهنمایی عنوان کرد: اغلب بچه هایی که به چنین اختلالی مبتلا هستند، در واقع نوعی اضطراب اجتماعی دارند.
وی اظهار داشت: این کودکان از صحبت کردن در جمع هراس دارند و این مساله برایشان ناتوان کننده و عذاب آور است.
قلی زاده افزود: کودکانی که به سختی صحبت می‌کنند، ناچار هستند از ارتباطات غیر کلامی استفاده کنند و این امر منجر به کاهش ارتباطات اجتماعی کودک با همسالانش خود نیز می‌شود.
این کارشناس مشاوره و راهنمایی ادامه داد: کودکان مبتلا به سکوت اختیاری قادر به حرف زدن نیستند و این چیزی فراتر از اراده خود کودک است.
وی بیان کرد: البته ممکن است با شنیدن کلمه “انتخابی” تصور اطرافیان این باشد که کودک در ایجاد علایم خود نقش دارد، اما این تصور کاملا غلط است.
چگونه تشخیص دهیم سکوت کودک انتخابی است؟
ناتوانی مستمر در تکلم در موقعیتهای اجتماعی خاص مثل مدرسه که توقع داریم کودک صحبت کند.
در پیشرفت تحصیلی یا ارتباط اجتماعی با همسالان و یا اقوام اختلال دارد.
اختلال در صحبت کردن کودک در برخی مکانها بیشتر از یک ماه طول بکشد.
قلی زاده در رابطه با زمان بروز اختلال سکوت اختیاری در کودکان گفت: این اختلال معمولا از سنین ۵ یا ۶ سالگی آغاز شده و در همه کودکان به یک شکل بروز نمی‌کند.
وی ادامه داد: در کودکانی که این اختلا وجود دارد در محیط های غیرخانوادگی نوعی ماتزدگی و بی حرکتی دیده می‌شود و این کودکان منزوی هستند.
این کارشناس مشاوره و راهنمایی گفت: کودکانی که در خانه مورد آزار و اذیت و خشونت هستند بیشتر به این اختلال دچار شده و حتی ممکن است در خانه هم سکوت کنند.
قلی زاده بیان کرد: کودکانی که به سکوت مبتلا می شوند، غالباً از کودکی خجالتی و درونگرا هستند.
وی ادامه داد: این کودکان به شدت مستعد اضطراب بوده و احساسات خود را به سادگی بروز نمی دهند.
این کارشناس مشاوره و راهنمایی در رابطه با درمان این کودکان گفت: اگر اختلال سکوت انتخابی در کودک بر اثر یک ضربه روانی نباشد با رفتار درمانی و کمک والدین برطرف خواهد شد.
وی در رابطه با نقش والدین در درمان این اختلال افزود: والدین با حضور در کلاس های آموزشی باید یاد بگیرند تا با استفاده از اصول رفتاری تقویت و عدم تقویت، به جای کمک نابجا و عجولانه به کودک در مواقع سکوت، او را ترغیب به صحبت کردن کنند.
قلی زاده ادامه داد: تغییر سبک زندگی، تغییر محیط زندگی کودک و آموزش‌های لازم برای مقابله با اضطراب کودکان کمک شایانی به رفع مشکل این اختلال خواهد کرد.
وی در پایان افزود: کمک گرفتن از یک روان درمان و روشهای روان درمانی در درمان این اختلال بسیار موثر است.
منبع: قدس آنلاین