یکی از خوراکی هایی که خوردن آن در طول هفته برای همه ی افراد توصیه می شود ماهی است. اما باید توجه داشته باشید که ماهی می تواند سلامت شما را به خطر بی اندازد در صورتی که مسموم باشد. راه های تشخیص ماهی تازه از کهنه را در این مطلب شرح خواهیم داد.
اولین نکته ای که باید بدانید این است که ماهی تازه به هیچ عنوان بو نمی دهد. ماهی دارای مقادیری آمونیاک است و هرچه ماهی مانده تر باشد بوی تندتری می دهد. برای امتحان این مسئله دفعه بعد که به خرید رفتید سراغ یک ماهی فروشی که دارای حوضچه است و ماهی زنده می فروشد بروید، خواهید دید که ماهی به هیچ عنوان بوی بدی نمی دهد.
چند نشان ظاهری در ماهی وجود دارد که ماهی تازه و مانده را قابل تشخیص می کند:
چشم ماهی تازه، شفاف و براق است. ماهی پس از مدتی چشمش مات شده و کمی خاکستری رنگ می شود.
بدن ماهی باید براق یا به اصطلاح متالیک باشد. ماهی مانده کدر و بی رنگ و حال است.
ماهی را بو کنید. ماهی تازه بوی آب دریا می دهد. گاهی ماهی تازه بوی خیار می دهد. ماهی مانده بوی آمونیاک می دهد و هرچه بماند این بو بیشتر می شود. ماهی در یخ هم فاسد می شود، مگر اینکه شکمش خالی شده باشد، چون ماهی از درون هم فاسد می شود. یادتان باشد بوی ماهی با خوابانیدن در سس، ادویه و پختن از بین نمی رود.
فلس ماهی تازه به آسانی جدا نمی شود. اگر ماهی مانده را فشار دهید جای انگشت تان روی آن می ماند. ماهی تازه سفت و محکم است.
آبشش ها را باز کنید. داخل آن باید قرمزخونی باشد. آبشش ماهی مانده رنگ پریده و روشن است.
اگر از فروشگاه های زنجیره ای خرید می کنید، انواع ماهی در قطعات و بسته بندی های متنوع تازه به فروش می رسد.
تصور عمومی بر این است که ماهی جنوب بو می دهد و کیفیت پایین تری نسبت به ماهی شمال دارد. این تصور از پایه غلط است. ماهی جنوب و شمال ایران اساسا با هم متفاوتند. ماهی های خلیج فارس تکامل یافته ترند، به همین دلیل اکثر آنها تیغ کمی دارند و این یک مزیت هنگام خوردن است. البته استثناهایی هم وجود دارد مثل ماهی صبور در جنوب که پرتیغ است و کفال در شمال که تیغ کمی دارد. ماهیان جنوب تنوع بسیار زیادی دارند به همین دلیل شما می توانید به آسانی ماهی مطابق ذائقه خود پیدا کنید. ماهی های جنوب به این دلیل که در آب پر از نمک و املاح تری زندگی می کنند و تغذیه متفاوتی دارند، از ماهی های شمال طعم بهتر و قوی تری دارند اما درعوض اکثر آنها بافت سفت تری دارند پس اگر دوست دارید گوشت ماهی به اصطلاح مثل پنبه نرم باشد، سراغ ماهی های شمال مانند ماهی سفید بروید، البته در بین ماهی های جنوب هم انتخاب های بی نظیر و البته گران قیمتی مثل حلواسفید (زبیدی) وجود دارد که از نظر بافت و مزه در جهان بی رقیب است. مهم ترین دلیلی که ماهی جنوب درنظر عموم بو می دهد، فاصله نوار ساحلی جنوب با مرکز کشور است. ماهی شمال سریع تر و آسان تر به مرکز می رسد بنابراین کیفیت بهتری دارد. اگر در تهران هستید، بهترین محل برای خرید ماهی جنوب با کیفیت بازار بهجت آباد است که ماهی هر روز با پرواز و کاملا تازه عرضه می شود. بسته به کیفیتی که ماهی در این مکان عرضه می شود، قیمت آن به نسبت بازار کمی بالاتر است که باتوجه به تازگی و تنوع آن کاملا توجیه پذیر است. گفته می شود ماهی به خصوص ماهی های جنوب دارای مقداری جیوه هستند که برای خانم های باردار مناسب نیست.
دنبال ماهی هایی بگردید که گوشت سرحال و سفتی دارند، اگر هنوز پوست داشت، نباید شل و آویزان باشد، پوست ماهی باید محکم به گوشت آن چسبیده باشد .
بوی بد و دورنگ بودن فیله علامت ماندگی است.
اگر تکه ماهی در بسته بندی باشد، ممکن است کمی مایع دور گوشت آن باشد. اگر رنگ آن شفاف بود مشکلی نیست اما اگر رنگ آن سفید بود، علامت فساد است و حتما می دانید که مسمومیت با ماهی خیلی خطرناک است.
در اینجا هم فشار دادن گوشت البته با اجازه فروشنده جواب می دهد. گوشت ماهی تازه سفت است و جای انگشت روی آن نمی ماند.
ماهی های منجمد با بسته بندی وکیوم کیفیت خوبی دارند، چون تمام نکات بهداشتی در آنها رعایت شده است و در کارگاه های مجهز بسته بندی و تمیز شده اند. مشکل در حمل و نقل است چون این ماهی ها باید از زمان بسته بندی تا هنگام عرضه منجمد بمانند. اگر از این ماهی ها استفاده می کنید، پس از آب شدن، دوباره آنها را منجمد نکنید،یعنی به اندازه مورد نیاز از آن جدا کرده و بقیه را همچنان منجمد نگه دارید.
به مشام خود اطمینان کنید
به چشم های ماهی نگاه کنید
ماهی شمال یا ماهی جنوب؟ مسئله این است!
نکات مهم برای خرید فیله و ماهی تکه شده
