اختلالات تیروئیدی در زنان باردار بسیار شایع است. بیش از ۲۵ درصد از زنان در هفته ‌ششم بارداری دچار این مشکل می‌شوند.
ترشح این هورمون هم برای رشد جفت و هم تکامل جنین و سطحی که مستلزم آن است که تا ۵۰ درصد در دوران بارداری افزایش یابد تا بتواند پاسخگوی نیازهای متابولیسمی مادر و جنین باشد اهمیت بسزایی دارد.
از آن طرف باردارد شدن برای زنانی که دچار کم‌کاری تیروئید هستند به خاطر سوء‌عملکرد تخمدانی مرتبط با آن به مراتب دشوارتر است. زنانی که دچار اختلالات تیروئیدی هستند اغلب با ناهنجاری‌های چرخه قاعدگی مانند خون‌رفتگی، قاعدگی‌های کم یا چرخه‌های نامنظم روبرو هستند. با توجه به این مسئله، حلقه‌ای با بازخورد منفی بین هورمون‌های تخمدانی و هورمون تیروئید وجود دارد و نیازمند بارور شدن فولیکول تخمک و تولید استروژن و پروژسترون توسط تخمدان است. غده‌های هیپوتالاموس، هیپوفیز، تخمدان‌ها و غدد فوق کلیوی همه و همه به مانند تار عنکبوت به هم مرتبطند. به خاطر همین، عدم تعادل در یک بخش از این شبکه بر روی غدد بعدی و هورمون‌ها در این سیستم تأثیر می‌گذارد.
متخصصان زنان را ملزم کرده‌اند تا برای باردار شدن حتما چک کنند که آیا دچار کم‌کاری تیروئید هستند یا نه. تصویربرداری نزدیک از سطح کارکرد هورمون تیروئید در دوران بارداری برای ارتقاء رشد و تکامل طبیعی جنین و کاهش خطر سقط جنین بسیار لازم و ضروری است. یکی از شایع‌ترین دلایل کم‌کاری تیروئید بیماری خودایمنی یا داروهای نامناسب و استفاده از لیتیوم است. سابقه خانوادگی بیماری تیروئید و رماتیسم مفاصل هم می‌تواند از دلایل این خطر باشد. بعد از آغاز کم‌کاری تیروئید، میزان میل جنسی زنان کم شده و با ناهنجاری‌های قاعدگی روبرو می‌شوند و در باردار شدن هم مشکل خواهند داشت.
منبع: خبرپو