پژوهشگران فکر می کردند چگونگی اثر داروهای معمول ضد دیابت نوع2 کاملا آگاه هستند ولی در یک تحقیق جدید جنبه های نوین و غیرمنتظره ای از روند ارزیابی این داروها ابداع شد.
این یافته ها می تواند نهایتاٌ به ابداع داروهای جدید ضد دیابت با قدرت بیشتر و عوارض جانبی کمتر منجر شود.
نتایج این تحقیق در مجله ی ( 2014، April 7) Nature Communications منتشر گردید.
رایج ترین درمان دیابت نوع2 استفاده از داروهای حساس کننده ی سلولها به انسولین است که سبب می شود پاسخ بدن به گلوکز یا قند بهبود یابد.
این نوع از داروها عملکرد ترکیبات طبیعی را که به رسپتور اختصاصی داخل سلولی متصل می شود را تقلید می کنند (Peroxisome Proliferator- activated receptor-γ or PPARG ) و فعالیتش را تغییر می دهد.
در حالیکه تصور می شد این داروها به یک مکان بروی گیرنده متصل می شوند اما تحقیق جدید نشان داد این داروها به جایگاه دیگری نیز متصل می شوند که موجب ایجاد تغییرات منحصر بفردی در شکل گیرنده شده و بروی اندرکنش آن با شرکای پروتئینی هم تنظیمی آنها و بیان ژن تأثیر می گذارد.
Kojetin دانشیار انستیتوی تحقیقاتی Scripps و سرپرست این تحقیق می گوید این کشف غیر مترقبه و ارزشمند است ، نتایج نشان می دهد اتصال به PPARG بسیار پیچیده تر از تصورات قبلی ما است، شما مجبور به جایگزینی لیگاند طبیعی با نمونه ی مصنوعی طراحی شده ی دارو برای تنظیم این گیرنده نیستند و این به علت وجود جایگاه دوم است.
دکتر Kojetin و همکارانش این جایگاه دوم را با استفاده از تکنیک نقشه برداری بسیار ساده تری نسبت به آنچه قبلاٌ برای تعیین ساختمان گیرنده بکار می رفت، ساختند. یکی از اعضاء این تیم Travis Hughes می گوید: ما از تکنیکی استفاده کردیم که تعبیر نتایج آن بسیار ساده است تکنیکی که نیاز به بررسی چگونگی اتصال دارو به گیرنده ندارد. به جای یافتن یک جایگاه، حال جایگاه دومی وجود دارد که ما می خواهیم بدانیم نقش آن چیست؟ دانشمندان خاطر نشان می کنند که اگر چه هنوز از تأثیرات کامل جایگاه دوم مطلع نیستند اما ممکن است تأثیرات وعوارض جانبی داروهای حساس کننده سلولها به انسولین نتیجه ی اتصال دارو به این جایگاه دوم باشد. از جمله عوارض جانبی مضر مصرف این داروها کاهش تراکم استخوان و نارسایی احتقانی قلب است.
سوال پیش روی محققین اینست: آیا این جایگاه دیگر در بروز عوارض جانبی یا فواید مصرف دارو یا هر دو نقش دارد؟ درک عملکرد جایگاه دوم می تواند به تولید نسل جدیدی از داروهای ضد دیابت کمک کند.
منبع-http://diabetestma.org
