بیماری خود ایمنی بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن شما به سلول های سالم حمله می کند اما تقریبا 80 درصد این افراد را زنان تشکیل می دهند. هیچ کس نمی داند چرا؟ اما تحقیقات اخیر نشان می دهد این ممکن است با ژن خاص جنس ماده تفاوت داشته باشد. در 50 سال گذشته بروز بیماری های خود ایمنی در آمریکا سه برابر شده است.

حداقل 80 بیماری مختلف خودایمنی وجود دارد. هرچند هر یک منحصر به فرد هستند. بسیاری از علائم و مشخصه های آنها خستگی، سرگیجه و تب با درجه پایین است. به علاوه نشانه های کلاسیک مانند التهاب که می تواند باعث قرمزی، گرما، درد و تورم شود. درمان بستگی به شکل بیماری دارد و اغلب شامل دارو های ضد التهاب، دارو های سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن و یا عوامل بیولوژیک جدید یا مواردی دیگر است که توسط بخشی از سیستم ایمنی بدن تولید می شود. استراتژی طبیعی نیز احتیاط از جمله کاهش مواد غذایی التهابی مانند موادی که شامل قند و چربی اشباع شده و کاهش استرس است. 80 درصد از سیستم ایمنی بدن در روده واقع شده است. ابتلا به بیماری های خود ایمنی اولیه بهترین راه برای کاهش سرعت پیشرفت خود هستند.

رایج ترین بیماری های خود ایمنی عبارتند از:

1- آرتریت روماتوئید:

نزدیک به 4 درصد از زنان آرتریت روماتوئید، رنج می برند که در طول زندگی آنها در حال توسعه می باشد. این بیماری نشانه ای از التهاب مفاصل در سراسر بدن، از جمله در دست، انگشتان، آرنج، زانو و لگن است آرتروز یک بیماری شایع دژنراتیو است که سبب پارگی و ساییدگی در مفاصل می شود.

علائم این بیماری آرتریت روماتوئید:

خستگی، تب، کاهش وزن و از دست دادن اشتها و بدتر شدن آن به سرعت در چند هفته است. آرتریت روماتوئید  علائم متعادلی دارد به این معنی که هر دو طرف بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. درمان آن شامل NSAED ها برای کاهش تورم و درد، دارو های تجویزی برای جلوگیری از حملات سیستم ایمنی بدن و درمان های فیزیکی و شغلی به منظور بهبود تحرک می باشد. تغییر در شیوه زندگی مانند: ورزش، کنترل وزن، و عادات سالم به بهبودی این بیماری کمک می کند.

2- سل جلدی یا لوپوس:

لوپوس یک بیماری است که می تواند به مفاصل، پوست، کلیه ها و قلب ریه ها و سایر قسمت های بدن زنان بویژه زنان رنگین پوست تا دو سه برابر بیشتر احتمال دارد آسیب برساند. که در سفید پوستان توسعه آن نیز وجود دارد. لوپوس می تواند بر بسیاری از اندام های مختلف اثر بگذارد. و شامل طیف گسترده ای از علائم است که می تواند تشخیص را سخت کند.

 علائم بیماری لوپوس:

خستگی شدید، سردرد، درد و ورم مفاصل، تب، کم خونی، تورم در پاها، دستها و یا دور چشم، درد قفسه سینه در تنفس عمیق، راش پروانه ای شکل در سراسر گونه ها و بینی، حساسیت به آفتاب و یا نور، ریزش مو، لخته شدن خون غیر طبیعی، انگشتان سرد به رنگ آبی یا سفید، زخم دهان یا بینی است.

درمان اغلب شامل کورتیکواستروئیدها و داروهای دیگر برای کمک به کاهش التهاب مهار کننده سیستم ایمنی و به حداقل رساندن آسیب به ارگان های دیگر است.

3- تیروئیدیت هاشیموتو:

تیروئیدیت هاشیموتو زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به تیروئید حمله می کند (تیروئید غده ای پروانه ای شکل در مرکز گردن می باشد) که معمولاً به کمبود هورمون های تیروئید منجر می شود. هاشیموتو 14 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده است و شایع ترین نوع اختلال تیروئید است.

علائم بیماری تیروئیدیت هاشیموتو شامل:

تورم در جلوی گلو، خستگی، افزایش وزن، مسائل خلق و خوی، عدم تعادل هورمون، درد عضلانی یا مفصل، دست و پاهای سرد، پوست و ناخن خشک، ریزش زیاد موها، یبوست، مشکلات ذهنی و صدای خشن است.

4- پسوریازیس :

پسوریازیس یک بیماری پوستی است که باعث می شود سلول های پوست بیش از حد و با سرعت رشد کنند. این بیماری ممکن است تنها بیماری خود ایمنی باشد که به همان اندازه که در زنان رخ می دهد در مردان نیز رخ دهد. تخمین زده شده که حدود  هفت و نیم میلیون آمریکایی به آن مبتلا هستند. رایج ترین نوع پلاک های پسوریازیس مطرح شده، تکه های قرمز پوشیده شده با لایه سفید نقره ای سلول های مرده پوست می باشد. این تکه یا پلاک اغلب خارش دارد و دردناک است و بیشتر بر روی سر، کمر، آرنج و زانو ظاهر می شوند. شکل های خفیف پسوریازیس اغلب می تواند با مرطوب کننده های خاص و شامپو برطرف شوند. اما موارد متوسط تا شدید به ترکیبی از درمان موضعی، موز درمانی و داروها، از جمله بیولوژیک (جلوگیری از چند مواد غذایی که می تواند پسوریازیس را بدتر کند) درمان می شوند.

5- ورم مفاصل پسوریاتیک:

40 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس ورم مفاصل دارند. این نوع از آرتریت های التهابی معمولاً مفاصل بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهند. در موارد شدید این وضعیت باعث درد، سفتی، تورم و تخریب مفاصل آسیب دیده می شود. درمان زود هنگام که شامل دارو های خوراکی برای کاهش التهاب و تورم بیولوژیک  است از پیشرفت آسیب مفاصل جلوگیری می کند.

6- سندروم شوگرن:

در سندروم شوگرن سیستم ایمنی بدن شما به غدد اشک و بزاق حمله می کنند که باعث کاهش کمیت و کیفیت ترشحات آنها و منجر به علائمی مانند خشکی چشم و دهان می شود. 4 میلیون نفر مبتلا به این بیماری هستند. دانشمندان معتقدند این بیماری از طریق ژن ها و قرار گرفتن در معرض ویروس ها و باکتری ها ایجاد می شود که ممکن است بر غدد درون ریز و سیستم عصبی تاثیر بگذارند.

درمان بستگی دارد که چه بخشی از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. خشکی چشم ممکن است با قطره های چشمی و یا پماد یا با مسدود کردن مجاری اشکی درمان شود، داروهای ضد التهابی و یا عمل جراحی در موارد شدید نیز از درمان های خشکی چشم هستند. خشکی دهان را می توان با جویدن آدامس یا مکیدن آبنبات و یا درمان های دیگر مانند جایگزین بزاق یا داروهایی که باعث تحریک بزاق می شود، درمان کرد.

7- تصلب پوست:

مشخصه های رشد غیر طبیعی کلاژن (بافت همبند در پوست و رگ های خونی) در هر 24 نفر از 100 هزار نفر رخ می دهد که پوست ضخیم و سخت می شود ولی داروها می توانند علائم این بیماری را کاهش دهند. دارو های فشار خون ممکن است به جلوگیری از مشکلات ریه و کلیه کمک کنند، مهارکننده های پمپ پروتئین می توانند اسید معده را که باعث سوزش سردل می شود کاهش دهند. درمان فیزیکی یا شغلی می تواند به مدیریت درد و بهبود قدرت و تحرک کمک کند.

دکتر سلام