صدها هزار نفر ازجمله مرد،زن و کودک از این سندرم خستگی یعنی آن سفالومیلیت مزمن رنج می برند که می تواند باعث ناتوانی شدید فرد بیمار شود. از صدها بیماری مرموز انسانی که علم هنوز نتوانسته آنها را شناسایی کند این بیماری یکی از چالش برانگیز ترین آن ها است. تعیین درمان های جدید و تست های تشخیصی برای فن آوری های جدید ممکن است در درک وضعیت این بیماری کمک کند.

اختلال سندرم خستگی مزمن چیست؟

یک سندرم پزشکی که فقط یک حالت خسته کننده و یا خسته بودن نیست بلکه یک اختلال پیچیده است که با خستگی شدید، یعنی شدید تر از آنچه که معمولا بعد از یک کار جسمی یا روانی تجربه می کنید. که بعد از تشخیص، از بیماری های دیگر با علائم مشابه جدا می شود.خستگی این سندروم ناشی از تابش رادیو اکتیو، آسیب به سر و یا دیگر انواع حمله های بیولوژیکی است.

 علائم سندروم خستگی مزمن:

درد های عضلانی گسترده و درد مفاصل، مسائل شناختی و حتی سردرد است که علائم با استراحت فروکش نمی کند و کسانی که از این بیماری رنج می برند میزان بالاتری از خودکشی را دارند. هرچند اکثر آنها تلاش می کنند بر رنج بیماری خود غلبه کنند. یک بیماری با چندین نامدر سال 1860، سندرم شناخته شد و به نام “ضعف اعصاب” نام گذاری شد.

از آن لحظه تغییر نام آغاز شد. گاهی اوقات سندرم پس از عفونت قبلی مانند سندرم اپشتین بار مزمن، سندرم مونونوکلئوز مزمن یا فلج اطفال غیر معمول نامگذاری شد. یا همچنین بعد از آن با نام بیماران برجسته ای از این بیماری رنج می بردند مانند فلورانس نایتینگل و چارلز داروین نامگذاری شده است. در سال 1993، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، نام آن را سندرم خستگی مزمن گذاشت.

با این حال، از آنجا که درد عضلانی (myalgic) و التهاب مغز (آنسفالومیلیت) علائم اصلی آن نیستند، یک بیماری با تغییر سیستمیک در نظر گرفته می شود. البته نباید فراموش کرد که اگرچه تنوع زیادی در علائم ثانویه ی این بیماری وجود دارد اما نام های مختلف آن سرنخ های با ارزشی در مورد ماهیت سندرم دادند که نمایانگر تلاشی برای پیدا کردن علت آن است.

این نشان می دهد که مطالعات تحقیقاتی و ارتباط جدید مانند کارآزمایی بالینی NIH و مطالعه داده های پزشکی بنیادی، انجام شده ممکن است بینش های جدیدی را برای استفاده از فن آوری های جدید ایجاد کند که برای مناسبات ژنتیک، ایمونولوژی، مغز و اعصاب، خواب پژوهی، عوارض ویروسی و حوزه های دیگر احتیاج است. چه کاری می توان در مورد آن انجام داد؟

پیدا کردن نشانگرهای زیستی و انتشار اطلاعات به جامعه علمی یکی از بهترین عوامل موثر در درمان بیماری است چون هریک از ما صرف نظر از سن، می تواند یک روز حالش خوب باشد و از روز بعد مبتلا به این بیماری باشد که شاید درمان آن یک عمر طول بکشد. پس با تمام توان از بیماران به طرق مختلف حمایت کنیم.

حل رمز و راز بیماری:

بهبود ارتباطات می تواند به همه ما و همچنین به  آموزش بیماران کمک می کند تا درک کنند که آنها تنها نیستند. پرسش های مهمی مانند این که چرا این بیماری در زنان شایع تر است؟ آیا مردان کمتر احتمال دارد به این سندرم دچار شوند؟ آیا تفاوتی در ارائه درمان در زنان و مردان وجود دارد؟ به درک و درمان این بیماری کمک می کند.

لینک مرتبط: روش های درمانی سندروم خستگی مزمن

دکتر سلام