رژیم غذایی برای مبتلایان به پارکینسون

1

یکی از بیماری های خطرناکی که متاسفانه این روز ها شیوع بیشتری نسبت به گذشته پیدا کرده است ، بیماری پارکینسون می باشد. این بیماری نوعی بیماری اعصاب به شمار می آید که علائمی مانند لرزش، سفتی و ضعف عضلات دارد.

بیماری پارکینسون یا فلج رعشه ای اختلال مغزی بیماری است که موجب لرزش، سفتی و ضعف عضلات می شود. علایم زودرس بیماری پارکینسون شامل: سفتی عضلات، خستگی زودرس، رعشه که به طور معمول با لرزش خفیف در یک دست، بازو یا پا شروع می شود، است (این لرزش زمانی که بدن در حال استراحت است، تشدید می شود اما عموما وقتی که بدن در حال انجام فعالیت است، متوقف می شود. به عنوان مثال زمانی که دو انگشت شست و سبابه به هم مالیده می شود، لرزش وجود ندارد). با پیشرفت بیماری علایمی مانند: ریزش آب دهان، کاهش اشتها، سفتی عضلات در طرفین بدن، ضعف، لرزش ماهیچه ها، سخت ایستادن، حرکت آهسته، بی قراری، قدم های نامتعادل، لرزش مداوم دست ها و سر و به سختی خم شدن بروز می کند. در مراحل بعدی بیماری، شخص توانایی کنترل حرکات خود را از دست می دهد، فعالیت ها به سختی صورت می گیرد و به تدریج قوه ادراک نیز تحت تاثیر بیماری قرار می گیرد. حدود یک سوم از افراد مبتلا به پارکینسون از افسردگی رنج می برند. معمولا این بیماری حدود ۱۰سال ادامه دارد و سرانجام به مرگ منجر می شود که علت به طور عمده عفونت یا عفونت ریه است. شیوع این بیماری در مردان بیشتر از زنان است.

 

 

علل بیماری پارکینسون

علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، هرچند در این مورد تئوری های زیادی وجود دارد. در مغز بیماران مبتلا به پارکینسون، دوپامین وجود ندارد (دوپامین ماده شیمیایی است که پیام را از یک سلول عصبی به سلول دیگر می برد)، زیرا سلول هایی که این ناقل شیمیایی مهم را می سازند، از بین رفته اند. یکی از تئوری ها در مورد علت از بین رفتن این سلول ها این است که سلول های کبدی کارایی خود را از دست داده و نمی توانند سموم را دفع کنند و این سموم روی سلول های مغز اثر می گذارند. نظریه دیگر این است که ژنتیک و سموم محیطی در بروز پارکینسون نقش دارند.

 

 

چه مواد مغذی در این بیماری موثر هستند؟

ویتامین ها

ویتامینC: یک آنتی اکسیدان است که احتمالا پیشرفت بیماری را کند کرده و نیاز به دارودرمانی را به تعویق می اندازد.

ویتامین E: این آنتی اکسیدان به عنوان از بین برنده رادیکال آزاد، سلول های مغز را از آسیب حفظ می کند. مصرف مقادیر زیاد ویتامین C و E برای این بیماری پیشنهاد می شود. این مقادیر به طور معمول از طریق مواد غذایی تامین نشده و باید مکمل یاری صورت گیرد.

ویتامین های گروه B: این گروه از ویتامین ها نقش بسیار مهمی در عملکرد مغز و فعالیت آنزیم ها دارند. از جمله ویتامین B۵ در انتقال سریع پیام از یک سلول عصبی به سلول دیگر دخالت دارد و ویتامین B۳ که گردش خون را در مغز بهبود می بخشد و ویتامین B۶ که تولید دوپامین در مغز بستگی به وجود این ویتامین دارد.

مواد معدنی: سلنیوم: یک آنتی اکسیدان قوی است و کلسیم که همراه با منیزیم عمل می کند و برای انتقال تحریک عصبی مورد نیاز است.

توصیه های تغذیه ای

تاکید بر مصرف منابع خام مواد غذایی در رژیم غذایی: مطمئن شوید که سه چهارم دریافت غذایی شما از مواد غذایی خام مانند دانه ها و مغزهاست.

تاکید بر مصرف مواد غذایی حاوی فنیل آلانین: از آنجا که اسید آمینه L فنیل آلانین ممکن است به کاهش علایم بیماری پارکینسون کمک کند، مواد غذایی مانند بادام، مغزها، ماهی، گردو، کدوتنبل، کنجد، لوبیا، نخود و عدس را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

پروتئین رژیم غذایی باید محدود شود: مقدار پروتئین رژیم غذایی باید به هفت گرم در روز کاهش یابد. به جای مصرف گوشت و ماکیان، سایر منابع پروتئین مثل: جو، سویا، ماست، لوبیاها و عدس استفاده شود. در بیمارانی که لوودوپا مصرف می کنند، پروتئین باید بعدازظهر مصرف شود، زیرا اسیدهای آمینه در این مواد غذایی ممکن است از رسیدن لوودوپا به مغز جلوگیری کنند. در صورت مصرف لوودوپا باید دریافت ویتامین B۶ کنترل شود: ویتامین B۶ ممکن است با اثرات این دارو تداخل پیدا کند. بنابراین در صورت استفاده از این دارو باید میزان دریافت مواد غذایی حاوی ویتامین B۶ مانند: موز، ماهی، گوشت، جگر، جودو سر، بادام زمینی، سیب زمینی و غلات کامل کنترل شود.

تاکید بر مصرف کربوهیدرات: میزان دریافت کربوهیدرات به پروتئین هفت گرم به یک گرم است. از مصرف باقلا خودداری شود. باقلا حاوی دوپامین است و خوردن بیش از یک دوم لیوان آن به همراه دز روزانه لوودوپا می تواند سبب بروز علایم ناشی از مصرف زیاد دوپامین شود. باقلا به طور عمده در رژیم غذایی مدیترانه ای مصرف می شود.

۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۱۱:۱۶
اشتراک گذاری (چگونه میتوانید این مطلب را برای دیگران بفرستید)

ساختمان پزشکان

  • هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.