از این فناوری می‌توان در پیوند اندام‌های داخلی بدن استفاده کرد. در بسیاری از پیوندهای انجام شده، به دلیل توقف عملکرد رگ‌های خونی، فرآیند پیوند زدن با شکست روبرو می‌شود. بنابراین وجود شبکه‌ای قابل اعتماد از رگ‌های خونی برای انجام عمل پیوند ضروری است تا بتوان شانس پیوند را افزایش داد.

این گروه تحقیقاتی بعد از ایجاد یک شبکه از رگ‌های خونی با استفاده از چاپ سه بعدی، اقدام به آزمایش آن روی یک موش کردند که نتایج آن مثبت بود، به طوری که رگ‌ها به خوبی کار کردند. این شبکه توانست در اندام پیوند زده شده فعالیت رایج خود را، نظیر انتقال خون، مواد غذایی و بازگرداندن پسماندها، به خوبی انجام دهد. این نتیجه بدان معناست که شبکه رگ‌ها به صورت نرمال کار می‌کند.

پیش از این دانشمندان دیگری نیز روی چنین پروژه‌ای کار کرده بودند اما آنها فقط موفق به ساخت یک رگ شده بودند که چنین رگی نمی‌تواند برای اندام‌های پیوندی مورد استفاده قرار گیرد. دلیل این امر آن است که یک اندام پیوندی به شبکه‌ای از رگ‌های خون‌رسان نیاز دارد. از سوی دیگر، معمولا روش‌های چاپ ارائه شده بسیار وقت‌گیر و گرانقیمت بوده‌اند.

این در حالی است که این گروه تحقیقاتی موفق به ارائه روش چاپ سه بعدی ارزان قیمتی شدند که با استفاده از آن می‌توان شبکه‌ای از رگ‌ها را ایجاد کرد. در این فناوری، تصویر مورد نظر روی سلول از لایه خارجی پوست اعمال می‌شود. سپس کشت صورت گرفته و بعد از یک روز، الگوی چاپ شده شرو ع به رشد و تبدیل شدن به اندام مورد نظر می‌کند. سپس این اندام در بدن موش قرار داده می‌شود. بعد از چند روز، موش از شبکه‌ای خونی برخوردار می‌شود که عملکرد نرمالی دارد.

شفا آنلاین