تاندون آشیل از جمله حساس ترین و مهم ترین تاندون های بدن است. این تاندون در ساق پا قرار داشته و سبب اتصال ماهیچه این قسمت به استخوان می شود. اغلب این ورزشکاران هستند که خطر پارگی آشیل آنهارا تهدید می کند. به علت حساسیت زیاد این تاندون در صورت پارگی می بایست تمهیدات مناسبی را سنجید. در ادامه با دکتر سلام همراه باشید.
تاندون آشیل بافتی است که عضله ساق را به استخوان پاشنه پا می‌چسباند. پارگی تاندون آشیل باعث می‌شود که پاشنه پا به صورت کامل یا جزئی از زانو جدا شود.
طول مدت بهبود در این نوع از آسیب به نوع درمان، جراحی یا غیر جراحی، بستگی دارد.
دکتر جفری مک‌الیستر، جراح پا و قوزک، گفت: «پردازه‌های درمان به سلامت کلی بیمار، میزان فعالیت و توانایی او برای پیروی از پروتکل بازتوانی عملی بستگی دارد.»
پیشرفت‌های حاصله در درمان پارگی تاندون آشیل درنشست اخیر کالج جراحان پا و قوزک توسط مک‌الیستر و دیگر متخصصین مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
به گفته مک‌الیستر، معمولاً بیمارانی که فعالیت کمتری داشته و از سلامت کمتری نیز برخوردارند تحت درمان غیر جراحی قرار می‌گیرند. این دسته افراد تمایلی به بازگشت به ورزش‌های فعال ندارند. اما این رویکرد معمولاً به یک دوره بازتوانی (۹ تا ۱۲ ماه) نیاز دارد. به علاوه این بیماران مستعد دچار شدن به لخته‌های خونی خطرناک به خاطر عدم فعالیت هستند.
دکتر مایکل وان‌پلت، یکی از دیگر جراحان نیز گفت: «بهترین انتخاب برای بیماران جوان و ورزشکار، روش جراحی است. ما انتظار داریم که دوره بهبودی بیماران در این روش کوتاه‌تر باشد.»
