ضعف سيستم ايمني، دردهاي عضلاني و كم كاري تيروئيد از عوارض كمبود سلنيوم است.
در صورتي كه دريافت روزانه سلنيوم از ميزان نياز بدن كمتر باشد، سيستم ايمني ضعيف مي‌شود.

بنا براعلام مركز اطلاعات دارويي ايران، مصرف آنتي اكسيدان‌هايي مثل سلنيوم از پوست ما در برابر اثرات نامطلوب عوامل خارجي حفاظت مي‌كند.

پوست بدن اولين سد دفاعي بدن در برابر عوامل بيماري زا و آسيب رسان به شمار مي‌رود. به همين دليل بيش از هر بخش ديگر بدن در معرض صدمات محيطي قرار دارد.

نور خورشيد، آلودگي هوا و مواد سمي مختلف بر پوست اثر مي‌گذارند و باعث توليد اكسيدان‌ها در آن مي‌شوند. اكسيدان‌ها نيز از دلايل مهم پيري،‌ چين و چروك و لكه‌هاي پوستي هستند.

اگر دريافت روزانه سلنيوم از ميزان نياز بدن كمتر باشد بدن دچار كمبود سلنيوم مي‌شود و اين كمبود در درجه اول باعث ضعف سيستم ايمني بدن مي‌شود. در نتيجه فرد در برابر بيماري‌هاي گوناگون آسيب پذير خواهد بود.

دريافت ناكافي سلنيوم همچنين منجر به پيشرفت كم كاري تيروئيد مي‌شود. در واقع كمبود سلنيوم مشكلي است كه در اختلالات تيروئيدي اغلب ناديده گرفته مي‌شود. در حالي كه نقش اين عنصر در كنترل فعاليت‌هاي تيروئيد به اندازه عنصر يد مهم است.

از ديگر علائم كمبود سلنيوم مي‌توان به دردهاي عضلاني، ضعف و از دست دادن رنگدانه‌هاي پوست و مو و سفيد شدن بستر ناخن اشاره كرد. اگر كمبود به مدت طولاني ادامه پيدا كند باعث بروز علائم شديد در قلب و مفاصل مي‌شود.

مطالعات نشان داده‌اند كه سلنيوم ممكن است در بهبود بيماريهاي تنفسي (مثل آسم و برونشيت)، بيماريهاي قلبي، بيماريهاي پوستي (مثل پسوريازيس) و آرتروز نيز موثر باشد ولي براي قطعي شدن اين اثرات، بررسي‌هاي بيشتري لازم است.