افراد مبتلا به امراض قندی باید به صورت دوره ای چشمان خود را معاینه کرده و از بروز بیماری های مختلف در این ناحیه پیشگیری کنند، افزایش قند خون در این افراد می تواند عوارض جانبی فراوانی برای بینایی آن ها در بر داشته باشد. کنترل قندخون در این افراد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

افراد مبتلا به دیابت نوع یک با ریسک بالای ابتلا به بیماری روبرو هستند که می تواند منجر به کوری شود از این رو دستورالعمل های درمان برای آزمایشات سالانه چشم توصیه می شود.

«رتینوپاتی دیابتی» می تواند به بافت حساس به نور که در پشت چشم قرار دارد آسیب رسانده و منجر به نابینایی کامل شود. معاینه چشم می تواند قبل از آسیب جبران ناپذیر به چشم ها این بیماری را تشخیص دهد، اما هر فرد مبتلا به دیابت با ریسک مشابه مواجه نیست.

دکتر دیوید ناتان، سرپرست تیم تحقیق از مرکز دیابت در ماساچوست، در این باره می گوید: «اگر فرد دیابتی مبتلا به بیماری چشمی است و کنترل قندخون در گستره موردنظر نیست، فرد نیاز به آزمایش مکرر در هر سه ماه دارد.»

اما دستورالعمل های فعلی بر معاینه سالانه چشم بعد از گذشت سه تا پنج سال از تشخیص بیماری دیابت نوع ۱ تاکید دارد. در بیماران مبتلا به دیابت نوع۱، هیچ انسولینی تولید نمی شود.

مهر