رعایت ایمنی و بهداشت در محل کار یک فرهنگ ملی است که در آن اصل بر یک محیط کاری ایمن و بهداشتی می باشد. لازم است این اصل در تمامی سطوح از جمله کارفرمایان، کارگران و دولت مورد توجه باشد. روز جهانی ایمنی و بهداشت در محیط کار یک میثاق بین المللی سالانه برای ترویج کار امن، سالم و مناسب و معقول است که 28 آوریل مصادف با هشتم اردیبهشت ماه برگزار می شود و توسط سازمان بین المللی کار از سال 2003 آغاز شده است.


پویش سازمان جهانی کار برای روز ایمنی و بهداشت کار سال 2017(سال 1396 شمسی ) بر نیازهای حیاتی کشورها به منظور گسترش ظرفیت آنها برای جمع آوری و استفاده از اطلاعات قابل اطمینان در ایمنی و بهداشت شغلی با شعار بهینه سازی، جمع آوری و استفاده از اطلاعات ایمنی و سلامت شغلی با گسترش برنامه توسعه پایدار متمرکز شده است.
گسترش برنامه توسعه پایدار، رشد اقتصادی و استخدام در بخش تولید و کار شایسته را برای همه ارتقا می دهد و متمرکز بر حمایت از حقوق کار و ارتقا ایمنی و امنیت محیط کار برای کارگران شامل کارگران مهاجر بخصوص زنان مهاجر و کارگران موقت است وجمع آوری و بهینه کردن داده ها برای کشف خطرهای بالقوه جدید ، پدید آمدن ریسک ها ، تشخیص بخش های خطرناک و توسعه ابزار اندازه گیری جهت جلوگیری از حوادث و اجرای خط مشی ها و برنامه ها در سطوح ملی و بین المللی ضروری به نظرمی رسد.
سازمان جهانی کار در بسیاری از قرادادهای ایمنی و سلامت کار ، اعضا را ملزم می کند تا مکانیزم هایی برای جمع آوری و بهینه سازی اطلاعات ایمنی و سلامت شغلی جهت پیشگیری در نظر بگیرند.
برای آنکه یک حادثه ناشی از کار تلقی شود باید از سه شرط لازم برخوردار باشد: حادثه به مناسبت کار پیش آید، حادثه در جریان کار اتفاق افتد و در اثر حادثه عضوی از بدن آسیب ببیند که کار اصلی را انجام می‌داده است.
به طور کلی در حوادث ناشی از کار پزشک قانونی یا متخصص طب کار با استفاده از نظریه بازرسی کار، نوع حادثه و نحوه وقوع آن، عوامل موثر در ایجاد حادثه، میزان آسیب دیدگی یا از کارافتادگی، مقصر بودن کارگر یا کارفرما و مسایلی از این دست را مشخص می‌کند.
بررسی ها نشان می دهد،سالانه حدود یکهزار و 400 حادثه کار در کشور رخ می دهد که 43.8 درصد موارد مرگ و میر ناشی از حوادث کار در بخش صنعت ساختمان اتفاق می افتد.

منبع : ایرنا