بر اساس تحقیقی نوین از مدرسه اقتصاد دانشگاه بایلورافرادی که برای تلفن خوابی (با تلفن همراه به خواب رفتن) خود، مورد سرزنش دیگران قرار میگیرند، اغلب به دلیل “پذیرش“، تبدیل به تلفنهای هوشمند و یا شبکه های اجتماعی خود میشوند. این کار، یعنی تبدیل به تلفن سیار یا شبکه اجتماعی، به ارتباطات صدمه جدی زده و فرد را به سمت افسردگی میکشاند.

دکتر دیوید، دکتر روبرتز و دکتر ویلیامز، متخصصین حرفه ای در قسمت فروش، با استفاده از این تحقیق دریافته اند که این افراد باعث رنجش و دلخوری یک دایره کامل از نزدیکان خود، به دلیل پرش آنلاین برای دریافت تائید در دوست داشتن نظریات ارائه شده، اشتراک گذاری مطالب و اظهارنظر مثبت شبکه های اجتماعی خواهند شد.

این مقاله تحقیقی تحت عنوانهای: “تلفن خوابی و تنهایی“، “سرزنش تلفنی“، “محرومیت اجتماعی“، و “دلبستگی به رسانه های اجتماعی” در مجله “انجمن تحقیقات مصرف کننده”، به چاپ رسیده است. در این تحقیق ارتباط بین استفاده از تلفن های هوشمند، وابستگی به رسانه های اجتماعی، افسردگی، اضطراب و استرس مورد بررسی قرار گرفت.

زمانی که فرد با تلفن خود به بستر می رود، احساسی از محرومیت اجتماعی داشته و در نتیجه میل به افزایش توجه دارد. دکتر دیوید نویسنده این تحقیق میگوید: به جای تلاش برای روبرو شدن و یا اثر متقابل در جایگزین کردن احساس تعلق، شرکت کنندگان در مطالعه تلاش کردند تا از  طریق شبکه های اجتماعی، احساس تعلق خود را دوباره به دست آورند.

داشتن تلفن خوابی بر طبق یافته های این تحقیق، باعث تضعیف سلامت روانی افراد مبتلا میشود. تلفن خوابی افراد باعث به وجود آمدن یک سطح گسترده از استرس و افسردگی میشود.

دکتر رابرتز عقیده دارد: ما در جستجوی آنلاین چیزی هستیم که در حالت آفلاین نداریم؛ این یک چرخه معیوب است.”

دکتر دیوید و دکتر رابرتز در این تحقیق بیشتر از 330 فرد را مورد بررسی قرار دادند؛ آنها دریافتند که: نزدیک به نیمی از افرادی که تلفن خواب بودند گزارش دادند که هر روز بیشتر از 5/1 ساعت با تلفن خود وقت میگذرانند. به علاوه، یک چهارم افراد تلفن خواب گزارش کردند که بیشتر از 90 دقیقه در روز برای سایتهای شبکه های اجتماعی وقت میگذارند. بیشتر از یک سوم افراد تلفن خواب گزارش داده اند که در شبکه های اجتماعی به دنبال تعامل با افراد جدید هستند.

بیشتر از نیمی از افرادی که گفته بودند تلفن خواب هستند، گزارش داده اند که شبکه های اجتماعی باعث بالا بردن زندگیشان و به طور کلی بهتر کردن زندگیشان شده است. اکثریت این افراد گزارش کرده اند که اظهار نظرهای دیگران بر روی پستهای شبکه های اجتماعی آنها، باعث به وجود آمدن حس تاکید و قبول بیشتر از طرف دیگران برای آنها شده است.

دکتر دیوید میگوید: گرچه هدف اعلام شده توسط تکنولوژیهایی مثل تلفن های هوشمند، این است که با دیگران ارتباط داشته باشیم، در این نمونه خاص اما اینگونه نیست. از قضا بسیاری از تکنولوژیهایی که برای ارتباط باز افراد با دیگران طراحی شده بود، در واقع باعث جدایی و ایزوله شدن ما از دیگران شده است.

دکتر رابرتز نویسنده کتاب “Too much of good things“، در قسمتی از این کتاب نوشته است: “آیا شما به تلفن هوشمند خود معتاد هستید؟” این پژوهش حاضر و روند آن باعث آشکار شدن نگرانیها میشود. عجز ما از جدایی از تکنولوژی برای تندرستی ما ویرانگر و مخرب است؛ حتی اگر یک اعتیاد نباشد یک “عادت ریشه دوانده و عمیق” است.

برای شمارش اثرات منفی استفاده از تلفن هوشمند، محققان به مشتریان خود پیشنهاد به وجود آوردن زمانهای بخصوص و یک قلمرو برای”تلفن هوشمند آزاد است” دادند. البته در ضمن این قرارداد مجازاتی نیز، برای استفاده زیاد از تلفن همراه با دوستان، خانواده یا همکاران و دانلود کردن برنامه هایی برای تلفن هوشمند گذاشته شده بود.

اما محققان عقیده دارند: چنانچه این قرارداد برای آشکار شدن این رفتار نباشد، میتواند حتی باعث تحریک دیگر افرادی که از تلفن همراه خود کمتر استفاده میکنند باشد؛ تحریک آنها برای ورود مجدد به شبکه های اجتماعی که شاید از آنها خارج شده بودند. آن وقت است که باید گفت، همه این تحقیقات برای تلفن خوابی و سرزنش تلفنی، درواقع به خاطر هیچ بوده و بی ارزش است؛ شاید تنها یک قصه جالب باشد. بعلاوه چنین رفتاری میتواند بر روی سلامت افراد مبتلا نیز اثر داشته باشد.

برگردان: سیما آزاد فلاح

بازنویسی: فرزانه پاشایی

هرگونه استفاده با درج نام دکتر سلام و با لینک دهی مستقیم مجاز می باشد.