ایبوپروفن و نحوه استفاده از آن

ایبوپروفن برای کاهش دردهای گوناگونی مثل سردرد، دندان درد، گرفتگی های قاعدگی، دردهای عضلانی و ورم مفاصل استفاده میشود. همچنین از آن برای کاهش تب و تسکین دردهای جزئی و دردهای ناشی از سرما خوردگی و آنفلوآنزا نیز استفاده میشود. ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است.

این دارو آن قسمت از تولیدات بدن را که شامل مواد طبیعی خاصی بوده و باعث التهاب در بدن میشوند، مسدود میکند. اثر آن باعث کاهش ورم، درد و یا تب میشود. چنانچه شما دارای شرایط مزمنی هستید و در حال حاضر نیز تحت درمان با داروهای خاصی هستید، قبل از استفاده از آن با پزشک خود مشورت کنید که اگر درمان های غیر دارویی دیگری برای شرایط شما وجود داشته و یا داروهای مناسب دیگری برای تجویز وجود دارد، از آن استفاده کنید.

حتی اگر سابقه مصرف ایبوپروفن را دارید، بازهم عناصر ترکیبی دارو را که بر روی برچسب آن موجود است خوب مطالعه کنید. سازنده دارو ممکن است عناصر را تغییر دهد. همچنین محصولاتی که نامهای مشابه دارند، ممکن است عناصر متفاوتی داشته باشند و در نتیجه برای اهداف متفاوتی تهیه شده باشند. مصرف داروی اشتباهی ممکن است به شما صدمه بزند.

 

ایبوپروفن و نحوه استفاده از آن

 

1- روش استفاده از ایبوپروفن

اگر از محصولات دارویی بدون نسخه استفاده میکنید، همه دستورات آن محصول را که بر روی جعبه درج شده است، قبل از مصرف آن بخوانید. اگر پزشک این دارو را تجویز کرده است، راهنمای دارویی ارائه شده توسط دکتر داروساز را قبل از مصرف بخوانید؛ چنانچه هرگونه پرسشی در این مورد داشتید، با پزشک یا داروساز در میان بگذارید.

این دارو را از طریق دهان مصرف کنید و معمولا هر 6 – 4 ساعت یکبار، دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید. (البته اگر پزشک دستور دیگری برای مصرف آن نداده باشد). حداقل تا 10 دقیقه پس از مصرف دارو، به پشت دراز نکشید. اگر در زمان مصرف دارو احساس ناراحتی در معده خود داشتید، آن را به همراه غذا، شیر و یا آنتی اسید مصرف کنید.

میزان مصرف شما بستگی به شرایط پزشکی شما و پاسخ درمانی شما دارد. برای کاهش ریسک درد معده و خونریزی آن و دیگر عوارض جانبی آن، دارو را در کمترین مقدار و برای مدت کوتاهی مصرف کنید. از مصرف کمتر یا بیشتر دارو خارج از دستور العمل پزشک و یا برچسب دارو خودداری کنید. برای شرایطی مثل آرتریت، مصرف آن را تا زمانی که پزشک دستور داده، ادامه دهید.

اگر دارو برای کودکان تجویز شود، دوز مصرفی آن بستگی به وزن کودک دارد. برچسب دارو را بخوانید تا میزان مصرف مناسب برای وزن کودک خود را بیابید. اگر چنانچه احتیاج به کمک داشتید و یا محصولات مشابهی را برای مصرف، مد نظر داشتید، قبل از استفاده با پزشک یا داروساز مشورت کنید. برای شرایط خاصی مثل آرتریت ها، ممکن است پزشک از شما درخواست کند حداقل دو هفته مصرف دارو را بطور منظم ادامه دهید. این کار به این دلیل است که بتوانید فایده کامل را از مصرف آن دریافت کنید.

اگر این دارو را فقط برای درد مصرف میکنید، وبعد از کاهش درد مصرف آن را ادامه نمی دهید، باید بدانید که همه داروهای ضد درد زمانی خوب جواب می دهند که با شروع احساس درد، آن را مصرف کنید؛ اگر بگذارید تا درد شدیدتر شده و سپس آن را مصرف کنید، ممکن است دارو خوب جواب ندهد. اگر شرایط شما همچنان ادامه داشته یا بدتر شده است، یا اگر فکر میکنید یک مشکل پزشکی جدی دارید، بلافاصله با یک پزشک ملاقات کنید.

اگر از داروهای غیر تجویزی برای خودتان و یا برای تب و درد کودک خود استفاده میکنید، چنانچه تب بدتر شده و یا بیشتر از سه روز طول کشیده است، یا اگر درد بدتر شده و یا بیشتر از 10 روز طول کشیده است بلافاصله با پزشک مشورت کنید.

 

 

2- عوارض جانبی ایبوپروفن کودک آزاری

ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، سردرد، اسهال، یبوست، سرگیجه و یا خواب آلودگی ممکن است اتفاق بیفتد. اگر هر کدام از این عوارض به وجود آمده یا بدتر شد، با پزشک یا داروساز خود تماس گرفته راهنمایی لازم را از او بخواهید. اگر پزشک شما این دارو را برای شما تجویز کرده، به یاد داشته باشید که وی پزشک است و درباره عوارض و فواید آن بهتر از شما میداند؛

او میداند که مصرف این دارو برای شما مفیدتر از عوارض احتمالی آن است. بسیاری از افرادی که آن را مصرف میکنند، عوارض جانبی جدی نداشته اند. این دارو ممکن است فشار خون شما را بالا ببرد؛ پس بطور منظم آن را به وسیله دستگاه فشارسنج اندازه گیری کنید.

3- اقدامات احتیاطی ایبوپروفن

چنانچه دارای آلرژی هستید، یا به داروی خاصی آلرژی دارید مثل آسپیرین، یا سایر داروهای ضد-التهابی غیر استروئیدی مثل ناپروکسن و یا سکلوکسیب و یا سایر مواد آلرژی زا، بهتر است قبل از مصرف ایبوپروفن با پزشک خود مشورت کنید. این دارو ممکن است شامل عناصر غیرفعال باشد که میتواند باعث واکنشهای آلرژیک یا دیگر مشکلات شود.

قبل از مصرف دارو، درباره تاریخچه پزشکی خود از قبیل: آسم، اختلالات خونی (آنمی یا مشکلات خونریزی و یا لخته شدن خون)، گرفتگی های بینی (پولیپ)، مشکلات قلبی(حمله قلبی)، فشارخون بالا، اختلالات کبد، سکته، مشکلات گوارشی/ معده/ روده (خونریزی- سوزش سردل یا اولسر)، با پزشک خود مشورت داشته باشید. اختلال کلیه نیز گاهی اوقات در اثر مصرف داروهای NSAID میتواند به وقوع بپیوندد؛ مثل ایبوپروفن.

4- اثر متقابل ایبوپروفن

تداخل داروها با یکدیگر ممکن است چگونگی کارکرد داروها را بر شما تغییر دهد و یا ریسک عوارض جانبی جدی را در شما بالا ببرد. البته این شامل همه موارد ممکن نیست. لیستی از محصولات مصرفی خود شامل داروهای با نسخه و بدون نسخه، همچنین داروهای گیاهی را تهیه کرده و به هنگام ویزیت دکتر به وی نشان دهید.

بدون تایید دکتر، داروهای خود را شروع یا قطع نکرده و یا تغییری در میزان مصرف خود ندهید. برخی از داروها ممکن است با ایبوپروفن تداخل داشته باشد. این داروها شامل : Aliskiren- ACE inhibitors(captopril, Lisinopril) میباشد. این داروها ممکن است ریسک خونریزی را وقتی با دیگر داروها مصرف میشود، زیاد کرده و حتی باعث شروع آن نیز میشود.

5- مصرف بیش از حد ایبوپروفن

اگر فردی از این دارو بیش از اندازه مصرف کرده و دارای نشانه های جدی مثل بیهوشی ناگهانی و یا مشکلات تنفسی بود، فورا با اورژانس تماس بگیرید. نشانه های مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد: درد شدید در معده، مشکلات تنفسی و خواب آلودگی شدید.

6- هشدارهای مصرف ایبوپروفن

اگر پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است، آن را برای مصرف به دیگران توصیه نکنید. آزمایشات آزمایشگاهی/ پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای بررسی عوارض جانبی و یا جلوگیری از پیشرفت بیماری توصیه شود.

برگردان: سیما آزادفلاح

هرگونه کپی برداری با نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است

بیشتر بدانید:


شش اشتباه رایج که درباره مصرف مسکن‌ ها پیش می آید

بایدها و نبایدهای استفاده از مسکن ­ها

استامینوفن، مسکنی با عوارض جسمی و روحی