کاتتریسم (کاتتر گذاری) قلبی یکی از شیوه های تشخیص ومعالجه امراض قلبی است. آنژیوگرافی عروق کرونر، از مرسومترین انواع جراحی کاتتریسم قلب است.
آنژیوگرافی عروق کرونر روشی است که در آن جهت دیدن رگ های خونی قلب ، از تصویربرداری اشعه ی x استفاده می کنند. آنژیوگرافی های عروق کرونر قسمتی از یک گروه کلی عمل هایی، تحت عنوان کاتتریسم قلبی است. عمل های کاتتریسم قلبی هم می توانند بیماریهای قلبی عروقی را تشخیص دهند و هم در درمان آن موثر باشند.
درصورت داشتن یکی از شرایط زیر پزشک شما ممکن است آنژیوگرافی عروق کرونر با استفاده از کاتتریسم قلبی را توصیه کند :
– علائم بیماری قلبی عروقی، مثل درد در قفسه ی سینه (آنژین صدری)
– درد در قفسه ی سینه، فک، گردن یا دست که توسط تست ها و آزمایش های دیگر غیر قابل توجیه و توضیح اند.
– افزایش درد قفسه ی سینه (آنژین بی ثبات)
– نقص قلبی که با آن متولد شده اید (بیماری قلبی مادرزادی)
– نارسایی قلبی
– مشکلات دیگر عروق خونی یا جراحت قفسه ی سینه
– مشکل دریچه ی قلبی که نیاز به جراحی دارد
اگر شما یک جراحی غیر مرتبطی با قلب تان دارید ولی در حین آن جراحی در معرض خطر بالای ابتلاء به مشکلات قلبی هستید، ممکن است به کاتتریسم قلبی نیز احتیاج پیدا کنید.
بدلیل اینکه در چنین مواردی ریسک پایینی از بروز عوارض وجود دارد، آنژیوگرافی ها معمولاً بعد از آزمایش ها و تست های غیر تهاجمی قلب انجام می شوند، مثل الکتروکاردیوگرام (نوار قلب)، اکوکاردیوگرام یا تست ورزش.
برای انجام عمل کاتتریسم قلبی، شما روی پشتتان بر روی تخت اشعه X دراز می کشید. چون در حین عمل ممکن است که تخت کمی تکان بخورد، شاید تسمه های ایمنی به دور قفسه ی سینه و پاهایتان بسته شود. دوربین ها ی اشعه X، بالا و دور قفسه سینه تان برای عکس برداری از زوایای مختلف حرکت می کنند.
یک لوله در داخل ورید دست راست یا چپ شما قرار می گیرد. مثل بقیه ی داروها و مایعات، ممکن است آرام بخش در حین جایگذاری داخل وریدی، برای ریلکس شدن به شما داده شود. امکان دارد طی عمل کاتترگذاری قلبی شما هوشیار باشید، پس می توانید دستورالعمل ها را پیگیری کنید. از شما خواسته می شود تا نفس عمیق بکشید، سرفه کنید یا دست هایتان را در موقعیت های مختلف قرار دهید. الکترود های روی قفسه سینه تان وضعیت قلب تان را طی عمل گزارش می دهند. دستبند فشار خون، فشار خون شما را ارزیابی می کند و یکی دیگر از دستگاه ها به نام اکسی متر، میزان اکسیژن خون تان را اندازه می گیرد. شما ممکن است داروهای (ضد انعقاد خون) نیز برای جلوگیری از لخته شدن خون در کاتتر و شریان های کرونری دریافت کنید.
قبل از کاتتر گذاری، به مقدار کمی از موهای کشاله ران یا دست تان، جایی که قرار است کاتتر وارد شود، تراشیده خواهد شد. آن ناحیه شسته و ضدعفونی می شود و سپس توسط تزریق داروی بی هوشی موضعی، بی حس خواهد شد. در محل ورود، یک برش کوچک زده می شود و یک لوله پلاستیکی کوتاه (غلاف) در داخل شریان شما قرار داده می شود. کاتتر درون غلاف موجود در رگ خونی شما جایگذاری شده و با دقت به سمت قلب تان و یا شریان های کرونری هدایت می شود.
حرکت کردن کاتتر حین عمل کاتتریسم قلبی نباید دردناک باشد، و شما حرکت آن را در بدن تان حس نخواهید کرد. هرگونه ناراحتی را به تیم مراقبت از سلامتی تان گزارش دهید.
حین عمل کاتتریسم قلبی، رنگ (ماده ی حاجب) به داخل کاتتر تزریق می شود. وقتی این اتفاق می افتد، شما ممکن است مختصر حس گرمی یا گرگرفتگی داشته باشید. اگر احساس تپش قلب کردید نگران نشوید- این یک رخداد مکرر طی آنژیوگرافی است. ولی اگر دوباره احساس درد یا ناراحتی کردید، مراقبان را مطلع کنید.
در عمل آنژیوگرافی با استفاده از کاتترگذاری، رنگ به راحتی در تصاویر اشعه X قابل مشاهده است، و هنگامی که درون رگ تان حرکت می کند، پزشک تان می تواند روند حرکتش را دیده و هر انسداد یا نواحی تنگ شده را تشخیص دهد. مبتنی بر اینکه پزشک تان چه چیزی طی آنژیوگرافی شما خواهد یافت، شما ممکن است عمل هایی بیشتر در آن واحد داشته باشید، مثل آنژیوپلاستی با بالون یا جایگذاری استنت (stent ) برای باز کردن شریان های باریک شده.
آنژیوگرافی و کاتترگذاری حدوداً یک ساعت طول می کشد، اگرچه ممکن است طولانی تر نیز شود، مخصوصاً اگر با دیگر عمل های قلبی ترکیب شود. آماده سازی و مراقبت های پس از عمل کاتترگذاری ساعاتی بیشتر را به این پروسه اضافه می کنند.
وقتی کاتتریسم قلبی تمام شد، کاتتر از دست یا کشاله ران تان خارج می شود و برش با فشار دستی و یا گیره بسته می شود.
منبع-http://iranheart.ir
ممنونم از توضیحات کاملتون