خشم خانگی

خشم خانگی چیست؟

خشم خانگی و خشونت در خانه از جمله نا هنجاری هایی به شمار می آیند که تاثیرات مخربی را بر فرد خواهند اشت. نوع رفتاری که والدین با فرزندان خود دارند، روش و سبک تربیتی آنها به شمار می آید. نوع رفتار شما با فرزندتان شخخصیت آینده وی را تشکیل خواهد داد. این خشونت ها می توانند در مقابل همسر و یا فرزندان رخ دهند. در ادامه با دکتر سلام همراه باشید.

بدرفتاری و خشونت در خانه

بروز خشم شدید در میان همسران و والدین و فرزندان خشم خانگی نامیده می شود.

هر انسانی گه گاه عصبانی می‌شود. خشم و جر و بحث اجزای طبیعی یک رابطه سالم هستند. اما خشمی که منجر به تهدید، ضرب و شتم یا آسیب رسیدن به کسی ‌شود، طبیعی یا سالم نیست. این نوعی از سوءرفتار است. سوءرفتار فیزیکی، لفظی یا جنسی در هر رابطه‌ای قابل قبول نیست و زمانی که بین زن و شوهرها یا دوست‌ دختر و دوست‌ پسرها رخ می‌دهد، سوءرفتار خانگی نامیده می‌شود.
سوءرفتار‌ خانگی خشونت با همسر یا خشونت خانگی نیز نامیده می‌شود و جروبحث‌های گاه و بیگاه را شامل نمی‌شود. این شکلی از سوءرفتار است که توسط شخصی برای کنترل یک شخص دیگر به کار می‌‌رود.

علاوه بر خشونت بین همسران:

نوجوانان شاید سوءرفتار در زمان آشنایی را تجربه کنند.
والدین مسن‌تر می‌توانند در معرض سوءرفتار خانگی و سوءرفتار با سالمندان قرار گیرند.
همه ساله، خانم‌ها بالغ بر 8/4 میلیون ضرب و جرح جسمی و تجاوز به عنف مربوط به یک همسر یا دوست‌پسر را تجربه می‌کنند و تقریباً 9/2 میلیون ضرب و جرح جسمی مربوط به یک همسر یا دوست‌دختر روی مردان واقع می‌شود. این اتفاق برای هرکس در هر سنی، فارغ از هر نژاد یا مذهب و سطح درآمد و تحصیلاتی که افراد دارند، می‌تواند رخ دهد.

انواع خشونت خانوادگی علیه کودکان

کودک آزاری از جمله معضلات اصلی و اصلی ترین نا هنجاری ها به شمار می آید. در کشور های مختلف چاره اندیشی های مختلفی برای جلوگیری از کودک آزاری تدبیر شده است و حتی جرایم مختلفی را نیز برای این کار در نظر گرفته اند. وجود برخی قانون های بازدارنده عامل مناسبی برای جلوگیری از کودک آزاری است.

حدود کودک آزاری در خانواده از محروم ساختن کودک از غذا، لباس، سرپناه و محبت والدین تا مواردی که در آن کودکان از نظر جسمی توسط یک فرد بالغ آزار و بد رفتاری قرار می گیرند که آشکارا به صدمه دیدن و گاهاً مرگ آنان منجر می شود گسترده است. با وجود این که خشونت علیه کودک در خانواده، طیف وسیعی از رفتارهای آسیب رسان را شامل می گردد اما باید گفت که تمامی این رفتارها حول چهار محور آزارهای جسمی، جنسی، غفلت و آزارهای عاطفی – روانی می گردد.

پس از خشونت های فیزیکی نگاه محققان متوجه اعمال خشونت های روانی نسبت به کودکان در خانواده شد، تحقیقات بعدی بر پیچیده ترین بحث خشونت در خانواده، یعنی تجاوز و سوء استفاده های جنسی از کودکان متمرکز شد.

خشونت نسبت به کودک به دو گروه تقسیم می شود:

الف) خشونت های روانی، مثل محرومیت های عاطفی، تهدید، شرمنده کردن، تمسخر، بی توجهی به نیازهای روانی – جسمی کودک، ناسزاگویی، تحقیر و….

ب) خشونت بدنی مثل: کتک زدن، پرت کردن، سوزاندن، ضربه زدن با اشیا

نشانه های های فردی سلامت روان کودکان و جوانان

– فرد نسبت به خود، خانواده و جامعه بی تفاوت نیست.

– با دیگران سازگاری دارد.

– توانایی حل مشکلات خود را دارد.

– از اوقات فراغت خود به صورت مطلوب استفاده می کند.

– در برخورد با مشکلات اجتماعی، کنترل و تعادل خود را از دست نمی دهد.

– استعدادهایش به طور هماهنگ و به خوبی رشد می کند.

– رابطه اش با دیگران سازنده و مثبت است.

– شاد و مثبت اندیش است.

– به خود و دیگران احترام می گذارد.

– بدبین نیست.

– از نقاط ضعف و قدرت خود آگاهی دارد.

– انعطاف پذیر است.

– صابر، صادق، درستکار، بخشنده، استغفار کننده و فرزند خویشتن خویش است.

تضییع حقوق کودک

تنبیه نباید منجر به تضییع حقوق کودک گردد. مواردی چون زندانی کردن در دستشویی و حمام، حبس کودک در مکان تاریک و ترسناک، محروم کردن او از غذا و پوشاک، مقایسه، تمسخر، ارعاب و ترساندن او، قرار دادن او در سرما و گرما، کتک زدن و تنبیه بدنی و …کودک آزاری محسوب می شوند و حقوق کودک را تضییع می کنند.

حال که مضرات و بی فایده بودن تنبیه فیزیکی، هیجانی و کلامی را فهمیدیم وقت آن است که روشهای خود را عوض کنیم و از روشهای تنبیهی صحیح برای تربیت کودک خود استفاده کنیم.

علائم رفتار های کنترل‌ کننده

رفتارهای کنترل‌کننده‌ای که به خشونت منجر می‌شود، از بدرفتاری‌های کلامی تا تهدیدهای مختلف و خشونت‌های فیزیکی را می‌توان خشونت خانگی دانست؛ البته خشونت فیزیکی که گاهی به جراحات سنگین یا حتی مرگ منجر می‌شود، بسیار خطرناک است، اما خشونت احساسی و عاطفی را که مشکلات روحی و روانی سختی به دنبال دارد نیز باید جدی گرفت. فرد با به کار بردن روش‌های مختلف سعی می‌کند ارزش‌های وجودی طرف مقابل را نابود کند و با نابودی عزت نفس او را به سوی نگرانی و افسردگی هدایت می‌کند.

علائم یک رابطه برپایه خشونت

مهم‌ترین علامت گویای چنین رابطه‌ای ترس شما از رفتار شریک زندگی‌تان است. اگر وقتی کنار او هستید مدام دلشوره دارید و مراقب حرف‌هایتان هستید و احساس می‌کنید کوچک‌ترین موضوع ممکن است دعوا و مرافعه به راه اندازد، مطمئن باشید این ارتباط سالم نیست و سوء رفتار درآن موج می‌زند. علامت دیگر این است که طرف مقابل مدام شما را تحقیر می‌کند و اهمیتی به عقاید و کارهایی که انجام داده‌اید نمی‌دهد و کاری می‌کند که از خودتان متنفر شده و احساس درماندگی و ناامیدی کنید و حتی به این باور برسید که لایق خشونت و این رفتارها هستید.

خشونت فیزیکی

خوشبختانه کتک زدن و استفاده از تنبیه های فیزیکی بشدت در جوامع کم و حتی نا پدید شده است البته باز هم مواردی در این زمینه وجود دارند. استفاده از این روش ها نه تنها بر فرد تنبیه شونده بلکه بر جامعه نیز تاثیرات منفی بسیاری خواهد داشت که برای جلوگیری از ایجاد این تاثیرات لازم است تا چاره ای اندیشیده شود.

حمله فیزیکی و کتک زدن نمونه بارز این نوع خشونت است. در چنین خشونت‌هایی قربانی ممکن است از نظر جسمی صدمه دیده و حتی این صدمه چنان شدید باشد که او را به بیمارستان بکشاند و حتی به مرگش منجر شود. گاهی اوقات هم فرد مجبور به رابطه جنسی ناخواسته، خطرناک یا تحقیرکننده می‌شود.

تحقیقات نشان داده است وقتی کسی علیه دیگری دست به خشونت می‌زند احتمال این‌که این اعمال را باز هم تکرار کند، بسیار زیاد است و باید هرچه سریع‌تر به چنین رابطه‌ای پایان داد.

خشونت عاطفی

تمام سوءرفتارها برپایه خشونت فیزیکی شکل نمی‌گیرد. به صرف این‌که قربانی خشونت کتک نخورده یا جایی از بدنش کبود نشده است، نمی‌توان گفت او گرفتار بدرفتاری نیست. بسیاری از زنان و مردان به سوءرفتارهای احساسی و عاطفی مبتلا هستند که این نیز بسیار مخرب است. متاسفانه، سوءرفتار احساسی اغلب دست‌کم یا نادیده گرفته می‌شود. حتی فردی که مبتلا به این بدرفتاری است آن را مهم تلقی نمی‌کند.

هدف از بدرفتاری عاطفی

فرد تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا قربانی نسبت به ارزش وجود خود تردید کرده و استقلال فکری‌اش را از دست بدهد. اگر شما قربانی چنین رفتاری هستید، ممکن است احساس کنید به هیچ ترتیبی نمی‌توانید از این رابطه بیرون بیایید یا این‌که بدون وجود شریک زندگی‌تان ارزشی ندارید. بدرفتاری عاطفی و احساسی دربرگیرنده سوءرفتارهای کلامی مانند فریاد کشیدن، اسم بد گذاشتن، سرزنش و شرمنده کردن طرف مقابل است. رفتارهای کنترل‌کننده و تهدیدآمیز نیز در این نوع خشونت مشاهده می‌شود. علاوه بر آن فرد بدرفتار اگر کاری را که می‌خواهد انجام ندهید شما را به خشونت فیزیکی حتی صدمه رساندن به اطرافیان‌تان تهدید می‌کند.

ممکن است فکر کنید که خشونت فیزیکی بدتر از خشونت عاطفی است، اما زخم‌های ناشی از این سوءرفتار بسیار واقعی بوده و تا اعماق وجود قربانی نفوذ می‌کنند.

در این باره بیشتر بخوانید: کودک آزاری چیست؟ چه رفتارهایی کودک آزاری تلقی می شوند؟

هرگونه کپی برداری با ذکر نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است.