شین اسپلینت برای چه افرادی اتفاق می افتد؟
این وضعیت کار زیاد کشیدن از ساق معمولا وقتی ایجاد میشود که طریقه انجام ورزش به نوعی تغییر میکند. افزایش سرعت دویدن، بیشتر کردن مسافت دویدن و یا دویدن بر روی زمین سفت یا شیب دار میتواند این تغییرات را ایجاد کند. این وضعیت در دونده ها، کسانی که زیاد میرقصند و کسانی که درگیر فعالیتهای بدنی شدید نظامی هستند بیشتر دیده میشود. کفش های نامناسب و یا آسیب دیده میتوانند موجب این بیماری شوند.
در کسانی که صافی کف پا دارند شین اسپلینت بیشتر دیده می شود.
کشیدگی محل اتصال عضلات ساق به استخوان تیبیا میتواند در جلو یا پشت آن باشد.
– شین اسپلینت قدامی یا جلویی بیشتر در کسانی ایجاد می شود که یک فعالیت ورزشی جدید که دویدن جزئی از آن است بخصوص ایستادن و شروع به حرکت های ناگهانی در آن وجود دارد را شروع کرده اند. دویدن در سرازیری، دویدن روی پنجه پا و دویدن با کفش هایی که کف و پاشنه قابل انعطاف خوبی ندارند میتواند موجب شین اسپلینت قدامی شود.
– شین اسپلینت خلفی یا پشتی معمولا به علت عدم تعادل در عضلات ساق و کف پا است. سفت و غیر قابل انعطاف بودن عضلات پشت ساق و یا وجود کف پای صاف میتواند عامل بوجود آورنده این بیماری باشد. در کف پای صاف با هر بار گذاشتن کف پا بر زمین عضله تیبیالیس خلفی تحت کشش قرار میگیرد و این کشش موجب میشود فیبرهای این عضله در محل اتصال به استخوان درشت نی تحت کشش قرار گرفته و موجب بروز علائم این بیماری شود.
علائم شین اسپلینت چیست؟
مهمترین علامت شین اسپلینت درد در سطح داخلی ساق است. محل درد حدودا 15-3 سانتیمتر بالاتر از قوزک داخلی است. درد ممکن است در صبح ها و بعد از برخاستن از خواب بیشتر شود.
تشخیص
پزشک با معاینه محل درد شما و بررسی علائم شما و مثل گزگز یا سردی احتمالی پا به تشخیص نزدیک می گردد.
امکان دارد پزشک از شما بخواهد راه بروید و نحوه راه رفتن شما را بررسی کند و دلیل احتمال درد ساق را حدس بزند.
گاهی نیاز به انجام رادیوگرافی یا اسکن استخوانی ساق وجود دارد تا احتمال شکستگی های استرسی بررسی گردد.
جهت رد سندرم کمپارتمان نیاز به اندازه گیری فشار فضای کمپارتمان می باشد برای این امر یک سوزن که به وسیله اندازه گیری فشار اتصال دارد وارد فضای کمپارتمان شده و فشار داخل فضا اندازه گیری می شود.
درمان شین اسپلینت چیست؟
اغلب بیماران مبتلا به این بیماری با اقدامات غیر جراحی بهبود می یابند. مهمترین اقدامات درمانی شین اسپلینت عبارتند از:
– کاهش فعالیت های بدنی که موجب تشدید درد می شوند.
-استفاده از سرمای موضعی
– استفاده از داروهای ضد التهابی
– استفاده از کفش های با پاشنه و کفی جذب کننده ضربه
– استفاده از کفی قوس دار در کسانی که کف پای صاف دارند.
بعد از چند هفته میتوان ورزش یا فعالیت بدنی منجر به درد را مجدداً شروع کرد ولی باید مواظب بود که اولاً این بار شدت انجام فعالیت ها را کم کم افزایش داد و ثانیاً قبل از انجام هر فعالیت بدنی بدن را به اصطلاح گرم کرد یعنی نرمش های کششی را به اندازه کافی انجام داد. اگر درد دوباره شروع شد فعالیت را قطع کنید. کمپرس سرما بدهید و چند روز استراحت کنید. و دوباره فعالیت را شروع کنید ولی با سطح باز هم کمتر از قبل.
چگونه می توانیم از سندرم شین اسپیلنت جلوگیری نمائیم:
– استفاده از کفش هایی که به طور مناسبی از پا حمایت بعمل می آورند مانند کفش های آنتی شوک
– استفاده از کفی قوس دار در کسانی که کف پای صاف دارند.
– اجتناب از انجام تمرینات در سطوح سفت و شیب دار
– افزایش دادن شدت تمرینات به طور پیوسته و تدریجی
– گرم کردن بدن قبل از انجام تمرینات
– مطمئن شدن از اینکه تمرینات کششی بدرستی انجام شده اند.
– پرهیز از پا برهنه دویدن یا راه رفتن
– انجام دادن تمرینات کششی غیر پویا علی الخصوص تمرینات انگشتان پا که عضلات ساق پا را تشکیل می دهند.
هرگونه کپی برداری با نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است.
بیشتر بخوانید:
برای از بین بردن درد پاشنه این حرکات را انجام دهید
