گاهی فشار زیاد و حرکات ورزشی غیر استاندارد باعث آسیب به مچ دست و بروز آرتروز مچ دست می شود که این عارضه با سفت شدن مچ دست، تورم و محدودیت حرکت مچ همراه است. در این مقاله شما را با روش های درمان آرتروز مچ دست بیشتر آشنا می نماییم.

آناتومی مچ دست

مچ دست مفصل پیچیده‌ای است که دست را به ساعد متصل می‌کند. مچ دست از دو استخوان ساعد یعنی رادیوس و اولنا و هشت استخوان کوچک به نام کارپ تشکیل‌شده است. استخوان‌های کارپ در دو ردیف در کف دست قرار گرفته‌اند. در هر ردیف چهار استخوان وجود دارد و مفاصل هر استخوان با یک غضروف مفصلی پوشانده شده‌اند. غضروف مفصلی مایعی لغزنده است که از دست و مچ در هنگام حرکت محافظت می‌نماید.

علائم آرتروز مچ دست

درد و سفت شدن، علائم معمول آرتروز هستند. مچ دست شما از مفاصل کوچک بسیاری تشکیل شده است و التهاب در این نواحی می‌تواند نشانه‌ ای از آرتروز باشد. آرتروز با از بین‌ بردن غضروف، به استخوان‌ های شما حمله می‌کند و موجب می‌شود استخوان‌ هایتان بر روی یکدیگر ساییده شوند. علائم و نشانه‌های آرتروز مچ دست، شامل موارد زیر است:

– درد (درد در مچ دست)

– سفت شدن

– ضعف

– تورم

– حرکت محدود

– صدای تق یا قیژ یا روی‌ هم کشیده شدن هنگام حرکت

انواع مختلف آرتریت

استئوآرتریت:

بروز استئوآرتریت به‌ خصوص در افرادی که دارای سابقه خانوادگی هستند ممکن است به دلیل ساییدگی و پارگی مفاصل مچ دست باشد.

آرتریت روماتوئید:

آرتریت روماتوئید بیماری مزمنی است که می‌تواند مفاصل متعددی در بدن را تحت تأثیر قرار دهد. این عارضه اغلب در مفاصل کوچک بدن مانند مفاصل دست و مچ ایجاد می‌شود. این بیماری به‌ صورت قرینه است یعنی مفاصل دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

آرتریت پس از ضربه:

آرتریت پس از ضربه معمولاً بعد از صدماتی مانند شکستگی استخوان مچ دست و یا پارگی رباط‌ها پدید می‌آید. ضربه می‌تواند ‌یکبار به غضروف آسیب برساند اما گاهی پس از  گذشت زمان و به علت تغییر در حالت حرکت استخوان‌ها از جمله پس از پارگی رباط‌ها موجب فرسودگی غضروف گردد.

تشخیص آرتروز مچ دست

ابتدا پزشک درباره علائم و سابقه پزشکی شما می‌پرسد و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. در هنگام معاینه فیزیکی، پزشک مچ دست شما را از لحاظ تورم، درد و حساسیت به لمس، بررسی می‌کند. محل تورم می‌تواند به پزشک بگوید کدام‌ یک از مفاصل مچ، بیشتر درگیر است. اگر پزشک شک کند که شما مبتلا به آرتروز هستید، ممکن است رادیولوژی و آزمایش خون انجام شود که مشخص شود به کدام نوع آرتروز مبتلا هستید. ازمایش خونی که آنتی‌ بادیهایی با نام فاکتور روماتوئید یا آنتی بادیهای پپتید/پروتئین ضد سیترولینه، را بررسی می‌کند، آرتریت روماتوئید را تشخیص می‌دهد.

درمان آرتریت

درمانی برای آرتریت وجود ندارد اما روش‌های درمانی وجود دارد که به کاهش علائم بیماری کمک می‌کند و موجب تسکین درد و بهبود عملکرد مفاصل می‌شوند.

الف:روش درمان بدون جراحی

روش‌های درمان بدون جراحی عبارتند از:

اصلاح در انجام فعالیت‌های خود: محدود نمودن و یا عدم انجام فعالیت‌هایی که درد شما را بدتر می‌کند اولین گام برای تسکین علائم بیماری است.

گرما و سرمادرمانی: برای کاهش تورم از آب گرم و سرد استفاده می‌گردد.

عدم تحرک: استفاده مداوم از مچ‌بند آتل‌دار برای کوتاه مدت در محافظت از مفصل و کاهش فشار بر آن مؤثر است.

 داروها

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی یا (NSAIDs) می‌تواند درد وتورم را کاهش دهد. کرم‌های موضعی ضدالتهاب غیراستروئیدی را می‌توان مستقیماً بر روی پوست در محل مفصل استعمال نمود.

داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری یا (DMARDs) برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی بدن به مفاصل طراحی‌ شده است.

ورزش: ورزش‌های خاصی وجود دارند که می‌توانند عملکرد و توانایی حرکت مچ را بهبود بخشند. پزشک یا فیزیوتراپیست می‌تواند ورزش‌هایی را تجویز نماید که مناسب و درخور نیاز شماست.

تزریق استروئید: کورتیزون یک داروی قدرتمند ضدالتهاب است و به مفصلی تزریق می‌شود که دچار آرتریت شده است. اگر چه تزریق کورتیزون می‌تواند موجب تسکین و کاهش تورم شود اما تأثیر آن موقتی است.

ب: روش درمان جراحی

هدف از جراحی از بین بردن درد و حفظ یا بهبود عملکرد است. معمولاً در عمل جراحی سعی می‌شود که تماس و اصطکاک میان استخوان‌ها را کم کرد و یا از بین برد.

کارپکتومی ردیف پروگزیمال: در این روش سه استخوان مچ دست که به ساعد نزدیک است توسط پزشک برداشته می‌شوند. این روش به کاهش درد مچ کمک می‌کند در حالی‌ که حرکت جزئی مچ دست حفظ می‌شود.

فیوژن یا خشک کردن جزئی مفصل مچ دست: روش فیوژن جزئی را تجویز می‌نماید. در این روش تنها برخی از استخوان‌های مچ دست به نام کارپ با هم ترکیب می‌شوند همچنین در این روش درمانی برای حفظ حرکت مچ دست، مفاصل سالم همان‌گونه دست‌نخورده باقی می‌مانند و جراحی تنها بر روی مفاصل آسیب‌دیده صورت می‌گیرد.

فیوژن یا خشک کردن کامل مچ دست: در این روش درمانی، غضروف آسیب‌دیده را به‌طور کامل برداشته و سپس برای نگه‌داشتن مفصل در وضعیت مناسب و ثابت از میله، پلاک، پیچ و مهره استفاده می‌نماید.

تعویض کامل مفصل: در این روش مفصل آسیب‌دیده جدا شده و برای حفظ عملکرد مفصل، مفصلی از جنس پلاستیک و یا فلز جایگزین مفصل جداشده، می‌شود. تعویض مفصل مچ دست درد آرتریت را کاهش می‌دهد و  توانایی فرد در حرکت در مقایسه با عمل جراحی به روش فیوژن بیشتر است.

درمان دستی آرتروز مچ دست

در این روش سعی می‌شود که قابلیت حرکت مفصل مچ دست با انجام یک حرکت مخصوص و وارد آوردن نیرو بر روی مفصل، به طور کامل بازیابی شود. ممکن است این کار در شرایط بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی بیمار انجام شود، زیرا حرکت دادن مچ دست بعد از آنکه به مدت طولانی بی‌حرکت بوده و مفصل آن دچار چسبندگی شده است، می‌تواند با درد شدیدی همراه باشد.

 

طب سوزنی

طب سوزنی می‌تواند درد دست و درد مچ دست را به طریق مشابهی درمان نماید. استفاده از این روش باعث افزایش گردش خون و رفع اسپاسم عضلات می‌شود. افزایش گردش خون در نتیجه استفاده از روش‌های طب سوزنی موجب رسیدن خون تازه و اکسیژن بیشتر به موضع آسیب‌دیده می‌شود و بهبودی آن را سرعت می‌بخشد. همچنین بعضی از نقاط بدن که طب سوزنی بر آنها تمرکز دارد، در برطرف کردن درد تأثیر زیادی دارند.

هرگونه استفاده با درج نام مجله پزشکی دکتر سلام (لینک دهی مستقیم) مجاز می باشد.