ابتلا به واریس از جمله اختلالات وریدی ب شمار می آید. واریس یکی از اختلالاتی است که در اغلب موارد گریبان گیر بانوان می باشد. این اختلال به صورت باد کردن رگ ها خود را نمایان می کند. این اختلال به علل مختلفی در فرد ایجاد می شود همچنین عوامل مختلفی وجود دارند که در ابتلا به این اختلال دخیل هستند. در ادامه با دکتر دکتر سلام همراه باشید.
رگ های واریس رگ های بزرگ شده است. هر رگی ممکن است دچار واریس شود، اما رگ هایی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند پاها هستند. ایستادن و قدم زدن باعث افزایش فشار در رگ های قسمت پایین بدن می شود. برای بسیاری از مردم، رگ های واریسی و رگ های عنکبوتی – عارضه رایج واریس – می باشد. برای افراد دیگر، رگهای واریسی میتواند موجب درد و ناراحتی شود. گاهی اوقات وریدهای واریسی منجر به مشکلات جدی تر می شوند.
رگ های واریسی ممکن است خطر بیشتری برای سایر مشکلات گردش خون ایجاد کنند.
علائم واریس پا چیست؟
رگهای واریسی ممکن است باعث درد نشوند. نشانه هایی که ممکن است با واریس دیده شوند عبارتند از:
رگه هایی که رنگ بنفش تیره یا آبی رنگ دارند
رگ های خونی که به صورت پیچیده هستند. این رگ ها اغلب مانند طناب بر روی پاهای شما هستند.
وقتی علائم و نشانه های دردناک رخ می دهد، ممکن است شامل موارد زیر باشند:
احساس ضعف یا سنگینی در پاها
سوزش، گرفتگی عضلات و تورم در قسمت پایین پاهای شما
بدتر شدن درد پس از نشستن یا ایستادن برای مدت زمان طولانی
خارش در اطراف یک یا چند رگ
خونریزی از رگهای واریسی
درد در رگ با رنگ قرمز پوست
تغییرات رنگ، سخت شدن رگ، التهاب زخم پوست یا نزدیکی مچ پا، که می تواند به این معنی باشد که شما به شکل جدی بیماری عروقی دارید که به مراقبت پزشکی نیاز دارد. رگهای عنکبوتی مشابه رگهای واریسی هستند، اما کوچکتر هستند. رگه های عنکبوتی نزدیک به سطح پوست هستند و اغلب قرمز یا آبی هستند. آنها روی پاها اتفاق می افتند، اما می توانند روی صورت نیز پیدا شوند. رگه های عنکبوتی در اندازه های مختلف وجود دارند و اغلب به صورت تار عنکبوت هستند.
چه وقت باید به پزشک مراجعه کنم:
مراقبت از خود – مانند ورزش، بالا بردن پاها یا پوشیدن جوراب های تنگ- می تواند به کاهش درد رگهای واریسی کمک کند و از بدتر شدن آنها جلوگیری کند. اما اگر شما نگران هستید به پزشک مراجعه کنید.
علت ایجاد واریس پا چیست؟
شریان ها خون را از قلب به سایر بافت ها حمل می کنند. رگ ها خون را از بقیه بدن به قلب می برند، بنابراین خون می تواند گردش کند. برای بازگشت خون به قلب، رگ ها در پاهای شما باید در برابر گرانش عمل کنند. انقباض عضلانی در پاهای شما به عنوان پمپ عمل می کند و دیواره های رباط الاستیک به خون کمک می کند تا به قلب بازگردد. دریچه های کوچک در رگ های شما باز می شود و جریان خون به سمت قلب باز می گردد. علل واریس می تواند شامل موارد زیر باشد:
1- سن:
همانطور که پیرتر میشوید، رگهای شما می توانند کشش خود را از دست بدهند. دریچه ها در رگهای شما ممکن است ضعیف شوند و به خون اجازه می دهد که به سمت قلب شما حرکت کند تا به عقب برگردد. تجمع خون در رگهای شما باعث بزرگتر شدن رگ ها می شود که موجب تشکیل واریس می گردد. رگ ها به رنگ آبی ظاهر می شوند، زیرا حاوی خون بدون اکسیژن که در جریان ریه ها قرار دارد می باشند.
2- بارداری:
برخی از زنان باردار مبتلا به رگ های واریسی هستند. بارداری حجم خون را در بدن افزایش می دهد، اما جریان خون را از پاها به لگن شما کاهش می دهد. این تغییرات گردش خون برای حمایت از جنین در حال رشد طراحی شده است، اما می تواند عوارض جانبی ناگواری ایجاد کند؛ رگهای بزرگ شده در پاها.
رگ های واریس ممکن است در ابتدای بارداری دیده شوند یا ممکن است در دوران بارداری تشدید شوند؛ زمانی که رحم فشار بیشتری بر رگها در پاها ایجاد می کند. تغییرات در هورمون های شما در دوران بارداری همچنین ممکن است نقش داشته باشد. رگ های واریسی که در دوران بارداری پیشرفت می کنند عموما بدون درمان پزشکی سه تا 12 ماه بعد از زایمان بهبود می یابند.
عوامل مستعد کننده واریس چیست؟
این عوامل باعث افزایش خطر ابتلا به واریس می شود:
1- سن:
خطر ابتلا به واریس با سن افزایش می یابد. پیری باعث سست شدن و پریشانی دریچه های رگهای شما می شود که به تنظیم جریان خون کمک می کند.
2- جنسیت:
زنان بیشتر احتمال دارد دچار این مشکل شوند. تغییرات هورمونی در دوران بارداری، پیش از قاعدگی یا یائسگی ممکن است عامل دیگری باشد زیرا هورمونهای زن تمایل به آرام کردن دیواره های رحم دارند. مصرف داروهای جایگزین هورمون یا قرصهای جلوگیری از بارداری ممکن است خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد.
3- سابقه خانوادگی:
اگر سایر اعضای خانواده دارای واریس باشند، شانس بیشتری برای ابتلا به واریس وجود دارد.
4- چاقی:
داشتن اضافه وزن باعث فشار بیشتری بر رگهای شما می شود.
5- ایستادن یا نشستن برای مدت زمان طولانی:
قرار گرفتن در یک وضعیت ثابت به مدت طولانی باعث می شود خون جریان نداشته باشد.
خطرات واریس پا چیست؟
عوارض واریس، اگرچه نادر است، می تواند شامل موارد زیر باشد:
1- زخم ها:
زخم های دردناک ممکن است بر روی پوست در اطراف واریس، به ویژه در نزدیکی مچ پا شکل بگیرد. زخم ها ناشی از ایجاد مایع درازمدت در این بافت ها است که ناشی از افزایش فشار خون در ورید های تحت تأثیر است.
2- لخته شدن خون:
گاهی اوقات، رگهای عمیق درون پاها بزرگ می شوند. در چنین مواردی، پای آسیب دیده ممکن است بطور قابل توجهی ورم کند. هر گونه تورم ناگهانی پا به کمک پزشکی نیاز دارد زیرا ممکن است لخته شدن خون را نشان دهد – یک بیماری که به ترومبوفلبیت پزشکی معروف است.
3- خون ریزی
گاهی اوقات، رگهای بسیار نزدیک به پوست ممکن است منفجر شوند. این مسئله معمولا باعث خونریزی جزئی میشود. اما هر گونه خونریزی نیاز به مراجعه به پزشک دارد زیرا خطر بزرگی است که می تواند دوباره اتفاق بیفتد.
جلوگیری از بروز واریس
هیچ راهی برای از بین بردن وریدهای کامل وجود ندارد. اما بهبود گردش خون و عضلات ممکن است خطر رگهای واریسی را افزایش دهد و یا عوارض بیشتری ایجاد کند. اقدامات مشابهی که می توانید برای درمان ناراحتی وریدهای واریسی در خانه انجام دهید، می تواند به جلوگیری از رگهای واریسی کمک کند، از جمله:
ورزش
مراقبت از وزن
خوردن رژیم غذایی با فیبر بالا و نمک کم
اجتناب از پاشنه بلند و جوراب های تنگ
پاهای خود را بالا نگه دارید
به طور منظم حالت نشسته یا ایستاده خود را تغییر دهید
تشخیص واریس چگونه است؟
برای تشخیص وریدهای واریسی، پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد، از جمله بررسی پاهای شما در حال ایستاده برای بررسی تورم. پزشک ممکن است از شما بخواهد درد در پاها را توضیح دهید. همچنین ممکن است یک آزمایش اولتراسوند نیاز داشته باشید تا ببینید آیا دریچه در رگهای شما به طور معمول عمل می کند و یا شواهدی از لخته شدن خون وجود دارد یا خیر. در این آزمایش غیر تهاجمی، یک تکنسین یک وسیله دستی (مبدل) را با اندازه یک نوار صابون، در برابر پوست شما در منطقه مورد بررسی قرار می دهد. این مبدل تصاویری از رگها را در پاهای شما به مانیتور انتقال می دهد، بنابراین تکنسین و پزشک می توانند آنها را ببینند.
راه درمان واریس پا چیست؟
خوشبختانه درمان معمولا به معنای بستری شدن در بیمارستان یا بهبودی طولانی و ناراحت کننده نیست. با توجه به روش های کمتر تهاجمی، وریدهای واریسی به طور کلی می توانند به صورت سرپایی درمان شوند. در خصوص این که بیمه هزینه درمان را پوشش می دهد یا خیر، از پزشک خود بپرسید. اگر به دلایلی صرفا به خاطر زیبایی عمل انجام شود، احتمالا باید هزینه درمان را خودتان پرداخت کنید.
1- خود مراقبتی
مراقبت از خود – مانند ورزش، از دست دادن وزن، پوشیدن لباس های تنگ، ماساژ، بالا گرفتن پاها، و اجتناب از طولانی ایستادن یا نشستن – می تواند درد را کاهش دهد و از بدتر شدن ورید واریسی جلوگیری کند.
2- جوراب تنگ واریس
استفاده از جوراب های تنگ در تمام روزها اغلب اولین رویکردی است که قبل از رفتن به درمان های دیگر باید انجام شود. آنها به طور پیوسته پاها را فشار می کنند تا رگ ها و عضلات پا به صورت موثرتری حرکت کنند. مقدار فشرده سازی بر اساس نوع و مارک متفاوت است.
درمان های اضافی برای وریدهای واریس قوی تر
اگر به راه های خود مراقبتی و جوراب تنگ پاسخ ندهید یا اگر وضعیت شما شدیدتر شود، پزشک ممکن است یکی از این درمانهای ورید واریسی را پیشنهاد کند:
1- اسکلروتراپی
در این روش، دکتر تزریقاتی با محلول هایی که وریدها را می سوزاند و مسدود می کند به وریدهای واریسی کوچک و متوسط انجام می دهند. در طول چند هفته، واریس درمان می شود. اگر چه ممکن است یک رگ نیاز به تزریق بیش از یک بار داشته باشد، اسکلروتراپی به درستی انجام می شود. اسکلروتراپی نیاز به بیهوشی ندارد و می تواند در دفتر دکتر انجام شود. اسکلروتراپی فوم از رگ های بزرگ. تزریق یک ورید بزرگ با یک محلول فوم همچنین درمان احتمالی برای بستن رگ است. این تکنیک جدیدتر است.
2- جراحی لیزر
پزشکان از تکنولوژی جدید در درمان لیزر استفاده می کنند تا رگهای واریس و ورید عنکبوت کوچکتر را ببندند. عمل جراحی لیزر با ارسال انفجار شدید نور بر روی ورید انجام می شود که موجب می شود وریدی به آرامی فشرده شود و ناپدید شود. هیچ برش یا سوزنی استفاده نمی شود.
3- روش های کاتتر با استفاده از فرکانس رادیویی یا انرژی لیزر
در یکی از این درمانها، دکتر یک لوله نازک (کاتتر) را به ورید بزرگ تزریق می کند و نوک کاتتر را با استفاده از رادیوفرکانس یا انرژی لیزری حرارت می دهد. همانطور که کاتتر خارج می شود، گرما باعث ریزش ورید می شود. این روش درمان ترجیحی برای وریدهای بزرگ واریس است.
4- انعقاد بالا و تخلیه رگ
این روش شامل اتصال ورید قبل از اتصال به یک رگه عمیق و حذف ورید از طریق برش های کوچک است. از بین بردن رگ به طور قابل توجهی بر گردش خون در پا تاثیر نخواهد گذاشت، زیرا رگهای عمیق تر در پا از میزان حجم بالایی خون محافظت می کنند.
5- فلبکتومی آمبلیوپاتی
دکتر شما واریس رگ های کوچکتر را از طریق یک سری از سوراخ های کوچک پوست حذف می کند. فقط قسمت هایی از پا که در حال تحریک هستند، در این روش بی حس میشوند. زخم در این روش به صورت حداقلی است.
6- جراحی ورید آندوسکوپی
ممکن است این عمل فقط در وضعیت پیشرفته شامل زخم های پا نیاز باشد. جراح شما با استفاده از یک دوربین ویدئویی نازک وارد پای شما می شود و رگهای واریسی بسته را باز می کند. این روش به صورت سرپایی انجام می شود. رگ های واریسی که در دوران بارداری ایجاد می شوند معمولا بدون درمان طی سه تا 12 ماه پس از زایمان بهبود می یابند.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
برخی از اقدامات خود مراقبتی برای کاهش ناراحتی هایی واریسی استفاده می شوند. این اقدامات مشابه می تواند به جلوگیری یا تسریع رشد وریدهای واریسی نیز کمک کند. آنها عبارتند از:
– ورزش. حرکت کنید. پیاده روی یک راه عالی برای تحریک گردش خون در پاها است. پزشک می تواند سطح فعالیت مناسب را برای شما توصیه کند.
– وزن و رژیم غذایی خود را تحت نظر داشته باشید. کاهش وزن فشارهای غیر ضروری را از روی رگهای شما بر می دارد. رژیم کم نمک استفاده کنید تا از تورم ناشی از احتباس آب جلوگیری شود.
– مراقب آنچه می پوشید باشید. از پاشنه کفش های پاشنه بلند اجتناب کنید. لباس های تنگ در اطراف کمر، پاها یا کشاله ران نپوشید زیرا این لباس ها می توانند جریان خون را کاهش دهند.
– پاهای خود را بالا ببرید. برای بهبود گردش خون در پاها، پاها را چندین بار بالا ببرید تا پاهایتان را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. به عنوان مثال، دراز بکشید و پاهای خود را سه یا چهار بالش بالاتر قرار دهید.
– جلوگیری از طولانی مدت نشستن یا ایستادن. به طور منظم موقعیت خود را تغییر دهید تا جریان خون را تحریک کنید.
– به صورت چهار زانو ننشینید. بعضی از پزشکان بر این باورند این موقعیت می تواند مشکلات گردش خون را افزایش دهد.
داروهای جایگزین
تعدادی از درمان های جایگزین ادعا می کنند که درمان مناسب برای نارسایی مزمن وریدی هستند. این درمان ها عبارتند از:
قارچ
انگور (برگ، شیره، بذر و میوه)
شاه بلوط هندی
شبدر شیرین
قبل از مصرف هر گونه گیاه یا مکمل غذایی با پزشک خود صحبت کنید تا اطمینان حاصل کنید که این محصولات ایمن هستند و با هیچ دارویی تداخل نخواهند داشت.
منبع: اوما
