تفاوت بین پلی میالژیا و فیبرومیالژیا چیست؟

هر دو بیماری پلی میالژیا و فیبرومیالژیا در زنان شایعتر از مردان است. پلی میالژیا معمولا در افراد بالای 55 سال رخ می دهد، در حالی که فیبرومیالژیا در بین جوانان و افراد میان سال معمول است. در این مقاله، ما بدون ارائه تفسیری کامل از بیماری ها، تنها به شباهت ها و تفاوت های بین دو بیماری پلی میالژیا و فیبرومیالژیا، از جمله علائم ، درمانها و داروهای  نگاهی می اندازیم.

پلی میالژیا در برابر فیبرومیالژیا

هردوی این بیماری ها اغلب گیج کننده می شوند، زیرا آنها هر دو درد عضلانی را در سراسر بدن ایجاد می کنند و نام آنها مشابه است. با این حال، آنها اختلالات مختلفی با علل مختلف هستند. در حقیقت، این امکان وجود دارد که یک فرد مبتلا به هردوی این بیماری ها باشد. در واقع Polymyalgia rheumatica  یک نوع التهابی آرتریت است. فیبرومیالژی علائم سنتی التهاب را نشان نمی دهد، گرچه برخی تحقیقات اخیر از سال 2017 نشان می دهد که ممکن است شامل التهاب نیز باشد. علل این دو شرایط متفاوت هستند:

پلی میالژیا به عنوان یک بیماری خود ایمنی در نظر گرفته می شود. دراختلالات خود ایمنی، بدن به اشتباه به بافت سالم حمله می کند. تصور می شود که درد فیبرومیالژیا ناشی از فعالیت بیش ازحد اعصاب است که باعث می شود تا بدن علیرغم عدم وجود آسیب جسمی، درد بیشتری حس کند. این بدان معنی است که فیبرومیالژیا ممکن است به دلیل شیوه ای که مغز و اعصاب احساس می کنند، رخ دهد، در حالی که پلی میالژیا به علت مشکل در سیستم ایمنی ایجاد می شود. این دو بیماری یعنی پلی میالژیا و فیبرومیالژیا در زمینه های زیر متفاوت هستند:

1- نشانه ها

هر دوی این حالتها می تواند باعث درد گسترده در سراسر بدن شود. شباهت ها و تفاوت ها در علائم پلی میالژیا و فیبرومیالژیا عبارتند از:

محل درد: افراد مبتلا به فیبرومیالژیا اغلب در هر دو طرف بدن، و معمولا در 18 محل اصلی درد دارند. افراد مبتلا به پلی میالژیا معمولا احساس سفتی و درد در شانه ها، پشت و حلقه کفل را دارند.

سلامت روان: در هر دو بیماری ممکن است به دلیل زندگی همراه با یک بیماری مزمن دردناک، موجب افسردگی مرتبط با زندگی در بیماران مبتلا شود. یک مطالعه در سال 2017 به طور خاص فیبرومیالژیا را با میزان بالاتری از PTSD مرتبط می کند. افرادی که مبتلا به فیبرومیالژیا هستند، بعضی اوقات مشکلات تمرکز یا حس ابهام روانی را گزارش می دهند.

سختی صبحگاهی: هر دو حالت می تواند باعث ایجاد حس سفتی و سختی عضلات و مفاصل شود. پلی میالژیا اغلب باعث سفتی صبحگاهی می شود که کمتر از یک ساعت طول می کشد.

مشکلات خواب: بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا مشکل خواب دارند.

2- تشخیص

فیبرومیالژی یک تشخیص از حذف است. این بدان معنی است که وقتی یک فرد درد مزمن گسترده در سراسر بدن دارد و یک پزشک نمیتواند علت دیگری پیدا کند، ممکن است تشخیص فیبرومیالژیا بدهد. هیچ تست منفردی نمی تواند تعیین کند که آیا فرد فیبرومیالژیا دارد. با این حال، به نظر می رسد یک معاینه فیزیکی، ممکن است برای موارد پیشنهادی خاص مفید باشد. از طرف دیگر، یک پزشک همچنین می تواند برای رد کردن بیماری های  التهابی مانند آرتریت روماتوئید و پلی میالژیا نمونه های خون بگیرد.

آزمایش خون معمولا می تواند پلی میالژیا را تشخیص بدهد. اکثر افراد مبتلا به پلی میالژیا سطح بالایی از پروتئین های التهابی را در خون خود دارند. سلول های قرمز خون آنها همچنین ممکن است تغییراتی را که مشخصه التهاب است، نشان دهند.

یک پزشک همچنین می تواند آزمایشات دیگری را برای رد کردن سایر بیماری های التهابی، مانند یک بیوپسی یا آزمایش خون برای فاکتور روماتوئید انجام دهد. این آزمایش ها برای افراد مبتلا به پلی میالژیا استاندارد است، اما برای افراد مبتلا به سایر شرایط دیگر اینطور نیست.

3- داروها

پلی میالژیا,فیبرومیالژیا, علائم فیبرومیالژیا,علائم پلی میالژیا,درمان پلی میالژیا,درمان پلی میالژیا

کورتیکواستروئیدها درمان انتخابی برای پلی میالژیا هستند. کورتیکواستروئیدها در درمان بیماری پلی میالژیا بسیار موثر هستند، به طوری که اگر علائم آنها بعد از مصرف بهبودی نداشته باشد، ممکن است تشخیص بیماری درست نباشد. ضد التهاب های غیر استروئیدی (NSAIDs) درمان پلی میالژیا نیست. طیف وسیعی از داروها موجود است که ممکن است علائم فیبرومیالژیا را کاهش دهد، از جمله:

  • ضد افسردگی ها
  • داروهای خاص فیبرومیالژیا که حساسیت مرکزی را هدف قرار می دهند.
  • دارو های ضد درد مختلف

بر خلاف پلی میالژیا، پیدا کردن داروهای مناسب برای درمان فیبرومیالژیا اغلب یک فرآیند آزمایش و خطا است. درمان دارویی فیبرومیالژیا، زمانی که در ترکیب با سایر درمانها و روشها به ویژه ورزش باشد، بهترین جواب را خواهد داد.

4- درمانها

درمان برای پلی میالژیا تمرکز بر کاهش التهاب دارد، در حالی که درمان فیبرومیالژیا بر مدیریت درد و کاهش حساسیت مرکزی تاکید دارد. درمان انتخابی پلي میالژیا دارو است، در حاليکه درمان فيبروميالژيا اغلب بر تغيير سبک زندگي، مخصوصا ورزش تمرکز دارد.

افرادی که مبتلا به فیبرومیالژیا هستند نیز ممکن است درمانی برای آن پیدا کنند؛ به ویژه درمان رفتاری شناختی (CBT) که می تواند به آنها در کنترل علائم کمک کند. درمان های تکمیلی و تکنیک های مدیریتی که ممکن است به فیبرومیالژیا نیز کمک کند عبارتند از:

  • طب سوزنی
  • ماساژتراپی
  • تغییرات تغذیه ای
  • کنترل استرس
  • اجتناب از عوامل محرک فیبرومیالژیا

شواهد کمی وجود دارد که نشان می دهد این درمان ها علائم پلی میالژیا را بهبود می بخشد.

هر دوبیماری فیبرومیالژیا و پلی میالژیا، اختلالات مزمن هستند. علائم ممکن است با گذشت زمان تغییر کند اما احتمالا ازبین نخواهد رفت. درمان مناسب پلی میالژیا با کورتیکو استروئید ها می تواند علائم را کاهش دهد، اما برگشت نیز می تواند رخ دهد.

هیچ درمانی برای فیبرومیالژیا یا پلی میالژیا وجود ندارد. با این حال، هر دو می توانند با درمان مناسب کنترل شوند. افرادی که مبتلا به فیبرومیالژیا هستند ممکن است قبل از پیدا کردن یکی از بهترین راه ها برای درمان، چندین دستورالعمل مختلف را امتحان کنند.

افرادی که مبتلا به پلی میالژیا هستند، اغلب اوقات می توانند به وسیله  درمان های مناسبی مانند کورتیکو استروئید ها، امدادرسانی سریعی را پیدا کنند. همچنین پزشک باید افراد مبتلا به فیبرومیالژیا را برای بررسی علائم وضعیت رگ های خونی که به نام آرتریت سلول غول پیکر (آرتریت گیجگاهی) نامیده می شود، کنترل کند.

علائم آرتریت سلول غول پیکر عبارتند از:

تاری دید یا دید دوگانه – درد شکم – سردرد – حساسیت پوستی

ضروری است که در هنگام برخورد با درد مزمن از یک فرد متخصص مشاوره و راهنمایی دریافت شود. این ممکن است به این معنی باشد که پزشکان را مجبور به ارائه درمان مناسب کنند یا به دنبال ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی جدیدی باشند که بتوانند به افراد کمک کنند تا بتوانند علائم خود را به طور موثری کنترل کنند.

 

بازگردانی: آزاد فلاح