خیلی‌ها فکر می‌کنند حتما باید دسته جمعی سفر کرد، چون تنهایی سفر کردن آنقدرها که باید خوش نمی‌گذرد. وقتی تنهایی، معاشری نداری و باید خودت را با شرایط وفق بدهی، اتفاقات و مخاطرات احتمالی را باید تنهایی تجربه کنی و حتی وقتی از چیزی خوشحال می‌شوی باید تنهایی به وجد بیایی و این برای آنهایی که یک عمر با جمع بوده‌اند، دشوار است. درست است که تنهایی سفر کردن سختی‌های خاص خودش را دارد، ولی اثراتی را روی روح و جسممان می‌گذارد که به این سادگی‌ها و با سفرهای جمعی به دست نمی‌آوریم.

1- همه ما نیاز داریم که بعضی وقت‌ها با خودمان بیشتر خلوت کنیم، قدری مشغله‌ها و روزمرگی‌هایمان را کنار بگذاریم و حتی از بعضی چیزها فاصله بگیریم و چه فرصتی بهتر از سفر؟ تنهایی سفر کردن به ما فرصت فکر کردن به ابعاد مختلف زندگی را می‌دهد، حتی به ما فرصت می‌دهد که در آرامش برنامه بریزیم و همه چیز را حتی از نو شروع کنیم.

2-وقتی تنها سفر می‌کنیم بیشتر کارها را باید خودمان انجام بدهیم، در حقیقت وقتی تصمیم گرفتیم تنها سفر کنیم باید این را هم در نظر داشته باشیم که هوا همیشه هم آفتابی نیست، ممکن است اتفاقات غیرمنتظره‌ای هم بیافتد و همه اینها از طرفی هم به استقلال ما کمک می‌کند و هم به بزرگ شدن‌مان. وقتی تنهاییم، می‌توانیم توانمان را در مواجه با سختی‌ها و شرایط مختلف محک بزنیم و متوجه شویم که واقعیت به ترسناکی تصورات ما هم نیست.

3- سفر به هر شکلش از ما آدم‌های انعطاف‌پذیری می‌سازد که متناسب با شرایط می‌توانند تغییر کنند و در تنهایی این وجه از سفر پررنگ‌تر است.  ما می‌دانیم تنهاییم و باید خودمان شرایط را پیش ببریم. باید شجاعت مواجه با شرایط مختلف را داشته باشیم، چون در غیر اینصورت کارمان پیش نمی‌رود. سفر ما را از رویا بیرون می‌آورد و وقتی از دنیای خودت بیرون بیایی اعتماد به نفس قبول کردن چیزهای مختلف و غیرمنتظره را هم پیدا میکنی.

4-وقتی تنها هستیم بیشتر می‌توانیم به نقاط ضعف و قوتمان پی ببریم. در حقیقت شرایط ما را به سمت انجام کارهایی سوق می‌دهد که که تا پیش از این فکر می‌کردیم از پسشان برنمی‌آییم یا ممکن است خرابشان کنیم. در حقیقت ما در موقعیتی هستیم که متوجه مهارت‌های پنهانمان می‌شویم، شرایط ما را به جلو هل می‌دهد و ذهن‌‌مان را بازتر می‌کند.

5-خیلی از ما به آرامش و تمرکز احتیاج داریم و وقتی کسی در اطرافمان نیست همه اینها بیشتر می‌شود، همه چیز بر عهده خودمان است، بهتر می‌توانیم کارهایمان را پیش ببریم، برای انجام کارها آزاد هستیم و با سرعت خودمان حرکت می‌کنیم. دیگر از اختلافات یا تفاوت سلیقه‌های جمعی خبری نیست، ما در تنهایی دیگر تابع جمع نیستیم و شاید این موضوع دست‌مان را برای انجام کارها با خلاقیت بیشتر باز بگذارد.

برای خواندن درباره سفر و مهارت‌های آن می‌توانید به بلاگ اسنپ تریپ مراجعه کنید. با کمک اسنپ تریپ می‌توانید رزرو هتل های ایران را به راحتی انجام دهید.

6-وقتی با جمع سفر می‌کنیم شاید چندان نیازی به گفتگو و آشنا شدن با آدم‌های جدید نداشته باشیم، چون به خیال‌مان با جمع آمده‌ایم و با جمع هم برمی‌گردیم. حتی شاید در جمع، برای تجربه چیزهای جدید هم خودمان را به زحمت نیاندازیم و نیازش را هم احساس نکنیم. ولی وقتی تنهاییم بیشتر مجبوریم با آدم‌هایی که نمی‌شناسیم ارتباط برقرار کنیم. می‌توانیم دوست‌های خوبی پیدا کنیم و هنر حرف زدن با دیگران را یاد می‌گیریم. حتی می‌توانیم هنر نه گفتن را بیاموزیم، چون عکس آن ممکن است به ضررمان تمام شود.  در سفر، مرزهای کمتری برای ارتباط برقرار کردن با آدم‌ها بوجود می‌آید، ساختارهای زندگی روزمره تا حدی شکسته می‌شود و راحت‌تر می‌توان با بقیه معاشرت کرد.

7-وقتی تنهاییم بیشتر با خودمان درگیریم و این بستگی به خودمان دارد که خودمان را دوست داشته باشیم یا نه. تنهایی سفر کردن به ما یاد می‌دهد که از چیزهایی هرچند کوچک هم خوشحال شویم و حس قدردانی‌مان بیشتر شود. گوستاو فلوبر می‌گوید سفر آدم‌ها را فروتن می‌کند چون در سفر شما پهناور بودن جهان را درک می‌کنید. سفر فقط سرگرم کننده و هیجان انگیز نیست. پرده‌ها کنار می‌رود و می‌فهمی دنیای دیگری هم غیر از دنیای تو وجود دارد.

این مطلب توسط سایت اسنپ تریپ نوشته شده است. اسنپ تریپ رزرو آنلاین هتل و بلیط هواپیما است و می‌خواهد کاری کند که همه با هر سلیقه و توان مالی‌ای سفر بروند.