در مورد امیر تتلو چقدر می دانید؟ چرا این فرد انقدر حاشیه دارد و هر چند وقت یکبار رفتارهایی از او سر می زند که نه تنها روانشناسان و متخصصان را به فکر فرو می برد بلکه عموم مردم نیز در مورد انگیزش این فرد و رفتارهای وی کنجکاو می شوند! امیر تتلو در ابتدا یک فوتبالیست بود که اظهار داشت چیزی از معروف ترین بازیکن های فوتبال دنیا، کم ندارد و به راحتی می تواند در سدر آنها قرار بگیرد. آیا امیر تتلو بیماری روانی دارد؟ با این مقاله از بخش خبرهای داغ دکتر سلام همراه باشید تا با هم به بررسی این موضوع بپردازیم.

امیر تتلو کیست؟

امیرحسین مقصودلو معروف به تتلو یکی از خوانندگان معروف ایرانی است که قبلا به فوتبال مشغول بود. البته خوانندگی این فرد در ایران به رسمیت شناخته نشد و وی فعالیت های خود را در خارج از کشور ادامه داد. با گذاشتن کنسرتی در ترکیه متوجه شد که بلیط های کنسرتش به مقدار کمی فروخته شده است و در نتیجه کنسرت کنسل شد. پس واقعا طرفداران این خواننده چه کسانی هستند و چرا برای حضور در کنسرت تتلو اقدامی نکردند؟ این خواننده زیر زمینی، که این روزها بیش از پیش با حواشی خود ساخته‌اش روی زبان می‌افتد، این بار با ادعایی عجیب جنجال ساز شد.

امیر تتلو

وی که با حدود ۴ میلیون فالوئر ( دنبال کننده) یکی از پرطرفدارترین افراد مشهور ایرانی در اینستاگرام است در پستی مدعی شده است که به راحتی می‌تواند سرطان را درمان و بیماران قطع نخاع و ام اس را نجات دهد. البته تتلو قرار است در آینده روش‌های درمان را منتشر کند و باید منتظر ماند و دید وی از پزشکی چقدر سر رشته دارد.

در این روزها روانشناسان زیادی به تحلیل شخصیت این فرد پرداخته اند که اظهارات چند روانشناس را در ادامه این مقاله آورده ایم:

سید علی دربانی – روانشناس :

ایشان در مورد تتلو می گوید: “این جوان 29 ساله یک جامعه پسند است که برخی ناملایمات باعث رفتار های خاص و نا متعارف از سوی او شده است. امیر تتلو تا موفقیت فاصله چندانی ندارد. او فردی است که با تکلیه بر خلاقیتش می تواند به قله های خوبی در زندگی برسد.

امیر تتلو مردی با تیپ و پوشش خاص خود است که این انتخاب باعث شده ، متفاوت از همکارانش جلوه کند. او درهیچ دوره ای یک تیپ ثابت و مدل مشخصی برای پوشش و استایل ندارد و این نشان از خلاقیت این هنرمند در پوشش خود است اما این مدل چند بعدی بودن او و نداشتن ثبات رفتاری را هم نشان می دهد ؛ گاهی همین موضوع موجی از انتقاد ها و حاشیه ها را برای او آفریده است.”

این روانشناس در آخر توصیه ای برای تتلو داشت و گفت: ” امیر تتلو باید بداند ماموریت انسان در زندگی ، تغییر دادن جهان نیست ، انسان مامور تغییر خویشتن است. تمامی راه حل ها ، درون انسست و باید خودتان نقطه آغاز تغییر باشید.”

همانطور که می دانید در حوزه روان شناسی بعضی پوشش ها عجیب (odd ) و غریب ( bizard ) هستند که اگر چه در فرهنگ جامعه خود پذیرفته شده نیستند اما انتخاب مشکلی پیش نمی آورد. این انتخاب ها فقط باعث می شود فرد توجه اطرافیان را به خود جلب کند. رفتار هایی که طی زمان برای افراد به صورت عادت در می آیند و بخشی از تجربه های زندگی اش را تشکیل می دهند در شکل گیری شخصیت و بروز آثار آن ، سهم فراوانی دارند.

دکتر مرجان علی‌قارداشی – روانشناس :

ایشان در مورد شخصیت تتلو اظهار داشت: «این موضوع را باید از دو جهت بررسی کرد. امیرتتلویی که به صورت واقعی حضور دارد و آنچه که هست و دوم امیرتتلویی که مردم ساخته‌اند. او یک خواننده تقریبا خوش‌صدایی بود که با پشتیبانی طرفداران نوجوانش کارش را جلو می‌برد. من از او چند مصاحبه خوانده‌ام. در یکی از مصاحبه‌هایش گفته است که من در یک خانواده مَشتی متولد شدم. منظورش از کلمه مشتی یک خانواده خوب و شاد است اما چند وقت بعد در یک مصاحبه دیگر اظهار کرده است که من بچه طلاق بودم و با مادرم زندگی می‌کردم و کمیته امداد به ما کمک می‌کرد! بنابراین از گذشته این شخص پیشینه درست و صحیحی نیست که بتوانم او را خیلی دقیق تحلیل کنم چون ما او را قبل از شهرتش نمی‌شناسیم. او یک جای دیگر گفته که در گذشته کارگری می‌کرده است. از این جمله می‌توان فهمید که به خاطر شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه، او در شرایطی بوده که عزت و احترام دریافت نمی‌کرده و دیده نمی‌شده است.»

او معتقد است: «اساسا جامعه ما تتلوساز است. چنین افرادی ساده‌ترین راه را برای دیده‌شدن، رفتار ضد اجتماعی می‌دانند. مردم آنها را در فضای مجازی می‌بینند و این دیده‌شدن به مرور برایشان جذاب می‌شود. اما از یک جایی به بعد دیگر اختیارشان از دست خودشان خارج می‌شود و دست مردم می‌افتد. به طور کلی ما یک گونه شخصیتی ـ نمایشی داریم که دوست دارند دیده شوند و برای شهرت همه کار می‌کنند. حتی خودشان را با سلبریتی‌های خیلی مشهور مقایسه می‌کنند. این ویژگی شخصیتی ممکن است که در همه ما وجود داشته باشد اما اگر این ویژگی بخواهد خیلی زیاد در وجود ما سرکشی کند دیگر تبدیل به اختلال شخصیت می‌شود.»

ایشان در مورد این سوال که آیا خالکوبی های تتلو طبیعی است گفت: «خیر. تتلو فریاد می‌زند که مرا نگاه کنید! او همیشه بدنش را اپیلاسیون می‌کند، برنزه می‌کند و فریاد «مرا تماشا کن» سر می‌دهد. او برایند جامعه‌ای است که جایی برای دیده‌شدن نداشته است. آدم‌ها با هم یکی نیستند. یکی برای دیده‌شدن تلاش می‌کند که یک متخصص حرفه‌ای شود، یکی دیگر رَپر! آنچه درباره تتلو مشخص است، فریاد مرا دیدن است.»

این روانشناس ادامه می‌دهد: «به طور کلی من او را شخصی می‌بینم که دارای شخصیت دوقطبی است. یعنی آدم‌هایی که زیاد حرف می‌زنند و کارهای عجیب و غریب می‌کنند. تتلو یک بار گفت که می‌خواهم فوتبالیست شوم و مگر من چه چیزی از دیوید بکام کمتر دارم؟ یک‌بار خطاب به هوادارانش گفت که اصلا شما لیاقت من را ندارید و از همه شما بدم می‌آید. یک‌بار از لشگر سایبری امام زمان (عج) حرف می‌زند و … به این رفتارها دوره‌های شیدایی می‌گویند که فرد حرف‌های عجیب می‌زند و حتی گاهی خودش را از دنیا منفک می‌کند. او حتی راجع به سیاست هم حرف می‌زند؛ از یک کاندیدا طرفداری می‌کند؛ ‌ می‌خواهد افشاگری سیاسی کند. خودش را درگیر مسئله حجاب می‌کند. یک روز مسلمان دوآتیشه می‌شود؛ یک روز فارغ می‌شود و … او هیچ خط فکری مشخصی ندارد.»

دکتر مرجان علی‌قارداشی همچنین معتقد است: «آدم‌هایی که تحت عنوان «تتلیتی‌ها» هوادار امیر تتلو هستند در واقع پشت او قایم شده‌اند تا خشم خود را نسبت به جامعه خالی کنند. اما در نهایت دوست دارم بگویم که گاهی ما آدم‌ها به بیماری دیگران دامن می‌زنیم. جوانان ما یاد گرفته‌اند که برای دیده‌شدن دیوانگی کنند. تتلوها را مردم دیوانه‌تر می‌کنند.»

سلبریتی‌ ها هم مثل مردم دچار اختلالات روانی هستند !

به گفته دکتر « حریرچی » از هر 4 ایرانیِ بالای 15 سال، 1 نفر دچار اختلالات روانی است، آمار عجیبی که بی‌شک میان سلبریتی‌‌های وطنی با درصد پایین‌تر شایع است. آن‌‌هم در شرایطی که سلبریتی‌ها مثل حباب در جامعه شکل می‌گیرند و بزرگ می‌شوند اما سربزنگاه‌‌های مهم با تصمیمات و رفتارهای متناقض‌شان که از ژست غیرواقعی و غیرمسئولانه می‌آید، موجب نارضایتی می‌شوند. « امیرمحمود حریرچی » ، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه در این گفت‌وگو، چرایی ظهور این پدیده‌‌ها و رفتارهای ضدونقیض‌شان را مطرح می‌کند.

تتلو هم دچار اختلالات روانی است

کسانی که دنبال وجهه اجتماعی‌ بیش از چیزی که طرفداران هستند، می‌گردند، کمبود دارند. در مورد تتلو؛ طرفدار موسیقی‌اش هستم و هنرمند است اما چون درگیر مواد قوی است دچار اختلالات روانی هم هست که به اشکال مختلف خودش را نشان می‌دهد. کسی که معروف است و دچار اختلال روانی هم هست؛ او هم عقده‌ها و کمبودهایی دارد و موقع اظهارنظر خواه‌‌ناخواه حرف‌هایی می‌زند که با وضع جامعه جور در نمی‌آید. درمورد حجاب باید بگویم که اعتقاد دارم حجاب امری اجتماعی است؛ حجاب مطابق با عرف و جامعه. کسانی که به جامعه پشت کنند، توسط مردم طرد می‌شوند. درباره حجاب و انتخابات مورد سواستفاده قرار گرفت و در چنین شرایطی که تحت فشار هستند پارادوکس در رفتارش و کلامش می‌بینید. البته مردم هم بی‌انصافی می‌ند، یک نفر را بزرگ می‌کنند و بعد می‌خواند یک‌شبه سرنگونش کنند.

اختلال روانی در افراد مشهور

شاهزاده هری: اضطراب

شاهزاده هری نیز نزد روان‌درمانگر رفته و در مورد سلامت روحی خود پس از دو سال آشفتگی و ناامنی کامل در اواخر دهه ۲۰ زندگی‌اش صحبت کرد. در ماه آوریل سال گذشته، شاهزاده هری به خبرگزاری تلگراف گفته بود که او پس از مرگ مادرش، شاهدخت دایانا، «همه احساسات خود را خاموش کرده بود». این روند تا سن ۲۸ سالگی او ادامه داشت – یعنی زمانی که شاهزاده هری احساس می‌کرد در مرز نابودی کامل است و هنگام نامزدی سلطنتی با اضطراب شدید دست‌وپنجه نرم می‌کرد – این زمانی بود که او تصمیم گرفت تا از متخصص کمک بگیرد و به اندوهش پایان دهد.

در حال حاضر، شاهزاده هری ۳۳ ساله است و در سلامت روحی قرار دارد. او از دیگران خواسته تا در مورد مشکلات خود صحبت کنند. در همین راستا، در سال ۲۰۱۶ میلادی با کمک شاهزاده ویلیام و کیت میدلتون، کمپین Heads Together راه‌اندازی کردند تا از شرمساریِ عمومی ناشی از بیماری‌های روحی بکاهند.

دواین جانسون: افسردگی

دواین جانسون – «راک» – نیز پس از چندین ضربه جدی در زندگی دچار افسردگی شد. او در یکی از مصاحبه‌های خود با هالیوود ریپورتر در سال ۲۰۱۴ میلادی، گفت: نمی دانستم چرا دلم نمی خواهد کاری کنم. تا پیش از آن هرگز چنین حسی را تجربه نکرده بودم. اما سپس متوجه شدم که اینها نشانه‌های افسردگی هستند. این چهره شناخته شده جهانی در رابطه با افسردگی خود گفته بود: خوبی صحبت کردن در مورد اختلالات روحی این است که شما متوجه می‌شوید تنها نیستید و اشخاص دیگری هم از چنین مشکلاتی رنج می‌برند. همین کمک می‌کند تا به سراغ درمان رفته و دیگران را هم برای کمک گرفتن تشویق کنید.

برایان ویلسون

برایان ویلسون نیز با اختلال دوقطبی، اختلال ادراک و اختلالات شیزوفرنی زندگی می کند. او تحت نظارت پزشک دارو مصرف می کند. این بیماری ها اصولا در ابتدای بزرگسالی آغاز می شوند و بر احساسات و طرز فکر بیمار تاثیر منفی دارند.

سن دیه‌گو

هافبک دفاعی تیم راگبی سن دیه‌گو، لیونل آلدریج نیز پس از بازنشستگی از فوتبال، دچار پارانوئید شیزوفرنی شد. او بیش از دوسال بی خانمان بود تا اینکه تحت مداوا قرار گرفت.

جام فوربس

جام فوربس Nash Jr که در سال 1994 میلادی برنده نوبل علم حساب شد نیز نوعی از پارانویا داشت. بیماری او بیشتر شیزوفرنی است. این افراد همیشه دچار توهم، هذیان و بدبینی زیاد هستند. این بیماری دارای عوارضی همچون عدم ارتباط منطقی در رفتار و گفتار، انزوا و گوشه نشینی بیش از حد و هذیان و توهم است. فیلم «ذهن زیبا» نیز با الهام از زندگی فوربس ساخته شده است که فرد در آن باشخصی هم اتاق است که وجود خارجی ندارد.

کندریک لامار: افسردگی

کندریک لامار نیز در سال ۲۰۱۵ میلادی در مورد بیماری روحی خود موضع نگرفت. در آن سال، این هنرمندِ برنده جایزه گرمی اذعان داشت که به افسردگی شدید مبتلا بوده و برای مدت طولانی به خودکشی می‌اندیشیده است. او از کشته شدن دوستان خود غمگین بوده و احساس گناه داشته و می‌خواسته به جای برگزاری تور کنسرت در مراسم تدفین آنها شرکت کند.

التون جان

گاهی مردم برای فرار از احساسات منفی و آزاردهنده به الکل و مواد مخدر پناه می برند. التون جان در نتیجه سومصرف مواد و الکل و اختلال گاوگرسنگی جان خود را از دست داد. گاوگرسنگی یا جوع بقر نوعی اختلال خوردن است که فرد در مصرف خوراکی و غذا زیاده روی می کند و بر خوردن خود هیچ کنترلی ندارد و در آخر نیز با استفراغ یا استفاده از ملین این غذا را دفع می کند زیرا اصولا این افراد دوست ندارند چاق شوند.

پرنسس دایانا

ایشان نیز بیماری غذاخوردن داشت. این اختلالات انواع مختلفی همچون بی اشتهایی، جوق بقر و … دارند. دلیل آن نیز می تواند زیستی، اجتماعی یا روحی باشد. جالب است بدانید ورزشکاران در برابر این بیماری مصون نیستند.

مایکل فلپس

مایکل فلپس که در بازی های المپیک سال 2008 میلادی، 8 مدال طلا برنده شد دچار اختلال عدم تمرکز- بیش فعالی (ADHD) است. او تمرکز بسیار پایین و فعالیت بدنی بالایی دارد. این اختلال را می توان با روان درمانی، مشاوره و دارو مداوا کرد.