شپش های دریایی چیست؟ جوش های قرمز ناشی از گزش شپش های دریایی نشان می دهد که اغلب درمان این بیماری غیرضروری است. تحقیقات نشان می دهد که شیوع آن در نواحی ساحلی ایالات متحده بین ماه های مارس تا اوت به طور متناوب رخ می دهد، اما از آوریل تا اوایل ژوئیه به اوج خود می رسد. در جزایر کارائیب، عروس دریایی در طول تابستان پرورش می یابد و در می به بزرگ ترین میزان خود می رسد. چند نکته کوچک می تواند خطر را کاهش دهد و علائم این بیماری را به حداقل برساند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی جوش های ناشی از شپش های دریایی می پردازیم.
شپش دریایی چیست؟
نام آن تنها منبع نگرانی است، از عکس های عجیب و غریب انگل های موجود در آب و خاطراتی از قرنطینه شدن فردی در مدرسه که در موهایش شپش داشت. در واقع، شپش در اینجا واژه غلطی است، واژه ای که در کنار نادرست بودن، تمام موجودات کوچک دریایی را در بر می گیرد. در واقع، موجود پشت این بیماری عروس دریایی انگشتی یا شقایق دریایی به شکل لارو است. متاسفانه، پیدا کردن همچین لارو هایی غیرممکن است- زیرا دیدن آن ها با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است.
علائم نیش های شپش دریایی چیست؟
دکتر جفری فرومو ویتز، متخصص پوست در بوکا راتون توضیح داد:« علائم معمولا خفیف و اغلب مشخص است، به طوری که این بیماری چیز معمولی است. در برخی موارد، می توانند با علائمی شبیه به آنفولانزا برای هفته ها شدید شوند.»
علائم بالقوه
- خارش ناشی از دسته جوش ها که معمولا بین 1 میلی متر تا 1 سانتی متر هستند.
- تهوع
- تب
- لرز
- بی قراری و یا درد
یک مطالعه در فلوریدا نشان داد که حدود 9% از افراد مبتلا به این بیماری، تهوع، تب یا درد های بدنی را تجربه کرده اند. همه کسانی که تحت تاثیر آن قرار گرفتند سن زیر 16 سال داشتند. مطالعه دیگری در 8 مورد از 57 مورد، تب را نشان داد. و در آن تمام افراد، کودکان 11 سال یا جوان تر بودند. این نشان می دهد که کودکان و نوجوانان به علائم اضافی حساس تر هستند.
با توجه به مطالعه ای، بیماری آن ها بین 4 تا 24 ساعته پیشرفت می کند و تا 4 روز ادامه می یابند. با این حال، در موارد نادری دیده شده که این جو شها برای هفته ها باقی مانده اند. شدت آن به تعداد نیش ها، حساسیت فرد و اینکه فرد در معرض سم قرار گرفته بوده یا نه (در این حالت واکنش های بدتری به نظر می رسد) بستگی دارد.
چه چیزی باعث ازدیاد آنها می شود؟
تراکم بالای لارو ها با توجه به فصل، جریان، در سطح آب یکی می شوند که می توانند با شناگران، موج سواران و اسنورکل سواران تماس داشته باشند.
این لارو ها حاوی سلول نیش به نام یاخته گزنده یا نماتوکیستس هستند. فشار، سایش یا تماس با آب تازه باعث می شود تا آن ها از خود سم آزاد کنند که باعث ایجاد واکنش آلرژیک در پوست می شود.
لباس شنا یا لباس های معمولی با بدام انداختن لارو ها بین بدن و نیش های تحریک آمیز اوضاع را بدتر می کند. به طور مشابه، دراز کشیدن بر روی تخته موج سواری یا حوله یا نشستن بر روی صندلی ماشین با بدنی خیس این سلول ها را فعال می کند. جوش ها اغلب در اطراف چروک های بدن که نماتوکیستس ها در معرض فشار قرار گرفته اند، بدتر ظاهر می شوند.
رها شدن از نیش ها کاری راحت است- پس از اینکه شنگر آب را ترک کرد، حس خارش ضعیفی را حس خواهد کرد. اندامک ها پس از مرگ وقتی که آسیب می بینند، خشک می شوند یا با آب برخورد می کنند، سم خود را تخلیه می کنند (برای مثال زمانی که دوش می گیرید).
چه کسی در معرض نیش شپش های دریایی است؟
جوش های مربوط به شپش دریایی در افرادی ظاهر می شود که در معرض عروس دریایی انگشتی یا شقایق دریایی به شکل لارو قرار دارند. عروس دریایی انگشتی در آب های گرم فلوریدا و جزایر کارائیب یافت می شود. شقایق های دریایی نیز در آب های خنک تر مانند سواحل لانگ آیلند نیویورک یافت می شود.
اگر چه هر فردی می تواند به جوش های مربوط به شپش های دریایی مبتلا شود، باید گفت که برخی افراد برای مبتلا شدن به آن حساس تر هستند. در مطالعه انجام شده در سال 1993، 144 نفر از 735 شرکت کننده پس از رفتن به سواحل فلوریدا برای سه هفته در طول ماه های می و ژوئن دچار جوش های مربوط به شپش های دریایی شدند. این مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به این بیماری در کودکان زیر 16 سال، موج سواران و افرادی که سابقه بیماری را دارند، بیشتر است.
چگونه جوش های مربوط به این نوع شپش را درمان کنید؟
اگر فکر می کنید که ممکن است در معرض این بیماری قرار گرفته باشید، می توانید اقدامات خاص زیر را انجام دهید. در حالی که اولین کار انجام شده شما پاک کردن با یک حوله یا دوش گرفتن است، اما ممکن است این عمل همه چیز را بدتر کند. نماتوکیستس ها احتمالا در لباس شنای شما به دام افتاده باشند. خیس کردن آن ها با آب تازه یا مالش آن با حوله باعث بروز نیش های دیگری می شود.
متخصصان توصیه می کنند که زودتر از هر زمان ممکن لباس شنای خود را در آورده و سپس بدنتان را در آب دریای غیرآلوده شستشو دهید. برای خشک کردن به جای حوله از نوازش دستانتان استفاده کنید.
متخصصان پوست توصیه می کنند، هنگامی که پوست خشک شد، برای خنثی کردن سم ، از سرکه رقیق یا الکل بر روی پوست خود استفاده کنید.
لباس شنا و دیگر لباس ها که پیش از شستشوی بدن از آن استفاده می شود باید کاملا با مواد شوینده یا سرکه شسته و سپس خشک شود. یک مطالعه نشان داد که نوع خشک شدن لباس شنا می تواند باعث روی دادن مجدد علامت در استفاده های بعدی شود.
در حالت بعدی نیز این مسئله مربوط به مدیریت ناراحتی تا زمان فرونشستن درد است.
دکتر فروموویتز توصیه می کند:« بسته های یخ می تواند به بهبود درد و خارش کمک کند. همچنین شما می توانید از پماد هیدروکورتیزون OTC استفاده کنید یا آنتی هیستمین (بنادریل، کلاریتین، آلگرا) مصرف کنید. ممکن است در واکنش های شدید تر، در مورد استروئید موضعی یا پردیزون نیاز به ملاقات با متخصص پوست داشته باشید.
متخصصین دیگر توصیه می کنند که با پودر کلوئید حمام کنید یا برای تسکین بهتر از شوینده کالامین استفاده کنید. شوینده کالامین نوعی هشدار دهنده است که نباید با آنتی هیستامین مصرف شود زیرا ممکن است اثرات سمی (مخصوصا در کودکان) بر جای بگذارد.
دارو های ضد التهاب مانند ایبوپروفن و آسپرین می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
آیا این جوش ها واگیردار است؟
این جوش های روشن قرمز در ناحیه هایی مانند کشاله ران بوده و شامل خارش است که باعث می شود با دیگر بیماری های مقاربتی یا آبله مرغان در ارتباط باشد.
این بیماری واکنش حساسیتی به لارو های سمی است و واگیردار نیست. با این وجود، باید دانست که سلول های نیش (نماتوکیستس) مدت ها پس از استفاده بر روی لباس های معمولی و لباس شنا باقی می ماند. لباس ساحلی تحت تاثیر نیز باید برای جلوگیری از گسترش مشکلات شسته شود.
چگونه باید از ابتلا به جوش های مربوط به شپش های دریایی پیشگیری کنید؟
متاسفانه، جلوگیری از تماس با عروس دریایی یا لارو های شقایق دریایی تنها راه پیشگیری از آسیب دیدگی است.
دکتر فروموویتز گفت:« برای جلوگیری از نیش ها کار دیگری نمی توان انجام داد. بعضی ها از کرم های مانع استفاده می کنند اما به نظر می رسد که سلول های نیش از طریق پوست نفوذ می کنند و شناگران باز هم مبتلا به این نوع جوش می شوند.»
به هشدار های نوشته شده توجه کرده و از رفتن به مکان هایی که شناگران در آن علائم را گسترش داده اند، جلوگیری کنید.
انتخاب لباس شنا نیز می تواند خطر را کاهش دهد. از پوشیدن تی شرت یا لباس گشاد که برای نماتوکیستس ها مانند تور عمل می کند، خودداری کنید. زنان می توانند برای کاهش سطح جایی که لارو ها در آن به دام می افتند، لباس های شنای دو تیکه یا یک تیکه را انتخاب کنند.
پارچه های تنگ تر نیز شامل انواع دفاع می شوند. دکتر فروموویتز گفت:« یک لباس خیس مناسب ممکن است در معرض قرار گرفتن را تا گوشه لباس محدود کند.»
آیا عوارض جانبی و یا عوارض طولانی مدتی وجود دارد؟
دکتر کارولین چانگ، متخصص پوست شرق گرینویچ، توضیح می دهد:«اصلی ترین عوارض جانبی جای زخم ناشی از جوش ها و خارش آن است.»
علاوه بر زخم، خراش های بیش از اندازه نیز می تواند منجر به عفونت های باکتریایی شود.
علائم عفونت شامل افزایش درد، ورم، ایجاد جوش های چرک دار، قرمزی پوست، یا گرمایی در اطراف بخش های آسیب دیده است. تب نیز جزو این علائم است.
حرف آخر- آرام باشید و تابستان خود را بگذرانید
یکی از احتمالات ناخوشایند تابستان یعنی ایجاد جوش مربوط به شپش های دریایی خطرناک نیست و نباید از لذت بردن در کنار دریا دلسرد شوید. پیشگیر بهترین روش دفاع شماست. اگر علائمی به صورت ناخوشایند یا ماندگار ظاهر شدند، برای درمان با یک متخصص پوست مشورت کنید.