از بخش اطلاعات حجم غذا می توان متوجه شد که چه مقدار فیبر باید به صورت کامل در آن ماده غذایی موجود باشد. برچسب اطلاعات غذایی برای دادن اطلاعاتی به ما و مصرف کنندگان در مورد مواد غذایی موجود در غذای ما تعبیه شده اند، از میزان سدیم و فیبر در یک جعبه غلات تا تعداد شیر ها در یک کارتن شیر مواردی از این دست اطلاعات هستند. دانستن این اطلاعات می تواند به شما کمک کند مواد مغذی پر مصرف را بشناسید، مطمئن شوید که به اندازه کافی ویتامین و مواد معدنی در رژیم غذایی خود دارید و حتی می توانید به مدیریت شرایط مزمن ویژه ای کمک کنید. در این مقاله از بخش عمومی دکتر سلام به بررسی نحوه خواندن اطلاعات حک شده روی برچسب های تغذیه ای می پردازیم.
خواندن اطلاعات حک شده روی برچسب های تغذیه ای
وقتی نوبت به مواد غذایی می رسد – همه چیز از اندازه تکه ماده غذایی تا میزان قند اضافی که باید در رژیم غذایی خود داشته باشید – بهتر است با یک پزشک خدمات بهداشتی مشورت کنید که بتواند در ارزیابی نیازهای شما به شما کمک کند. با اینکه بسیاری از مشتریان من در مورد نحوه خواندن برچسب های مواد غذایی اطلاعات دارند اما برخی اما همچنان برخی از آنان درمورد ویژگی های خاص این برچسب ها اطلاعی ندارند. بنابراین، اگر شما مطمئن نیستید که چطور برچسب اطلاعات غذایی را مطالعه کنید و یا می خواهید بدانید چرا ایجاد بهترین تصمیمات تغذیه ای در هنگام خرید غذا مفید است، در اینجا سه نکته مورد تایید رژیم غذایی برای رایج ترین سوالات در مورد برچسب های مواد غذایی وجود دارد.
۱. حجم این ماده غذایی چقدر است؟
شما خیلی راحت می توانید بین حجم ماده غذایی، وعده در هر ظرف و اندازه تکه یک غذا دچار اشتباه شوید. برای حل این مشکل راه حل های زیر به شما کمک خواهند کرد:
اندازه پرس غذا اندازه مقداری از محصول است که مقدار مواد مغذی در آن مطابق لیست ذکرشده می باشد. تمام اطلاعات ارائه شده در برچسب اطلاعات محصول براساس اندازه سرو شده ای است که در برچسب ذکر شده است. غذای سرو شده در هر ظرف همان مقدار کل محصول می باشد.
اندازه هر تکه در برچسب اطلاعات غذایی موجود نمی باشد. این موضوع برای هر فردی و با توجه به ویژگی های سلامتی افراد می تواند متفاوت باشد، مثلا کسی که دارای نوعی بیماری می باشد. علاوه بر این، ممکن است اندازه هر تکه در نظر گرفته شده برای هر فرد هم اندازه مقدار سرو شده ای که در برچسب آمده نباشد، به خصوص اگر شما دارای بیماری مثل دیابت باشید.
زمانی که مقدار سرو شده غذایی مورد نظر را مشخص کردید، که این اطلاعات در زیر بخش اطلاعات مواد مغذی درج شده اند، وقت آن است که بدانید معنی هر برچسب چیست. بیایید از یک بسته پاستا به عنوان مثال استفاده کنیم. اگر اندازه سرو می گوید ۱ فنجان پاستا، اطلاعات غذایی زیر (چربی ها، کربو هیدرات ها، پروتئین، قند، فیبر) تنها شامل یک فنجان از این پاستا می شوند.
گفته می شود که اندازه های سرو می تواند متناسب با اهداف خاص سلامتی و وزن تنظیم شود. برای مثال اگر یک ورزش کاری هستید که تمرینات استقامتی دارید و یا اگر بخواهید وزن خود را افزایش دهید، ممکن است نیاز به افزایش مقدار غذا خود داشته باشید. این به این معنی است که شما همچنین اندازه سرو را افزایش خواهید داد. ممکن است به جای یک فنجان بخواهید اندازه وعده غذایی خود را به دو وعده (۲ فنجان) افزایش دهید. این به این معنی است که اطلاعات غذایی ارائه شده، به ازای هر مقدار سروشده، دو برابر خواهد شد.
۲. به دنبال فیبر بگردید
اغلب ما می دانیم که فیبر بخش مهمی از رژیم غذایی ماست. اما چه تعداد از آمریکایی ها به اندازه کافی فیبر کافی مصرف می کنند؟ همان طور که می دانیم، نه به اندازه کافی و این موقعیتی است که یک برچسب اطلاعات غذایی می تواند به آن کمک کند. دریافت فیبر توصیه شده روزانه، به سن، جنس و کالری بستگی دارد. راهنمای کلی آکادمی ملی علوم، دریافت فیبر روزانه را به صورت زیر توصیه می کند:
اگر زیر ۵۰ سال سن داشته باشید:
- زنان: ۲۵ گرم
- مردان: ۳۸ گرم
اگر بیش از ۵۰:
- زنان: ۲۱ گرم
- مردان: 30 گرم
به مقدار گرم فیبر در هر مقدار سرو شده بر روی برچسب اطلاعات غذایی توجه کنید. مقدار مورد نیاز فیبر در غذاهایی که مقدار فیبر بالاتری دارند، حداقل 5 گرم در هر مقدار سرو شده باید باشد. برچسب اطلاعات مواد غذایی بر اساس درصد مواد مغذی مورد نیاز روزانه (DV%) برای محاسبه درصد کل مواد مغذی موجود در محصول از جمله فیبر رژیمی طراحی شده است. این درصدها بر اساس اینکه یک فرد روزانه 2000 کالری مصرف می کند طراحی شده اند.
مهم است به یاد داشته باشید که مصرف روزانه ۲۰۰۰ کالری بیشتر از مقدار توصیه شده است. شرایط غذایی همه افراد متفاوت است. وقتی به درصد هر یک از مواد مغذی روی برچسب نگاه می کنید، هر چیزی که ۵ درصد یا کم تر باشد، پایین در نظر گرفته می شود. هر چیزی که ۲۰ درصد یا بیشتر باشد بالا در نظر گرفته می شود. فیبر، یکی از آن مواد مغذی روی برچسب است که باید در محدوده بالاتر باشد. به عبارت دیگر، به دنبال غذاهایی با مقدار فیبر حدود ۲۰ درصد در هر مقدار سرو شده باشید.
۳. مواد قندی خود را بشناسید
هنوز بحث زیادی پیرامون موضوع شکر اضافه وجود دارد که به سلامتی مربوط می شود. با این حال، می توان به طور کلی در نظر گرفت که کل مصرف شکر روزانه یک فرد باید پایین باشد. قبل از پرداختن به این موضوع که چه مقدار شکر نیاز واقعی افراد در یک روز است، بیایید ابتدا در مورد تفاوت بین قند کل و قند اضافه بحث کنیم:
قند کل مقدار قندی است که در یک محصول می باشد که هر دو به طور طبیعی در مواد غذایی وجود دارند (مانند قند در میوه ها و شیر) و به آن ها اضافه می شوند. قند اضافه شده، به مقدار قندی که در طول تولید محصول غذایی به آن اضافه شده است می گویند.
قند اضافه شده می توانند شامل:
- شهد قندی ذرت
- ساکارز
- عسل
- شهد درخت افرا
- سبزیجات متمرکز یا آب میوه
- شربت برنج قهوه ای
مقدار مورد نیاز برای استفاده
انجمن قلب آمریکا توصیه می کند که زنان بیش از 24 گرم شکر اضافه شده در روز مصرف نکنند و مردان نیز بیش از 36 گرم شکر اضافه شده مصرف نکنند. به عبارت دیگر:
- برای خانم ها: ۶ قاشق چای خوری شکر، یا ۱۰۰ کالری
- برای مردان: 9 قاشق چای خوری شکر، یا 150 کالری
بر این اساس، دستورالعمل های رژیمی سال های 2020-2015 برای آمریکایی ها کمی بیش از پیش ملایم تر است. آن ها توصیه می کنند که عموم مردم بیش از 10 درصد کالری روزانه خود را از شکر اضافه شده تامین نکنند. مانند بسیاری از مسائل مربوط به تغذیه، توصیه ها براساس افراد و نیازهای آن ها متفاوت است.
در حالی که مهم است که مراقب مصرف روزانه شکر خود باشید، دلایل انجام این کار ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برای برخی، ممکن است برای حفظ بهداشت دهان باشد. برای افراد دیگر، ممکن است جدا از کنترل خطر بیماری های مزمن مانند دیابت و بیماری قلبی باشد.
دانستن نحوه خواندن برچسب ها می تواند به شما کمک کند مواد غذایی که نیاز دارید را به دست آورید. توانایی شما در خواندن اطلاعات برچسب های غذایی، ابزاری دیگر برای کمک به شما در کنترل سلامت و رفاه خود می باشد. از درک چگونگی تاثیر اندازه مقدار سرو شده غذا بر کل برچسب تا یادگیری مفهوم درصد DV, با استفاده از این دانش می تواند مشخص کنید که آیا شما بدن خود را با مواد مغذی کافی تغذیه می کنید یا نه.