آرتریت پسوریاتیک چیست؟ وقتی مردم درباره پسوریازیس فکر می کنند، تصورشان پوستی سراسر قرمز، پولکی و ناهموار است. عموما، پسوریازیس ابتدا در پوست ظاهر می شود اما مشکلات مفصل می تواند باعث پیشرفت آن شود. در بعضی موارد، اول درد مفصل و ورم اتفاق می افتد و بعد نشانه های آن روی پوست ظاهر می شود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی آرتریت پسوریاتیک و راه های درمان آن می پردازیم.

آرتریت پسوریاتیک چیست؟

آرتریت پسوریاتیک در حال حاضر هیچ علاجی ندارد و درمان آن می تواند سخت باشد. پسوریازیس یک بیماری خودایمن است، به این معنا که سیستم خودایمنی اشتباها به سلول های سالم حمله می کند. درمان مستقیما برای کاهش این حملات، خطرات و دردها اعمال می شود. اگر آرتریت پسوریازیس درمان نشود، مفاصل را تخریب کرده و زندگی را برای فرد غیرقابل تحمل می کند.

آرتریت پسوریاتیک -1

دکتر الکساندر شیخمان متخصص روماتسیم و موسس مرکز داروهای خاص می گوید: درمان آرتریت پسوریاتیک حتما بعد از تشخیص باید به سرعت شروع شود و هرگونه تاخیری در انجام آن می تواند خطرات مفصلی غیرقابل جبرانی را به وجود آورد. اگر مبتلا به پسوریازیس یا آرتریت پسوریتیک هستید، درمان را به تعویق نیاندازید و هرچه سریع تر به متخصص روماتیسم مراجعه کنید.

در این قسمت تمام گزینه های درمانی ورم مفاصل را از تمام نقاط دنیا را بررسی کرده و جایگزین هایی برای آنها آورده ایم.

علائم آرتریت پسوریاتیک

آرتریت پسوریاتیک (PsA) ممکن است شبیه ورم های روماتیسمی (RA) باشد که باعث دردهای لرزشی و کندی مفاصل شود اما این دو وضعیت در حقیقت مجزا هستند. برعکس RA، که بر هر دو سمت بدن تاثیرگزار است، PsA درد بر یک طرف را باعث می شود. PsA همچنین باعث ورم های شدید، آسیب ناخن، و درد در ناحیه دست و پا می شود.

PsA می تواند هر مفصلی را درگیر کند و دردها را ناگهانی آرام کند. دردهای خفیف در کمر و گردن نیز می تواند باعث ورم مفاصل در ستون فقرات شوند که به آن اسپوندیلیت یا روماتیسم ستون فقرات می گویند.

علائم در هرکس متفاوت است، به همین دلیل ممکن است درمان روی فرد دیگر برای شما بی اثر باشد. آزمایشاتی که توسط متخصص روماتیسم گرفته می شود، در تصمیم گیری برای نوع درمان بسیار مهم است.

تجویز دارو برای آرتریت پسوریاتیک

داروهای غیراستروئیدی و ضد التهاب علائم ملایم مفصل را بیشتر کرده و اگر مفصل آسیب ببیند، اولین گزینه برای درمان می باشد.

این داروها تولید موادی را کاهش می دهند که باعث درد و ورم در بدن می شوند. این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپیرین می باشد. داروهای نوع قوی تر نیز در نسخه ها تجویز می شوند، مانند سلکوکسیب، دیکلوفناک و کتوپروفن.

این داروها برای کاهش درد و ورم باید به طور منظم و دز بالا مصرف شوند. اثرات جانبی این داروها شامل مشکلات قلبی، دل درد، آسیب به کبد و کلیه می باشد. سلکوکسیب آسیب کمتری به شکم وارد می کند اما در صورت مشکلات قلبی نباید از آن استفاده کنید.

آرتریت پسوریاتیک -9

تجویز داروهای استاندارد

تجویز دارو برای آرتریت پسوریاتیک به یک یا دو دسته طبقه بندی می شود: داروهای استاندارد و بیولوژیک. داروهای استاندارد بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و معمولا به شکل قرص، مصرف می شود که تولید ارزان تری دارد.

DMARD ها

DMARD یا داروهای ضد روماتیسم از مفصل ها محافظت کرده و از آسیب دائمی جلوگیری می کند. لیستی از این داروها شامل:

  • متوترکسات
  • سولفاسالازین

لفلونوماید

متوترکسات یا MTX دارویی است که در صورت عمل نکردن داروهای غیراستروئیدی کاربرد زیادی دارد. MTX در شکل قرص یا آمپول هفته ای یکبار مصرف می شود. این دارو آسیب مفصل و پوست را کاهش داده و مانع از پیشرفت مشکلات کمر و ستون فقرات می شود. قبل از اینکه فایده آن برای PsA کشف شود، در دزهای بالا برای درمان سرطان استفاده می شد. اگر بنا به دلایلی نمی توانید از MTX استفاده کنید، یکی از دو داروی DMARD را جایگزین کنید. اگرچه باید توجه کنید که لفلونوماید پاسخگوی مشکلات پوستی نیست.

داروهای جدید

داروهای جدید انتخابی تر هستند. آنها هم برای مشکلات پوستی و هم مفصلی مفید هستند، به این صورت که با ورود به سلول های خودایمنی باعث کاهش التهاب آنها از درون می شود. اثرات جانبی رایج این داروها شامل زخم، سردرد، اسهال و علائم شبیه به تب می باشد. دو داروی جدید در دسترس است:

آپرمیلاست، ورم و درد مفاصل را کاهش می دهد. برعکس NSAIDها، مصرف آن برای افرادی که مشکل قلبی دارند، بلامانع است. در موارد نادری از آپرمیلاست برای کاهش وزن و درمان افسردگی استفاده می کنند.

توفاسیتینیب که اولین بار در سال 2011 برای درمان ورم روماتیسم به کار رفت، نیز می تواند برای PsA مناسب باشد.

آرتریت پسوریاتیک -8

داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی

داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی، داروهایی هستند که از حملات دستگاه ایمنی می کاهند. این داروها شامل:

  • آزاتیوپرین
  • سیکلوسپورین

متاسفانه این داروها فرد را بیشتر مستعد زخم و جراحت می کند.

تجویز بیولوژیک ها برای آرتریت پسوریاتیک

بیولوژیک ها داروهایی هستند که از سلول های زنده (گیاهان، حیوانات، یا میکروارگانیسم) ساخته شده اند که مولکول های پیچیده ای را تولید می کنند و 200 تا 1000 بار بزرگتر از داروهای نمونه می باشند. این داروها التهاب را از طریق تغییر شکل پیام رسان های دستگاه ایمنی کاهش می دهند. این داروها معمولا به شکل آمپول یا دم کرده مصرف می شوند.

تمام بیولوژیک ها برای PsA پاسخ ایمنی را کاهش می دهند و بدن را بیشتر مستعد زخم می کنند. بعضی از آنها خطر سرطان را افزایش می دهند. دیگر زیان ها شامل هزینه آن می باشد: چون تولید بیولوژیک ها گران و پرهزینه است.

TNFi

فاکنور نکروزدهنده تومور آلفا (TNF) یک پروتئین ملتهب است که توسط بدن ساخته می شود. جلوگیری کننده های TNF یا همان TNFi با قدرت زیاد از آسیب به مفصل ها از طریق مسدود کردن پروتئین های خاص جلوگیری می کند.

TNFi برای درمان علائم شدید با وجود قیمت بالا استفاده می شود. اگر از درد شدید مفصل رنج می برید یا از داروهای DMARD تاثیری ندیده اید، مصرف TNFi بهترین انتخاب است.

لیستی از داروهای TNFi:

  • اتانرسپت
  • آدالیمومب
  • گولیموماب
  • اینفیلیکسیماب
  • سرتولیزوماب

TNFi نباید برای افرادی که جراحت های شدید، نارسایی قلبی، یا اسکلروزیس (سفت شدگی بافت ها) چندگانه دارند، تجویز شود.

مبارزه اینترلوکین

اینترلوکین ها (IL) بیشتر از پروتئین های ملتهب هستند. بدن در بیماری آرتریت پسوریاتیک، اینترلوکین بیشتری تولید می کند. بیولوژیک هایی که ها با کاهش IL ها التهاب را کاهش می دهند، شامل:

  • اوسته کینوماب
  • ایکسیکیزوماب
  • سکوکینوماب

ایکسیکیزوماب می توانند برای بیمارانی که آرتریت کنترل نشده دارند، امیدبخش باشد. طبق مطالعه ای بر روی 300 جوان، ایکسیزوماب برای افرادی که بدنشان به TNFi پاسخ نداده است، می تواند ورم مفاصل را افزایش دهد. این ادعا در سال 2017 در سازمان بهداشت جهانی تایید شد.

آرتریت پسوریاتیک -2

دیگر درمان ها برای آرتریت پسوریاتیک

به بیماران مبتلا به PsA ، درمان هایی از قبیل جراحی و درمان های طبیعی با مهارکنندگی مختصر پیشنهاد می شود.

تزریقات و جراحی

در مطالعات اخیر، تزریق استروئید به 4 نفر از هر 10 نفر برای درمان PsA پاسخگو بود اما فقط سه نفر تا بعد از یک سال همچنان احساس بهبودی را داشتند. ترکیب آن با درمان های دارویی می تواند فواید تزریق استروئید را افزایش دهد.

جراحی جابجایی مفصل برای افرادی که از آسیب های غیرقابل جبران مفصل رنج می برند، می تواند انتخاب مناسبی باشد.

کلسی پوتریول

هشت نفر از 10 نفر مبتلا به PsA آسیب ناخن را تجربه می کنند. استروئیدهای موضعی به تنهایی یا با ترکیب شدن با کلسی پوتریول می توانند سلامت ناخن را تضمین کنند. کلسی پوتریول یا کلسی پوترین یک فرم مصنوعی از کلسیتریول است که فرم طبیعی آن، ویتامین D می باشد.

نور درمانی

نور درمانی و لیزر برای علائم ملایم پوستی به کار می رود و همچنین به ورم و درد مفصل کمک می کند.

داروهای جایگزین

اگرچه درمان های سنتی و جایگزین زیادی برای PsA وجود دارد اما هیچ اطمینانی برای بازگشت نکردن آنها وجود ندارد. درمان های جایگزین می تواند مکملی درمان اصلی شما باشد. داروهای مصرفی را با پزشک خود چک کنید تا با یکدیگر تداخل نداشته باشند.

آرتریت پسوریاتیک -0

درمان های طبیعی و خانگی که ممکن است برای PsA مناسب باشد، شامل:

زردچوبه، که به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قدرتمندش معروف است. طبق مطالعات سیستماتیک اخیر، مواد تشکیل دهنده زردجوبه می تواند درد مفاصلی را بهبود ببخشد. زردچوبه به عنوان مکمل و یا چاشنی غذا نیز به کار می رود.

روغن ماهی، که حاوی چربی امگا3 است و می تواند با ورم و التهاب مبارزه کند.

زنجبیل، از گذشته های دور برای کاهش درد و خواص ضدالتهابی مورد استفاده قرار می گرفت. طبق مطالعه ای بر روی 200 نفر، نشان داده شد که عصاره زنجبیل ورم و درد مفصل را کاهش می دهد. زنجبیل را می توان در چای، روغن های ضروری یا به عنوان مکمل مصرف کرد.

دارچین ویژگی های ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی دارد. دارچین را می توان برای طعم دار کردن غذا یا به عنوان مکمل استفاده کرد.

نمک فرنگی اصل حاوی منیزیم است که درد و ورم مفصل را کاهش می دهد.

کپسای سین که از فلفل استخراج می شود، ممکن است توانایی کاهش درد و ورم مفصل را در پوست اطراف مفصل داشته باشد. این ماده به شکل پماد یا کرم استفاده می شود.

انواع دیگر گیاهان و قارچ ها منبع غنی از آنتی اکسیدان ها هستند که از سلول های سالم محافظت کرده و درد را کاهش می دهند. منابعی از آنتی اکسیدان ها شامل چای سبز، قارچ ریشی، و عصاره دانه انگور می باشد.

دکتر شیخامن می گوید: بعنوان یک متخصص روماتیسم، توانسته ام هرساله صدها بیمار را از طریق درمان علائم درمان کنم که علت آن هم استفاده از پرتوکل های مناسب و ترکیب درمان های جایگزین و سنتی بوده است. او همچنین مکمل های مفیدی را به لیست زیر اضافه می کند که شامل:

  • روغن دانه مویز سیاه
  • بوسولیا
  • دویلس کلاو یا پنجه شیطان
  • یوکا
  • عصاره خیار دریا
  • پربیوتیک و پروبیوتیک

درمان های جایگزین مثل طب سوزنی، روش شبه طب سوزنی، ریکی و رایحه درمانی می تواند در موارد خاصی مفید واقع شود.

آرتریت پسوریاتیک -3

تغییر سبک زندگی و رژیم

نیمی از افراد مبتلا به PsA دچار اضافه وزن هستند. کاهش وزن تاثیر داروهای PsA را بیشتر کرده و خطر بیماری های قلبی و ورم مفاصل را کاهش می دهد. طبق مطالعه ای بر روی 86 بیمار PsA همراه با اضافه وزن، جراحی های مربوط به چاقی می تواند علائم پوست و مفصل را بهبود ببخشد.

یک رژیم غذایی سالم، کلیدی برای کاهش وزن و محافظت از بدن می باشد. برای رژیم مناسب باید از چربی های ترنس، شکر و الکل دوری کنید که ورم را افزایش می دهد. بجای آن از سبزیجات و میوه استفاده کنید که شامل چربی سالم آووکادو، گردو و ماهی سالمون می باشد.

دکتر شیخمن رژیم غذایی بدون گلوتن، لبنیات، تخم مرغ و لوبیا را پیشنهاد می دهد: افرادی که تست غذایی را انجام می دهند، می توانند غذاهایی را که باعث ایجاد پاسخ منفی دستگاه ایمنی می شود را شناسایی کند.

تغییرات سبک زندگی ممکن است از افزایش PsA جلوگیری کند:

  • سیگار نکشید- بدون هیچ شکی ترک آن خواص زیادی دارد.
  • ورزش کردن مفصل را منعطف و محکم نگه می دارد. شناکردن نوعی ورزش است که مفصل را خسته نمی کند. کاردرمانی و فیزیک درمانی نیز می تواند کمک کننده باشد.
  • از تمام فعالیت هایی که مفصل را خسته می کند، دوری کنید. وقتس خسته شدید، بدن را استراحت دهید.

استرس نیز باعث شدت PsA می شود. هنگلام احساس آشفتگی، از تکتیک های ریلکسینگ، مدیتیشن، یوگا و مراجعه به مشاور استفاده کنید.