آیا سرطان غدد بزاقی درمان دارد؟ جراحی سرطان غدد بزاقی به چه صورت انجام می شود؟ جراحی اغلب درمان اصلی سرطان غده بزاقی است. اگر پزشک بر این باور باشد که می تواند آن را به طور کامل درمان کند، احتمالا سرطان شما با جراحی درمان خواهد شد. (یعنی، اگر سرطان قابل رویت باشد) یا نبودن سرطان تا حد زیادی بستگی به میزان رشد آن در قسمت های مجاور بزاق دارد، و به مهارت و تجربه جراح بستگی دارد. جراحی که بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان غده بزاقی را درمان کرده است، به شما بیشترین شانس برای درمان کامل سرطان را می دهد. برای آشنایی بیشتر درباره جراحی سرطان غدد بزاقی این بخش از بیماری های دکتر سلام را مطالعه نمایید .
هدف جراحی سرطان غدد بزاقی
در اغلب موارد، سرطان برخی از غدد بزاقی محافظ اطراف را از بین خواهند برد. همچنین بافت نرم اطراف آن نیز ممکن است از بین برود. هدف این است که هیچ سلول سرطانی در لبه های بیرونی (حاشیه) تومور وجود نداشته باشند. اگر سرطان دارای درجه بالایی باشد (بیشتر رشد کرده و گسترش یابد) و یا اگر پیش از این به غدد لنفاوی سرایت کرده باشد، از قسمت گردن نیز ممکن است در عملیاتی به نام تشریح گردن (که در زیر توضیح داده می شود) برداشته شود.قبل از جراحی، از جراح خود بپرسید که دقیقا چه کاری در طی این جراحی انجام خواهد شد، چه اهداف دیگری وجود دارد، چه نحوه انجام عمل و چه نحوه کار بدن شما و چه اثرات جانبی که می توانید انتظار داشته باشید.
انواع جراحی سرطان غده بزاقی
نوع جراحی به مقدار غده بزاقی که تحت تاثیر قرار می گیرد بستگی دارد.
جراحی غده پاروتید
اغلب تومورهای غده بزاقی در غده پاروتید رخ می دهند. جراحی در این مقعیت پیچیده است چراکه عصب چهره، که حرکت را در یک طرف صورت کنترل می کند، از این غده عبور می کند. برای این جراحی، یک برش در پوست در کنار گوش ایجاد می شود و ممکن است تا گردن کشیده شود.
بیشتر سرطان ها در بخش بیرونی غده، که بخش سطحی نامیده می شود، به وجود می آیند. می توان با حذف این لوب که بخش سطحی نامیده می شود، درمان شد. این کار معمولا عصب صورت را دست نخورده باقی می گذارد و بر حرکات صورت تاثیر نمی گذارد.
اگر سرطان شما به بافت های عمیق تر گسترش یابد، جراح کل غده را از بین خواهد برد. این جراحی پاروتیدکتومی سطحی نامیده می شود. اگر سرطان به عصب صورت منتقل شود، باید آن را نیز ازبین برد. اگر جراح شما این عمل جراحی را به عنوان یک احتمال یاد کرده است، سوال کنید که چه کاری می توانید انجام دهید تا روش های درمان اثرات جانبی ناشی از حذف عصب را انجام دهید. اگر سرطان در بافت های دیگر نزدیک به غده پاروتید رشد کرده باشد، ممکن است این بافت ها نیز حذف شوند.
جراحی غده ساب مندیبل یا زیر زبان
اگر سرطان شما در ساب مندیبولار یا غدد زیر زبان ایجاد شده باشد، جراح در پوست بریدگی ایجاد می کند تا کل غده و یا شاید برخی از بافت یا استخوان اطراف را بردارد. رشته های عصبی نیز از داخل یا نزدیک این غدد، و نیمه پایینی صورت، و همچنین حس و مزه عبور می کنند. بسته به اندازه و محل سرطان، جراح باید برخی از این اعصاب را از بین ببرد.
جراحی جزئی غده بزاق
سرطان غده بزاقی می توانند در لبهای شما، زبان، کام (سقف دهان)، دهان، گلو، جعبه صدا (حنجره)، بینی و سینوس ها نیز ایجاد شوند. جراح معمولا مقداری بافت اطراف را نیز همراه با سرطان از بین می برد. جزییات دقیق جراحی به اندازه و محل سرطان بستگی دارد.
خطرات احتمالی و اثرات جانبی جراحی غده بزاقی
همه جراحی ها شامل خطراتی از جمله مشکلات ناشی از بی هوشی، خونریزی، لخته های خونی و عفونت های مختلف است. این ریسک ها به طور کلی کم هستند اما با جراحی های پیچیده تر بیشتر می شوند. برای هر گونه جراحی سرطان غده بزاقی، جراح ممکن است نیاز به بریدن پوست و یا ایجادذ بریدگی در دهان شما داشته باشد. بیشتر مردم بعد از آن کمی درد خواهند داشت، اما این درد را معمولا می توان با دارو کنترل کرد.
اگر در طی جراحی اعصاب صورت شما آسیب دیده است، ممکن است کنترل ماهیچه های صورت خود را در جایی که عمل جراحی انجام شده است، از دست بدهید. آن قسمت صورت شما ممکن است دچار افتادگی شود. اگر آسیب به عصب چهره مربوط به انقباض (کشیدن)عصب در طول عمل جراحی و یا تورم بعد از عمل باشد، ممکن است آسیب طی زمان التیام یابد. گاهی اوقات، اعصاب در طول جراحی به طرز غیر عادی رشد می کنند و به غدد تعریق روی صورت متصل می شوند. این وضعیت، به نام سندروم فری و یا تعریق شدید، منجر به تخلیه یا تعریق در مناطقی از صورت شما در هنگام جویدن می شود.
سندروم فری می تواند با دارو و یا جراحی بیشتر درمان شود. آسیب به اعصاب دیگر در صورت یا دهان ممکن است باعث مشکلاتی با حرکت زبان، سخن گفتن و یا بلعیدن شود. بسته به میزان عملیات، ظاهر شما ممکن است به عنوان نتیجه عمل جراحی تغییر داده شود. این می تواند از یک جای زخم ساده در یک سمت صورت و یا گردن به تغییرات گسترده تری در اعصاب صورت، قسمت هایی از استخوان و یا دیگر قسمت ها نیاز داشته باشد. مهم است که قبل از جراحی درباره تغییرات ظاهری یا عوارض جانبی دیگری که ممکن است انتظار داشته باشید با پزشک خود صحبت کنید. این می تواند به شما کمک کند برای این جراحی آماده شوید. پزشک شما همچنین می تواند به شما ایده ای در مورد این که چه گزینه های اصلاحی ممکن است پس از آن در دسترس باشند، مانند پیوند پوست، پیوند عصب، و جراحی ترمیمی به شما پیشنهاد دهد.
حذف گره لنفی (تشریح گردن)
از عمل جراحی برای حذف غدد لنفاوی استفاده می شود. سرطان غده پستان گاهی به غدد لنفاوی در گردن (cervical غدد لنفاوی)سرایت می کند و این ممکن است لازم باشد به عنوان بخشی از درمان سرطان برداشته شود. این یک تشریح گردن نامیده می شود. تشریح گردن ممکن است به صورت زیر انجام شود:
- گره های لنفی در گردن بزرگ تر شده اند (که ممکن است در سی تی اسکن یا MRI مشاهده شوند)
- PET (پرتونگاری انتشار پوزیترون) نشان می دهد که غدد لنفاوی ممکن است حاوی سرطان باشند.
- سرطان پیشرفت زیادی دارد (بسیار غیر عادی به نظر می رسد) یا ویژگی های دیگری دارد که به این معنی است که خطر گسترش یافته است.
به غدد لنفاوی زیر میکروسکوپ نگاه می کنند تا ببینند که آیا آن ها دارای سلول های سرطانی هستند یا نه. برداشتن غدد لنفاوی می تواند به اطمینان از حذف تمام سلول های سرطانی کمک کند. همچنین برای مرحله بندی سرطان و تصمیم گیری در صورت نیاز، می تواند مهم باشد. بسیاری از انواع سرطان گردن وجود دارد اما هدف اصلی آن ها حذف غدد لنفاوی است که ممکن است حاوی سرطان باشند. در انجام این کار، جراح ممکن است بافت ارتباطی نزدیک، ماهیچه ها، عصب ها و رگ های خونی از یک طرف گردن شما را از بین ببرد. این نوع جراحی معمولا از طریق برش در امتداد گردن انجام می شود، اما گاهی اوقات یک برش بزرگتر ممکن است مورد نیاز باشد.
خطرات احتمالی و اثرات جانبی حذف گره لنفاوی
خطرات کلی کالبدشکافی گردن، شبیه بیمارانی است که با نوع دیگری از جراحی، از جمله مشکلات بی حسی، خونریزی، لخته شدن خون، عفونت و کاهش التیام زخم مواجه هستند. بیشتر مردم بعد از آن کمی درد خواهند داشت، اما این کار معمولا می تواند با داروهای ضددرد کنترل شود.
از آنجا که این عمل جراحی می تواند اعصاب را تحت تاثیر قرار دهد، گاهی می تواند منجر به بی حسی گوش، ضعف در بلند کردن دست به بالای سر، و ضعف در حرکت لب زیرین شود. اینها ممکن است با زمان بهتر شوند. شما می توانید با درمانگران فیزیکی مشورت کنید تا ورزش هایی را به شما یاد دهند و حرکت صورت شما را بهبود دهند.
نمونه برداری از غدد لنفاوی
نمونه برداری از گره لنف سنتینل به یک روش متداول برای کشف این مساله است که آیا سرطان به غدد لنفاوی سرایت کرده است یا خیر. ممکن است در انواع خاصی از سرطان غده بزاقی مورد استفاده قرار گیرد و می تواند به دور نگه داشتن شما از ایجاد زخم در گردن کمک کند. این روش می تواند غدد لنفاوی را پیدا کند که مایع لنفی را از غده بزاقی که در آن سرطان آغاز شده است تخلیه می کند. این غدد لنفاوی معمولا اولین محل سرطان هستند. جراحی شامل مطالعه غدد لنفاوی و بررسی آن ها برای سرطان در طول عمل جراحی است. اگر سلول های سرطانی پیدا نشدند، سایر گره های لنفاوی نیز می توانند به حال خود رها شوند. اگر این گره ها سلول های سرطانی در آن ها داشته باشند، کالبدشکافی گردن معمولا مورد نیاز است.
درمان تشعشع برای سرطان غدد بزاقی
درمان اشعه از جمله اشعه های ایکس برای از بین بردن سلول های سرطانی یا کند کردن رشد آن ها استفاده می شود. درمان اشعه ممکن است در موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:
- به عنوان درمان اصلی (تنها یا با کمک شیمی درمانی)برای برخی از سرطان ها که به دلیل اندازه یا مکان تومور انجام می شود و یا اگر فرد نمی تواند جراحی کند (یا نمی خواهد) جراحی شود.
- بعد از جراحی (تنها یا با شیمی درمانی) برای کشتن سلول های سرطانی که ممکن است مقدار کمی از آن بعد از جراحی به جای مانده باشند.
- در افراد مبتلا به سرطان غده بزاقی پیشرفته برای کمک به علائمی چون درد، خونریزی، یا مشکل بلعیدن
اشعه نور خارجی که تشعشع را از بیرون بدن بر روی سرطان متمرکز می کند، نوعی اشعه درمانی است که اغلب برای درمان سرطان غده بزاقی استفاده می شود. قبل از شروع درمان، تیم تشعشعات برای مشخص کردن زاویه های دقیق پرتوهای اشعه و دز مناسب تشعشع، اندازه گیری های دقیقی انجام می دهد. این کار ممکن است چند ساعت یا بیشتر طول بکشد. اغلب اوقات، درمان تشعشع به مدت ۵ روز در هفته به مدت ۶ یا ۷ هفته انجام می شود. اگر اشعه ای که مورد استفاده قرار میگیرد علائم شیوع سرطان را کاهش دهد، طول درمان ممکن است کوتاه تر باشد. درمان تشعشع بسیار شبیه به گرفتن یک اشعه ایکس است، اما مقدار تشعشع قوی تر است و به طور دقیق تر مورد هدف سرطان قرار می گیرد. خود این روش بدون درد است. هر درمان تنها چند دقیقه طول می کشد، اما زمان راه اندازی – آوردن شما به مکان برای درمان بیشتر طول می کشد. در سال های اخیر، پزشکان دریافته اند که انواع جدیدتری از درمان تشعشع ممکن است بهتر از روش استاندارد درمان باشد.
پرتو درمانی با شتاب بیش از حد: در این روش، دو بار تابش با یک طول کلی کوتاه تر داده می شود.
روش درمان کنفومارسی سه بعدی (۳ D – CRT): از نتایج آزمایش های تصویربرداری، مانند MRI، و کامپیوترهای خاص برای تعیین دقیق محل تومور استفاده می کند. سپس چندین تیر تشعشع شکل می دهند و به سمت تومور از جهت های مختلف نشانه می روند. هر پرتو به تنهایی نسبتا ضعیف است، که باعث می شود کم تر به بافت های طبیعی که از آن عبور می کند آسیب برساند، اما پرتوها در تومور به هم نزدیک می شوند تا مقدار بیشتری از تشعشع را در آنجا ایجاد کنند.
تابش اشعه (IMRT : (IMRT یک نوع پیشرفته از درمان سه بعدی است. این دستگاه از یک دستگاه کامپیوتر محور استفاده می کند که در واقع در اطراف بیمار حرکت می کند و تشعشع را منتقل می کند. علاوه بر شکل دادن به پرتوها و هدف گیری آن ها در تومور از چندین زاویه، و همچنین شدت (قدرت)پرتوها را می توان تنظیم کرد تا دز رسیدن به حساس ترین بافت های طبیعی مجاور را محدود کند. این امر ممکن است اجازه دهد که دکتر دز بیشتری به تومور بدهد. بسیاری از بیمارستان ها و مراکز سرطانی در حال حاضر از IMRT به عنوان روش استاندارد برای ارایه اشعه نور خارجی استفاده می کنند.
تابش سریع نوترون: به جای استفاده از اشعه ایکس، اشعه نوترون از پرتوی از نوترون با انرژی بالا استفاده می شود. نوترون ها ذرات خنثی در اتم ها هستند. برخی مطالعات نشان داده اند که این نوع تابش ممکن است موثرتر باشد، اما ممکن است منجر به ایجاد اثرات جانبی بیشتری شود. این پرتو در ایالات متحده آمریکا تنها توسط تعداد معدودی از مراکز سرطان در دسترس است.
عوارض جانبی احتمالی درمان تشعشع
درمان تشعشع ممکن است باعث ایجاد تغییرات رنگ پوست، مشکلات دهان، مشکلات بلعیدن ، تهوع، استفراغ، و خستگی شود. اغلب آن ها در طول زمان پس از پایان درمان، ایز بین می روند.
درمان اشعه ای غدد بزاقی می تواند باعث ایجاد مشکلات خاص شود، زیرا ساختارهای مهم در سر و گردن نیز ممکن است در طول درمان کمی تشعشع دریافت کنند. رایج ترین اثر جانبی، کاهش بزاق است که می تواند منجر به ایجاد دهان خشک شود. تشعشع می تواند موجب گلو درد، زخم در دهان و گلو، مشکل بلعیدن، از دست دادن موقت مزه، درد استخوان و آسیب به استخوان شود. تشعشع می تواند مشکلات دندانی را هم بدتر کند. اغلب پزشکان توصیه می کنند که قبل از شروع درمان در ناحیه سر و گردن، دندان شما توسط دندانپزشک معاینه شود در برخی موارد، دندان پزشک ممکن است حتی توصیه کند که قبل از درمان برخی از دندان ها را بکشید تا این درد را کاهش دهد که شما بعدا دچار مشکل نشوید. برای اغلب سرطان ها، تشعشعات تنها به سمت صورت و گردن منقل می شود. این باعث کاهش ریسک عوارض جانبی بلند مدت می شود. اما در موارد نادر، هر دو طرف صورت و گردن شما ممکن است لازم باشد با تشعشع درمان شوند. این ممکن است به غدد بزاقی آسیب بزند که منجر به خشکی دائمی دهان شود. این امر اغلب باعث ایجاد مشکلاتی خوردن و بلعیدن می شود و می تواند منجر به پوسیدگی دندان شود. اگر دارویی به نام آمیواستین (Ethyol) قبل از هر درمان تشعشع تجویز می شود، ممکن است برخی از آسیب های مربوط به غدد بزاقی کاهش یابد. تحمل این دارو سخت است، پس تجویز این دارو برای همه مفید نیست. درمان تشعشع نیز ممکن است به غده تیروئید شما آسیب برساند، که ممکن است تا چند ماه یا حتی چند سال بعد عوارض آن باقی بماند. تست های خون برای چک کردن عملکرد تیروئید برای پیگیری نحوه عملکرد (بعد از اتمام درمان)انجام خواهند شد. بعضی از بیماران ممکن است نیاز به خوردن قرص تیروئید در برخی موارد داشته باشند.
مهم است که قبل از شروع درمان در مورد اثرات جانبی احتمالی درمان با پزشک خود صحبت کنید و اطمینان حاصل کنید که همه چیز برای محدود کردن این عوارض جانبی تا حد ممکن انجام می شود. اگر شما دارای عوارض جانبی باشید، راه هایی برای تسکین بسیاری از آن ها وجود دارد، پس حتما در مورد هر مشکلی با تیم مراقبت سرطان خود بحث کنید.
شیمی درمانی برای سرطان غدد بزاقی در ماه دسامبر 2009
شیمی درمانی (شیمی درمانی) با داروهای ضد سرطان که به رگ یا دهان داده می شود، انجام می شود. این داروها به جریان خون وارد می شوند و به تمام مناطق بدن می رسند و این درمان را برای سرطان ها مفید می دانند چراکه ورای سر و گردن انجام می شود. شیمی درمانی اغلب برای درمان سرطان غده بزاقی استفاده نمی شود. برای افرادی که دارای سرطان غده بزاق هستند، شیمی درمانی اغلب زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که سرطان به اندام های دور پخش می شود و یا نمی توان توسط جراحی و پرتو درمانی کنترل کرد. ماساژ گاهی باعث کاهش تومور می شود، اما به احتمال زیاد این نوع سرطان را درمان نمی کند. برخی شیمی درمانی ها باعث می شود که سلول های سرطانی به راحتی توسط تشعشع کشته شوند. این داروها ممکن است همراه با اشعه درمانی (به نام chemoradiation)داده شوند تا سرطان های میکروسکوپی را درمان کنند سرطان هایی در معرض خطر بالایی برای بازگشت بعد از عمل جراحی قرار دارند. پزشکان شیمی درمانی را در دوره های درمانی اعلام می کنند و هر دوره درمان دارای یک دوره استراحت است تا زمان التیام پیدا کند. چرخه های قاعدگی به طور کلی حدود ۳ تا ۴ هفته طول می کشند. شیمی درمانی ممکن است برای بیماران با سلامت ضعیف توصیه نشود.
برخی از داروهای شیمی درمانی استفاده شده برای درمان سرطان غده بزاقی عبارتند از:
- سیس پلاتین
- کربوپلاتین
- دوکسوروبیسین (Adriamycin®)
- 5-fluorouracil (5-FU)
- سیکلوفسفامید (Cytoxan®)
- Paclitaxel (Taxol®)
- Docetaxel (Taxotere®)
- وینورلبین (Navelbine®)
- متوترکسات
این داروها ممکن است به تنهایی مورد استفاده قرار گیرند، اما اغلب در تجویز این داروها ۲ یا چند دارو داده می شوند. از آنجا که سرطان غده بزاق شایع نیست، هیچ مطالعات گسترده ای برای اثبات یک برنامه شیمی درمانی انجام نگرفته است. این وضعیت با این واقعیت پیچیده است که انواع مختلفی از سرطان غده بزاق وجود دارد. بهترین راه برای استفاده از شیمی درمانی برای درمان سرطان غده بزاق مشخص نیست. داروهای شیمی درمانی جدید و ترکیبات داروها در آزمایش های بالینی مورد مطالعه قرار می گیرند.
تاثیرات جانبی احتمالی شیمی درمانی
داروهای شیمی درمانی برای سلول هایی است که به سرعت تقسیم می شوند و به همین دلیل است که بر ضد سلول های سرطانی کار می کنند. اما سلول های دیگر بدن مثل مغز استخوان (که در آن سلول های خونی جدید ساخته می شوند)، آستر دهان و روده و کیسه های ترشحی مو، نیز به سرعت تقسیم می شوند. این سلول ها به احتمال زیاد تحت تاثیر شیمی درمانی قرار می گیرند، که می تواند منجر به عوارض جانبی شود.
اثرات جانبی شیمی درمانی به نوع و دوز مواد شیمی درمانی داده شده و طول زمان مورد استفاده آن ها بستگی دارد. عوارض جانبی مشترک عبارتند از:
- ریزش مو
- زخم دهان
- فقدان اشتها
- تهوع و استفراغ
- یبوست
- افزایش شانس عفونت (به دلیل داشتن تعداد کمی از گلبول های سفید خون)
- کبودی یا خونریزی (به دلیل کم خونی)
- خستگی (به دلیل کمبود گلبول های قرمز)
اغلب راه هایی برای کم کردن این عوارض جانبی وجود دارد، و معمولا بعد از پایان درمان، مورد استفاده قرار می گیرند. دقت کنید که از پزشک و یا پرستار خود بپرسید چه کاری می توانید انجام دهید تا اثرات جانبی را کاهش دهید، و بگذارید آن ها بدانند که چه زمانی عوارض جانبی دارید تا آن ها بتوانند مدیریت کنند. برای مثال، موادی را می توان برای کمک به پیشگیری یا کاهش حالت تهوع و استفراغ به کار برد.
برخی داروها می توانند عوارض جانبی دیگری داشته باشند. برای مثال سیس پلاتین، کربوپلاتین، و پاسلیتاکسل می تواند به اعصاب آسیب بزند (neuropathy نامیده می شود). این می تواند گاهی منجر به کم شنوایی یا عوارضی در دست ها و پاها از قبیل درد، سوزش و یا احساس خارش، حساسیت به سرما یا گرما یا ضعف شود. در اغلب موارد این حالت بهتر می شود و زمانی که درمان متوقف می شود از بین می روند، اما می تواند مدت زیادی را در برخی از افراد سپری کنند. شما باید این را به تیم پزشکی خود گزارش دهید و همچنین هر مشکلی که در هنگام درمان با شیمی درمانی داشته باشید، به این ترتیب این عوارض می توانند مستقیما درمان شوند. در برخی موارد، مقدار داروی شیمی درمانی ممکن است نیاز به کاهش یا تغییر داشته باشد و یا برای جلوگیری از بدتر شدن اثرات آن متوقف شود.
گزینه های درمان توسط مرحله سرطان غدد بزاقی
گزینه های رفتاری برای سرطان غده بزاق تا حد زیادی بستگی به مرحله سرطان دارد. اما عوامل دیگری مانند درجه سرطان که احتمال رشد و گسترش سریع آن وجود دارد؛ و همچنین سلامت کلی فرد نیز می تواند مهم باشد.
مرحله اول
این سرطان ها کوچک هستند و هنوز در غده بزاقی قرار دارند. اگر شما یک سرطان غده بزاقی داشته باشید، پزشکان شما احتمالا جراحی را توصیه خواهند کرد تا سرطان و یا بخشی از غده بزاقی را از بین ببرند. در صورتی که سرطان به طور کامل حذف نشود و یا اگر لبه های ناحیه برداشته حاوی سلول های سرطانی باشد، ممکن است درمان تشعشع به طور کامل انجام شود، یا اگر لبه های ناحیه برداشته حاوی سلول های سرطانی باشد (نشانه این که برخی از سرطان ها را پشت سر گذاشته باشند).
مرحله دوم
مرحله دوم سرطان بزرگ تر است اما هنوز در غده بزاقی محبوس است. آن ها همچنین عمدتا با جراحی درمان می شوند، اما ممکن است گستردگی بیشتری داشته باشد (پوشش یک ناحیه وسیع تر) نسبت به مرحله اول سرطان. جراح همچنین ممکن است غدد لنفاوی همان سمت را از هم جدا کند تا ببیند حاوی سرطان هستند یا نه. در صورتی که سرطان شما به طور کامل از بین نرود و یا اگر لبه های نمونه حذف شده دارای سلول های سرطانی باشند، ممکن است درمان تشعشعات پس از جراحی داده شود. برخی موارد ممکن است برخی از سرطان ها در جایی پنهان شده باشند.
این درمان ممکن است یک گزینه برای درمان اصلی باشد اگر جراحی منجر به مشکلات جدی مانند خوردن، سخنرانی، یا تغییر ظاهر، یا برای افرادی شود که عمل جراحی را رد می کنند. اما روشن نیست که این فرصت همان شانس را برای درمان سرطان به عنوان جراحی ارائه می دهد یا نه، بنابراین همه پزشکان بر این باورند که این روش خوبی برای سرطان در مرحله دوم است.
مرحله سوم
این سرطان ها خیلی پیشرفت داشته اند و یا در بیرون غده بزاقی رشد کرده اند. آن ها ممکن است به غدد لنفاوی نیز منتقل شده باشند. پزشکان عموما جراحی گسترده ای را توصیه می کنند (از بین بردن غده بزاقی حاوی تومور، بافت های اطراف و تمام غدد لنفاوی در گردن شما) اگر ممکن باشد. حتی تومورهای کوچکتر بدون در نظر گرفتن ویژگی هایشان، ممکن است مانند بقیه سلول های سرطانی در جراحی برداشته شوند. اما در بسیاری از موارد، به ویژه برای تومورهای درجه بالا، جراحی به وسیله پرتو درمانی دنبال می شود. شیمی درمانی (پرتودرمانی) ممکن است به خوبی انجام شود، اما مشخص نیست که این کار چقدر می تواند مفید باشد. این موضوع هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. درمان اشعه (با یا بدون شیمی درمانی) ممکن است به عنوان درمان اصلی مورد استفاده قرار گیرد اگر جراحی یک گزینه خوب نباشد (برای مثال، اگر جراحی منجر به ایجاد مشکلات جدی مانند خوردن، سخنرانی و یا تغییر ظاهر شود).
مرحله چهارم
مرحله چهارم برای درمان این نوع سرطان بسیار سخت است، به خصوص اگر سرطان به اندام های دور سرایت کرده باشد. برخی از این سرطان ها را می توان با جراحی درمان کرد اگر پزشک احساس کند که تمام سرطان را می توان از بین برد. (این کار با پرتودرمانی و شاید شیمی درمانی انجام می شود.) اما اغلب اوقات، پرتو درمانی به عنوان درمان اصلی مورد استفاده قرار می گیرد. از آن برای کاستن حجم تومور و تسکین درد، خونریزی و یا دیگر نشانه ها استفاده می شود. تشعشع ممکن است با شیمی درمانی ترکیب شود. اگر سرطان به بخش های دیگر بدن سرایت کند، شیمی درمانی ممکن است انجام شود که رشد سرطان را برای مدت کوتاهی کاهش دهد و ممکن است به تسکین نشانه ها کمک کند. از آنجا که این سرطان ها می توانند به سختی درمان شوند، انجام یک آزمایش بالینی برای درمان های جدید یک گزینه خوب است.
