وجود تومور بدخیم در بخش فوقانی دستگاه گوارش(سرطان حنجره) یکی از علل اصلی مرگ در ایالات متحده آمریکاست. در بین تمام سرطان های دستگاه فوقانی گوارش، سرطان سلول سنگفرشی رایج ترین نوع است. سالانه در حدود ۴۰۰۰۰ بیمار جدید در ایالات متحده مبتلا به سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن تشخیص داده می شوند. در سال ۲۰۱۳ تعداد ۱۲۲۶۰ مرد و زن در ایالات متحده مبتلا به سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی حنجره تشخیص داده شده اند. روش درمانی کارسینوم حنجره در طول چند دهه گذشته تغییرات زیادی کرده است. تا حدود سال ۱۹۹۰، درمان تنها با جراحی امکان پذیر بود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به سرطان حنجره و روش های درمان آن می پردازیم.
اپید میولوژی سرطان جنجره
تعداد مبتلایان به سرطان حنجره
براساس گزارش موسسه آمار سرطان seer در موسسه سرطان ملی، در سال ۲۰۱۳ حدود ۱۲۲۶۰ مرد و زن مبتلا به سرطان حنجره تشخیص داده شده اند؛ که از این تعداد، ۳۶۷۰ بیمار خواهند مرد. میزان ابتلا به این بیماری ۳.۶ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر و همراه با میزان مرگ و میر 1.3 در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است.
رابطه جنسی و سرطان حنجره
مطالعه ای توسط مارچیانو و همکارانش نشان داد که موارد کارسینوم سلول سنگفرشی فرعی دارای نسبت مرد به زن ۳.۸۳ می باشد. این گزارش از داده های ۸۸۹ فرد مطالعه شده توسط موسسه ملی سرطان، اپیدمیولوژی و مرکز داده های seer بود.
سن ابتلا به سرطان حنجره
با توجه به مطالعه مارچیانو، کارسینوم سلول سنگفرشی عمدتا در دهه پنجم تا هفتم زندگی رخ می دهد.
اتیولوژی
تا زمانی که فعل و انفعالات مولکولی پیچیده تمام عوامل علت و معلول مربوطه برای هر گونه سرطان را بتوان درک کرد، این تعاملات به بهترین شکل انجام می شوند. فهم عوامل درونی (مثل عوامل ژنتیکی) و یا عامل بیرونی (مثل کشیدن سیگار) به عنوان دلایل موجود، بسیار ساده است.
جراحی های حنجره کامل و جزئی هنوز هم جراحی های اصلی برای درمان تومورهای بدخیم حنجره هستند. تغییر الگو در درمان در اوایل دهه ۱۹۹۰ با ظهور درمان حفاظت از ارگان ها با استفاده از درمان کمورادیاسیون رخ داد. این روش درمان، میزان موفقیتی مشابه با درمان اصلی حنجره بعلاوه پرتودرمانی را به همراه داشت، و 63 درصد از بیماران حنجره را از بیماری نجات داد.
علاوه بر این، پیشرفت های جدید در تکنیک های جراحی آندوسکوپی و تجهیزات لیزر یک دوره جدید را در درمان تومورهای بدخیم حنجره آغاز کرد.
برای اکثر افراد، یک علت دلالت بر شرایطی دارد که برای تولید یک نتیجه از پیش تعیین شده، هم ضروری و هم کافی است. کارسینوم حنجره ارتباط چندگانه دارد.
عامل خطری که در درجه اول برای رشد سرطان حنجره در نظر گرفته می شود، مصرف دخانیات است. خطر توسعه سرطان حنجره ، با مصرف دخانیات افزایش و بعد از توقف مصرف، کاهش می یابد. در هنگام مصرف الکل نیز، یک اثر هم افزایی قوی ایجاد می شود.
با این حال، این موضوع که آیا مصرف الکل یک عامل خطر مستقل است یا خیر، هنوز مشخص نیست. عوامل خطر بالقوه مرتبط با توسعه سرطان حنجره عبارتند از:
- مصرف دخانیات
- استفاده بیش از حد از اتانول
- جنسیت مرد
- عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی
- افزایش سن
- رژیم غذایی با مصرف کم سبزیجات برگ سبز
- رژیم غذایی غنی از نمک، گوشت و چربی های اشباع
- کارگران دارای مشاغل مرتبط با پلاستیک / فلز
- قرارگیری در معرض نقاشی
- قرارگیری در معرض گازهای دیزل و بنزین
- قرار گرفتن در معرض آزبست
- قرار گرفتن در معرض تشعشع
- رفلاکس حنجره
مطالعه ای توسط ژایو و همکاران، نشان داد که ارتباطی بین مصرف HDAC1 و ویژگی های بالینی کارسینوم سلول سنگفرشی وجود دارد. برای مثال، بین تنظیم مجدد مصرف HDAC1 و طبقه بندی T، مرحله بالینی تومور و موقعیت، غدد لنفاوی، و حساسیت سرطان به رادیوتراپی، با حساسیت کمی در برابر شیوع سرطان همراه بوده است. بیمارانی که HDAC۱ بالایی مصرف کرده و دارای حساسیت پایین به رادیوتراپی بودند، نرخ زنده ماندن کمتر از 5 سال را به ثبت رسانده اند.
پاتوفیزیولوژی
- حنجره یک اندام ضروری است که مسئول وظایف مهم زیر است:
- باز نگه داشتن مسیر هوایی
- تولید صدا
- حفاظت از ریه ها درمقابل مواجهه مستقیم با گازهای سمی و گازهایی با دمای نامناسب
- محافظت از ریه ها دربرابر استنشاق جامدات و مایعات
- اجازه نفوذ، از طریق بستن دهانه حنجره به وسیله مانور والسالوا، به منظور افزایش قدرت بالاتنه و تسهیل دفع
تومورهای بدخیم حنجره ممکن است بسته به محل و اندازه تومور بر فیزیولوژی حنجره تاثیر بگذارند. تومورها تا زمانی که به اندازه نسبتا بزرگی نرسند نمی توانند هشدار دهنده عملکرد سرطان حنجره باشند. اولین علامت ممکن است انسداد راه تنفسی باشد.
در مقابل، تومورهای گلوتیک در اوایل رشد خود کیفیت صدا را تغییر می دهند و بنابراین اغلب در مراحل اولیه یافت می شوند. علاوه بر این، تومورهای موجود در حنجره، فیزیولوژی بلعیدن را تحت تاثیر قرار می دهند. مکانیزم بلعیدن وقتی تغییر می کند که تومورها هجوم می برند و فیزیولوژی ماهیچه های بلع را تغییر می دهند. این ممکن است منجر به دیسفاژی یا آسپیراسیون شود.
رشد و پیشرفت تومورهای بدخیم در حنجره در سطح مولکولی و بافتی رخ می دهد. گام های مولکولی درگیر در تومورزایی به طور کامل مشخص نیستند و از بیماری به بیمار دیگر متفاوتند. این پیشرفت، یک فرآیند چند مرحله ای ناشی از رویداده های ژنتیکی انباشته شده است که منجر به رشد تومورهای حنجره می شود.
بیشتر بدانید: آیا گرفتگی صدا با سرطان حنجره ارتباط دارد؟
معرفی سرطان جنجره
با استفاده از کارایی های حنجره که در بالا ذکر شد، فرد می تواند به راحتی نتایج یک غده سرطانی که منجر به آسیب دیدگی یا ممانعت از ساختار حنجره و وظایفش می شود(برای مثال، حرکت تارهای صوتی)، را تصور کند. علائم با ساختارهای درگیر در تومور و واکنش التهابی آن فرق دارند.
هر چند که نوع تومور، موقعیت و وضعیت بیمار، همگی به ایجاد دسته ای از عوامل مشترک در همه افراد درگیر در بیماری منجر می شود، اما به عنوان یک مورد کلی، سرطان های حنجره می توانند منجر به بروز علائم زیر (تنها یا در کنار هم) شوند:
- دیسفونیا / آفنیا
- دیسفاژی
- تنگی نفس
- آسپیراسیون
- خلط خونی
- خستگی و ضعف
- نزاری
- درد
- هالیتوز
- بریدگی بافت
- توده گردن
- اوتالژی (خارج از زمینه پزشکی گوش و حلق و بینی، بسیاری از پزشکان متوجه نیستند که اوتالژی ممکن است نشانه ای از سرطان حنجره باشد. به نظر می رسد که در صورت درگیری آریتنوئیدها، این موضوع کاملا صادق است.)
تاریخچه
همانند تمامی ارزیابی های بالینی، تاریخچه، اولین قدم در جمع آوری حقایق است. درباره موارد زیر ارزیابی یا تحقیق کنید:
- کاهش وزن
- خستگی
- درد
- سختی در تنفس یا بلعیدن
- تغییرات صدا که توسط بیمار و خانواده او فهمیده شود.
- درد گوش
- سرفه کردن خون و مواد جامد
معاینه فیزیکی برای تشخیص سرطان جنجره
وضعیت کلی و وضعیت غذایی بیمار باید مورد ارزیابی قرار گیرد. باید معاینه جامع سر و گردن انجام شود. معاینه سر و گردن شامل بازرسی حفره دهانی و حلق برای مشخص کردن تومورهای اولیه دوم یا ضایعات دیگر است. بازرسی حنجره با استفاده از یک لارنگوسکوپ انعطاف پذیر، به بهترین نحو انجام می شود.
لارنگوسکوپی انعطاف پذیر به متخصص گوش و حلق و بینی اجازه می دهد تا عملکرد و ساختار تمام حنجره را ارزیابی کند. ارزیابی تحرک تارهای صوتی و محل و گسترش تومور برای تعیین مرحله دقیق بیماری حیاتی است.
معاینه گردن که به دنبال بزرگ تر شدن غدد لنفاوی است در ارزیابی بیمار بسیار مهم است. ارزیابی کامل اعصاب جمجمه نیز باید در معاینه فیزیکی گنجانده شود.
نشانه های سرطان جنجره
علائم بسیاری از تومورهای حنجره ممکن است دیرهنگام و در زمان متاستاز و نابودی کامل برخی از سازه های گردنی ظاهر شوند. برخی دیگر ممکن است زودتر ظاهر شوند. درمان برای همه تومورها ضروری است. درمان ممکن است شامل درمانی خاص یا ترکیبی از جراحی، پرتو درمانی و یا شیمی درمانی باشد.
در تومورهای پیشرفته، درمان ممکن است تنها تسکین دهنده باشد، اما هنوز باید مورد توجه قرار گیرد چون تومورهای حنجره می توانند باعث ناراحتی شدیدی برای بیمار و یا عزیزان او شوند. برای انتخاب درمان مناسب، قبل از این که گزینه های موجود با بیمار مورد بحث قرار گیرند، تمام اطلاعات لازم باید به دست آیند.
آناتومی حنجره، پیچیده و مشاهده آن دشوار است. با این وجود، تیم مراقبت بیمار باید آن را درک کند. متخصصان جراحی سر و گردن، آسیب شناسی، انکولوژی تشعشع و رادیولوژی این ساختار را به خوبی می فهمند. برای اعضای خانواده، بیماران و پزشکانی که به صورت روزمره با جزئیات ساختاری آن سروکار ندارند، این یک ناحیه پیچیده است. کل تیم باید به طور موثر یکدیگر را درک کرده و با خانواده ارتباط برقرار کند.
روش های تشخیص سرطان جنجره
لارنگوسکوپی مستقیم فرصتی برای معاینه با بی حسی عمومی و بیوپسی(نمونه برداری) می باشد. لارنگوسکوپی سوسپانسیون، دید بسیار خوبی از میزان تومور و وضعیت کلی مجاری تنفسی مخاطی ایجاد می کند.
هنگامی که لارنگوسکوپی مستقیم با آزمایشات تصویربرداری مناسب از جمله سی تی اسکن ترکیب می شود، بهترین اطلاعات مربوط به مرحله سرطان و برنامه ریزی جراحی را فراهم می آورد. همچنین لارنگوسکوپی مستقیم فرصتی را برای نمونه برداری از تومور فراهم می کند.
نمونه برداری هدفمند معمولا نوع و گاها درجه تومور را نشان می دهد. نمونه برداری چندگانه نیز در مواردی که حاشیه های تومور مشخص نیست، می تواند برای تعیین میزان تومور مورد استفاده قرار گیرد؛ این امر می تواند به طور بهینه برای برنامه ریزی جراحی مهم باشد.
بیشتر بدانید: آشنایی با نشانه های سرطان حنجره
تنفس سوزنی عمیق (FNA)یک توده گردنی می تواند برای تشخیص لنفادنوپاتی بدخیم یک تومور حنجره مفید باشد، و ممکن است وسیله ای جایگزین به جای نمونه برداری مستقیم از طریق لارنگوسکوپی باشد.
منطقی که در پشت این کار وجود دارد این است که تا آنجا که ممکن است اطلاعات در اختیار باشد تا برای تعیین یک برنامه درمانی مناسب به کار رود. گزینه های درمان معمولا به صورت چندگانه ای توسط برد(هیئت) تومور، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. متخصصان متنوع موجود در این هیات ها به طور گسترده ای دانش را توسعه داده و با یکدیگر تبادل می کنند.
به همین ترتیب، جراحی ممکن است از یک تکنیک جدید آگاه باشد که درمان پس از جراحی را مرتفع کرده و یا به طور قابل توجهی تغییر دهد.
ارزش این هیئت تومور بیشتر از مجموع بخش های آن است. بنابراین رویکرد هیات تومور به شدت مورد حمایت قرار می گیرد. در ایالات متحده، چنین هیئت توموری ممکن است شامل اعضای زیر باشد:
- جراحان
- متخصص بیهوشی
- رادیولوژیست
- آسیب شناسان
- انکولوژیست های پرتویی
- انکولوژیست های پزشکی
- روانپزشکان و یا مشاوران معنوی بیماران
- درمانگران گفتار و بلع
- کارکنان پرستاری
- تیم های تحقیقاتی بالینی مرتبط
- کارمندان اجتماعی
- جراحان بازسازی، پلاستیک و زیبایی
مطالعات آزمایشگاهی سرطان حنجره
تجزیه و تحلیل گاز خون شریانی
- علائم بیمار یا یافته های بالینی ممکن است نیاز به به دست آوردن گازهای خونی شریانی را نشان دهند.
- این تجزیه و تحلیل ممکن است قبل از عمل انجام شود تا یک پایه را برای نظارت بر بیمار فراهم کند.
مطالعات خون برای بررسی پارامترهای لخته کننده
- این مطالعات ممکن است زمانی که عمل جراحی در حال انجام است، انجام گیرد.
- شمارش پلاکت انجام می شود.
- تعیین گروه خونی و انطباق متقابل محتاطانه نیز انجام می شود.
- هر جراح سر و گردن ماهر و یا هر پزشکی از پتانسیل فوق العاده خونریزی در این منطقه آگاه است. رفتار غیرعادی رگ های خونی اغلب عوارض غیر منتظره ای به بار می آورند.
مطالعات عملکرد تروئید
- ممکن است این مطالعات مانند آزمایشات سطح کلسیم خون عمل کند، زیرا بعد از عمل نتایج بعضاً غیر عادی هستند. داشتن داده های پایه برای داشتن یک مرجع مناسب، عالی است.
- در برخی موارد، به خصوص در موارد تصلب بافت ها، ممکن است در طول بررسی حنجره، برای ارزیابی کارسینوما، بیوپسی مورد استفاده قرار گیرد.
مطالعات عملکرد کلیه وکبد
- این مطالعات قبل از هر گونه بحث در مورد رژیم شیمی درمانی ای که می تواند انجام شود، ضروری هستند.
- بسیاری از عوامل شیمی درمانی توسط کبد و یا کلیه مورد سوخت و ساز قرار می گیرند.
درمان پزشکی سرطان حنجره
درمان بیماران مبتلا به سرطان حنجره به دلیل کارکردهای حیاتی این ناحیه زیستی پیچیده است. در صورت امکان، هدف درمان، از بین بردن تومور و جلوگیری از عود در حین حفظ عملکرد حنجره است.
درمان ایده آل بسته به مرحله بیماری، فرق می کند. مکان تومور اولیه(مثلا، چاک نای، بالای چاک نای یا زیرچاک نای) نیز در هنگام انتخاب روش درمانی مهم است.
سرطان حنجره مرحله اول (مرحله 1-2) به طور ایده آل با هر دو تکنیک تشعشع یا جراحی (آندوسکوپی یا باز) که عملکرد حنجره را نیز حفظ می کنند، تحت درمان قرار می گیرد. برای سرطان در محل و یا در مراحل اولیه یا سرطان فوق چاکنایی، جراحی آندوسکوپی یا درمان تشعشعی هر دو به یک اندازه و با نتایج عملکردی مشابهی موثر هستند. وجود ضایعات در مراحل اولیه ممکن است نیاز به برش های گسترده تری داشته باشند که در آن گزینه های جراحی حنجره جزئی باز وجود دارد که کنترل انکولوژیک خوبی را فراهم می کند؛ اگرچه معمولا در برابر جراحی آندوسکوپی یا تشعشع، خروجی صدای بدتری را حاصل می کند.
از لحاظ تاریخچه، مرحله پیشرفته سرطان حنجره (مرحله ۳ – ۴) با جراحی حنجره، بازسازی و شیمی درمانی کمکی بعد از عمل قابل درمان است. با این حال، در ۲۰ سال گذشته پیشرفت های قابل توجهی در زمینه مدیریت سرطان حنجره صورت گرفته است.
در حال حاضر روش های درمان حنجره با استفاده از شیمی درمانی تبدیل به استاندارد مراقبت برای بسیاری از سرطان ها شده است.
مطالعات پایه ای انجام شده مانند مطالعه انجام شده در سال ۱۹۹۱در آزمایش RTOG ۹۱ – ۱۱ به ایجاد اساس درمان سرطان حنجره با استفاده از شیمی درمانی و ایجاد پروتکل های درمانی پرتو درمانی کمک کرد. این آزمایش ها ثابت کردند که شیمی درمانی، کنترل انکولوژیک جراحی را فراهم می کند.
حمایت از شیمی درمانی به عنوان بخشی از درمان چندگانه، توسط بسیاری از آزمایش های بالینی بعدی که نشان دهنده مزایای پروتکل های شیمی درمانی همزمان است، تقویت شده است.
درمان تشعشع به تنهایی می تواند برای بیمارانی که از نظر پزشکی برای شیمی درمانی مناسب نیستند، مناسب باشد. شواهد حاکی از آن است که اثربخشی تشعشع، با روش های درمانی تسریع شده و عملکرد را بهبود می بخشد.
با وجود افزایش استفاده از شیمی درمانی در درمان سرطان پیشرفته حنجره، جراحی هنوز هم مورد نیاز است. نقص بلع برخی از بیماران و مشکلات تهدید کننده زندگی نیاز به جراحی حنجره را باقی می گذارد. علاوه بر این، در یک سوم بیماران جراحی کامل مورد نیاز است. علاوه بر این، جراحی جامع بهترین گزینه درمانی اولیه در برخی شرایط خاص است.
درمان های اولیه جراحی باید در بیمارانی با حجم بیماری بالا، بیماران مبتلا به تومور T۴a، یا بیمارانی که خروجی عملیاتی ضعیفی دارند (مثل عملکرد ضعیف حنجره) در نظر گرفته شود. به طور خلاصه، درمان سرطان حنجره با توجه به نوع تومور و موقعیت آن، خواسته ها و مشکلات بیمار و ترجیحات جراح و موسسه، پیش بینی می شود. درمان باید به صورت مجزا برای هر فرد متفاوت باشد به طرزی که بیمار و شرایط بیماری اش را در نظر بگیرد.
تصمیم گیری راجب سرطان حنجره
در برخی شرایط، شما ممکن است انتخابی برای درمان نداشته باشید چون واضح است که کدام درمان به بهترین شکل عمل می کند.
اما ممکن است در صورتی که یک تومور کوچک و نارس داشته باشید، به شما حق انتخاب داده شود. به عنوان مثال، ممکن است بتوانید بین جراحی لیزر یا رادیوتراپی یکی را انتخاب کنید. نتایج این نوع جراحی و رادیوتراپی بسیار شبیه هم هستند.
پزشک شما خطرات و مزایای گزینه های مختلف را با شما بررسی خواهد کرد.
ممکن است ترکیبی از درمان ها انجام شود و نیاز به مراجعه به افراد مختلف تیم جراحی، که به جنبه های مختلف درمان شما تخصص دارند، داشته باشید.
مرور درمان سرطان حنجره
ممکن است یک یا چند درمان زیر انجام شود:
- جراحی
- رادیوتراپی
- شیمی درمانی
- داروی سرطان هدفمند
مراحل درمان سرطان حنجره
TIS(تومور در محل)
جراح ممکن است در طول بیوپسی به طور کامل ناحیه غیر عادی را از بین ببرد. یا ممکن است نیاز به درمان لیزری باشد.
اگر سلول های سرطانی دوباره باز گردند، ممکن است جراحی لیزری یا پرتو درمانی بیشتری نیاز داشته باشید.
مرحله ۱ و ۲
درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی با استفاده از لیزر برای از بین بردن سرطان از طریق دهان (عمل لیزری دهانی)
- جراحی برداشتن بخشی از جعبه صدا (جراحی حنجره جزئی)
- رادیوتراپی
اگر سرطان بالاتر از تارهای صوتی تان باشد، جراح تمام درمان های ممکن را برای عدم آسیب دیدگی تارهای صوتی، انجام خواهد داد.
اگر پزشک شما تخمین بزند که هر گونه خطر بازگشت سرطان وجود دارد، ممکن است پس از جراحی، رادیو تراپی انجام دهد.
مرحله ۳
ممکن است شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی (شیمی رادیوتراپی) انجام شود. ممکن است دلایلی برای عدم توانایی در انجام شیمی درمانی وجود داشته باشد (برای مثال، به خاطر شرایط پزشکی دیگر). اگر این مورد صدق کند، ممکن است نیاز به مصرف یک داروی سرطان هدفمند داشته باشید و یا پرتو درمانی انجام شود.
به جای شیمی رادیوتراپی، ممکن است جراحی انجام گیرد. جراح ممکن است از لیزر برای حذف سرطان از طریق دهان (عمل لیزری دهانی)استفاده کند و یا ممکن است بخشی از جعبه صدا را حذف کند. همچنین جراح به احتمال زیاد غدد لنفاوی شما را از بین می برد و یا آن ها را رادیوتراپی می کند.
اگر سرطان شما در منطقه ای پایین تر از تارهای صوتی قرار دارد، ممکن است جراحی ای برای حذف همه تارهای صوتی انجام شود.بعد از درمان، برای کاهش خطر ابتدا به سرطان، شیمی درمانی انجام می شود. یا ممکن است رادیوتراپی انجام گیرد.
مرحله 4
این احتمال وجود دارد که رادیوتراپی، شیمی درمانی یا یک داروی سرطان هدفمند تجویز شود. این به این معنی است که برای حذف حنجره، جراحی انجام نمی شود.
اما ممکن است برای از بین بردن کل حنجره و اطراف غدد لنفاوی، به عمل جراحی نیاز داشته باشید.
ممکن است برای کاهش سرطان، قبل از جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی انجام گیرد. برخی افراد ممکن است بعد از این کار نیاز به جراحی نداشته باشند، بنابراین می توانند تنها در مواردی که سرطان باز می گردد، جراحی انجام دهند.
بازگشت سرطان حنجره
روند درمان شما بستگی به این دارد که برای اولین بار به چه نوع درمانی نیاز دارید.
قبل از درمان، پزشک شما ممکن است نمونه دیگری از بافت را بردارد(بیوپسی). این به این دلیل است که تشخیص یک توده جدید در ناحیه درمان که ممکن است باعث زخمی شدن و یا بازگشت سرطان شود، سخت باشد.
اگر پس از پرتو درمانی سرطان باز گردد، پزشک شما احتمالا جراحی ای را توصیه خواهد کرد تا کل جعبه صدا را حذف کند.
اگر سرطان پس از جراحی بازگردد، به احتمال زیاد پرتودرمانی انجام می شود. ممکن است این کار در کنار شیمی درمانی و یا مصرف داروی سرطان انجام شود.
جراحی سرطان حنجره
جزئیات پیش از جراحی
هنگامی که بیمار در حال بررسی عمل جراحی است، تعیین تیم مراقبت های پزشکی ضروری است. تغذیه باید پایدار باشد. درد باید کنترل شود. در صورت وجود ضایعه انسدادی بزرگ، ممکن است ترشئوستومی مورد نیاز باشد. مراجعه به دندان پزشک برای تعیین اینکه دندان عاری از عفونت فعال است، ضروری است.
باید از مصرف تنباکو و الکل خودداری کرد. افراد مبتلا به بیماری های شدید ریه ممکن است کاندیدای خوبی برای جراحی حنجره نباشند. به طور مشابه، بیماران مبتلا به بیماری های قلبی و کلیوی ممکن است کاندیدای خوبی برای شیمی درمانی نباشند.
پرتو درمانی برای بیماری که قبلا تحت این درمان قرار گرفته است، ممکن است مناسب نباشد و گاهی با نتایج خوب همراه است و گاهی مشکلات شدیدی را به همراه دارد.
جزئیات حین جراحی
این مقاله اجازه بحث کامل در مورد تکنیک عمل را نمی دهد. در انجام جراحی آندوسکوپی کوچک، بسیاری از بیماران در همان روز عمل مرخص می شوند. حذف چاکنای فوقانی باعث ایجاد دیسفاژی و آسپیراسیون می شود، بنابراین این بیماران نیاز به بستری شدن در بیمارستان و درمان بلع دارند.
جراحی حنجره جزئی باز تقریبا همیشه با یک عمل نای بری موقتی همراه است. نتیجه صدای ایجاد شده به طور کلی منعکس کننده موفقیت جراحی است. بیشتر بیماران دارای یک صدای نارسا اما قابل استفاده هستند. پس از جراحی کلی حنجره، وارد کردن فوری یک استنت برای جای دادن یک پروتز صوتی ضروری است. این بیماران می توانند حدود ۳ هفته پس از جراحی صحبت کنند.
درمان سرطان حنجره توسط جراحی
اگرچه استراتژی های حفظ حنجره با استفاده از شیمی رادیوتراپی، نقش اصلی را در درمان سرطان حنجره پیشرفته ایفا می کنند، اما تولید سم منجر به تجدید نظر در الگوی درمان سرطان حنجره شده است.
اصلاح جراحی های حنجره و پیچیدگی تکنیک های لیزر حنجره، طیف وسیعی از گزینه های درمان حنجره را ارائه می دهد که باید به دقت توسط تیم چند منظوره در نظر گرفته شوند. اگر چه توصیف کامل تکنیک های جراحی فراتر از حیطه این مقاله است، اما یک متخصص بالینی باید با گزینه های جراحی پایه ای آشنا باشد.
معمولا برای درمان سرطان حنجره از جراحی استفاده می شود. نوع جراحی به طور عمده به اندازه تومور، محل تومور و مرحله سرطان بستگی دارد. پس از جراحی، تیم مراقبت سلامتی شما عوامل دیگری مانند سن و سلامت کلی شما را نیز در نظر خواهد گرفت.
هدف اصلی جراحی این است که در حالی که به اندازه ممکن عملکرد حنجره حفظ می شود (صحبت کردن، بلعیدن و تنفس) سرطان به طور کامل از بین برود.
این کار، حفاظت از حنجره نامیده می شود. برای حفاظت از حنجره و اغلب برای جلوگیری از جراحی کلی، درمان های دیگری در نظر گرفته می شوند.
جراحی را می توان به دلایل مختلف انجام داد. ممکن است به دلایل زیر جراحی انجام گیرد:
- حذف کامل تومور.
- برداشتن بیشتر تومور (تا حد امکان) پیش از انجام سایر درمان ها.
- برداشتن توموری که پس از پرتو درمانی یا شیمی درمانی باقی می ماند.
- برداشتن توموری که پس از درمان دیگری ایجاد می شود.
- کاهش درد و یا تسکین علائم (انجام جراحی تسکین دهنده)
انواع مختلفی از جراحی برای درمان سرطان حنجره مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین ممکن است درمان های دیگری قبل و یا بعد از جراحی انجام گیرد.
جراحی آندوسکوپی
برای این جراحی، برای پیدا کردن تومور، جراحی آندوسکوپی از گلوی شما رد می شود. اندوسکوپ یک لوله باریک و بلند به همراه چراغ و دوربینی در انتهای آن است. این دستگاه می تواند برای نمونه برداری و درمان برخی از تومورهای اولیه حنجره استفاده شود.
دکتر می تواند تومور را با استفاده از دوربین ببیند و ابزار جراحی را از طریق اندوسکوپ عبور دهد تا لایه های سطحی بافت موجود بر روی تارهای صوتی را از بین ببرد. بیشتر مردم بعد از این جراحی می توانند به طور عادی صحبت کنند.
همچنین لیزر می تواند از طریق اندوسکوپ بکار رود. لیزرها می توانند برای از بین بردن یا برش دادن تومور به کار روند. یکی از اشکالات جراحی لیزر این است که هیچ چیز پشت آن باقی نمی ماند تا برداشته شده و آزمایش شود. اگر لیزر برای حذف بخشی از یک تار صوتی مورد استفاده قرار گیرد، ممکن است منجر به ایجاد صدای خشنی شود.
جراحی آندوسکوپی لیزری
جراحی آندوسکوپی لیزری که جراحی میکرو لیزری هم نامیده می شود، ممکن است برای درمان مراحل اولیه سرطان حنجره به کار رود. این عمل جراحی کم تهاجم است چون از طریق دهان انجام می شود، نه از طریق برش در گردن. جراح، اندوسکوپ را به وسیله میکروسکوپ از گلو پایین می برد و لیزر را بر روی بافتی که باید درمان شود قرار می دهد. جراحی لیزری از اشعه خفیف و شدید برای حذف سرطان استفاده می کند. این درمان به حفظ بافت حنجره نیز کمک می کند تا فرد بتواند صحبت کند، قورت دهد و به صورت عادی نفس بکشد.
روشهایی با حداقل تهاجم برای سرطان حنجره
این روش های کم تهاجم به پزشکان اجازه می دهد تا بدون ایجاد شکاف در گردن، سرطان حنجره را از بین ببرند.
میکرو جراحی لیزری ترانسورال
این روش برای درمان سرطان فوق چاکنایی و زود تشخیص داده شده ضروری است. این سیستم تحت سوسپانسیون میکرو و با یک لیزر CO۲ انجام می شود. ابزار دقیق و تجربیات جراح بسیار مهم هستند.
تومور انتقال داده شده و به تدریج حذف می شود (اینکار امکان حذف دقیق تومور را از طریق ایجاد محدوده دید می دهد). تومور باید به خوبی در معرض لارنگوسکوپ قرار گیرد.
این روش درمانی نیز علائمی همانند جراحی باز جزئی حنجره دارد. در این روش باید واحد کریکوآنتوئید عملکردی حفظ شود.
حفظ و نگه داری حنجره، قابل مقایسه با سایر درمان های سنتی است و منجر به نتایج عملکردی عالی ای در بیماران مناسب می شود.
جراحی باز سرطان حنجره
اگر سرطان حنجره را نتوان به راحتی با روش کم تهاجم حذف کرد، جراحان ممکن است جراحی باز انجام دهند، که این جراحی شامل ایجاد یک برش در گردن است. از بی حسی عمومی نیز استفاده می شود.
جراحی باز جزئی حنجره
جراحی های باز حنجره متفاوتی وجود دارد. بسیاری از این ها، مانند جراحی حنجره جزئی عمودی یا نزدیک به کل، از گذشته مورد توجه بوده اند و امروزه به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، ۲ روش، فوق چاکنایی جزئی و تحت چاکنایی جزئی، در مدیریت مدرن سرطان حنجره به کار می روند.
جراحی فوق چاکنایی جزئی باز حنجره شامل برداشتن مقدار زیادی یا کل چاکنای فوقانی، همراه با حفاظت از هر دو تار صوتی حقیقی و آریتنوئیدها است. به این ترتیب این جراحی کارکرد حنجره و صدا را حفظ می کند. در حالی که این روش گاهی اوقات مفید است، اما ممکن است اغلب با استفاده از برش لیزری دی اکسید کربن انجام شود، بنابراین جراحی حنجره جزئی باز فوق چاکنایی تا حدی کمیاب است.
جزئیات پس از جراحی
بهبودی پس از جراحی حنجره، بازتابی از ساختار برداشته شده، میزان حذف شده، و سلامت قلبی – ریوی بیمار است. می توان پیش بینی کرد که بیماری که برای حذف یک تومور کوچک تحت جراحی قرار می گیرد، بهبودی کارکردی عالی همراه با صدای خوبی داشته باشد. درمان پیشرفته سرطان همیشه منجر به بهبود کیفیت زندگی و قابلیت های کاربردی می شود.
چرا جراحی لیزر انجام می شود؟
جراحی لیزری ممکن است به عنوان یک روش درمانی سرطان و به دلایل زیر مورد استفاده قرار گیرد:
- سلول های سرطانی را از بین می برد.
- بافت تومورهای سرطانی یا غیر عادی را در نزدیک سطح یک عضو یا پوست از بین می برد.
- علائم ناشی از تومورها مانند خونریزی، درد، تنگی نفس و انسداد را تسکین می دهد.
جراحی لیزری برای درمان انواع سرطان ها به کار نمی رود. این جراحی در درمان موارد زیر مفید است:
- شرایط پیش سرطانی دهانه رحم مانند نئوپلازی داخل رحمی دهانه رحم (CIN) و سرطان در ناحیه دهانه رحم
- سرطان مری
- سرطان حنجره
- سرطان ریه
- شرایط پیش سرطانی واژن
- شرایط پیش سرطانی روده
- سرطان آلت
- تومورهای غیر سرطانی پوست
چگونه جراحی لیزری انجام می شود؟
جراحی لیزری معمولا در کلینیک یا اتاق عمل جراحی انجام می شود. ممکن است قبل از عمل جراحی بی حسی و یا آرام بخش تزریق شود. پزشک ممکن است از اندوسکوپ (یک ابزار لوله مانند همراه با نور و لنز) برای یافتن تومور استفاده کند، که این ابزار لیزر را در بافت هدف قرار داده و اشعه لیزری را منتقل می کند.
اشعه لیزری، سلول های غیر عادی را نابود می کند. همچنین می تواند برای برداشتن قطعه کوچکی از بافت به منظور بررسی در زیر میکروسکوپ به کار رود. هنگامی که کار پزشک تمام شد، لیزر خاموش می شود و اندوسکوپ درآورده می شود.
انواع مختلف لیزرها را می توان در جراحی لیزری مورد استفاده قرار داد. لیزرها در میزان عمق نفوذ به بافت متفاوتند. اغلب سه نوع لیزر زیر، در درمان سرطان به کار می روند:
- لیزر کربن دی اکسید(CO2) بدون اینکه به لایه های عمیق تر نفوذ کند، لایه های نازک را از سطح پوست حذف می کند. این نوع، برای درمان تومورهای سرطانی روی سطح پوست و یا رگ ها به کار می رود (تومورهایی که به طور عمیق در بافت رشد نکرده اند). این لیزر همچنین برای درمان برخی از موارد پیش سرطانی، مانند نئوپلازی داخل رحمی دهانه رحم (CIN) یا سرطان در محل دهانه رحم استفاده می شود.
- لیزرهای رنگی(DYE) در فوتودینامیک درمانی استفاده می شوند که در آن از داروهایی استفاده می شود که زمانی که در معرض نوری به نام فتوسنتیزر قرار می گیرند، فعال می شوند تا سلول های سرطانی را از بین ببرند. لیزر از میان لایه های بافت نزدیک به سطح عبور می کند.
این لیزر نمی تواند بیش از ۳ میلی متر (حدود ۱ / ۱۰ اینچ) از بافت را رد کند. این لیزرها در جراحی چشم مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها همچنین برای درمان تومورهای سرطانی زیر پوست و در لایه داخلی اندام هایی مانند ریه ها، مری، دستگاه گوارش و مثانه نیز استفاده می شوند.
لیزرهای نئودیمیوم-یتاریوم-الومینی-گارنت (Nd: YAG) می توانند عمیق تر از سایر انواع لیزر به بافت نفوذ کنند.این نوع لیزر را می توان از طریق کابل های فیبر نوری به محل انتقال داد تا با بخش هایی از بدن که دسترسی به آن ها دشوار است، برخورد کنند. لیزر yag برای درمان انواع خاصی از سرطان ها از جمله سرطان پوست، کبد و پروستات استفاده می شود. آن ها همچنین برای توقف خونریزی یا حذف سلول های غیر عادی از پوست نیز به کار می روند.
عوارض جانبی
عوارض جانبی می تواند در هر نوع درمانی رخ دهد، اما تجربه هر فرد متفاوت است. در حالی که جراحی لیزر می تواند برخی عوارض جانبی را ایجاد کند، اما عوارض جانبی این روش نسبت به دیگر درمان های سرطان کم تر است. عوارض جانبی جراحی لیزری به طور عمده بستگی به ناحیه مورد درمان دارد.
عوارض جانبی می تواند هر زمانی (پس از چند روز یا چند هفته) پس از جراحی لیزر رخ دهد. هنگامی که درمان تمام می شود، اغلب عوارض جانبی، از بین می روند. به طور کلی، افراد بعد از جراحی لیزر تاثیرات جانبی بلند مدتی را تجربه نمی کنند.
اگر این عوارض جانبی را دارید و یا فکر می کنید دیگران ممکن است از جراحی لیزر شما آسیب دیده باشند، به تیم مراقبت و درمان خود بگویید. تیم مراقبت درمان، هر چه زودتر از هر مشکلی آگاه باشند، زودتر می توانند راه هایی برای کمک به شما ارائه دهند.
درد
درد اغلب به خاطر ضربه به بافت در طول عمل لیزر رخ می دهد. ممکن است کاهش درد بعد از جراحی لیزری، بسته به روش انجام شده و نحوه درمان آن و یا روش مقابله با درد متفاوت باشد. داروهای مسکن را می توان برای کنترل درد تجویز کرد. اگر درد زیاد شد و یا داروهای تسکین درد پاسخگو نبود، با پزشک خود تماس بگیرید.
خونریزی
نسبت به دیگر تکنیک های جراحی، احتمال خونریزی کمتر است، زیرا حرارت ناشی از لیزر، رگ های خونی را منقبض می کند. در صورت خونریزی شدید بعد از جراحی لیزری به پزشک و یا تیم مراقبت بهداشتی اطلاع دهید.
عفونت
لیزر باعث ایجاد گرما می شود، که این حرارت محل را تمیز می کند و احتمال ابتلا به عفونت را کم می کند. اگر علائم عفونت مانند ترشح غیرمعمول و تب را تجربه کردید، به تیم مراقبت و درمان خود بگویید. ممکن است در صورت بروز عفونت، نیاز به تجویز دارو باشد.
پی گیری
پی گیری های مراقبتی پس از درمان ضروری است زیرا احتمال بروز مجدد سرطان وجود دارد. این احتمال وجود دارد که یک سوم افراد مبتلا به سرطان، به سرطان دیگری نیز مبتلا شوند.
همچنین باید از متخصصین گفتاردرمانگر، کاردرمانگر و فیزیوتراپی متخصص در بلع یا کنترل ترشح استفاده کرد.
مشکلات
عوارض و عواقب جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی شناخته شده هستند. اما در مورد حنجره عوارض مشخصی به وجود می آید. این عوارض به شرح زیر هستند:
- از دست دادن قدرت بالای بدن (بعد از جراحی حنجره)
- آسیب روانی اجتماعی ناشی از جراحی و / یا پرتودرمانی
- تحرک محدود گردن
- مراقبت روزانه از استوما
- از بین رفتن صدای ایجاد شده از تارهای صوتی (در برخی مراحل)
- ذات الریه پنومونی آسپیراسیون(در برخی روش ها)
- نئوپلاسم های ناشی از اصابت اشعه به گردن
- دیسفاژی
- فیستول حلقوی پوستی
- پوکی استخوان
- کندروادیونونکروز
- درد مزمن
- مشکلات تنفسی
- عفونتهای استوما