سیستم عروقی به تمام رگ های خونی در بدن بر می گردد. واسکولیت کلمه ای است که برای گروهی از بیماری ها که سبب التهاب و آسیب به رگ های خونی یا دیواره رگ های خونی می شوند، استفاده می شود. واسکولیت می تواند به علت یک بیماری دیگر اتفاق افتاده باشد. انواع مختلف واسکولیت می توانند الگوی خاصی از پراکندگی داشته باشند و روی اندام های خاص، برخی رگ های خونی خاص و اندازه های مختلف رگ ها تاثیر بگذارند. واسکولیتی که روی شریان ها تاثیر بگذارد را آرتریت و واسکولیتی که روی وریدها تاثیر بگذارد را ونولیت گویند. به طور کلی انواع مختلف اختلالات واسکولیت، مشکلات خیلی رایجی نیستند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به واسکولیت می پردازیم.
انواع رگ ها
شریان
به طور کلی انواع رگ ها شامل این موارد هستند: شریان ها، وریدها و مویرگ ها. شریان ها نوعی از رگ های خونی هستند که خون اکسیژن دار در ریه ها را از قلب به اندام های مختلف بدن می فرستند.
ورید
وریدها نوعی از رگ های خونی هستند که خون با اکسیژن کمتر را از اندام های بدن جمع می کند تا آن را به قلب برگردانند سپس خون دوباره به ریه ها پمپ شود، جایی که می تواند اکسیژن دریافت کند. بزرگ ترین شریان، آئورت است که در بالای بطن قلب وجود دارد. آئورت به شاخه های مختلفی تقسیم می شود. شریان های کوچک به شاخه های کوچک تر به اسم مویرگ تقسیم می شوند.
چه کسی در معرض واسکولیت قرار دارد؟
این بیماری رایج نیست. به طور کلی سالانه در انگلستان از هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر حدود ۱۰ الی ۱۵ نفر دچار واسکولیت می شوند. به علاوه در بین افراد بالای ۵۰ سال از هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر، حدود ۲۲ نفر دچار آرتریت گیجگاهی یا آرتریت سلول های غول آسا (GCA) می شوند. انواع مختلف این بیماری روی گروه های سنی مختلفی تاثیر می گذارند.
برای مثال:
- اختلال GCA در افراد بالای ۵۰ سال رایج تر است و با اختلالی به اسم پلی میالژی روماتیکا (PMR) در ارتباط است.
- آرتریت تاکایاسو (TA) روی زنان جوان آسیایی تاثیر می گذارد.
- واسکولیت IgA در کودکان بیش از بزرگسالان رایج است.
- بیماری کاوازاکی کودکان زیر ۵ سال را تحت تاثیر قرار می دهد.
بیشتر بدانید: تروما و آسیب عروقی؛ جراحی باز عروق در بیماران ترومایی
علائم واسکولیت چه هستند؟
علائم این بیماری می توانند خیلی مبهم و کلی باشند. این به علت پیچیدگی و تنوع انواع خاص بیماری واسکولیت است. اکثر علائم مربوط به این بیماری به علت التهاب رگ های خونی اتفاق می افتند که سبب اختلال یا عدم جریان خون به برخی اندام های خاص توسط رگ های آسیب دیده می شود. برای مثال:
- واسکولیت سیستم عصبی مرکزی (CNS) ممکن است که سبب سردرد یا مشکلات نورولوژیک کانونی شود.
- واسکولیت چرگ اشتراوس می تواند علائمی شبیه به آسم داشته باشد چون ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
- پورپورای هنوخ شوئن لاین با برآمدگی های بنفش زیر پوست به علت پورپورا خود را نشان می دهد. علائمی مثل درد در شکم، حالت تهوع و استفراغ، درد مفاصل و وجود خون در ادرار (هماتوری) سایر علائم این اختلال هستند.
- آرتریت تمپورال، با سردرد، حساس شدن و رگ های ضخیم در پیشانی خود را نشان می دهد.
- واسکولیت پوستی سبب پورپورا (ظهور نقاط بنفش و علائمی شبیه خون مردگی بر روی پوست)، کهیر و زخم روی پوست می شود.
دلایل و انواع واسکولیت چه هستند؟
دلیل این بیماری معمولا ناشناخته هستند. ناهنجاری های ایمنی (اختلال خود ایمنی) به نظر می رسد که دلیل اصلی بسیاری از اختلالات واسکولیت باشند که سبب تغییرات التهابی در دیواره رگ های خونی می شود. این می تواند بر اساس اندازه و نوع رگ ها روی آن ها تاثیر بگذارد. به علاوه می تواند روی برخی اندام های خاص هم تاثیر بگذارد. رایج ترین سیستم دسته بندی این بیماری بر اساس اندازه رگ های خونی است.
واسکولیتی که روی رگ های بزرگ تاثیر می گذارد:
واسکولیتی که روی رگ های بزرگ تاثیر می گذارد را واسکولیت رگ های بزرگ می گویند که شامل آرتریت تاکایاسو و آرتریت سلول غول آسا است. آرتریت تاکایاسو روی آئورت و انشعابات آن تاثیر می گذارد. آرتریت سلول غول آسا یا آرتریت تمپورال معمولا روی انشعابات آئورت که خون را به سر می رسانند تاثیر می گذارد.
واسکولیتی که روی رگ های متوسط تاثیر می گذارد:
شامل اختلالاتی از جمله پلی آرتریت ندوزا (PAN)، بیماری کاوازاکی و واسکولیت سیستم عصبی مرکزی است. پلی آرتریت ندوزا معمولا روی شریان های متوسط تا کوچک تاثیر می گذارد. به علاوه معمولا روی رگ های کلیه و روده تاثیر می گذارد. انواع دیگری از این اختلال روی رگ های کوچک تر تاثیر می گذارد که به آن پلی آنژئیت میکروسکوپی یا پلی آرتریت میکروسکوپی می گویند. بین هپاتیت B و پلی آرتریت ندوزا نیز ارتباط وجود دارد. بیماری کاوازاکی نیز نوعی از واسکولیت رگ های متوسط و کوچک است که روی شریان های قلب (شریان کرونری) تاثیر می گذارد. بیماری کاوازاکی در ارتباط با عفونت نوتروپنی قرار دارد.
واسکولیت سیستم عصبی مرکزی نیز نوع نادری از این بیماری است که سبب التهاب شریان های مغز و طناب نخاعی می شود. این اختلال می تواند همراه با برخی عفونت های ویروسی، بیماری هوچکین و سفلیس همراه باشد.
واسکولیتی که روی رگ های کوچک تاثیر می گذارد:
انواع متفاوتی از واسکولیت رگ های کوچک وجود دارد:
1- آرتریت چرگ اشتراوس نوع غیر رایجی از بیماری رگ های کوچک است که روی پوست (واسکولیت پوستی)، ریه و گاهی روی سایر اندام ها تاثیر می گذارد.
2- گرانولوماتوز وگنر نیز نوعی واسکولیت رگ های کوچک است که معمولا روی سرخرگچه و سیاهرگ های کوچک تاثیر می گذارد. این اختلال می تواند روی بسیاری از اندام های بدن تاثیر بگذارد اما بیشتر روی کلیه ها و ریه ها (واسکولیت ریوی) و دستگاه تنفسی فوقانی (حفره های بینی و سینوس ها) تاثیر می گذارد. برخی از پادتن ها (آنتی بادی های سیتوپلاسمیک ضد نوتروفیل) در ارتباط با بیماری وگنر هستند و در خون این بیماران دیده می شوند.
3- پورپورای هنوخ شوئن لاین یکی دیگر از انواع واسکولیت رگ های کوچک است که بسیاری از اندام های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. این نوع واسکولیت در کودکان نوپا، کودکان و بزرگسالان دیده می شود اما در کودکان ۴ تا ۷ سال رایج تر است.
4- واسکولیت ناشی از حساسیت کلمه ای است که برای انواع واسکولیت رگ های کوچک به کار می رود که به علت پاسخ حساسیت رگ های خونی به وجود می آیند. این واسکولیت بیشتر پوست را تحت تاثیر قرار می دهد به همین علت گاهی به آن ها واسکولیت پوستی یا واسکولیت لکوسیتوکلاستیک نیز می گویند.
5- واسکولیت کرایوگلوبولینمی نیز نوعی نادر از واسکولیت رگ های کوچک است. کرایوگلوبولین ها ساختارهای پروتئینی هستند که در هوای سرد ایجاد می شوند. آن ها سبب التهاب عروقی در دیواره رگ ها می شوند.
6- برخی دیگر از واسکولیت های مربوط به رگ های کوچک با اختلالات روماتولوژیک (اختلالات بافت همبند) از جمله لوپوس اریتماتوز سیستمتیک (SLE) ، آرتریت روماتوئید یا واسکولیت روماتوئید، بیماری بهجت و پلی کندریت در ارتباط هستند.
واسکولیت رگ های کوچک و متوسط می توانند سبب به وجود آمدن ویروس های خاصی شوند. رایج ترین ویروس های مربوط به واسکولیت، هپاتیت B و C و HIV، سیتومگالوویروس (CMV)، ویروس اپشتین بار و پارواویروس بی ۱۹ هستند.
چه زمانی برای واسکولیت به پزشک مراجعه کنید
واسکولیت هر نوعی که باشد اختلالی جدی است و باید خیلی زود برطرف شود. مشکل این جاست که گاهی حتی پزشکان هم در تشخیص آن به مشکل بر می خورند چون اختلالات نادری هستند که معمولا اتفاق نمی افتند. به طور کلی ممکن است که متخصص امراض داخلی، روماتولوژیست، متخصص پوست، چشم پزشک و متخصص کلیه علائم واسکولیت را مشاهده کنند و روش هایی برای تشخیص آن به کار ببرند.
تشخیص
اگر علائم واسکولیت را دارید و فکر می کنید که به آن دچارید باید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید. عفونت، دارو و برخی مواد غذایی می توانند سبب واسکولیت شوند. در این شرایط، پزشک درباره داروهایی که مصرف کرده اید از شما سوال می پرسد.
یبشتر بدانید: داروهای مناسب برای زمان مواجهه با حالت تهوع و استفراغ
چه آزمایش هایی در دسترس هستند؟
آزمایش های زیادی هستند که در تشخیص واسکولیت به کار می روند. در این قسمت درباره برخی از این آزمایش ها صحبت می کنیم. از متخصص روماتولوژیست و سایر متخصص ها درباره آزمایش هایی که باید بدهید سوال بپرسید. برای مثال ممکن است که از آزمایش خون برای بررسی التهاب استفاده کنند. از آزمایش هایی مثل بررسی سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR) و پروتئین واکنشی سی (CRP) نیز در همین خصوص استفاده می شود.
شمارش کامل خون مشخص می کند که آیا فرد کم خون است یا میزان گلبول های سفید او (که با عفونت مقابله می کنند) و پلاکت ها (که در فرایند لخته شدن نقش دارند) نرمال هستند یا نه. آزمایش خون برای بررسی آنتی بادی های سیتوپلاسمیک ضد نوتروفیل در تشخیص برخی انواع واسکولیت مفید است. به خصوص در تشخیص این موارد:
- گرانولوماتوز با پلی آنژئیت
- ائوزینوفیلیک گرانولوماتوز با پلی آنژئیت
- پلی آنژئیت میکروسکوپی
از آزمایش های زیر برای تشخیص عملکرد کبد استفاده می کنند:
- آزمایش اوره و الکترولیت (U&E)
- سطح تصفیه گلومرول اندازه گیری شده (eGFR)
- آزمایش کراتینین
از تست عملکرد کبد نیز برای بررسی این که عملکرد کبد چگونه است استفاده می کنند. اگر فرد در کنار واسکولیت سایر بیماری ها (مثل آرتریت روماتوئید و لوپوس) را هم دارد، از تست خون برای بررسی این که این بیماری ها تا چه حد فعالند استفاده می کنند. آزمایش خون برای بررسی سطح عامل روماتوئید در آرتریت روماتوئید یا سطح پادتن ها در لوپوس استفاده می شود.
بیشتر بدانید: همه اطلاعات مورد نیاز شما درموردکراتینین
برای بررسی این که فرد چگونه به درمان پاسخ می دهد به طور مرتب از او آزمایش خون می گیرند. از آزمایش های دیگر نیز برای بررسی این که اندام های آسیب دیده چگونه عمل می کنند استفاده می شود، از جمله:
- آزمایش ادرار وجود خون و پروتئین را نشان می دهد که معمولا از اولین علائم کبد آسیب دیده هستند. افرادی که دچار ائوزینوفیلیک گرانولوماتوز با پلی آنژئیت، گرانولوماتوز با پلی آنژئیت و پلی آنژئیت میکروسکوپی هستند باید برای بررسی خون و پروتئین دائما آزمایش ادرار بدهند.
- از آزمایش اشعه ایکس، سی تی اسکن و MRI برای بررسی مشکلات قفسه سینه استفاده می شود.
- اکوکاردیوگرام و الکتروکاردیوگرام برای بررسی قلب استفاده می شوند. اکوکاردیوگرام نوع خاصی از آزمایش سونوگرافی است و الکتروکاردیوگرام یک نوع آزمایش الکتریکی است.
- از بیوپسی برای بررسی این که آیا کلیه ها، ماهیچه ها، پوست و ریه ها تحت تاثیر واسکولیت قرار گرفته اند یا نه استفاده می شود. در این روش یک تکه بافت از اندام ها برداشته می شود تا در آزمایشگاه آزمایش های لازم روی آن انجام شود.
- بررسی گوش، گلو و بینی برای افرادی که گرانولوماتوز با پلی آنژئیت دارند نیاز است.
- معمولا از آنژیوگرام برای بررسی اندام هایی مثل کلیه و روده استفاده می کنند. این کار با تزریق رنگ به شریان ها انجام می شود و این رنگ ها در آزمایش اشعه ایکس نشان داده می شوند.
درمان واسکولیت
درمان واسکولیت به این که کدام اندام ها و رگ های خونی تحت تاثیر قرار گرفته اند و این که بافت های بدن تا چه حد تحت تاثیر قرار گرفته اند بستگی دارد. اگر واسکولیت فقط روی پوست تاثیر بگذارد برطرف کردن عفونت و قطع مصرف داروهایی که سبب واسکولیت شده اند کافی است. اما در بیشتر موارد مصرف دارو نیاز است که از آن برای کنترل بیماری و علائم آن که و توقف آسیبی که توسط واسکولیت ایجاد شده استفاده می شود.
چگونه واسکولیت را کنترل کنیم
ورزش
اگر به درمان نیاز دارید باید تمام دستورالعمل هایی که پزشک ارائه داده را رعایت کنید. باید درباره بیماری خود و گزینه های درمانی موجود اطلاعات کافی به دست بیاورید. می توانید درباره سایر روش های درمانی از تیم پزشکی سوال بپرسید. واسکولیت ها انواع مختلفی دارند و از فردی به فرد دیگر متفاوتند. درباره علائم جدیدی که دارید با پزشک خود صحبت کنید.
واسکولیت می تواند سبب خستگی در افراد شود پس هر وقت به استراحت نیاز داشتید حتما استراحت کنید. علاوه بر این باید سعی کنید که با ورزش و تمرین ماهیچه ها و مفاصل خود را قوی نگه دارید. ورزش را با میزان کم آغاز کنید و کم کم میزان آن را افزایش دهید. ورزش هایی مثل دو و قدم زدن می توانند به فرد کمک کنند. شنا نیز ورزشی است که پیشنهاد می شود. از پزشک درباره این که باید قادر به انجام چه میزان ورزش باشید، سوال بپرسید.
برنامه غذایی
معمولا برای درمان واسکولیت نیاز نیست که برنامه غذایی خاصی داشته باشید. برنامه غذایی سالم، کم چرب، مغذی و متوازن برای هر کسی اهمیت دارد. اما اگر استروئید مصرف می کنید این امر مهم تر است چون مصرف این داروها اشتهای فرد را زیاد می کنند و می توانند سبب افزایش وزن شوند. سعی کنید بیش از حد غذا نخورید و مصرف مواد غذایی شکر دار، چربی ها و سایر مواد غذایی که کالری بالایی دارند را قطع کنید.
بیشتر بدانید: وجود این ویتامین ها در برنامه غذایی ضروری است
به جای آن از میوه های تازه، سبزیجات و مواد غذایی دارای نشاسته (مثل سیب زمینی، نان، پاستا و برنج) استفاده کنید. مصرف آب به میزان کافی نیز می تواند سودمند باشد. اگر استروئید مصرف می کنید بیشتر در معرض پوکی استخوان قرار دارید. گنجاندن کلسیم کافی در برنامه غذایی در پیشگیری از این موضوع کارساز است. مواد غذایی که منبع مناسبی از کلسیم هستند شامل این مواردند: ماهی ساردین، شیر خامه گرفته، ماست و انواع خاصی از سبزیجات مثل بروکلی.
مراقبت های پس از واسکولیت چه هستند؟
اگر پزشک تشخیص داد که دچار واسکولیت هستید باید به طور مرتب برای درمان به متخصص مراجعه کنید. پاسخ بیمار به درمان، بررسی مرتب علائم بیماری و بررسی اندام های آسیب دیده قسمت های اساسی مراقبت پس از تشخیص واسکولیت هستند. بسته به نوع واسکولیت و پاسخ فرد به داروها، گاهی پزشک تصمیم می گیرد که دوز مصرفی برخی از داروها را پایین بیاورد و یا مصرف آن داروی خاص را کلا قطع کند.
داروهای مربوط به واسکولیت
دو نوع دارو برای درمان واسکولیت به کار می روند که شامل استروئیدها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن هستند. هر دو برای تعدیل کردن سیستم ایمنی به کار می روند تا از قدرت حملات آن به بافت های بدن کم کنند. اگر واسکولیتی دارید که رگ های بزرگ را تحت تاثیر قرار داده پزشک برای شما استروئید تجویز خواهد کرد.
داروهای استروئید معمولا برای درمان آرتریت سلول های غول آسا و آرتریت تاکایاسو استفاده می شوند و معمولا استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن برای درمان این اختلالات خیلی کاربردی ندارد. اگر واسکولیتی دارید که روی رگ های کوچک و متوسط تاثیر گذاشته، به دوز پایینی از استروئید برای کنترل این شرایط نیاز دارید.
گاهی فرد به ترکیبی از استروئیدها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیاز دارد و باید در طی چندین سال این داروها را مصرف کند، به خصوص اگر واسکولیت اندام های داخلی بدن را تحت تاثیر قرار داده باشد. برای بسیاری از انواع واسکولیت از جمله آن هایی که روی کلیه ها، ریه ها و سایر اندام های مهم تاثیر می گذارند درمان طولانی می شود و در طی مراحل مختلفی صورت می گیرد. اگر واسکولیتی دارید که بیشتر روی شریان های متوسط تاثیر گذاشته است، روش های متفاوت درمانی با توجه به نوع اختلال می توانند مفید باشند:
- بیماری کاوازاکی می تواند به طور موثر با تزریق ایمنوگلوبولین (نوعی پروتئین) درمان شود.
- پلی آرتریت ندوزا مربوط به هپاتیت می تواند با مصرف داروهای ضد ویروس و مبادله پلاسما درمان شود.
تنها تعداد کمی از افراد که شدیدترین نوع واسکولیت را دارند (برای مثال آن هایی که بیماری کلیوی و ریوی شدید دارند) به مبادله پلاسما نیاز دارند. این کار در مراکز مخصوصی انجام می شود.
استروئید
استروئیدها برای کاهش التهاب به کار می روند. مثال های استروئید شامل پردنیزون و متیل پردنیزولون هستند. اگر از این داروها به مدت طولانی استفاده شود سبب بروز عوارض جانبی شدید می شوند. عوارض جانبی ناشی از این داروها شامل این موارد هستند:
- افزایش وزن
- دیابت
- پوکی استخوان
- سوء هاضمه
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
اگر فرد به درستی به درمان با استروئید پاسخ ندهد پزشک داروهای سیتوتوکسیک را تجویز می کند. این داروها سلول های سیستم ایمنی که سبب التهاب می شوند را متوقف می کند. مثال هایی از این داروها شامل این مواردند:
- آزاتیوپرین (ایموران)
- سیکلوفسفامید (سیتوکسان)
چگونه می توان از واسکولیت پیشگیری کرد؟
از آن جایی که اکثر اختلالات به علت مشکلات خود ایمنی هستند (سلول های بدن به رگ های خونی حمله می کنند)، راه خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارند. برخی از انواع واسکولیت که به علت واکنش آلرژیک یا عفونت اتفاق می افتند، در صورتی که از منبع عفونت و آلرژی پیشگیری شود قابل پیشگیری هستند.
افرادی که واسکولیت دارند چه انتظاراتی می توانند داشته باشند؟
انتظارات افرادی که واسکولیت دارند با توجه به نوع واسکولیت فرق دارد. در گذشته انتظار می رفت که افرادی که واسکولیت شدید داشتند تنها چند هفته یا چند ماه زنده بمانند. اما امروزه با درمان درست، فرد می تواند به زندگی عادی خود برگردد. موفقیت درمان به تشخیص درست، درمان مناسب و مراقبت بعد از درمان بستگی دارد. مراقبت بعد از درمان شامل این موضوع است که اطمینان حاصل شود که عوارض جانبی ناشی از مصرف داروها در حال رشد نیستند.
تا زمانی که واسکولیت تحت کنترل باشد می توان مصرف داروها را کم کم و با نظر پزشک قطع کرد. از آن جایی که اکثر پزشکان نمی توانند حدس بزنند که اثر داروها تا چه زمانی خواهد بود و فرد تا چه زمانی بهبود می یابد، افرادی که واسکولیت شدید دارند حتما باید درمان خود را تحت نظر پزشک متخصص و حرفه ای ادامه دهند.
زندگی با واسکولیت
واسکولیت می تواند کوتاه باشد یا در طول عمر فرد ادامه داشته باشد. تمرکز پزشکان روی پیشگیری از آسیب دائم به اندام های اساسی بدن (ریه ها، کلیه ها، مغز) و عصب ها است. علاوه بر این باید از ناتوانی طولانی مدت و مرگ در اثر واسکولیت هم پیشگیری شود.
البته بیماران با مشکلات دیگری هم دست و پنجه نرم می کنند. این مشکلات شامل احساس خستگی مفرط، درد، آرتریت، مشکلات بینی و سینوس ها و بسیاری مشکلات دیگر است. عوارض جانبی برخی داروها از جمله داروهای گلوکوکورتیکوئید می توانند برای فرد دردسر ساز شوند.
افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند در خطر ابتلا به عفونت قرار دارند. درباره کاهش خطر عفونت توصیه های پزشک را جدی بگیرید. خوشبختانه با درمان هایی که اکنون در دسترس هستند معمولا نتیجه درمان افرادی که واسکولیت دارند مثبت است.
نقش روماتولوژیست در درمان واسکولیت
روماتولوژیست ها معمولا متخصصانی هستند که دانش زیادی در خصوص واسکولیت دارند. این متخصصان برای افرادی که مشکلات مزمن و شدید واسکولیت دارند درمان در نظر می گیرند.
بیمارانی که دچار واسکولیت هستند گاهی باید به متخصصانی نظیر این موارد مراجعه کنند: متخصص امراض پوست، نورولوژیست (متخصص بیماری های سیستم عصبی)، متخصص چشم، متخصص گوش، حلق و بینی، نفرولوژیست (متخصص کلیه) و پولمونولوژیست (متخصص ریه).
واسکولیت چگونه بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد؟
شدیدترین انواع واسکولیت می توانند زندگی فرد را به خطر بیندازند. تشخیص زود هنگام و درمان به فرد این شانس را می دهند که از آسیب دائم به بافت های بدن پیشگیری کند. بسیاری از انواع واسکولیت به خوبی به درمان پاسخ می دهند و بعد از آن ها احتمال ریکاوری کامل وجود دارد اما احتمال بازگشت مجدد واسکولیت در آینده هم وجود دارد.
نتیجه درمان به نوع واسکولیت و تاثیری که روی بیماران می گذارد بستگی دارد. به طور کلی برای فهمیدن این که چه اتفاقاتی در آینده برای شما می افتد بهتر است که با پزشک مشورت کنید.
طول دوره مورد انتظار برای بهبود
این که واسکولیت تا چه زمانی دوام دارد به دلیل آن بستگی دارد. برای مثال بیشتر علائم واسکولیت ناشی از حساسیت شدید و بیماری کاوازاکی بعد از چند روز و یا چند هفته به خودی خود برطرف می شوند. گرانولوماتوز با پلی آنژئیت ممکن است که در ابتدا به درمان پاسخ بدهند اما احتمال بازگشت آن ها و نیاز به درمان دوباره زیاد است. آرتریت سلول های غول آسا نیز به درمانی در حدود یک سال و گاهی بیشتر نیاز دارد.
چه هنگام با پزشک تماس بگیرید
اگر تب بدون دلیل، کاهش وزن، خستگی مفرط و کسالت، ضعف ماهیچه ها، دانه های پوستی، مشکلات تنفسی، درد در قفسه سینه و سایر علائم ذکر شده را داشتید با پزشک تماس بگیرید.
پیش بینی بهبود
پیش بینی بهبود به نوع واسکولیت بستگی دارد:
پلی آرتریت ندوزا
این بیماری تا ۹۰ درصد موارد احتمال درمان موفقیت آمیز دارد.
واسکولیت ناشی از حساسیت شدید
این نوع واسکولیت در بسیاری از مواقع به خودی خود و حتی بدون نیاز به درمان برطرف می شود. به ندرت این بیماری دوباره باز می گردد.
آرتریت سلول های غول آسا
این بیماری در بیشتر افراد درمان می شود اما بسیاری از افراد برای درمان کامل به یک یا چند سال دوره درمانی نیاز دارند.
گرانولوماتوز با پلی آنژئیت
در بیشتر موارد این بیماری کشنده است. اکنون با درمان درست ۹۰ درصد از افراد رهایی چشمگیری از علائم را مشاهده می کنند و این بیماری در ۷۵ درصد از افراد کاملا برطرف می شود.
آرتریت تاکایاسو
در موارد خفیف این بیماری امکان بهبود در زمان طولانی وجود دارد.
بیماری کاوازاکی
کمتر از ۳ درصد از افرادی که این بیماری را دارند با عوارضی مثل مرگ روبرو می شوند.
