شایع ترین سرگیجه های مرتبط با گوش شامل BPPV و منییر می باشد. سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم شایع ترین علت سرگیجه موقعیتی است. “خوش خیم” به این معنی است که اگرچه ممکن است ناخوشایند یا ناراحت کننده باشد، به ندرت جدی است ، به جز اینکه احتمال سقوط کردن و افتادن را افزایش می دهد.
“حمله ای” به این معناست که به طور ناگهانی شروع می شود اما فقط برای مدت زمان کمی طول می کشد ، معمولاً کمتر از یک دقیقه. “وضعیتی” به این معناست که تغییرات خاص در حالت ایستادگی یا حرکت باعث احساس سرگیجه می شود.
BPPV یک وضعیت تهدید کننده زندگی نیست ، اما می تواند ناراحتی قابل توجهی ایجاد کند. در این مقاله ، به علائم ، علل و راه های درمانی آن می پردازیم.
علائم BPPV:
- سرگیجه
- گیجی
- احساس سبکی سر
- از دست دادن تعادل
- حالت تهوع یا استفراغ
- مشکلات بینایی
- نستاگموس ، که یک وضعیت پزشکی است و باعث ایجاد حرکات سریع و غیر ارادی چشم می شود.
پیشنهاد مطالعه : سرگیجه و عللل ایجاد آن
علائم BPPV در افراد مختلف از نظر شدت و مدت زمان متفاوت است. تغییر جزئی در وضعیت سر ممکن است در بعضی از افراد علائم شدید ایجاد کند ، در حالی که در دیگران حرکت سریع یا شدید سر ممکن است فقط علائم خفیف ایجاد کند.
اگرچه سرگیجه معمولاً کمتر از یک دقیقه طول می کشد ، اما سایر علائم ممکن است برای چند روز یا هفته ادامه یابد.
علت ها و محرکات:
گوش داخلی دو ساختار یا بخش مختلق دارد:
- حلزون ارتعاشات صدا را به تکانه های عصبی تبدیل می کند ، که مغز آن ها را به عنوان صدا تفسیر می کند.
- سیستم دهلیزی اطلاعاتی در مورد موقعیت بدن ارائه می دهد و در تعادل و هماهنگی نقش اساسی دارد. از لابیرنت استخوانی ، لابیرنت غشایی و کانالهای نیم دایره ای تشکیل شده است.
1- کریستال های کلسیم کربنات در گوش داخلی
BPPV هنگامی رخ می دهد که کریستال های کربنات کلسیم ، که معمولاً در لابیرنت غشایی قرار دارند، به یک یا چند کانال نیم دایره حرکت می کنند.
حرکت سر می تواند باعث سرگیجه شود زیرا بلورهای جامد به جاذبه زمین پاسخ می دهند. موقعیت و حرکات زیر می تواند سرگیجه را در افرادی که مبتلا به BPPV هستند تحریک کند:
- چرخاندن سر
- دراز کشیدن روی پهلوی سر
- چرخیدن در رختخواب
- خم کردن سر به جلو
- تکیه دادن سر به عقب
تشخیص
پزشک می تواند BPPV را پس از بررسی علائم و سابقه پزشکی فرد تأیید کند. آنها ممکن است معاینه جسمی را انجام دهند و گوش را برای علائمی که می تواند شرایط اساسی دیگری را نشان دهد ، معاینه کنند.
آزمایشاتی که پزشک می تواند برای تشخیص بیماری BPPV از آنها استفاده کند شامل موارد زیر است:
- آزمون دیکس هالپایک: در طی این آزمایش، فرد روی پشت خود دراز می کشد و پزشک سر فرد را می چرخاند. در صورتی که فرد بی پی پی وی داشته باشد ، این حرکات باید در فرد ایجاد سرگیجه کنند. همچنین پزشک به دنبال حرکات سریع چشم خواهد بود که نشان دهنده وجود نستاگموس است.
- الكترونیستاگموگرافی (ای ان جی): پزشک از این آزمایش برای ثبت حرکات چشم فرد در شرایط مختلف ، مثلاً هنگام نگاه کردن به نور یا حرکت دادن سر استفاده می کند.
- الکتروانسفالوگرام (ای ای جی): پزشک می تواند از EEG برای اندازه گیری فعالیت مغز و رد کردن احتمال هرگونه شرایط زمینه ای عصبی استفاده کند.
- اسکن ام آر آی: اگر پزشک نتواند تشخیص را تأیید کند ، ممکن است از MRI برای معاینه سر و گوش داخلی استفاده کند.
درمان:
درمان های BPPV عمدتاً بر بهبود پایداری بینایی و کاهش سرگیجه و گیجی تمرکز دارند.
درمان های مؤثر برای BPPV شامل موارد زیر است:
- مانوور ایپلی: شامل انجام یک سری حرکات خاص برای سر به منظور خارج کردن کریستالهای کربنات کلسیم از کانالهای نیم دایره ای است.
- با نشستن در لبه تخت شروع کنید.
- سر را 45 درجه به راست بچرخانید.
- روی پشت دراز بکشید ، سر رادر حالت چرخیده نگه دارید و به مدت 30 ثانیه نگه دارید.
- سر را طوری بچرخانید که از سمت چپ 45 درجه باشد ، سپس به مدت 30 ثانیه نگه دارید.
- بدن را به سمت چپ بچرخانید ، سپس 30 ثانیه نگه دارید.
- در سمت چپ بنشینید.
- این مراحل را از طرف دیگر تکرار کنید ، ابتدا سر را به سمت چپ بچرخانید.
2- مانوور ایپلی
مانورهای تغییر مکان برای درمان BPPV بسیار مفید هستند. در یک مطالعه مورد اعتماد در سال 2019 با 359 نفر مبتلا به BPPV ، محققان دریافتند که مانورهای جابجایی 1 ماه پس از درمان 75 تا 100 درصد موفقیت داشته اند.
پزشک ممکن است به فرد توصیه کند که چند روز پس از انجام مانوور ، سر خود را به حالت ایستاده نگه دارد. انجام این کار از بازگشت کریستالها به کانالهای نیم دایره جلوگیری می کند.
تمرین های برندت-داروف: این تمرینات نسبت به مانور ایپلی از منبع اطمینان کمتری برخوردار هستند زیرا لزوما کریستال های کربنات کلسیم را از کانال های نیم دایره جدا نمی کنند و درعوض ، این تمرینات همه ساختارها را پخش میکنند. با این حال ، تمرینات برندت-داروف می تواند به کاهش علائم سرگیجه کمک کند.
برای انجام تمرینات برندت-داروف:
- در حالت عمودی و نشسته در حاشیه تخت شروع کنید.
- در سمت چپ دراز بکشید ، سر را به سمت راست بچرخانید تا صورت به سمت سقف قرار گیرد.
- به مدت 30 ثانیه در همین وضعیت بمانید.
- بنشینید و به وضعیت شروع برگردید.
- این تمرین را در سمت راست تکرار کنید.
3- تمرینات برندت داروف
ممکن است برخی از افراد بعد از اتمام مجموعه ای از تمرینات برندت – داروف احساس گیجی یا سبکی سر کنند. اگر این مورد باشد، باید منتظر بمانند تا گیجی قبل از ایستادن از بین برود. در صورت مشاهده علائم جدید یا بدتر شدن علائم افراد باید از انجام این تمرینات دست بکشند.
- بتاهیستین: بتاهیستین دارویی است که پزشکان برای درمان سرگیجه و بی پی پی وی استفاده می کنند. در یک مطالعه مورد اعتماد در سال 2017 ، 305 بزرگسال مبتلا به سرگیجه وستیبولار به مدت 60 روز هر روز 48 میلی گرم بتاهینستین دریافت کردند. در پایان دوره درمانی ، طبق گفته پزشکان ، 4/94 درصد از شرکت کنندگان به درمان پاسخ مثبت دادند. بخش قابل توجهی از شرکت کنندگان کاهش علائم مربوط به سرگیجه مانند تهوع ، استفراغ و ضعف را تجربه کردند.
نکات کلی برای زندگی با BPPV شامل موارد زیر است:
- پیگیری حرکات سر و موقعیت های سر که باعث سرگیجه می شوند
- از انجام حرکات ناگهانی سر خودداری کنید
- برای جلوگیری از حرکت کریستال های کلسیم ، سر را به حالت عمودی نگه دارید
هنگام ایجاد گیجی یا سرگیجه، حرکت سر به آرامی در وضعیت خنثی یا دراز کشیدن روی تختخواب یا نیمکت می تواند کمک کننده باشد. صبر کنید تا این علائم برطرف شوند.
منییر
بیماری منییر یکی از اختلالات گوش داخلی است که میتواند باعث سرگیجه شود. سرگیجه یکی از انواع خاص گیجی است که در این حالت شما احساس می کنید درحال چرخش هستید.
منییر همچنین میتواند باعث وزوز گوش، کم شنوایی نوسانی (درجات آن تغییر می کند) ، احساس پری و یا فشار در گوش شود.
این اختلال نامش را از پزشک فرانسوی، پراسپر منییر، گرفته است که در دهه 1860 همانطور که اکثر مردم معتقد بودند گفت علائم آن از گوش داخلی منشاء میگیرد نه از مغز.
چه چیزی باعث منییر می شود؟
پزشکان معتقدند چگونگی پیشرفت علائم منییر را فهمیده اند. مایعی در بخشی از گوش داخلی شما به نام لابیرنت ساخته میشود و دارای ساختارهایی است که به شنوایی و تعادل کمک میکند. مایع اضافی با سیگنال هایی که مغز دریافت می کند تداخل دارد و باعث ایجاد سرگیجه و مشکلات شنوایی می شود.
اینکه چرا مردم منییر میگیرند مشخص نیست. محققان چنین نظریه درباره اینکه چه چیزی میتواند روی مایع گوش داخلی اثر بگذارد دارند:
- ترشح ضعیف (به دلیل انسداد یا ساختاری غیر طبیعی در گوش شما)
- بیماری خودایمنی خودکار (هنگام سوء عملکرد سیستم دفاعی و حمله اش به سلول های سالم بدن شما)
- واکنش آلرژیک
- عفونت ویروسی
- زمینه ارثی
- ضربه به سر
- سردردهای میگرنی
ممکن است که ترکیبی از دلایل با هم باعث منییر شوند.
علائم:
منییر یک بیماری پیش رونده است ، به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شود. ممکن است به آرامی با دوره های کم شنوایی شروع شود. سرگیجه ممکن است بعداً توسعه یابد.
در کنار علائم اصلی ، برخی از افراد ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
- اضطراب
- تاری دید
- حالت تهوع یا اسهال
- لرز
- عرق سرد و ضربان قلب بالا
حملات به اندازه 20 دقیقه یا 24 ساعت طول می کشد. ممکن است در هفته چندین حمله را تجربه کنید ، یا حمله ها ماه ها یا حتی سال ها از هم فاصله داشته باشند. پس از آن ، ممکن است احساس خستگی کرده و نیاز به استراحت داشته باشید.
با پیشرفت منییر، علائم شما ممکن است تغییر کند. کاهش شنوایی و وزوز گوش شما ممکن است پایدار شوند. ممکن است به جای سرگیجه های گاه گاهی، تمام وقت با معضلات تعادل و بینایی درگیر شوید.
تشخیص
شما با متخصص شنوایی در مورد علائم و سابقه پزشکی خود صحبت خواهید کرد. یک سری آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر می توانند تعادل و شنوایی شما را بررسی کنند:
1- آزمون ادیومتری
- آزمایش ادیومتری (شنوایی سنجی): با این تست متخصص میتواند کم شنوایی را در گوشی که تحت تاثیر قرار گرفته است کشف کند. میتواند شامل یک تست برای سنجش توانایی شما برای گفتن تفاوت بین کلماتی مانند “فیل” و “بیل” باشد که به آن تست تمایز گفتاری میگویند.
- الکترونیستاگموس گرافی (Electronystagmography) : تست ENG تعادل شما را ارزیابی می کند. شما در اتاق تاریک قرار خواهید گرفت و حرکات چشم تان را با دمیدن هوای خنک و گرم در کانال گوش اندازه می گیرید.
- الکتروکوکلئوگرافی (EcochG): این آزمایش فشار مایعات را در گوش داخلی شما اندازه گیری می کند.
2- الکتروکوکلئوگرافی
- آزمایشات تصویربرداری اضافی: ممکن است برای شما MRI یا سی تی اسکن تجویز شود که احتمال چیزی غیر از مینیر را در علائم شما رد کند.
درمان:
درمان دارویی با کاهش سرگیجه و مایع موجود در گوش شما سروکار دارد. دارو برای بیماری حرکتی ممکن است به سرگیجه شما کمک کند و اگر یک عارضه جانبی شما حال تهوع باشد ، یک داروی ضد تهوع ممکن است آن را کاهش دهد.
سایر روشهای درمانی شامل موارد زیر است:
- داروهای مدر (دیورتیک)
- استروییدها
- سمعک: علاوه بر دارو ، ممکن است درمان هدفمندی را برای کمک به مشکلات تعادل انجام دهید. سمعک می تواند گوش آسیب دیده شما را بهبود ببخشد.
سمعک پشت گوشی
- دستگاه منییت: در روش دیگری از این دستگاه برای اعمال فشار به کانال گوش شما از طریق یک لوله استفاده می شود. این امر باعث بهبود حرکت مایعات در گوش شما می شود.
- تزریقات: سوزن مستقیم به گوش شما می روند و میتواند سرگیجه شما را تسکین دهند. پزشکان ممکن است یک آنتی بیوتیک به نام جنتامایسین را انتخاب کنند که برای گوش داخلی شما سمی است. این کار عملکرد گوش آسیب دیده را کاهش می دهد به طوری که گوش “بهتر” شما تعادل را به عهده میگیرد. این روش در مطب پزشک انجام می شود و قبل از تزریق به شما بی حس کننده داده میشود. ممکن است پزشک شما تزریق استروئید را انتخاب کند.
جراحی:
تعدادی از بیماران به این روش های درمانی پاسخ نمی دهند و نیاز به عمل جراحی دارند. اگر در بین این اقلیت هستید، باید از بین چند روش جراحی یکی را انتخاب کنید. آنها شامل موارد زیر هستند:
- جراحی شانت ساک اندولنفاتیک: بخشی از گوش شما که وظیفه جذب مجدد مایعات را دارد ، باز و تخلیه می شود. احتمالاً شب را در بیمارستان می گذرانید.
- قطع عصب تعادل (وستیبولار): جراح مغز و اعصاب این جراحی را انجام می دهد و باید مدت بیشتری (تا 5 روز) در بیمارستان بمانید. جراح عصبی را که سیگنالهایی در مورد تعادل به مغز می فرستد را نابود می کند تا پیام هایی که باعث سرگیجه شما می شوند را متوقف کند.
- کوکلئوساکولوتومی: این روش با هدف تخلیه مایعات است. شما بی حس کننده دریافت میکنید و این عمل جراحی حدود 30 دقیقه طول می کشد. اگرچه می تواند باعث کاهش شنوایی شود.
- لابیرنتکتومی: جراح، قسمت هایی از گوش را که مسئول تعادل اند نابود میکند. شما در حین عمل بیهوش اید و چند روز در بیمارستان بستری میمانید. بعداً دچار ضعف شنوایی خواهید شد ، بنابراین برای افرادی که سرگیجه بسیار بدی دارند و درحال حاضر خوب نمیشنوند استفاده میشود.
- اگر با روش های درمانی بالا کم شنوایی بیمار به حد طبیعی بازنگشت، با استفاده از سمعک های نامرئی و هوشمند می توانید از درک شنوایی خوبی بهره مند شوید. در کلینیک شنوایی و سمعک نجوا جدیدیترین سمعک های هوشمند و نامرئی تجویز و تنظیم می گردد. جلسه تست سمعک در کلینیک شنوایی و سمعک نجوا رایگان است.
بیشتر بخوانید: علت بوجود آمدن سرگیجه وضعیتی خوش خیم
در خانه می توانم چه کاری انجام دهم؟
معلوم نیست برای جلوگیری از بیماری منییر بتوانید کاری انجام دهید. با این حال ، موارد بسیاری وجود دارد که می توانید در مدیریت علائم خود به شما کمک کند.
علاوه بر خوردن یک رژیم غذایی کم نمک ، ممکن است بخواهید الکل و کافئین را کاهش دهید. برخی فکر می کنند چنین تغییر رژیم غذایی اثرات بیماری را کاهش می دهد.
برخی افراد دچار منییر متوجه میشوند بعضی موارد حمله ها را تحریک میکنند. از جمله:
- استرس
- کار بیش از حد
- خستگی
- تغییرات شدید در هوا ، به ویژه فشار هوا
- بیماری زمینه ای
در کلینیک شنوایی و سمعک نجوا با مجهزترین دستگاه های ارزیابی شنوایی و تعادل زیر نظر کادر متخصصین، ارزیابی و تشخیص بیماری های در کودکان و بزرگسالان انجام می شود.
تمامی درمان های توانبخشی از جمله مانورها، تجویز و تنظیم سمعک نیز در این کلینیک انجام می شود.
در کلینیک شنوایی و سمعک نجوا تمام ارزیابی های مربوط به شنوایی و تعادل در کودکان و بزرگسالان انجام می شود. تمامی درمان های توانبخشی تعادل و سرگیجه نیز زیر نظر کادر مجرب متخصصین انجام می شود.
