دیابت نوع 2 چیست؟ علت، علائم، تشخیص و درمان

دیابت نوع 2 نوعی اختلال در سوخت و ساز بدن است که با بالا بودن گلوکز خون در شرایط مقاومت در مقابل انسولین و کمبود نسبی انسولین شناسایی می‌شود. این مسئله در تقابل با دیابت شیرین نوع ۱ است که در آن به دلیل تخریب سلول‌های جزیره‌ای در لوزالمعده با کمبود مطلق انسولین مواجه هستیم. نشانه‌های کلاسیک این بیماری عبارتند از احساس تشنگی مفرط، تکرر ادرار، و احساس گرسنگی مفرط ۹۰٪ افراد مبتلا به دیابت به دیابت نوع ۲ دچار هستند و ۱۰٪ دیگر به ترتیب مبتلا به دیابت شیرین نوع ۱ و دیابت بارداری می‌باشند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام در مورد دیابت نوع 2 صحبت خواهیم کرد.

مروری کوتاه بر دیابت نوع 2

دلایل دیابت نوع 2

مقاومت انسولین (عدم حساسیت سلول های بدن به انسولین ) و ریسک فاکتور های متعددی عامل گسترش این بیماری هستند، مثل استعداد ژنتیکی، اضافه وزن کمبود ورزش و سندرم متابولیک

سن شروع بیماری

معمولا بعد از 40 سالگی اتفاق میفتد، اما به صورت فزاینده در بچه های با وزن بالا و بزرگسالان به دیابت نوع 2 مستعد می شوند.

علائم دیابت نوع 2

به تدریج گسترش می یابد. برای مثال خستگی، افزایش احتمال مستعد شدن به انواع عفونت ها، خشکی پوست، خارش، افزایش میزان تشنگی در هنگام تشخیص گاها علایم بیماری ثانویه ای نیز قابل مشاهده است، مانند اختلالات بینایی، مشکلات مربوط به گردش سیستمیک خون در قسمت پا ها.

تحقیقات مهم

معیار هایی مثل سطح قند خون، H6A1C، تست تحمل گلوکز دهانی (OGTT) ، آزمایش های مربوط به بیماری های همراه دیابت یا بیماری های ثانویه (مثل فشار خون بالا، رتینوپاتی دیابتی، پای دیابتی و. . . . )

گزینه های درمانی دیابت نوع 2

تغییر عادات غذایی، افزایش ورزش، مصرف قرص های کاهش قند خون (آنتی بیوتیک هایی که از طریق دهان استعمال می شوند. ) و انسولین (در مراحل پیشرفته بیماری )

بیماری دیابت نوع 2

دیابت ملیتوس نوع 2 یک بیماری شایع می باشد، به گونه ای که بیش از 8 میلیون نفر در آلمان به آن مبتلا هستند. در دهه های اخیر تعداد افراد مبتلا به سرعت افزایش پیدا کرده است، حتی در دیگر کشور های صنعتی دنیا. سابقا، دیابت ملیتوس نوع 2 یک بیماری مختص به افراد سالخورده بود. به همین دلیل به عنوان دیابت بزرگسالان شناخته میشد.

ولی ریسک های فاکتور های این بیماری (مانند اضافه وزن خیلی زیاد، کمبود ورزش )  اغلب حتی در سنین جوانی نیز مشاهده می شود. در نتیجه، افراد جوان و حتی کودکان نیز در حال ابتلا به این بیماری هستند و در اصطلاح دیابت بزرگسالان، اعتبار خود را از دست داه است.

دیابت نوع 2 a\b  (دیابت با یا بدون اضافه وزن)

بعضی از پزشکان طبقه بندی جالبی برای دیابت نوع 2 در نظرمی گیرند (با توجه به حضور یا عدم حضور اضافه وزن دذ شخص مبتلا (چاقی ) ) . اکثر بیماران دیابتی اضافه وزن دارند، این دسته از مبتلایان به زیر گروه bتعلق دارند، تنها درصد کمی از دیابتی ها در زیر گروه a قرار می گیرند.

علائم دیابت نوع 2

خیلی از مبتلایان به دیابت نوع 2 چاق و در سنین بالا هستند. دیابت، به تنهایی برای مدت طولانی هیچ علامتی از خود بروز نمی دهد. (دوره ی بی علامتی). گاها علائم غیر اختصاصی ممکن است مشاهده شود، مانند خستگی، عدم تمرکز، خارش و خشکی پوست. به علاوه افزایش پاتولوژیک قند خون، بیماران را مستعد عفونی شدن می کند. برای مثال عفونت پوست یا غشای موکوسی (مانند عفونت های قارچی )  یا حتی عفونت سیستم ادراری

اگر دیابت نوع 2، منجر به بروز بیماری ثانویه ای شده باشد، علائم مرتبط به آن نیز می تواند رخ دهد. برای مثال اختلال بینایی یا حتی کوری، تخریب لایه شبکیه چشم (رتینوپاتی دیابتی ). اگر بالا بودن دائمی فشار خون باعث تخریب عروق و اعصاب شود، زخم هایی در قسمت ساق یا انگشتان پا می تواند بروز کند که به سختی قابل درمان هستند (پای دیابتی )

دلایل و ریسک فاکتور های دیابت نوع 2

انسولین در دیابت نوع 2 نقش مهمی دارد، این هورمون به وسیله سلول های بتا 2 پانکراس تولید می شود و در مواقع نیاز و لزوم به داخل سیستم گردش خون و عروق آزاد می شود. قندی که در گردش خون وجود دارد (گلوکز)  برای تولید انرژی در اختیار سلول ها قرار می گیرد.

در دیابت نوع 2 ابتدا پانکراس به مقادیر کافی انسولین تولید می کند، به هر حال سلول های بدن (برای مثال سلول های کبدی یا عضلانی )  به مرور حساسیت خود را نسبت به انسولین از دست می دهند. تعداد نواحی اتصال برای انسولین در سطح سلول های بدن به مرور کاهش می یابد. به دلیل ایجاد این شرایط مقاومت انسولین، مقدار انسولین موجود موجود در خون برای انتقال گلوکز به درون سلول کافی نمی باشد، در این حالت، کمبود نسبی انسولین وجود دارد

بدن برای جبران این کمبود نسبی انسولین، تولید انسولین را در سلول های بنای پانکراس افزایش می دهد. در مراحل پایانی بیماری، این جریان تولید اضافی انسولین توسط پانکراس، می تواند نتیجه عکس دهد و تولید انسولین توسط پانکراس کاهش یابد کاهش یابد. در این مرحله کمبود مطلق انسولین وجود دارد که فقط با تزریق انسولین قابل جبران خواهد بود.

در حال حاضر، متخصصین این حوزه، مکانیسم های مربوط و ریسک های فاکتور مرتبط با دیابت را می دانند و بین ریسک های ریسک فاکتور هایی که می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند، باسایر ریسک فاکتور ها، تمایز قائل می شوند. امروزه اعتقاد بر این است که دیابت با ترکیبی از چند عامل مختلف بروز می کند و یک عامل به تنهایی نمی تواند باعث دیابت شود.

ریسک فاکتور هایی که می تواند تحت تاثیر قرار بگیرند:

این ریسک فاکتور ها می توانند مورد دستکاری و تحت تاثیر قرار بگیرند اگر این ریسک فاکتور ها کمتر شوند میتوان از دیابت جلوگیری کرد. حتی افراد دیابتی باید این موارد را رعایت کرده و تقلیل دهند، چرا که میتوتند باعث بهبود عوارض جانبی شده و از بروز بیماری مرتبط ثانویه جلوگیری کند.

اضافه وزن

اکثر دیابتی ها، دارای اضافه وزن بوده و چاق هستند گرچه این علامت به تنهایی نمی تواند عامل دیابت باشد، ولی یکی از علائم قطعی در دیابت نوع 2 است. سلول های چربی (آدیپوسیت ها)  مواد مختلفی از خود به درون خون آزاد میکنند، (مثل هورمون ها و عوامل التهابی ) که به مرور زمان حساسیت سلول ها به انسولین کاهش می دهد.

سلول های چربی در ناحیه چربی شکمی خطرناک به نظر می رسد، چرا که این مقدار زیاد این مواد و محصولاتش که ذکر شده می توانند آزاد کنند. افزایش اندازه ی قطر شکم (مرد ها 94 و زنان بیشتر از 80 سانتی متر) برای متابولیسم قند مضر می باشد.

کمبود ورزش

کمبود ورزش یک تاثیر منفی روی تعادل و بالانس انرژی بدن دارد، افرادی که تحرک دارند، انرژی جزب شده از مواد غذایی را می سوزانند. بدون ورزش یک حجم اضافی از کالری در بدن زخیره می شود، که به وسیله افزایش قند خون و تشکیل بافت چربی، خودش را نشان می دهد.

سندرم متابولیک

سندرم متابولیک ترکیبی از چاقی شکمی، افزایش سطح لیپید های خونی (دیس لیپو پروتئینمی ) و اختلال قند می باشد (مقاومت انسولین) ، که به عنوان ریسک فاکتور مهم برای دیابت نوع 2 در نظر گرفته می شود.

سایر ریسک فاکتور های دیابت نوع 2

• سیگار کشیدن
• رژیم غذایی کم فیبر
• داروهایی که متابولیسم قند را تحت تاثیر قرار می دهد، مثل قرص های جلوگیری از بارداری، ضد افسردگی ها، دیورتیک ها.
• داروهای کاهنده ی قند خون

ریسک فاکتور هایی که نمیتوان آن ها را تحت تاثیر قرار داد؛ این ریسک فاکتور ها تحت تاثیر عوامل خارجی قرار نمی گیرند، با این وجود باید ار تاثیرشان آگاه بود؛ دیابت نوع2 ممکن است برای مدت طولانی خودش را نشان دهد، بنابراین افرادی که دارای ریسک فاکتور هایی که در زیر نام برده خواهد شد، هستند باید توجه ویژه ای به سطح قند خون خود داشته باشند.

ژنتیک

استعداد ژنتیکی نقش مهمی در بروز دیلبت نوع 2 ایفا می کند، برای مثال بروز این بیماری در دوقلوهای همسان همزمان است و یکی از آن ها به تنهایی دچار دیابت نوع 2 نمی شوند. دختران و مادران مبتلا به دیابت، 50 درصد ریسک بروز بیماری را دارند، اگر هم پدر و هم متدر بیمار باشند، ریسک فاکتور بروز بیماری برای فرزندان به 80 درصد می رسد. تحقیقات نشان داده که بیش از صد ژن مختلف می تواند ریسک بروز دیابت نوع 2 را افزایش دهد.

سن

ریسک دیابت نوع 2 با افزایش سن افزایش می یابد، چرا که به مرور با افزایش سن، آزاد شدن انسولین به درون خون توسط پانکراس (افزایش جبرانی )، تاثیر گذاری انسولین در سطح سلول ها کاهش می یابد.

عوامل هورمونی

بیماری ها: بیماری های مرتبط با غدد درون ریز، می تواند ریسک بروز بیماری را افزایش دهد: برای مثال سندرم پلی کیستیک. (PCO)

آزمایشات و تشخیص دیابت نوع 2

اگر مشکوک به دیابت نوع 2 بودید بهترین شخص برای مراجعه به یکی از پزشکان فامیل یا متخصص داخلی یا متخصص غدد می باشد. پزشک در ابتدا، تاریخچه ی پزشکی شما را از طریق صحبت کردن با خود شما متوجه می شود، همه ی بیماری های قبلی و زمینه ای و. عوارض جانبی باید بازگو شود.

سوالاتی که پزشک شما ممکن است بپرسد شامل این موارد می شود:

آیا شما اخیرا مجبور به دفع ادرار به دفعات بالا و حجم بالا بوده اید ؟

آیا شما احساس تشنگی دائمی دارید؟ (حتی با وجود نوشیدن مقادیر زیاد آب)

آیا شما احساس ضعف و خستگی دارید ؟

در خانواده ی شما کسی مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد ؟

این سوالات با یک تست فیزیکی دنبال خواهد شد، در این مرحله پزشک آزمایش میکند که آیا شما متوجه لمس پاها و دست های خود در نواحی مختلف می شوید یا خیر. یک عدم حساسیت به لمس مختصر نیز می تواند بیانگر تخریب نورونی ناشی از دیابت باشد (پلی نورو پاتی دیابتی ).

همچنین پزشک بدن شما را از لحاظ وجود زخم های مختلف بر روی پا، ( ناشی از تخریب نورونی) خواهد کرد. (پای دیابتی) همچنین، یک آزمایش قاعده ی چشم (برای بررسی سلامت شبکیه) نیز یکی از آزمایشات روتین دیابت می باشد، به هر حال ای آزمایش توسط یک بینایی سنج انجام میشود.

تست دیابت

آنالیز نمونه ی خون در حالت ناشتا ؛برای تشخیص دیابت مهم می باشد. میزان قند خون ناشتا در این تست مورد ارزیابی قرار میگیرد. این تست مورد ارزیابی قرار می گیرد. میزان H6A1Cدر این آزمایش مورد بررسی قرار می گیرد. این تست، میانگین قند خون در طول دو، سه ماه گذشته را نشان می دهد.

میزان قند ادرار نیز سنجیده می شومد، اگر قند خون خیلی بالا باشد، بدن از طریق ادرار و کلیه ها سعی در دفع قند خون اضافی دارد. به منظور بررسی بهتر شرایط متابولیک قند در بدن شما، پزشک سعی می کند یک تست تحمل گلوکز دهانی (OGTT)  نیز بگیرد.

درمان دیابت نوع 2

هدف از درمان دیابت نوع 2، پایین نگه داشتن دائمی قند خون در یک سطح استاندارد می باشد، این تنها راه برای جلوگیری از بیماری ثانویه ناشی از دیابت نوع 2 می باشد. برای بررسی میزان تاثیر گذاری درمان، سطح H5A1C در فاصله های منظم مورد سنجش قرار میگیرد. برای افراد غیر دیابتی این مقدار کمتر از 6 درصد می باشد.

در بیماران مبتلا ب دیابت نوع 2، این مقدار (در صورت عدم درمان) در سطوح بالاتری خواهد بود. در طول دوره درمان، این مقدار بین 5/6 تا 5/7 درصد باشد. برای بیمارانی با سنیت بالاتر، که حضور علائم شایع دیابت را ندارد، مقادیر بالاتر نیز قابل قبول است.

در حالت کلی پزشک این موارد را مورد نطر قرار میدهد: با توجه به سن و شرایط معرفی هر بیمار، میزان قند خون باید به په میزان کاهش پیدا کند، در مورد سایر اختلالات همرده نیز به همین صورت (فشار خون بالا، اختلال متابولیسم لیپید، اضافه وزن و. . . . . ) درمان موفقیت آمیز دیابت، به معنای درمان دیابت همرده با همه ی این اختلالات همراهش می باشد.

طرح مرحله به مرحله درمان دیابت نوع 2

هدف اصلی در درمان دیابت، تغییر سبک زندگی می باشد، با یک تغییر در تغذیه، افزایش میزان ورزش، کاهش اضافه وزن و سیگار نکشیدن. همچنین بیماران باید در مورد دیابت آموزش ببیند. برای بعضی بیماران آگاهی بهتر از شرایط بیماریشان و مزایای تغییرات سبک زندگی، برای کاهش میزان قند خون کافی است. اگر این آگاهی و آموزش به تنهایی موثر واقع نشود، پزشک دارو درمانی می کند.

کاهنده های قند خون (آنتی بیوتیک هایی با استعمال دهانی) و انسولین تجویز می شود. به طور کلی درمان دیابت نوع 2، یک طرح مرحله به مرحله را طی می کند، هر مرحله 3 تا 6 ماه طول می کشد. اگر میزان H6A1C بیمار طی این مرحله به مقادیر استاندارد، نرسد، درمان در مرحله 2 دنبال می شود.

دیابت نوع 2 در جوامع صنعتی به یک اپیدمی تبدیل شده است، نکته مهم در مورد این بیماری این است که به آرامی گسترش می یابد و می تواند سال ها ناشناخته باقی بماند. بنابراین تشخیص سریع بسیار مهم می باشد. با در نظر گرفتن معیار ها و شاخص های این بیماری مثل کنترل وزن و دارو درمانی برای کنترل قند خون، عوارض جانبی و حتی کشنده ی این بیماری میتوانند کاهش یابد.

میزان استرس، یک تاثیر غیر مستقیم دارد، به خصوص در افرادی که دائما در ارتباط با جریان های الکتریکی هستند. زیرا در معرض استرس دائمی قرار داشتن، باعث افزایش سطح هورمون های مرتبط به استرس در بدن شده که یک تاثیر خیلی منفی روی متابولیسم چربی، کربوهیدرات می تواند داشته باشد و باعث گسترش بیماری شود.

دیابت نوع 2، در واقع یک بیماری قلبی، عروقی می باشد که قلب و عروق را تحت تاثیر قرار داده و با افزایش قند خون همراه می باشد. مطالعات متعددی نشان داده اند که که علائم قلبی عروقی مثل فشار خون بالا، حملات قلبی یا سکته در مراحل اولیه دیابت نوع 2 اتفاق میفتد.

آموزش دیابت نوع 2

به عنوان شاخص های اولیه درمانی، قبل از دارو درمانی استفاده می شود، تطبیق شرایط زندگی و سبک زندگی با شرایط بیمار دیابتی نیز باید انجام شود. کسانی که قبلا در دوره های آموزشی دیابت شرکت کرده اند و آموزش دیده اند. بنابراین، بیماران مستعد در مورد گسترش بیماری، علائم احتمالی و بیماری های احتمالی ثانویه و راه های درمانی، آموزش می بینند. در کنار این موارد، آموزش هایی در مورد تغذیه، کاهش وزن و فعالیت فیزیکی و ورزش خواهید دید. با پزشک خود در مورد شرایط حضور در این دوره های آموزشی صحبت کنید.

اقدامات بیشتر

فعالیت فیزیکی یکی از مهم ترین بخش های درمانی در دیابت نوع 2 می باشد، چرا که می تواند به بهبود عملکرد انسولین و کاهش قند خون کمک کند. فعالیت فیزیکی، همچنین از بعضی عوارش خطرناک دیابت نوع 2 نیز می تواند جلوگیری کند. (مانند بیماریی قلبی عروقی) ، همچنین باعث تناسب اندام شده و به طور کلی کیفیت زندگی فرد مبتلا را ارتقا می دهد.

بنابراین بیماران باید در طول زندگی روزانه ی خود، بیشتر ورزش کنند. این کار می تواند، با یک پیاده روی منظم یا با استفاده از پله ها به جای وزنه صورت پذیرد. از سوی دیگر، افراد مبتلا باید در صورت توانایی و امکان ورزش کنند. به هر حال، مبتلایان به دیابت، بیمار و داری اختلال سلامت هستند. در واقع، برنامه ی ورزش باید متناسب با سن، شرایط فیزیکی و شرایط سلامت کلی بیمار باشد. پزشک یا مربی ورزش برای انتخاب یک برمه مناسب شخصی سازی شده، شما را راهنمایی خواهد کرد.

ورزش های استقامتی (مثل دوچرخه سواری، شنا، پیاده روی سریع)  و یا ورزش های قدرتی پیشنهاد می شود. داشتن ورزش های منظم سبک، چند بار در هفته خیلی مفید تر از یک بار ورزش کردن با شدت زیاد و خستگی می باشد. این برنامه، همچنین باعث جلوگیری از وقوع هیپو گلیسمی شدید می شود. ورزش با دوستان، در یک گروه ورزش یا در یک باشگاه ورزش می تواند برای شما انگیزه بخش نیز باشد.

تطابق غذایی

تغذیه ی درست و مناسب برای دیابت نوع 2، سطح قند خون را بهبود می دهد، باعث کاهش وزن شده (در صورت لزوم و نیاز) و از بیماری های ثانویه نیز جلوگیری می کند. بنابراین، توصیه های غذایی مطابق با اهداف درمانی هر شخص و ریسک فاکتور های شخص می باشد. در برنامه ی غذایی، غذا های مورد علاقه و غذا هایی که شخص دوست ندارد نیز باید لحاظ شود، در غیر این صورت، تغییر عادات غذایی دشوار خواهد بود.

متخصصان تغذیه در مورد درصد وجود هر یک از مواد غذایی (کربو هیدات، چربی، پروتئین) در رژیم غذایی دیابتی توافق نظر ندارند. به هر حال، تحقیقات نشان داده چیزی که مهم است، درصد وجود هر یک از مواد غذایی نیست، بلکه نوع و منبع مواد غذایی مهم تر هستند.

برای مثال در مورد کربوهیدرات ها، باید غذا هایی انتخاب شوند که دارای مقادیر بیشتری از فیبر محلول هشتند، یا موادی که تاثیر کمتری بر میزان قند خون دارند، که شامل حبوبات، سبزیجات، سیب زمینی و میوه می باشد. شکر خانگی، عسل، شیرینی نوشیدنی های شکر دار (مثل کولا و لیموناد) باید در کمترین حد خود مصرف شوند، به خصوص اگر بیمار دارای اضافه وزن می باشند.

چربی ها

درصد بالایی از چربی ها را باید اسید های چرب غیر اشباع تشکیل دهند. این چربی ها در محصولاتی مثل روغن زیتون وجود دارد. چربی های حیوانی (گوشت، سوسیس، خامه و کره و. . . . ) باید به مقدار خیلی کم مصرف شوند. به خصوص افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باید محصولات غذایی با درصد چربی پایین مصرف کنند، مثل پنیر کم چرب.

پروتئین ها

نباید10 تا 20 درصد برای تامین انرژی روزانه روی آن ها حساب کرد. این توصیه برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد در صورتی که فرد مشکل کلیوی (نفروپاتی) نداشته باشد. با اختلال یا ضعف کلیوی، دیابتی ها حداکثر باید به ازای هر کیلوگرم ار وزن خود 8/0 گرم پروتئین روزانه مصرف کنند. منابع مهم پروتئینی؛ ماهی گوشت و محصولات لبنی می باشند.

بیشتر بدانید: اندازه گیری قندخون بیماران دیابتی با ابزار پوشیدنی جدید

محصولات غذایی زیادی مختص بیماران دیابتی در بازار وجود دارد، متخصصین تغذیه خوردن این محصولات را توصیه نمی کنند. خیلی از این محصولات هیچ قندی ندارند، ولی چربی و کالری آن ها بیشتر از حالت نرمال است. علاوه بر این، این محصولات غذایی که شامل مقادیر زیادی فروکتوز هستند، در مجموع، در مقادیر بالا، این محصولات تاثیرات مضر برای سلامت انسان دارند.

چرا که باعث چاقی شده، احتمال ابتلا به سندرم متابولیک را افزایش داده و میزان چربی خون و اسید اوریک را افزایش می دهد. بنابراین دیابتی ها باید از خوردن مواد غذایی حاوی مقادیر زیاد قند میوه خودداری کنند. به علاوه شکر خانگی نباید به وسیله ی قند میوه جایگزین شود (برای مثال در پختن کیک خانگی)

الکل

الکل در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، باید در مقادیر معمول مصرف شود، این بدین معناست که نباید بیش از 1 یا 2 لیوان لیوان کوچک در روز استفاده شود.

خیلی از متخصصان، دریافت غذاهای غنی از کربوهیدارت را به صورت همزمان توصیه می کنند. کربوهیدرات، سطوح قند خون را افزایش می دهد، در حالی که الکل آن را پایین می آورد. برای مثال؛ یک بطری آب جوی روزانه، می تواند این تاثیرات را متعادل کند.

سیگار کشیدن را متوقف کنید

دیابت نوع 2 ریسک ابتلا به بیماری های قلبی، عروقی مثل حمله ی قلبی و سکته را افزایش می دهد. اگر شخص دیابتی، سیگاری نیز باشد، این احتمال بیشتر هم خواهد شد. بنابراین در صورت امکان باید از سیگار اجتناب کرد، پزشک می تواند برای ترک سیگار راه هایی را پیشنهاد کند (با استفاده از پچ های نیکوتین)

آنتی بیوتیک های دهانی

اگر تغییرات سبک زندگی نتواند دیابت وع 2 را کنترل کند، داروهای آنتی بیوتیکی مصرف خواهند شد. به عنوان یک اصل، دارو درمانی با یک نوع دارو شروع می شود (مونوتراپی، معمولا متفورمین). اگ این روش، مفید فایده واقع نشود، با استفاده از 2 دارو یا انسولین یا انسولین تجویز خواهد شد.

این عوامل در دسترس و قابل استفاده خواهد بود:

متفورمین سولفونیلوز ها

از سال ها پیش در دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار می گرفتند، بقیه دارو ها، آنتی بیوتیک هایی هستند که جدیدا مورد استفاده قرار گرفته اند. بعضی دوره های زمانی، داروهای مقلد incretin (مثل Exenatide)  مورد مصرف بوده اند. این داروها به صورت قرص نیستند، بلکه استعمال آن ها از طریق استعمال زیر پوستی است.

در تحقیقات نشان داده شده که، این داروها قادر به پایین آوردن فشار خون و H6A1C هستند. اگر ترکیب داروهای مختلف به اندازه به اندازه ی کاهش برای درمان موثر نباشد، داروهای increin ممکن است برای بیمار در نظر گرفته شود.

انسولین درمانی

انواع مختلفی انسولین وجود دارد. تفاوت آن ها در سرعت تاثیر و طول مدت زمان تاثیر گذاری بعد+- از مصرف می باشد. انسولین، همچنین را های استعمال مختلفی دارد. برای مثال، بعضی از افراد مبتلا، با ترکیب یک آنتی بیوتیک دهانی + انسولین درمانی می شوند. برای مثال، متفورمین مصرف می کنند و قبل از وعده ی غذایی، انسولین تزریق می کنند (در ناحیه ی اطرف شکم به صورت زیر جلدی؛ به داخل بافت چربی زیر پوست)

بقیه بیماران فقط با انسولین درمان می شوند، که طبق طرح های مختلفی مس توانند انسولین دریافت کنند؛ انسولین درمانی به روش معمولی: برای افرادی که یک برنامه ی روزانه ای و تغذیه ای ثابت دارند، مفید است. در اصل، انسولین 2 بار در روز باید تجویز شود (قبل صبحانه و شام). مصرف انسولین دارای اثرات کوتاه مدت و بلند مدت است.

این برنامه نسبتا غیر قابل انعطاف، اجازه ی ورزش و فعالیت فیزیکی و تنوع غذایی را نمی دهد. برای مثال اگر یک وعده ی غذایی فراموش یا حذف شود، ریسک هایپوگلاسیمی وجود دارد. به علاوه روش انسولین درمانی میتواند باعث افزایش وزن شود.

انسولین درمانی تشدید شده

به تلاش و همکاری بیشتر نیاز دارد. به طور موثر تری از طریق کاهش موثر قند خون می تواند از عوارض دیابت جلوگیری کند. بر این اساس، انسولین طولانی اثر، روزانه یک یا دو بار تزریق می شود. این کار، میزان نیاز روزانه انسولین را تامین می کند، (سطح نیاز پایه ی روزانه انسولین). علاوه بر این، انسولین معمولی یا کوتاه اثر نیز به عنوان بولوس، قبل وعده ی غذایی تزریق می شود.

در ابتدا باید میزان قند خون سنجیده شود، دوز بولوس انسولین بستگی به سطح قند خون و میزان کربوهیدرات موجود در برنامه ی غذایی دارد. درمان دیابت نوع 2، به آموزش مناسب بیمار و همکاری بیمار نیازمند است. بعد از بهبودی، بیمار اجازه دارد هر وقت هر چیزی که میخواهد بخورد، و اگر شرایطش را دارد، اجازه ی ورزش کردن نیز دارد.

به هر حال، وزش شدید می تواند باغث اختلال عملکرد قند شود، به دلیل افزایش آزاد سازی هورمون آدرنالین، پمپ انسولین، که معمولا برای دیابت نوع 1 است، فقط در موارد خاص در دیابت نوع 2 استفاده می شود.

دوره و پیش بینی بیماری دیابت نوع 2

درمان دیابت نوع 2، قویا بستگی به همکاری و اشتیاق بیمار برای تغییر در سبک زندگی اش دارد و در صورت همکاری بیمار، قابل درمان است. (تغدیه بهتر و ورزش بیشتر و. . . ). به هرحال این معیار های کلی و دارو درمانی (درصورت نیاز)، پیشرفت بیماری را آهسته تر کرده و از عوارض جانبی جلوگیری می کند. قند خون هر چه بهتر کنترل شود، ریسک بیماری های ثانویه، حملات قلبی، سکته و مشکلات کلیوی کاهش می یابد. گسترش بیماری ثانویه ناشی از دیابت، یک معیار قطعی در پیش بینی دیابت نوع 2 می باشد.

بیشتر بدانید: تاثیر قندخون بر بی خوابی شبانه

جلوگیری از دیابت نوع 2

بهترین راه جلوگیری از ابتلای به دیابت نوع 2، داشتن یک وزن مناسب، تغذیه ی منظم و متنوع، و ورزش کافی می باشد. مخصوصا در افرادی که دچار اختلال تحمل گلوکز (یک مرحله قبل از دیابت)  هستند، باید این موارد را به کار ببرند. هم چنین باید تحت چک آپ منظم توسط پزشکان قرار بگیرند، با این روش، دیابت نوع 2، در مراحل اولیه، قابل شناسایی و درمان خواهد بود.