تارهای صوتی که پرده های صوتی نیز نامیده می شوند عملکردهای بسیاری در بدن انسان دارند. فلج تارهای صوتی که با عنوان ضعف عضلانی تارهای صوتی نیز شناخته می شود، شامل ناتوانایی در حرکت یک یا هر دو تار صوتی (پرده های صوتی) است. فلج تارهای صوتی می‌تواند تاثیر زیادی بر روی زندگی روزمره فرد بیمار داشته باشد، از جمله شغل، انتخاب شغل، فعل و انفعالات اجتماعی و فعالیت های اوقات فراغت. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام، علل، تشخیص و درمان فلج تارهای صوتی را مورد بررسی قرار می دهیم.
اختلالات تارهای صوتی و فلج تارهای صوتی
تارهای صوتی که پرده های صوتی نیز نامیده می شوند عملکردهای بسیاری در بدن انسان دارند. اول اینکه آنها نقش مهمی در تولید صدای کودک دارند. دوم اینکه آنها نقش مهمی در عملکرد بلع دارند و یکی از مهم ترین راه هایی است که کودکان می توانند در ضمن خوردن و آشامیدن از مسیر جریان هوایی خود محافظت کنند.
زمانی که کودکان عمل بلع را انجام می دهند، بسته شدن تارهای صوتی این تضمین را می دهد که هیچ نوع ماده غذایی یا مایعی به طور غیر ضروری وارد مجاری هوایی نمی شود. سوم این که تارهای صوتی می توانند فشار را در ریه ها و مجاری هوایی در هنگام ورزش کردن و سرفه کردن تنظیم کنند.
در نتیجه ی عملکرد های زیادی که تارهای صوتی بر عهده دارند، مشکلات ناشی از تارهای صوتی می تواند منجر به علائم مختلفی از قبیل تغییر صدا، مشکل تنفسی، ورزش کردن و یا غذا خوردن شود. اختلالات تارهای صوتی می‌توانند بر روی صدا و یا توانایی شما در صحبت کردن اثر بگذارند. این اختلالات، تارهای صوتی را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
تارهای صوتی که با عنوان پرده های صوتی نیز شناخته می شوند،۲ نوار از جنس بافت‌های ماهیچه ای صاف و نرم هستند که در جعبه صدا (حنجره) قرار دارند.حنجره در قسمت بالایی حلق (نای) قرار دارد. با ارتعاش تارهای صوتی، هوا از بین تارهای صوتی و از ریه ها عبور می‌کنند تا صدا تولید شود. سپس صدا از طریق گلو، بینی و دهان فرستاده می‌شود. آوای صوتی هر فرد با توجه به اندازه و شکل تارهای صوتی و گلو، بینی و دهان مشخص می شود.
برخی از رایج ترین اختلالات تارهای صوتی عبارتند از:
لارنژیت (التهاب حنجره)
لارنژیت می تواند باعث ایجاد صدای گوش‌خراش و یا خشنی به دلیل ورم (التهاب) تارهای صوتی شود. این بیماری می‌تواند بر اثر استفاده بیش از اندازه از صدا، عفونت، تنفس در محیط های دارای مواد محرک و یا GERD (ریفلاکس اسید معده) ایجاد شود.
گره تارهای صوتی
گره تارهای صوتی، رشد غیر سرطانی تارهای صوتی هستند که ناشی از بد استفاده کردن از صدا ایجاد می شوند. گره تارهای صوتی اغلب مشکلی است که در خوانندگان حرفه ای روی می دهد. این گره ها کوچک و پینه مانند هستند.آنها اغلب به صورت جفت (یک گره در هرتار صوتی) رشد می‌کنند. با نزدیک شدن تارهای صوتی و ارتعاش، بیشترین فشار بر روی تارهای صوتی ایجاد می شود که همین سبب تشکیل گره تارهای صوتی می شود. گره تارهای صوتی می تواند سبب گرفتگی صدا، بم بودن صدا و صدای نفس آلود شود.
پولیپ تارهای صوتی
پولیپ تارهای صوتی دارای یک رشد نرم و غیر سرطانی است و خیلی شبیه تاول است. پولیپ تارهای صوتی سبب گرفتگی صدا، بم بودن صدا و صدای نفس آلود شود.
فلج تارهای صوتی
فلج تارهای صوتی ممکن است زمانی رخ دهد که یک یا هر دو تار صوتی به درستی باز و یا بسته نشوند. این یک اختلال رایج است و می‌تواند از مرحله خفیف تا مرحله تهدید کننده زندگی متغیر باشد. زمانی که یک یا هر دو تار صوتی فلج می‌شوند، غذا و یا مایعات می‌توانند به نای و ریه ها وارد شوند و فرد ممکن است در بلعیدن و سرفه کردن با مشکل مواجه شود.
این شرایط ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:
- صدمه به سر،گردن و یا قفسه سینه
- بروز مشکل در طول عمل جراحی
- سکته مغزی
- تومور
- سرطان ریه یا تیروئید
- بعضی از اختلالات عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس و یا بیماری پارکینسون
- عفونت ویروسی
درمان ممکن است شامل عمل جراحی و صدا درمانی باشد. گاهی اوقات هیچ نوع درمانی مورد نیاز نیست و فرد به خودی خود بهبود پیدا می کند.
بیشتر بخوانید: مولتیپل اسکلروزیس چیست؟ علت، علائم و راه های درمان آن
فلج شدن تارهای صوتی و موارد بیشتر
فلج تارهای صوتی که با عنوان ضعف عضلانی تارهای صوتی نیز شناخته می شود، شامل ناتوانایی در حرکت یک یا هر دو تار صوتی (پرده های صوتی) است. این حالت می‌تواند تاثیر زیادی بر روی زندگی روزمره فرد بیمار داشته باشد، از جمله شغل، انتخاب شغل، فعل و انفعالات اجتماعی و فعالیت های اوقات فراغت. در این مقاله، علل، تشخیص و درمان فلج تارهای صوتی را مورد بررسی قرار می دهیم.
واقعیاتی درباره فلج تارهای صوتی
در اینجا نکات کلیدی در مورد فلج تارهای صوتی ذکر شده است که عبارتند از:
- فلج تارهای صوتی ناشی از آسیب عصبی
- این بیماری می تواند باعث بروز برخی از مشکلات از جمله ناتوانایی در صحبت کردن می شود.
- سرفه و عطسه ممکن است بی نتیجه باشد و باعث می شود که مایعات و عفونت های احتمالی وجود داشته باشد.
- صدا درمانی می تواند در برخی از شرایط خاص کمک کننده باشد.
- گاهی اوقات، هیچ دلیل اصولی برای این شرایط وجود ندارد.
فلج تارهای صوتی زمانی رخ می دهد که اعصابی که به سمت تارهای صوتی می روند، آسیب می بینند و پالس های عصبی در حنجره (جعبه صوتی) قطع می‌شود و منجر به فلج شدن عضلات تارهای صوتی می‌شود. فلج تارهای صوتی همچنین می‌تواند ناشی از آسیب مغزی باشد. بیمارانی که به فلج تارهای صوتی مبتلا هستند، معمولا دچار گرفتگی صدا، خستگی صدا، کاهش خفیف تا شدید در حجم و ظرفیت گفتار، درد گلو در هنگام صحبت کردن و بلعیدن چیزهایی به یک روش نادرست و خفگی می شوند.
تارهای صوتی این اجازه را به ما می دهند که کلمات گفتاری و صوت تولید کنیم (صحبت کردن و غیره). تارهای صوتی از مسیرهای هوایی نیز محافظت کرده و از ورود غذا، نوشیدنی و بزاق به داخل نای (لوله هوایی) جلوگیری می کند. در موارد شدید، خفگی می تواند منجر به مرگ شود. اثر بخشی سرفه، بلع و عطسه در از بین بردن مواد زائد در ناحیه حنجره و همچنین تحرک تارهای صوتی در افرادی که به فلج تارهای صوتی مبتلا هستند، کاهش پیدا می کند.
که همین امر باعث تجمع این مواد زائد در این ناحیه می شود و به زیستگاهی برای باکتری ها و ویروس ها تبدیل می شود که می تواند به عفونت های بعدی و ناراحتی گلو منجر شود.
علائم فلج شدن تارهای صوتی چیست؟
نشانه ها و علائم فلج تارهای صوتی می تواند از فردی به فرد دیگر فرق داشته باشد و به میزان ضعف و موقعیت فلج تارهای صوتی بستگی دارد. بعضی تغییرات در کیفیت صدا ممکن است بروز کند، از جمله ضعیف شدن، صدای نفس آلود، خستگی صوتی و ناراحتی ناشی از فشار صوتی و یا کاهش توانایی در کنترل کردن زیر و بم بودن صدا و یا بلندی صدا. وجود مشکل در بلع، به ویژه سرفه کردن در زمان نوشیدن و یا خوردن نیز ممکن است رخ دهد. وارد شدن آسیب به هر دو تار صوتی،اگر چه که به ندرت اتفاق می افتد، مشکل بیشتری را در تنفس ایجاد می کند زیرا مسیر هوا به سمت نای مسدود می شود.
چه اعصابی گرفتار فلج تارهای صوتی هستند؟
در نتیجه انقباض هماهنگ ماهیچه های مختلف، پرده های صوتی به حرکت در می آیند که توسط مغز و از طریق یک سری از اعصاب کنترل می‌شوند. عصب حنجره ای فوقانی (SLN) سیگنال هایی را به ماهیچه کریکوتیروئید ارسال می کند. از آنجایی که این ماهیچه، فشار را برای نت های بالا در هنگام آواز خواندن تنظیم می کند، فلج شدن عصب حنجره ای فوقانی (SLN ) و فلج شدن و از کارافتادگی منجر به بروز ناهنجاری در صدا و ناتوانایی در آواز خواندن با تغییری ملایم به هر نت بالاتر می شود.
گاهی اوقات بیماران مبتلا به فلج شدن عصب حنجره ای فوقانی (SLN)، ممکن است با صدایی طبیعی صحبت کنند اما صدای آوازی غیر عادی داشته باشند. عصب حنجره برگشت پذیر (RLN) سیگنال هایی را به عضلات مختلف جعبه صوتی(حنجره) ارسال می کند که مسئول باز کردن پرده های صوتی هستند(تنفس و سرفه کردن)، بستن پرده های صوتی در برابر ارتعاش در هنگام استفاده از صدا و بستن آن ها در هنگام عمل بلع. عصب RLN وارد قفسه سینه می شود و با یک انحنا به سمت گردن برمیگردد تا به حنجره برسد.
از آنجایی که این عصب، یک عصب نسبتا بلند است و یک انحراف به سمت جعبه صوتی دارد، در معرض خطر و آسیب بیشتری ناشی از عفونت ها و تومورهای مغزی، گردن، قفسه سینه و یا جعبه صوتی قرار دارد. همچنین می تواند به دلیل جراحی در ناحیه سر، گردن و یا قفسه سینه آسیب ببیند که به طور مستقیم به عصب آسیب وارد می کند، کشیده و یا فشرده می شود. در نتیجه،در اکثر موارد، عصب RLN در فلج شدن پرده های صوتی دخالت دارد.
درمان فلج شدن تارهای صوتی
درمان فلج تارهای صوتی به چندین عامل بستگی دارد از جمله این که چه چیزی عامل به وجود آورنده فلج تارهای صوتی است، شدت علائم فلج تارهای صوتی چقدر است و این علائم چه مدت است که وجود دارند. ممکن است به بیمار توصیه شود که صدا درمانی، عمل جراحی و یا هر دو درمان را انجام دهد.
صدا درمانی
صدا درمانی مشابه فیزیوتراپی برای درمان فلج عضلات بزرگ است. متخصص درمانگر از بیمار می خواهد که ورزش های مخصوصی را انجام دهد و برخی از فعالیت های دیگر را برای تقویت تارهای صوتی، بهبود عملکرد تنفسی و کنترل تنفس در هنگام صحبت کردن، پیشگیری از تنش های غیرمعمول در دیگر عضلاتی که در نزدیکی تارهای صوتی آسیب دیده قرار دارند انجام دهد و از ورود مایعات و مواد غذایی جامد به درون مجاری هوایی محافظت کند.
عمل جراحی فلج تارهای صوتی
اگر بیمار با صدا درمانی کاملا بهبود پیدا نکند، پزشک می تواند انجام عمل جراحی را توصیه کند.
تعدادی گزینه جراحی نیز وجود دارد:
تزریق بالک
ماهیچه تار صوتی به احتمال زیاد به دلیل فلج شدن اعصاب ضعیف خواهد شد. پزشک متخصص بیماری های حنجره(گوش و حلق و بینی) ممکن است چربی، کلاژن و یا برخی مواد پر کننده را به تار صوتی تزریق کند. مقدار بالک اضافه شده، تار صوتی آسیب دیده را به وسط حنجره نزدیک تر می کند و این کار، حرکت عضلات تارهای صوتی مقابل را در زمان سرفه کردن، بلعیدن و یا صحبت کردن آسان تر می کند.
تغییر موقعیت تارهای صوتی
این عمل جراحی، باعث تغییر موقعیت و یا تغییر شکل تارهای صوتی می شود تا تارهای صوتی عملکرد بهتری داشته باشند.
تراکئوتومی یا نای شکافی
در صورتی که هر دو تار صوتی آسیب دیده باشند و بسیار به یکدیگر نزدیک شده باشند، نفس کشیدن به دلیل کاهش یافتن جریان هوا، سخت تر خواهد شد. پزشک، با ایجاد برشی در جلوی گردن، یک سوراخ را در نای ایجاد می کند. سپس یک لوله تنفسی وارد نای می‌شود تا بیمار بتواند با عبور هوا از تارهای صوتی فلج شده، نفس بکشد. به همین سادگی، بیمار از طریق سوراخی که در گردن ایجاد شده است، نفس می‌کشد چون مقدار فضای باز شده در حنجره برای نفس کشیدن، بسیار کوچک است.
علل فلج تارهای صوتی
پزشکان همیشه دلیل فلج شدن تارهای صوتی را نمی‌دانند اما موارد زیر، دلایل شناخته شده ای هستند:
آسیب رسیدن به قفسه سینه و یا گردن
ضربه ممکن است باعث آسیب دیدن به اعصابی شود که در تارهای صوتی و یا حنجره قرار دارند.
سکته مغزی
بخشی از مغز که وظیفه ارسال پیام هایی را به حنجره (جعبه صوتی) دارد، ممکن است بر اثر سکته مغزی آسیب ببیند.
تومورها ممکن است در اطراف و یا درون غضروف، اعصاب و یا عضلات جعبه صوتی ایجاد شود. تومورها ممکن است خوش خیم و یا بدخیم (سرطانی) باشند.
التهاب و یا زخم شدن اتصالات تارهای صوتی
فضایی که بین این دو غضروف تار صوتی وجود دارد، ممکن است از عملکرد درست حنجره جلوگیری کند. با اینکه اعصاب تار صوتی معمولا عملکرد درستی دارند، اما التهاب می تواند علائم و نشانه های فلج شدن تارهای صوتی را ایجاد کند. برخی از عفونت ها همچنین ممکن است باعث بروز التهاب شوند. فلج شدن تارهای صوتی ممکن است ایدیوپاتیک باشد، یعنی اینکه هیچ دلیل قابل شناسایی برای آن وجود ندارد.
علائم فلج شدن تارهای صوتی
تارهای صوتی از دو نوار عضلانی تشکیل شده است که در نای واقع شده اند. هنگامی که جمله ای را ادا می کنیم (تولید صدا از دهان)، این دو نوار از بافت ماهیچه ای، با یکدیگر تماس برقرار کرده و باعث ارتعاش می شوند. وقتی که صدایی تولید نمی کنیم، تارهای صوتی در وضعیت آزاد و راحتی قرار دارند و به هوا این امکان را می‌دهند که به طور آزاد در درون نای جریان پیدا کند و به ما اجازه می دهدکه نفس بکشیم.
دراغلب موارد فلج تارهای صوتی، فقط شامل فلج شدن یک تار صوتی می شود. با این حال، گاهی هم هر دو تار صوتی تحت تاثیر قرار می‌گیرند و این احتمال وجود دارد که بیمار همانند مشکلات تنفسی، با بلعیدن نیز مشکل پیدا کند.
علائم و نشانه های احتمالی فلج تارهای صوتی عبارتند از:
- بروز تغییر در صدا که می تواند نفس آلود باشد، مانند پچ پچ کردن بلند
- گرفتگی و خشن شدن صدا
- تنفس پر صدا
- تغییر در زیر و بمی صدا
- سرفه هایی که به درستی باعث صاف شدن گلو نمی شود.
- خفگی در زمان بلع مواد جامد و مایعات و گاهی هم بزاق
- نیاز به تنفس مکرر در حین صحبت کردن
- حجم و درجه صدا ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد و ممکن است که بیمار نتواند صدای خود را بالا ببرد.
- ریفلاکس حلقی ممکن است از بین برود.
- ریفلاکس حلقی یک انقباض ریفلاکسی در پشت گلو است که با لمس سقف دهان ایجاد می شود.
- این حالت از ورود چیزی به گلو به جز بخشی از عمل بلع طبیعی جلوگیری می کند و از خفگی نیز پیشگیری می کند.
بیشتر بخوانید: علل برخی مشکلات بلع در سنین پایین
عوارض احتمالی فلج تارهای صوتی
تنفس
اگر علائم فلج تارهای صوتی خیلی شدید باشد، بیمار می‌تواند با مشکلات تنفسی جدی و مهلکی روبرو شود.
آسپیراسیون تنفسی
از آنجایی که فلج تارهای صوتی در نواحی ایجاد می شود که ممکن است مواد غذایی و یا مایعات در یک مسیر اشتباه پایین بروند، خطر خفگی وجود دارد. آسپیراسیون می تواند منجر به بروز ذات الریه شدید شود.
بهبودی و ترمیم فلج شدن تارهای صوتی
در صورت ابتلا به فلج تارهای صوتی، بهبودی به علل آن بستگی دارد. برای برخی از افراد، انجام تمرینات صدا یکی دو بار در هفته و به مدت چهار تا شش ماه، می‌تواند شرایط را معمولا برای صحبت کردن و بلعیدن درست کند.تمرین صدا ممکن است باعث ترمیم تارهای صوتی فلج شده نشود اما ممکن است برای اینکه بتوانید با صدای خود ارتباط برقرار کنید، روش های تنفس و صحبت کردن را یاد بگیرید.
اگر تارهای صوتی فلج شده به عمل جراحی نیاز داشته باشند، ترمیم و بهبودی می تواند متفاوت به نظر برسد. ممکن است نیاز داشته باشید که به مدت ۷۲ ساعت استراحت کنید و مراقب باشید که از صدای خود در تمام طول این مدت استفاده نکنید چون حنجره شما در طول این مدت شروع به فرآیند درمان می‌کند.
داشتن ترشح از محل زخم، به مدت دو یا سه روز طبیعی است با این حال مهم است که با دقت مراقب هر گونه رنگ و یا بوی عجیب و غریب که می‌تواند نشانه ای از عفونت باشد، باشید. بعد از عمل جراحی،ممکن است صدای شما فوری بهبود پیدا نکند. شما باید بعد از عمل جراحی، با یک آسیب شناس گفتار – زبان کار کنید تا راه جدیدی را برای صحبت کردن و تغییراتی که در تارهای صوتی ایجاد شده است، در نظر بگیرد.
تشخیص فلج تارهای صوتی
پزشک درباره علائم فلج تارهای صوتی و سبک زندگی شما، سوالاتی خواهد پرسید، به صدای شما گوش می دهد و از شما می پرسد که چه مدت دارای مشکلات فلج تارهای صوتی هستید.
برای ارزیابی بیشتر مشکلات صوتی، آزمایشات زیر ممکن است انجام شود:
لارنگوسکوپی (تصویر برداری از حنجره)
پزشک با استفاده از یک آینه و یا یک لوله نازک و انعطاف پذیر با نام لارنگوسکوپ یا آندوسکوپ، تارهای صوتی شما را بررسی می کند. شما همچنین ممکن است یک آزمایش با عنوان لارنگوسکوپی استروب تصویری را انجام دهید که در این آزمایش از یک اسکوپ خاص که شامل یک دوربین کوچک در نوک آن است و یا یک دوربین بزرگتر که به اسکوپ متصل است، استفاده می شود.
این آندوسکوپ های مخصوص با بزرگنمایی زیاد، به پزشک این اجازه را می دهند که تارهای صوتی شما را به طور مستقیم و یا بر روی یک صفحه ویدئویی ببینند تا بتوانند حرکت و موقعیت تارهای صوتی و اینکه آیا یک یا هر دو تار صوتی تحت تاثیر قرار گرفته اند را بررسی کنند.
الکترومیوگرافی حنجره و تشخیص فلج تارهای صوتی
این آزمایش، قادر به اندازه گیری جریان الکتریکی در ماهیچه های جعبه صوتی می باشد. برای گرفتن این اندازه گیری ها، پزشک معمولا سوزن های کوچکی را از طریق پوست گردن، وارد ماهیچه های تار صوتی می کند. این آزمایش معمولا اطلاعاتی را مبنی بر تغییر روند درمان، ارائه نمی کند اما ممکن است اطلاعاتی را در مورد چگونگی بهبودی به پزشک شما ارائه دهد. این آزمایش برای پیش بینی چگونگی روند بهبودی شما در طول مدت شش هفته و شش ماه پس از شروع علائم ، بسیار مفید است.
آزمایش خون و اسکن
از آنجایی که تعدادی از بیماری ها ممکن است باعث آسیب دیدن عصب شوند، ممکن است برای تعیین و شناسایی علت فلج تارهای صوتی، به آزمایشات دیگری نیز احتیاج داشته باشید.این آزمایشات ممکن است شامل آزمایش خون، عکسبرداری با اشعه X، اسکن ام آر آی و یا سی تی اسکن باشد.
عوامل خطر فلج شدن تارهای صوتی
عامل خطر چیزی است که احتمال ایجاد یک شرایط بیماری زا و یا بیماری را افزایش می دهد. برای مثال چاقی به طور قابل توجهی می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد، بنابراین چاقی یک عامل خطر برای دیابت نوع 2 محسوب می شود.
موارد زیر از عوامل خطر فلج تارهای صوتی به شمار می روند:
برخی از انواع عمل های جراحی
برخی از اعمال جراحی به ویژه جراحی قفسه سینه و یا گلو از عوامل خطر فلج تارهای صوتی هستند. لوله‌های تنفسی که در عمل جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرند ممکن است به اعصاب تار صوتی آسیب وارد کنند. جراحی قلب، عملکرد طبیعی صوت را به خطر می اندازد زیرا اعصابی که در حنجره قرار دارند، در نزیک قلب هستند و آسیب دیدن این اعصاب در حین عمل جراحی قلب باز غیر عادی نیست. عصب حنجره برگشت پذیر نیز به غده تیروئید نزدیک است و گرفتگی صدا ناشی از یک فلج جزئی،می تواند یک عارضه جانبی مهم جراحی تیروئید باشد.
فلج تارهای صوتی و برخی از بیماری های اعصاب
افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروز (MS)، بیماری پارکینسون، یا میاستنی گراویس در مقایسه با افراد دیگر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فلج تارهای صوتی قرار دارند. خطر ضعیف شدن تارهای صوتی بیشتر از فلج شدن آنها می باشد.
نگرش کلی به فلج تارهای صوتی
نگرش کلی به فلج تارهای صوتی، به علت و چگونگی درمان فلج تارهای صوتی بستگی دارد. با این حال، در بسیاری از موارد فرد پس از درمان فلج تارهای صوتی، صدای خود را حفظ خواهد کرد. با این وجود ممکن است قدرت خوبی نداشته باشد و فعالیت هایی مانند آواز خواندن را با مشکل مواجه کند.
آیا کودک من می تواند از طریق پستان و یا شیشه شیر تغذیه شود و یا غذا بخورد و مایعات بنوشد؟
كودكان مبتلا به فلج تار صوتی می توانند توسط متخصص آسیب شناس گفتاری مورد ارزیابی قرار بگیرند و برای پیشرفت و یا شروع مجدد تغذیه از طریق دهان در هر كجا که امكان دارد، حمایت شوند. درمان آسیب شناسی گفتاری بر روی استراتژی هایی تمرکز می کند که کودک شما را از خطر حفظ کند و از ورود مایعات یا مواد غذایی به درون مجرای تنفسی در طول تغذیه با پستان یا شیشه شیر و یا در هنگام غذا خوردن و نوشیدن مایعات جلوگیری کند.
چه کاری می‌توانم برای کمک به صدای فرزندم انجام دهم؟
جراح متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است کودک شما را برای بررسی صدا به متخصص آسیب شناس گفتاری ارجاع دهد که شامل انجام تمریناتی مبتنی بر بازی برای کمک به کودکان در کنترل کردن تنفس و استفاده صحیح و موثر از صدا است. پیگیری این تمرینات در خانه و گرفتن مشاوره در مورد مراقبت از صدا، از جنبه های مهم بهبود پیدا کردن صدا می باشند.
این فرآیند توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و متخصص آسیب شناس گفتاری در داخل کلینیک صوتی بررسی می شود که ممکن است از یک اسکوپ برای بررسی چگونگی عملکرد تارهای صوتی در حین صحبت کردن استفاده شود.
پیشگیری از فلج شدن تارهای صوتی
3 علامت که نشان می دهند تارهای صوتی شما آسیب دیده اند
این امکان وجود دارد که هر فردی در یک زمان صدای خود را از دست بدهد و یا گرفتگی صدا را تجربه کند، مانند زمانی که به یک سرماخوردگی شدید مبتلا می شویم و یا صبح بعد از آواز خواندن در یک کنسرت با صدای بلند و یا تشویق کردن در یک رویداد ورزشی. در حالی که این شرایط می‌توانند به طور موقت به تارهای صوتی ما آسیب برسانند اما با کمی دقت و مراقبت مانند استراحت و هیدراتاسیون خوب، باید به سرعت بهبود پیدا کنیم.
با این وجود برخی اوقات، مشکلات صوتی ادامه دارند و این همان فرصتی است که باید برای پیشگیری از وارد شدن آسیب طولانی مدت و یا دائمی اقدام کنید. در اینجا سه علامت برای مراقبت از صدا آورده شده است.
1. گرفتگی صدا و یا تغییر صدای مداوم به مدت دو هفته
گرفتگی صدا یک عبارت کلی است که می‌تواند طیف وسیعی از صداها را در بر داشته باشد مانند صدای گوش‌خراش و یا صدای نفس آلود. در حالی که گرفتگی صدا اغلب ناشی از سرما خوردگی و یا حرف زدن و یا فریاد زدن طولانی مدت می باشد، اما می‌تواند نشانه ای از یک وضعیت جدی تر از جمله رشد تومور بر روی تارهای صوتی مانند پولیپ ها و یا کیست باشد.
بسیاری از این تومورها را می توان از طریق صدا درمانی، درمان کرد، اگرچه ممکن است که به عمل جراحی نیز نیاز باشد. همانند بیشتر شرایط پزشکی، تشخیص اولیه و زود هنگام مهم است. اگر به مدت دو هفته و یا بیشتر ،تغییر صدا مانند گرفتگی را تجربه کردید، به پزشک متخصص بیماری های حنجره مراجعه کنید.
2. خستگی صوتی مزمن
خستگی صوتی می‌تواند ناشی از استفاده بیش از اندازه از صدا باشد. ما اغلب این مشکل را در افرادی که دارای شغلی هستند که از صدای خود استفاده می کنند می‌بینیم، مانند معلمان، خوانندگان و کارمندان مراکز تماس های تلفنی برای گرفتن سفارش و ارائه خدمات به مشتری. همانطور که پاها در اثر دویدن خسته می شوند، صدای شما نیز می‌تواند در زمان استفاده طولانی مدت خسته شود.
متخصصان صدا درمانی توصیه می‌کنند که به ازاء هر ۹۰ دقیقه که از صدای خود استفاده می کنید، شما به ۱۰ دقیقه استراحت صوتی نیاز دارید. استفاده بیش از اندازه از صدا می‌تواند به تارهای صوتی آسیب برساند و اگر متوجه شوید که در پایان روز و یا پس از یک ساعت آواز خواندن صدای خود را از دست داده اید، تارهای صوتی شما ممکن است آسیب بافتی را تجربه کنند.
پزشک متخصص بیماری های حنجره، تارهای صوتی شما را به منظور رشد تومورها و یا شرایط دیگر مورد بررسی قرار می دهد و ممکن است صدا درمانی را به شما توصیه کند تا روش های کاهش فشار بر روی تارهای صوتی را یاد بگیرید که ممکن است به پیشگیری از آسیب بافتی نیز کمک کنند. این روش های درمانی بر اصول تولید صدا و تعادل مجدد سیستم های صوتی تمرکز دارند. درمان برای هر کاربر صدا و تیاز‌های صوتی او، به صورت فردی و جداگانه است.
3. گلو درد و یا احساس ناراحتی در زمان استفاده از صدا
اگر این احساس را دارید که برای تولید صدا باید انرژی زیادی را صرف کنید، این حالت طبیعی و نرمال نیست. در طول صحبت کردن در حالت عادی، تارهای صوتی فقط باید حرکت کنند. اما گاهی اوقات ما از عضلاتی که در گردن هستند برای کمک به تولید صدا استفاده می‌کنیم که منجر به کشیدگی عضله می‌شود.
شما ممکن است قادر به دیدن این حالت در یک آینه نباشید، اما از طریق انجام یک لارنگوسکوپی، می‌توانید کشیدگی ماهیچه های داخل گلو را که در زمان حرف زدن و یا آواز خواندن ایجاد می شود، ببینید. صدا درمانی مجددا می تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید که چگونه این عضلات را در حین صحبت کردن شل و آزاد کنید.
10 نکته برای داشتن صدایی سالم
برخی افراد برای حفظ فرم و شکل بدن خود، ساعت های زیادی را در سالن های ورزش سپری می‌کنند و یا پیاده روی می کنند. اما بیشتر از خوانندگان و بازیگران، چه کسانی در مورد صدایشان بیشتر احساس نگرانی می کنند؟ نورمن هوگیکیان از دانشگاه میشیگان معتقد است که صدای شما سفیر شما در دنیای خارج است و می تواند شخصیت و عواطف و احساسات شما را به تصویر بکشد.
افراد، شما را بر اساس صدای شما مورد ارزیابی قرار می دهند، بنابراین در هنگام صحبت کردن و یا آواز خواندن بسیار مهم است به آنچه که مردم واقعا می شنوند، فکر کنید. مشکلات صوتی می توانند تاثیر زیادی در زندگی فرد داشته باشند. طبق گفته آکادمی بیماری های گوش و حلق و بینی آمریکا، درحدود ۷ میلیون آمریکایی به نوعی اختلال صدا مبتلا هستند.
هوگیکیان و همکارانش، 10 نکته زیر را برای کمک به حفظ صدای شما، گردآوری کرده اند:
1. آب بنوشید تا بدن خود را هیدراته نگه دارید و از نوشیدن الکل و کافئین اجتناب کنید.
تارهای صوتی شما خیلی سریع می‌لرزند و داشتن تعادل مناسب آب به روان بودن آنها کمک می‌کند. نکته مهم این است که از مواد غذایی که حاوی مقادیر زیادی آب هستند استفاده کنید مانند میان وعده های آبرسان شامل سیب، گلابی، هندوانه، هلو، خربزه، انگور، آلو ، فلفل دلمه ای و پوره سیب.
2. هر روز و مخصوصا زمانی که به مدت طولانی صحبت می کنید، اصطلاحا به خود چرت های صوتی بدهید.
برای مثال، معلمان باید در طول زمان استراحت بین کلاس ها از صحبت کردن اجتناب کنند و روش هایی برای داشتن آرامش در هنگام صرف ناهار داشته باشند، به جای اینکه در اتاق شلوغ و پر سرو صدا با همکاران خود صحبت کنند.
3. سیگار نکشید و یا اگر الان این کار را انجام می دهید، آن را ترک کنید.
سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان گلو را فوق العاده افزایش می دهد و استنشاق دود سیگار حتی استنشاق دود سیگاری که توسط دیگر افراد کشیده می شود،می تواند تارهای صوتی را تحریک کند.
4. از صدای خود استفاده نادرست و یا سوء استفاده نکنید.
از داد زدن و یا فریاد کشیدن اجتناب کنید و سعی کنید در مناطق پر سر و صدا با صدای بلند صحبت نکنید. اگر گلوی شما احساس خشکی و یا خستگی می کند و یا صدای شما دچار گرفتگی می شود، استفاده از صدا را کاهش دهید. گرفتگی صدا یک علامت هشدار دهنده است که نشان دهنده تحریک شدن تارهای صوتی می باشد.
5. حتی در هنگام خواندن نت های بالا و پائین موسیقی، عضلات گلو و گردن خود را شل و آزاد نگه دارید.
برخی از خوانندگان در هنگام خواندن نت های بالا سر خود را به سمت بالا کج می کنند و در هنگام خواندن نت های پائین، سر خود را به سمت پائین کج می کنند. روزنبرگ می گوید: نت های بالا بر روی سقف هستند و نت های پائین بر روی زمین هستند.در طول زمان، شما باید هزینه آن را بپردازید زیرا این کار نه تنها باعث کشیدگی عضلات صوتی می شود بلکه در آینده با محدودیت هایی در حوزه صوتی روبرو خواهید شد.
6. هر روز به این که چگونه صحبت می‌کنید توجه داشته باشید.
حتی مجریانی که کلماتی را با صدای ریتمیک ادا می کنند، می‌توانند در زمان صحبت کردن، دچار آسیب دیدگی تارهای صوتی شوند. بسیاری از خوانندگان ماهر در هنگام صحبت کردن ، عادات سالم خود را دنبال نمی کنند. هرتس می گوید در واقع بسیاری از افراد از جمله خوانندگان، باید در زمان صحبت کردن، نفس بیشتری بکشند.
7. گلوی خود را زیاد صاف نکنید.
زمانی که گلوی خود را صاف می‌کنید، مثل این می ماند که تارهای صوتی خود را به شدت به یکدیگر بکوبید. انجام دادن این کار بیش از اندازه می‌تواند به تارهای صوتی آسیب برساند و باعث گرفتگی صدا شود. برای صاف کردن گلو، جرعه‌ای آب بنوشید. اگر احساس می‌کنید که باید گلوی خود را زیاد صاف کنید، درباره مسائلی مانند بیماری ریفلاکس اسید معده و یا آلرژی و بیماری های سینوس، توسط پزشک معاینه شوید.
8. وقتی که مریض هستید، از صدای خود بیشتر از حالت عادی، استفاده می کنید.
زمانی که صدای شما به دلیل سرماخوردگی یا عفونت،گرفته می شود، صحبت نکنید. به آن چیزی که صدای شما به شما می گوید گوش دهید.
9. از تقویت کننده صدا استفاده کنید.
زمانی که باید در یک جمع عمومی،گروه های بزرگ و یا در فضای باز صحبت کنید، از تقویت کننده صدا استفاده کنید تا فشاری به صدایتان وارد نشود.
10. خانه و محل کار خود را مرطوب نگه دارید.
به خاطر داشته باشید که رطوبت برای صدا خوب است.
علاوه بر این، محققان می‌گویند که گرم کردن صدا فقط مختص خوانندگان نیست. به گرم کردن صدا نیز همانند حرکات کششی و شل شدن عضلات قبل از ورزش کردن فکر کنید.
بیشتر بخوانید: تکنیک‌های صدا: چطور عالی صحبت کنید
نکاتی برای گرم کردن ساده و روزانه برای صدا
در اینجا نکاتی برای گرم کردن ساده و روزانه برای صدای شما آورده شده است:
1. صبح، با لب و یا زبان خود صدای قایق موتوری درآورید. این کار را در هنگام دوش گرفتن و یا در زمان رانندگی انجام دهید تا بهتر بتوانید از جریان هوا و تنفس بهره ببرید.
2. برای گرم کردن صدای خود در صبح، به آرامی شروع به زمزمه کنید.
3. اگر بیش از اندازه از ابزارهای پیچیده ای برای گرم گردن صدا استفاده می کنید، مانند ابزاری برای توزین صوتی، ابتدا گرم کردن ساده و ابتدایی را انجام دهید.
4. این تمرین ها را در طول روز تکرار کنید تا کشش عضلانی بر روی گردن، شانه ها و فک کاهش پیدا کند.
5. در پایان روز، خنک کردن صدا را با تمرینات صوتی مشابه انجام دهید.