سرطان مثانه نوعی بیماری است که در مثانه ایجاد می شود. مثانه اندامی توخالی در لگن است که ادرار را قبل از ترک بدن ذخیره می کند. از نظر علل و عوامل خطر این سرطان در مردان بیشتر از زنان شایع است در واقع این سرطان چهارمین سرطان رایج در بین آقایان است. میانگین سن تشخیص داده شده به سرطان مثانه ، سن 73 سالگی می باشد. از آنجا که مثانه مسئول نگه داشتن ادرار پس از تولید کلیه است، بسیاری از علائم سرطان مثانه ممکن است مربوط به ناهنجاری های ادرار مانند خون در ادرار، تکرر ادرار، درد هنگام ادرار و موارد دیگر باشد و یا حتی احساس فوریت ادرار حتی وقتی مثانه پر نباشد. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به سرطان مثانه می پردازیم.
گزینه های درمانی سرطان مثانه
در مراکز سرطانی آمریکا، متخصصین در تشخیص سرطان مثانه به تجربیات گسترده ای دست یافته اند. برای تعیین نوع و میزان بیماری آزمایشاتی مانند سیستوسکوپی، آزمایش ژنومی پیشرفته، بیوپسی و عکسبرداری با اشعه ایکس صورت گیرد. سپس یک تیم پزشکی جامع تشکیل می شود تا بتوانند یک برنامه درمانی جامع متناسب با نیازهای شما تهیه کنند، این برنامه شامل روش های درمانی برای کمک به مدیریت بیماری و عوارض پیش آمده از آن است.
گزینه های درمانی چندگانه ای برای درمان سرطان وجود دارد که متناسب با بدن و نیاز شما مرحله به مرحله استفاده می شود. یک تیم چند رشته ای از متخصصان سرطان گزینه های درمانی را بر اساس تشخیص هر فرد بیمار منحصرا پیشنهاد می کنند. درمانهای متداول سرطان مثانه شامل موارد زیر است:
عمل جراحي
این به طور معمول اولین گزینه درمانی برای سرطان های مثانه در مراحل اولیه است زیرا تومورها به احتمال زیاد در مناطق دیگر بدن گسترش نیافته اند.
پرتو درمانی
تشعشع ممکن است به تنهایی برای کوچک کردن تومور یا در ترکیب با شیمی درمانی استفاده شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی ممکن است قبل از عمل برای کوچک کردن تومور بزرگ توصیه شود، بنابراین به وسیله شیمی درمانی می توان آن را راحت تر از بین برد. همچنین ممکن است پس از عمل جراحی یا پرتودرمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده از شیمی درمانی استفاده شود.
ایمونوتراپی
در درمان سیستم ایمنی از داروهایی برای کمک به سیستم ایمنی بدن در شناسایی و از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود.
هرآنچه در رابطه با سرطان مثانه باید بدانید
براساس اعلام انستیتوی ملی سرطان ، این سرطان ششمین سرطان شایع در ایالات متحده است و هر سال بیش از 80 هزار مورد جدید تشخیص داده می شود. مردان چهار برابر بیشتر از زنان مبتلا به این سرطان هستند. سرطان مثانه هشتمین عامل شایع مرگ و میر سرطان در بین مردان است. مثانه ارگان توخالی است که ادرار را قبل از خروج در بدن ذخیره می کند.
ادرار به وسیله کلیه خا تولید می شود و سپس به وسیله لوله های مجاری ادرار وارد مثانه شده، ذخیره می شود و سپس از بدن خارج می شود. پوشش داخلی مثانه urothelium نامیده می شود. این پوشش از سلول هاییبه نام سلول های ادراری ساخته شده است. نود درصد از سرطان های مثانه در سلول های ادراری ایجاد می شود که نوعی سرطان به نام کارسینوم سلول انتقالی transitional cell carcinomaنام دارد.
چه عواملی باعث ایجاد سرطان مثانه می شود؟
در حالی که همیشه دلایل دقیق سرطان مثانه مشخص نیست اما سن و جنسیت از مهمترین عوامل خطر محسوب می شوند. عوامل خطر دیگر عبارتند از:
- سابقه خانوادگی
- جهش ژنهای ارثی یا سندرم سرطان ارثی
- سیگار کشیدن
- عفونتهای مزمن مثانه
- استفاده طولانی مدت از کاتترها
چه کسی به سرطان مثانه مبتلا می شود؟
- سرطان مثانه بیشتر در بزرگسالان مسن مشاهده می شود. طبق اعلام موسسه ملی سرطان:
- میانگین سنی یک فرد در زمان تشخیص سرطان مثانه 72 است.
- سن متوسط فردی که از سرطان مثانه از بین می رود 79 سال است.
- سرطان مثانه بیشتر در افراد بین 65 تا 74 سال تشخیص داده می شود.
بیش از 92 درصد از کل موارد جدید سرطان مثانه در افراد مسن تر از 55 سال تشخیص داده می شود.
انواع سرطان مثانه
گذشته از سرطان هایی که در مجاری ادراری ایجاد می شوند، انواع دیگر سرطان مثانه شامل موارد زیر است:
- سرطان ادراری کارسینوم ادراری (کارسینوم سلول انتقالی)
- سرطان سلولی فلسی
- آدنوکارسینوما
علائم سرطان مثانه
این سرطان در مراحل اولیه ممکن است علائمی ایجاد نکند. اما با پیشرفت بیماری بسیاری از علائم مربوط به ادرار است.
این علائم شامل موارد زیر است:
- خون در ادرار
- تکرر ادرار مکرر یا دردناک
- عدم توانایی در ادرار کردن
- اضطراب ادرار کردن وقتی مثانه پر نیست
- علائم سرطان پیشرفته مثانه شامل کمر درد و تورم پاها است
تشخیص سرطان مثانه
ابزار و آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان مثانه استفاده می شود عبارتند از:
- سیتوسکوپی
- آزمایشات آزمایشگاهی، از جمله آزمایش ژنومی پیشرفته و آزمایش ادرار
- بیوپسی
- پیروگرام
- تصویربرداری به وسیله اشعه X ، MRI، سونوگرافی و سی تی اسکن
- اسکن استخوان
درمان سرطان مثانه
جراحی برای برداشتن کلیه یا بخشی از مثانه معمولاً روش درمانی اولیه برای سرطان است. همچنین سیستم ایمنی درمانی نیز یک گزینه مناسب برای مقابله با سرطان است. انواع ایمونوتراپی که ممکن است توصیه شود شامل موارد زیر است:
- واکسن های سرطان
عوامل خطر سرطان مثانه
هر ساله بیش از 80،000 آمریکایی مبتلا به سرطان مثانه تشخیص داده می شوند. هر کسی می تواند به سرطان مثانه مبتلا شود، اما عواملی مانند سن، نژاد و جنسیت ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. شناخت عوامل خطر سرطان مثانه ممکن است در اقدامات پیشگیرانه برای کاهش احتمال مبتلا شدن به این بیماری نقش مهمی داشته باشد. در واقع آگاهی در این زمینه می تواند به شما و پزشکتان کمک کند تا زودتر علائم سرطان را تشخیص دهید.
چه عواملی باعث ایجاد سرطان مثانه می شود؟
هنگامی که DNA در سلولهای مثانه، جهش یافته یا تغییر می کند؛ سرطان شکل می گیرد و عملکردهایی که رشد سلول را کنترل می کنند غیرفعال می شود. در بسیاری از موارد سلولهای جهش یافته می میرند یا مورد حمله سیستم ایمنی بدن قرار می گیرند. اما برخی از سلولهای جهش یافته ممکن است از سیستم ایمنی بدن فرار کرده و از کنترل خارج شوند و یک تومور در مثانه ایجاد کنند.
در حالی که علت دقیق سرطان مشخص نیست اما عوامل خطرزای خاصی با این بیماری ارتباط دارند از جمله استعمال دخانیات و قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی و گازها. همچنین افرادی که سابقه خانوادگی سرطان مثانه دارند، در معرض خطر ابتلا به این بیماری نیز هستند.
عوامل خطر شناخته شده در سرطان مثانه عبارتند از:
جنس
مردان در معرض خطر بیشتری نسبت به زنان در ابتلا به سرطان مثانه هستند. طبق انجمن سرطان آمریکا از هر 26 نفر مرد یک نفر شانس مبتلا شدن به سرطان مثانه را دارد. اما برای خانم ها این شانس متفاوت است، از هر 86 زن یک نفر شانس مبتلا شدن به سرطان مثانه دارد.
سن
بیشتر افرادی که به سرطان مثانه مبتلا هستند، در سنین بالا قرار دارند. میانگین سن در تشخیص این سرطان 73 سال است و 90 درصد بیماران بالای 55 سال دارند.
نژاد
سرطان مثانه در قفقازها دو برابر بیشتر از آمریکایی های آفریقایی تبار است. این بیماری در بین اسپانیایی ها، آسیایی ها و بومیان آمریکا كمتر دیده می شود.
ژنتیک
سابقه خانوادگی
افرادی که در بین اعضای خانواده فردی مبتلا به سرطان مثانه است، شانس مبتلا شدن به این بیماری در آن ها بیشتر است. بعضی اوقات اعضای خانواده شخص مبتلا به سرطان مثانه ، در معرض همان نوع سرطان قرار می گیرند. در موارد دیگر همه آنها ممکن است ناهنجاری های ژنتیکی خاصی در ارتباط با سرطان مثانه داشته باشند.
به طور خاص جهش در ژن های شناخته شده به عنوان GNT و NAT ممکن است باعث ایجاد تغییر در برخی از سموم بدن شود که به نوبه خود ممکن است باعث ایجاد سلول های سرطانی در دیواره مثانه شود. همچنین سایر سندروم های ژنتیکی ارثی نیز از عوامل خطر سرطان مثانه محسوب می شوند مانند:
RB1
نوع تغییر یافته از ژن Rb1 ، رتینوبلاستوما ، با سرطان چشم در نوزادان همراه است و ممکن است خطرات سرطان مثانه را نیز افزایش دهد.
بیماری کودن
این سندرم که به شکل غیرطبیعی با ژن PTEN مرتبط است، ممکن است باعث ایجاد سرطان های پستان و تیروئید شود و خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می دهد.
سندرم لینچ
این بیماری ژنتیکی که به عنوان سرطان ارثی غیر پولیپ کولورکتال نیز شناخته می شود، معمولاً به سرطان روده بزرگ و آندومتر گره خورده است. با این حال این سندرم همچنین ممکن است خطر ابتلا به سرطان مثانه و سرطان مجرای ادرار را افزایش دهد.
سبک زندگی
سیگار کشیدن
استعمال سیگار یکی از بزرگترین عامل خطر سرطان مثانه است. افراد سیگاری بیش از دو برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری به سرطان مثانه مبتلا می شوند. استنشاق در هنگام استعمال سیگار، برخی از مواد شیمیایی ایجاد کننده سرطان را در سیگار از ریه ها و خون وارد بدن می کند. این عوامل سرطان زا سپس توسط کلیه ها فیلتر شده و به ادرار رسوب می کنند. با نگه داشتن ادرار در مثانه ممکن است عوامل سرطان زا در مایع به سلولهای دیواره مثانه آسیب رسانده و خطر سرطان را افزایش دهند.
قرار گرفتن در محیط های کاری خطرناک: برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت رنگ مانند بنزیدین و بتا نفتالامین با سرطان مثانه ارتباط دارند. سایر صنایع که در آنها از مواد شیمیایی استفاده می شود که ممکن است باعث ایجاد سرطان مثانه شود شامل صنعت لاستیک سازی، چرم سازی، پارچه سازی، ساخت و چاپ رنگ می باشد. شاغلی که شانس مبتلا شدن به سرطان مثانه در آن ها نیز زیاد است شامل نقاشان، آرایشگرها( قرار گرفتن در معرض رنگ مو) و رانندگان کامیون( به دلیل قرار گرفتن در معرض دود دیزل) می باشد.
آرسنیک
نوشیدن آب حاوی آرسنیک به سرطان مثانه مرتبط بوده است. قرار گرفتن در معرض آرسنیک بستگی به محل زندگی شخص و منبع آب دارد. در ایالات متحده اقدامات ایمنی برای محدود کردن سطح آرسنیک در آب آشامیدنی عمومی اعمال شده است.
نوشیدن مایعات به میزان کم
نوشیدن زیاد مایعات در روز به کاهش مبتلا شدن به سرطان مثانه کمک شایانی می کند. در واقع نوشیدن کم مایعات باعث بالا رفتن شانس مبتلا شدن می شود زیرا مواد شیمیایی بیشتری در مثانه باقی می مانند.
سایر شرایط
عفونتهای مزمن مثانه و سوزش: مشکلات مرتبط با افزایش خطرات سرطان مثانه شامل عفونت ادراری، سنگ کلیه، سنگ مثانه و سایر علل تحریک مثانه است. شیستوزومیازیس یک عفونت انگلی است که ممکن است به مثانه برسد و باعث افزایش خطر مبتلا شدن به سرطان مثانه شود. این انگل در آفریقا و خاورمیانه شایع تر است به همین دلیل سرطان مثانه نیز در آنجا بیشتر شایع است.
تاریخچه سرطان مثانه: سرطان می تواند در دیگر مناطق مانند کلیه ها و مجرای ادرار نیز رخ دهد. سرطان در هر یک از این مناطق ممکن است خطر ابتلا به تومور در دیگر لایه های سلولی را افزایش دهد. افرادی که مبتلا به سرطان مثانه هستند باید تحت نظارت قرار بگیرند زیرا ایجاد تومورهای اضافی در مجاری ادراری نیز بسیار شایع هستند.
نقص مثانه از بدو تولد
یکی از نقایص هنگام تولد چسبندگی مثانه و دیواره شکم می باشد و لایه داخلی مثانه را در معرض سایر نواحی بدن قرار می دهد. حتی بعد از جراحی های اصلاحی صورت گرفته افرادی که این بیماری را داشته اند، در معرض خطر مبتلا شدن به سرطان مثانه هستند.
شیمی درمانی و پرتودرمانی
استفاده طولانی مدت از داروی شیمی درمانی سیکلوفسفامید با افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه همراه است. نوشیدن مایعات اضافی هنگام مصرف این دارو می تواند به کاهش این خطر کمک کند.
علائم سرطان مثانه
از آنجا که مثانه مسئول نگه داشتن ادرار پس از تولید کلیه است، بنابراین بسیاری از علائم سرطان مثانه ممکن است مربوط به ناهنجاری های ادرار باشد. دانستن اینکه این علائم نشان از چیست و منجر به تشخیص بیماری شود، نیازمند وجود یک متخصص برای تشخیص می باشد.
علائم اولیه هشدار دهنده سرطان مثانه
خون در ادرار (هماتوری) به طور معمول اولین علامت سرطان مثانه است. ممکن است خون باعث تغییر رنگ ادرار به نارنجی، صورتی یا به ندرت قرمز تیره شود. ممکن است خون به طور مرتب وجود داشته باشد یا در طی روزها یا هفته ها ناپدید شود و دوباره ظاهر شود. سرطان مثانه در مراحل اولیه علاوه بر خونریزی باعث ایجاد درد یا علائم دیگر نمی شود. اما خون در ادرار همیشه به معنای وجود تومور در مثانه نیست. معمولا دیدن خون در ادرار به دلیل وجود عفونت می باشد.
تغییر در ادرار ممکن است یکی دیگر از علائم اولیه سرطان مثانه باشد. تکرر ادرار، درد در هنگام دفع ادرار، عدم امکان ادرار کردن و احساس اضطراب ادرار حتی اگر مثانه پر نشده باشد، ممکن است علائم سرطان مثانه باشد. اما همه این علائم نیز می تواند نشانه تومور خوش خیم یا عفونت نیز باشد.
علائم سرطان پیشرفته مثانه
هنگامی که تومورهای مثانه بزرگتر می شوند یا سلول های سرطانی در مناطق دیگر بدن پخش می شوند، ممکن است علائمی از جمله موارد زیر در بدن دیده شود:
- کمردرد که عموماً از یک طرف متمرکز شده است
- درد استخوان
- تورم پاها
اگر پزشک مشکوک به سرطان مثانه شود، آزمایشاتی را برای تعیین علت علائم شما انجام می دهد.
راه های تشخیص سرطان مثانه
تشخیص دقیق اولین مرحله در درمان سرطان مثانه و هر نوع سرطان می باشد. متخصصان این سرطان از انواع تست ها و ابزارهای مختلفی برای تشخیص سرطان، ارزیابی بیماری و تدوین یک استراتژی درمانی اختصاصی برای هر بیمار استفاده می کنند. در طول درمان از آزمایشات تصویربرداری و آزمایشگاهی برای ردیابی اندازه تومور ها، نظارت بر پاسخ به درمان و اصلاح برنامه درمانی در صورت لزوم استفاده می شود.
ابزارهای رایج مورد استفاده در تشخیص سرطان مثانه عبارتند از:
سیتوسکوپی
اگر پزشک شما سلولهای غیر طبیعی را ببیند، بیوپسی را برای از بین بردن بافت ها و معاینه دقیق تر انجام می شود. برای به دست آوردن نمونه ای از بافت از داخل مثانه یک سیستوسکوپ (یک ابزار نازک) از طریق مجرای ادرار در مثانه وارد می شود. جمع آوری شستشوی آب نمکی از داخل مثانه همچنین ممکن است به پزشک شما کمک کند سلول های سرطانی داخل مثانه را معاینه کند. بعضی اوقات سیستوسکوپی فلورسانس با سیستوسکوپی استاندارد انجام می شود.
بیشتر بدانید: عفونت مجاری ادراری و کلیه؛ علل، علائم و درمان
در طی این آزمایش سرطان مثانه ، داروهای شناخته شده به عنوان پورفیرین ها در مثانه وارد می شوند. این داروها به آسانی توسط سلولهای سرطانی جذب می شوند و باعث می شوند سلول ها تحت تابش نور آبی روشن یا فلورسانس شوند. این روند پزشک را قادر می سازد مناطقی از مثانه را که سلولهای سرطانی در طول سیستوسکوپی معمول از دست رفته اند را ببیند.
تست های آزمایشگاهی
آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه برای تشخیص سرطان مثانه شامل موارد زیر است:
سیتولوژی ادرار:
نمونه ادرار تحت میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد تا ببینند آیا سرطان یا سلول های پیش سرطانی وجود دارد یا خیر. این آزمایش ممکن است با شستشوی مثانه از سیستوسکوپی نیز انجام شود. مهم است بدانید که آزمایش های سیتولوژی همیشه دقیق نیستند و برای تایید وجود سرطان آزمایش های دیگر لازم است.
کشت ادرار
این آزمایش ممکن است به تعیین اینکه آیا علائم ادرار ناشی از عفونت است یا خیر به سرطان کمک کند.
آزمایشات نشانگر تومور ادرار
بیشتر پزشکان سیستوسکوپی را راهی مناسب برای تعیین اینکه سلولهای سرطانی در مثانه تشکیل شده اند یا نه، می دانند. با این وجود آزمایش های دیگر سرطان مثانه وجود مواد مختلف در ادرار را اندازه گیری می کند که ممکن است نشان دهنده وجود سرطان باشد. آزمایشات NMP22 و BTA، آزمایش ایمونوسیت و آزمایش UroVysion نمونه هایی از روش های بررسی مارکرها یا نشانگرهای سرطان در ادرار است.
آزمایش ژنومی پیشرفته
آزمایش ژنومی DNA یک تومور را برای یافتن تغییراتی که ممکن است باعث رشد سرطان شود، بررسی می کند. پزشکان ممکن است با شناسایی جهش ها (تغییرات) موجود در ژنوم سلول های سرطانی، بهتر تشخیص می دهند که چه عواملی باعث ایجاد تومور و یافت درمانی مناسب بر اساس این یافته ها می شوند.
پنل تغذیه ای
بیماران به دلیل کمبود مواد مغذی مانند ویتامین D و آهن ارزیابی می شوند. این آزمایش به شناسایی مواد مغذی مورد نیاز برای جایگزینی یا تقویت کردن کیفیت زندگی بیمار کمک می کند.
بیوپسی
در این سرطان معمولاً بیوپسی ها در طی سیستوسکوپی انجام می شود. یک وسیله نازک از طریق لوله سیستوسکوپی وارد می شود و نمونه کوچکی از بافت که به نظر می رسد سرطانی است از داخل مثانه برداشته می شود.
پیروگرام
پیروگرام رتروگراد یک آزمایش تصویربرداری از این سرطان است که از رنگ برای توانایی دیدن مناطق سرطانی مثانه استفاده می شود. با این رویکرد رنگ از طریق کاتتر که از طریق مجرای ادرار و مثانه یا مجرای ادرار تزریق می شود، جذب می شود.
اشعه ایکس
ممکن است اشعه ایکس از قفسه سینه انجام شود تا مشخص شود آیا سرطان به ریه ها گسترش یافته است یا خیر. سرطان در ریه ها وجود نخواهد داشت مگر اینکه در مرحله پیشرفته باشد.
سی تی اسکن
سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) مثانه، مجرای ادرار و کلیه ها صورت می گیرد. در بعضی از اوقات این تصویربرداری ممکن است به جای پیروگرام داخل وریدی انجام شود تا به طور ویژه قسمت فوقانی سیستم ادرار مشاهده شود. سی تی اسکن همچنین اطلاعاتی در رابطه با غدد لنفاوی نیز در اختیار قرار می دهد همچنین اطلاعات مفیدی در رابطه با نواحی شکم و لگن نیز در اختیار پزشک قرار می دهد.
MRI
در مورد سرطان مثانه MRI (تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی) استفاده می شود که به دنبال علائم سرطان در سراسر مثانه در بافت های اطراف یا غدد لنفاوی است. برای مشاهده دستگاه ادرار گاهی اوقات از MRI بجای پیلوگرام استفاده می شود.
سونوگرافی
این آزمایش تصویربرداری ممکن است به تعیین اندازه سرطان مثانه و میزان گسترش آن در اندام ها یا بافت های اطراف کمک کند.
بیشتر بدانید: سیستیت یا التهاب مجاری ادراری؛ علت، علائم، درمان و پیشگیری
اسکن استخوان
سرطان مثانه گاهی به متاستاز استخوان تبدیل می شود. خاصیت تهاجمی سلول های سرطانی بالا بوده و می تواند با حمله به ارگان های مجاور سبب اختلال عملکرد آنها نیز گردد که به این روند دست اندازی سرطان به ارگان های دیگر اصطلاحا متاستاز می گویند. اگر بیمار درد استخوانی را تجربه کرده باشد و یا آزمایش خون سطح کلسیم بالایی را نشان دهد، ممکن است انکولوژیست پرتونگاری برای تشخیص اینکه سرطان مثانه به استخوان گسترش یافته است، اسکن استخوانی انجام دهد.
درمان سرطان مثانه
یک تیم چند رشته ای از متخصصان سرطان مثانه با استفاده از تکنیک های مختلفی از جمله ایمونوتراپی، جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی سرطان مثانه را درمان می کنند. برنامه های درمانی سرطان مثانه بر اساس فاکتورهای مختلف از جمله مرحله بیماری و سلامت کلی بیمار تهیه شده است.
عمل جراحي
جراحی به طور معمول اولین گزینه درمانی سرطان مثانه برای بیماری در مراحل اولیه است زیرا تومورها به احتمال زیاد در مناطق دیگر بدن گسترش نیافته اند. جراحی همچنین ممکن است به دلیل عود کردن سرطان و منتشر شدن آن نیز باشد. باری برخی از بیماران روش حفظ مثانه ممکن است در گزینه پیشنهادی باشد اما برای مریض دیگری، برداشتن مثانه بهترین گزینه باشد. زیرا با برداشتن احتمال آسیب به دیگر بافت های بدن کاهش می یابد. پزشکان معمولا با شما در مورد تمام مراحل سرطان صحبت می کنند تا شما تصمیمی آگاهانه بگیرید.
بسته به مرحله بیماری پزشک ممکن است یک یا چند مورد از اقدامات جراحی سرطان مثانه زیر را توصیه کند:
کمک از مجاری ادرار
عمل جراحی برای سرطان مثانه در مراحل اولیه و برای لایه برداری از سطوح دیواره مثانه صورت می گیرد. این عمل جراحی سرطان مثانه با عبور یک وسیله از طریق مجاری ادرار انجام می شود. ابزار جراحی مورد استفاده برای این عمل، ریزسکوپ نامیده می شود. یک حلقه سیم در یک انتهای ریزسکوپ برای از بین بردن بافت های غیر طبیعی یا تومورها استفاده می شود.
پس از این روش سوزاندن پایه تومور ممکن است به از بین رفتن سلولهای سرطانی باقی مانده کمک کند. از طرف دیگر ممکن است از لیزر پر انرژی استفاده شود. با هر روش از یک سیستوسکوپ برای مشاهده قسمت داخلی مثانه در طی روند جراحی استفاده می شود.
سیستکتومی
این روش جراحی سرطان مثانه ممکن است برای از بین بردن کل مثانه یا بخش هایی از آن استفاده شود. گاهی اوقات ممکن است از طریق برش در شکم به مثانه دسترسی پیدا کند. همچنین ممکن است انجام جراحی لاپاروسکوپی نیز ممکن باشد. با استفاده از این روش چندین برش کوچک با استفاده از ابزارهای بلند و نازک ایجاد می شود، یکی از این ابزارها با داشتن یک دوربین فیلمبرداری در انتها که جراح را قادر می سازد داخل لگن را ببیند، عمل جراحی را پیش می برند.
جراحی لاپاروسکوپی که به آن جراحی سوراخ نیز گفته می شود، ممکن است باعث کاهش درد و کوتاه شدن زمان بهبودی شود. دو نوع سیستکتومی وجود دارد:
سیستکتومی جزئی
اگر سرطان به لایه ماهیچه ای دیواره مثانه حمله کرده باشد اما بزرگ نباشد و در یک ناحیه مثانه محدود شده باشد پس از برداشتن تنها بخشی از مثانه می توان آن را درمان کرد. با این روش قسمتی که سرطان در آنجا فعال است از بین می رود.
سیستکتومی رادیکال
اگر سرطان بزرگ شده باشد یا در بیش از یک ناحیه مثانه آسیب وارد کرده باشد، ممکن است کل مثانه احتیاج به برداشته شدن داشته باشد. با سیستکتومی رادیکال ممکن است غده های لنفاوی مجاور به همراه پروستات (برای آقایان) و در زنان تخمدان ها، لوله های فالوپ، رحم و بخش کوچکی از مهبل برداشته شوند. این نوع جراحی سرطان مثانه یک روش گسترده است، اما ممکن است به خارج کردن سلولهای سرطانی از بدن و کاهش احتمال عود بیماری کمک شایانی کند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی به منظور تحریک دفاع بدن برای حمله و از بین بردن سلولهای سرطانی طراحی شده است. ما برای درمان سرطان مثانه از دو نوع اصلی ایمونوتراپی استفاده می کنیم:
مهارکننده های سیستم ایمنی با هدف قرار دادن پروتئین هایی که سلول های سرطانی را پنهان می کنند، عمل می کنند. آنها همچنین ممکن است سیستم ایمنی بدن را تحریک کنند تا سلول های سرطانی را بهتر تشخیص داده و حمله کنند. واکسن های سرطان برای کمک به پیشگیری از سرطان های خاص داده می شود، اما ممکن است با تقویت سیستم ایمنی بدن از آنها برای درمان مثانه و سایر سرطان ها نیز استفاده شود.
واکسن باسیلوس کالمت-گورین BCG که در اصل برای سل تولید شده است، برای درمان سرطان مثانه نیز تایید شده است. BCG یک باکتری زنده است که به مثانه تزریق می شود و برای جذب سلول های ایمنی بدن طراحی شده است که ممکن است به سلولهای سرطانی حمله کند. ایمونوتراپی ممکن است برای همه بیماران توصیه نشود و پاسخ به درمان ممکن است بسیار متفاوت باشد. ایمونوتراپی همچنین ممکن است در ترکیب با سایر درمان های سرطان مثانه مانند جراحی یا شیمی درمانی استفاده شود.
پرتو درمانی
در معالجه سرطان مثانه ممکن است از پرتودرمانی در ترکیب با شیمی درمانی و یا جراحی استفاده شود. پرتو درمانی برای کوچک کردن تومورهایی که باعث ایجاد درد یا انسداد هستند، برای درمان تومورهای تشکیل شده در مثانه یا حمله به سلولهای سرطانی که ممکن است بعد از جراحی باقی مانده باشند، استفاده می شود. این روش درمانی ممکن است گزینه ای برای بیمارانی باشد که سرطان مثانه در سایر نقاط بدن آن ها گسترش یافته است. انواع پرتودرمانی که برای درمان سرطان مثانه استفاده می شود عبارتند از:
پرتودرمانی با پرتوهای خارجی: این روش بدون درد است و معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.
پرتودرمانی داخلی: این روش درمانی از سوند برای حمل مواد رادیواکتیو به طور مستقیم در داخل یا در نزدیکی تومور استفاده می کند.
شیمی درمانی
شیمی درمانی ممکن است یک گزینه درمانی برای سرطان مثانه در ترکیب با سایر روشهای درمانی مانند پرتودرمانی و یا جراحی باشد. انواع شیمی درمانی مورد استفاده در معالجه سرطان مثانه عبارتند از:
شیمی درمانی سیستمیک
این روش درمانی که به صورت قرص یا از طریق تزریق انجام می شود، به سلولهای سرطانی در سراسر بدن حمله می کند.
شیمی درمانی داخل وریدی
این داروها از طریق سوند که از طریق مجرای ادرار مستقیماً داخل مثانه وارد می شود، انتقال داده می شوند.
