بیش از ۵۰ میلیون آمریکایی به نوعی آلرژی دارند. با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، آلرژی غذایی ۴% تا ۶% از کودکان و ۴% از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم آلرژی غذایی در میان کودکان رایج ترند اما می توانند در هر سنی نمایان شوند. حتی می توانید به ماده غذایی ای که سال ها بدون هیچ مشکلی مصرف می کردید نیز آلرژی نشان دهید. آیا حس می کنید که از آلرژی غذایی رنج می برید؟ آلرژیست می تواند علائم تان را ارزیابی کند و منبع آلرژی را تعیین کند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام درمورد آلرژی غذایی صحبت خواهیم کرد.
علائم آلرژی غذایی
سیستم ایمنی بدن با مقابله با عفونت و سایر مواردی که سلامتی را تهدید می کنند، شما را سالم نگه می دارد. واکنش آلرژی غذایی هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی به یک ماده غذایی یا یک ماده در غذا بیش از حد عکس العمل نشان می دهد، آن را به عنوان یک خطر تلقی می کند و سبب بروز پاسخ محافظت کننده می شود.
اگر چه آلرژی در میان اعضای خانواده رایج است، اما امکان پیش بینی این که آیا یک کودک آن را پدر و مادرش به ارث می برد یا این که آیا خواهر و برادرهای او نیز چنین شرایطی را خواهند داشت، وجود ندارد. برخی از تحقیقات اظهار می کنند که خواهر و برادرهای کودکی که به بادام زمینی حساسیت دارد نیز به بادام زمینی حساسیت نشان خواهند داد. علائم آلرژی غذایی می توانند خفیف تا شدید باشند.
فقط به علت این که یک عکس العمل ابتدایی سبب بروز مشکلات متعددی شده به این معنا نیست که تمام عکس العمل های آلرژیک مشابه هستند. گاهی یک ماده غذایی که در یک موقعیت سبب بروز علائم خفیف شده در شرایط دیگر سبب بروز علائم شدیدتری می شود. شدیدترین عکس العمل آلرژیک آنافیلاکسی است.
آنافیلاکسی یک عکس العمل آلرژیک است که می تواند به تنفس آسیب بزند و سبب کاهش چشمگیر فشار خون شود و روی ضربان قلب تان تاثیر بگذارد. آنافیلاکسی می تواند چندین دقیقه بعد از قرار گرفتن در برابر ماده غذایی محرک رخ دهد. آنافیلاکسی می تواند مهلک باشد و باید فورا با تزریق اپی نفرین (آدرنالین) درمان شود. اگر چه هر ماده غذایی ای می تواند سبب بروز عکس العمل غذایی شود، اما ۸ ماده غذایی که مسئول ۹۰% از موارد آلرژی هستند شامل این مواردند:
- تخم مرغ
- شیر
- بادام زمینی
- مغزیجات درختی
- ماهی
- صدف
- گندم
- سویا
برخی از دانه ها نظیر دانه کنجد و دانه خردل (ماده اصلی در چاشنی خردل) مواد غذایی رایجی هستند که سبب تحریک آلرژی می شوند و در برخی از کشورها جزو آلرژن های اصلی محسوب می شوند.
علائم عکس العمل آلرژیک می توانند روی پوست، مجرای معده و روده، سیستم قلبی عروقی و مجرای تنفسی تاثیر بگذارند. این علائم می توانند به یک یا چند مورد از روش های زیر نمایان شوند:
- استفراغ و گرفتگی عضلات شکم
- کهیر
- تنگی نفس
- خس خس سینه
- سرفه مکرر
- شوک گردش خون
- سفت و خشن شدن گلو، مشکلات بلع
- ورم زبان، که روی توانایی صحبت کردن یا تنفس تاثیر می گذارد
- نبض ضعیف
- کبود شدن یا رنگ پریدگی پوست
- سرگیجه یا احساس ضعف
- آنافیلاکسی یک عکس العمل مهلک است که می تواند به تنفس آسیب بزند و بدن را به حالت شوک بفرستد. عکس العمل غذایی می تواند همزمان روی قسمت های مختلفی از بدن تاثیر بگذارد (برای مثال دل درد همراه با دانه های پوستی) بیشتر علائم مربوط به مواد غذایی ۲ ساعت پس از هضم ماده غذایی رخ می دهند. گاهی نیز علائم چند دقیقه بعد از هضم رخ می دهند.
در موارد خیلی نادر، این عکس العمل ۴ تا ۶ ساعت و حتی بیشتر به تاخیر می افتد. عکس العمل های تاخیری اغلب در کودکانی دیده می شوند که به عنوان علائم آلرژی غذایی ، اگزما دارند. نوع دیگر از عکس العمل آلرژی غذایی که تاخیر دارد سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین مواد غذایی (FPIES) است؛ یک عکس العمل شدید مربوط به معده و روده که ۲ تا ۶ ساعت پس از مصرف شیر، سویا، غلات خاص و سایر مواد غذایی جامد رخ می دهد.
بیشتر بدانید: رژیم غذایی مناسب برای حساسیت و آلرژی
این سندرم اغلب در اطفال نوپا که برای اولین بار در معرض این مواد غذایی قرار گرفته اند یا کودکانی که از شیر گرفته شده اند رخ می دهد. FPIES اغلب شامل استفراغ مکرر است و می تواند منجر به دهیدراسیون شود. در برخی موارد، کودکان اسهال خونی خواهند داشت. از آن جایی که علائم این سندرم شبیه عفونت باکتریایی و بیماری های ویروسی هستند تشخیص FPIES می تواند به تاخیر بیفتد. FPIES یک اختلال اورژانسی است که می تواند با رهیدراسیون IV درمان شود.
البته افرادی که بعد از خوردن مواد غذایی خاص علائمی را تجربه می کنند، نباید همیشه از مصرف آن ماده غذایی بپرهیزند. برای مثال برخی از افرادی که پس از مصرف میوه و سبزیجات خام خارش دهان را حس می کنند نباید همیشه از مصرف این موارد بپرهیزید. گاهی این علائم می توانند نشان دهنده سندرم آلرژی دهانی باشد. سندرم آلرژی دهانی عکس العملی به دانه گرده است و نه به خود مواد غذایی.
سیستم ایمنی، دانه گرده و پروتئین های مشابه در مواد غذایی را تشخیص می دهد و سبب تحریک پاسخ آلرژیک نسبت به آن ها می شود. آلرژن با گرما دادن به غذا از بین می رود و بعد از گرما دادن، این ماده غذایی می تواند بدون هیچ مشکلی مصرف شود.
عوامل مخاطره آمیز در آلرژی غذایی
سابقه خانوادگی
اگر آسم، اگزما، کهیر یا آلرژی هایی نظیر تب یونجه در خانواده تان رایج هستند، در معرض آلرژی غذایی قرار دارید.
سایر انواع آلرژی
اگر نسبت به یک ماده غذایی آلرژی دارید، در خطر آلرژی به مواد غذایی دیگر نیز قرار دارید. به علاوه اگر سایر انواع عکس العمل های آلرژیک را دارید (همچون تب یونجه یا اگزما) بیشتر در خطر داشتن آلرژی غذایی قرار دارید.
سن
آلرژی غذایی در میان کودکان (خصوصا کودکان نوپا) رایج تر است. با بزرگ تر شدن، سیستم گوارش نیز بالغ می شود و بدن کمتر در معرض جذب مواد غذایی یا ترکیبات مواد غذایی قرار دارد که سبب تحریک آلرژی می شوند. خوشبختانه کودکان اغلب نسبت به شیر، سویا، گندم و تخم مرغ آلرژی نشان می دهند. آلرژی شدید و آلرژی به مغزیجات و صدف معمولا تا تمام عمر همراه فرد خواهند بود.
آسم
آسم و آلرژی غذایی اغلب با همدیگر رخ می دهند. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، آلرژی غذایی و علائم آسم خیلی شدید خواهند بود.
عواملی که خطر بروز عکس العمل آنافیلاکتیک را افزایش می دهند عبارتند از:
- داشتن سابقه آسم
- نوجوان یا جوان بودن
- به تاخیر انداختن استفاده از اپی نفرین برای درمان علائم آلرژی غذایی
- نداشتن کهیر و سایر علائم پوستی
تشخیص آلرژی غذایی
آلرژی غذایی معمولا هر زمانی که یک ماده غذایی خاص مصرف می شود سبب بروز عکس العمل می شود. علائم آلرژی می توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند و ممکن است در طول هر عکس العمل علائم یکسانی را تجربه نکنید. عکس العمل آلرژی نسبت به مواد غذایی می تواند روی پوست، سیستم تنفسی، مجرای معده و روده و سیستم قلبی عروقی تاثیر بگذارد.
پیش بینی شدت عکس العمل بعدی غیر ممکن است و تمام بیماران دچار آلرژی غذایی باید از خطرات آنافیلاکسی آگاه باشند. آنافیلاکسی یک عکس العمل مهلک است که با اپی نفرین (آدرنالین) درمان می شود. در حالی که آلرژی غذایی می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در کودکی ظاهر می شود.
اگر به وجود آلرژی غذایی شک کردید حتما به یک آلرژیست مراجعه کنید تا سابقه شخصی و خانوادگی را بررسی کند، تصمیم بگیرد که چه آزمایشی انجام دهد و از این اطلاعات برای تشخیص وجود آلرژی غذایی استفاده کند. برای تشخیص، آلرژیست سوالات جزئی دربار سابقه بیماری و علائم تان می پرسد. آماده باشید که این سوالات را پاسخ دهید:
- چه چیزهای و به چه میزان خوردید
- رشد علائم تان چه میزان طول کشید
- چه علائمی را تجربه می کنید و چه مدت دوام دارند.
بعد از بررسی سابقه، آلرژیست آزمایش پوست و آزمایش خون را پیشنهاد می دهد تا تشخیص دهد که آیا آنتی بادی ایمونوگلوبین (E (lgE در بدن تان وجود دارد یا نه:
آزمایش پوستی پریک (Skin-prick tests)
یک مایع که حاوی میزان کمی آلرژن مواد غذایی است روی پوست بازو یا کمر قرار داده می شود. پوست تان با یک میله کوچک و استریل تحریک می شود و به مایعات این امکان را می دهد که زیر پوست نفوذ کنند. این آزمایش دردناک نیست اما می تواند اذیت کننده باشد.
اگر دمل (شبیه برآمدگی ناشی از نیش پشه) در محلی که آلرژن مشکوک قرار داده شد رشد کند، نتیجه این آزمایش مثبت تلقی می شود. برای کنترل، می توانید با مایعی که شامل آلرژن نیست آزمایش پوستی پریک انجام دهید، این امر منجر به تحریک عکس العمل نمی شود و امکان مقایسه میان دو محل مورد آزمایش را فراهم می کند.
آزمایش خون
که نسبت به آزمایش پوستی خیلی دقیق نیست میزان آنتی بادی lgE مواد غذایی مورد آزمایش را اندازه می گیرد. نتایج این آزمایش حدود یک هفته بعد از انجام آن فراهم می شوند و به صورت اعداد گزارش می شوند. آلرژیست از نتایج این آزمایش ها برای تشخیص استفاده می کند. نتیجه مثبت لزوما به این معنا نیست که آلرژی وجود دارد اما نتیجه منفی در رد کردن احتمال وجود آلرژی موثر است.
در برخی موارد آلرژیست چالش غذایی دهانی را پیشنهاد می دهد که دقیق ترین راه برای تشخیص آلرژی غذایی است. در طول چالش غذایی دهانی که تحت نظارت پزشکی صورت می گیرد، به بیمار میزان کمی از غذایی که حدس زده می شود محرک است داده می شود و این دوز با گذر زمان بالا می رود، سپس معاینه صورت می گیرد تا وقوع عکس العمل آلرژیک بررسی شود.
هنگامی که سابقه بیماری فرد مشخص نیست یا اگر آزمایش خون و پوست موثر نبودند این آزمایش می تواند موثر باشد. این آزمایش می تواند برای بررسی رشد آلرژی نیز مورد استفاده قرار بگیرد. به علت این که امکان عکس العمل شدید وجود دارد، چالش غذایی دهانی باید تنها توسط یک آلرژیست باتجربه و توسط ابزار و داروهای ضروری انجام شود.
درمان آلرژی غذایی
تنها راه برای پرهیز از عکس العمل آلرژیک دوری از مواد غذایی است که سبب بروز علائم می شوند. اما با وجود تلاش تان برای دوری از این مواد غذایی ممکن است در تماس با آن ها قرار بگیرید و دچار عکس العمل آلرژیک شوید. برای آلرژی غذایی جزئی، آنتی هیستامین تجویزی یا بدون نیاز به تجویز به کاهش علائم کمک می کند.
این داروها می توانند پس از قرار گرفتن در معرض ماده غذایی مسبب آلرژی مصرف شوند تا به رهایی از کهیر و خارش کمک کنند. اما آنتی هیستامین نمی تواند عکس العمل آلرژیک شدید را درمان کند. برای آلرژی غذایی شدید ممکن است به تزریق فوری اپی نفرین و مراجعه به اورژانس نیاز داشته باشید. بسیاری از افرادی که آلرژی دارند اپی نفرین قابل تزریق به خود را با خود حمل می کنند.
این ابزار یک سرنگ همراه با یک سوزن است که هنگامی که مقابل ران فشار داده شود، دوز کمی از دارو را تزریق میکند. اگر پزشک اپی نفرین قابل تزریق به خود را تجویز کرد این نکات را به خاطر بسپارید:
اطمینان حاصل کنید که نحوه استفاده از آن را می دانید. به علاوه اطمینان حاصل کنید که افراد نزدیک تان می دانند که چگونه باید دارو را استعمال کنند. چون ممکن است نیاز باشد که این افراد، زندگی تان را نجات دهند. آن را مدام با خود حمل کنید. نگه داشتن ابزار تزریق به خود در ماشین یا روی میز کار ایده خوبی است. اپی نفرین را قبل از اتمام تاریخ انقضاء تعویض کنید چون در غیر این صورت عملکرد مناسبی نخواهد داشت.
درمان آزمایشگاهی
اگر چه تحقیقات ادامه داری برای پیدا کردن درمان بهتر در حال جریان هستند تا علائم آلرژی غذایی را کاهش دهد و از حملات آلرژی پیشگیری کند، اما هیچ درمان اثبات شده ای وجود ندارد که به پیشگیری یا رهایی کامل از علائم کمک کند.
درمان های تحت مطالعه عبارتند از:
ایمونوتراپی خوراکی
تحقیقات استفاده از ایمونوتراپی خوراکی را به عنوان درمانی برای آلرژی غذایی بررسی می کنند. در این شرایط دوز کوچکی از مواد غذایی که به آن آلرژی دارید را می بلعید یا آن را زیر زبان قرار می دهید (زیر زبانی). سپس دوز ماده غذایی محرک آلرژی به تدریج افزایش پیدا می کند. نتایج حاصل از این روش معمولا موثر بودن آن را نشان داده اند حتی در افرادی که به بادام زمینی، تخم مرغ و شیر آلرژی دارند.
قرار گرفتن اولیه
در گذشته پیشنهاد داده می شد که کودکان از ماده غذایی محرک آلرژی دوری کنند تا احتمال بروز آلرژی را کاهش دهند. اما در یک مطالعه اخیر، اطفالی که در خطر بالای آلرژی قرار داشتند (همچون درماتیت آتوپیک و حساسیت به تخمه مرغ یا هر دو) انتخاب شدند تا از ۴-۱۱ ماهگی تا ۵ سالگی، محصولات بادام زمینی را مصرف کنند یا از مصرف آن ها بپرهیزند.
تحقیقات به این نتیجه رسیدند که کودکانی که در معرض آلرژی قرار داشتند و به طور مرتب پروتئین بادام زمینی (همچون کره بادام زمینی) مصرف کردند حدود ۷۰% تا ۸۶% کمتر در معرض آلرژی به بادام زمینی قرار داشتند.
آنافیلاکسی
علائم ایجاد شده توسط آلرژی غذایی از خفیف تا مهلک متفاوتند. شدت هر عکس العمل غیر قابل پیش بینی است. افرادی که در گذشته تنها علائم خفیف داشتند ممکن است به طور ناگهانی عکس العمل مهلکی به نام آنافیلاکسی را تجربه کنند که می تواند به تنفس آسیب بزند و سبب افت ناگهانی فشار خون شود.
به همین خاطر است که آلرژیست ها کسی را در دسته بندی آلرژی “خفیف” یا “شدید” قرار نمی دهند زیرا نمی توان گفت که در عکس العمل بعدی چه اتفاقی رخ می دهد. در ایالات متحده آمریکا، آلرژی غذایی اصلی ترین دلیل آنافیلاکسی بیرون از محیط بیمارستان است.
اپی نفرین (آدرنالین) اولین درمان برای آنافیلاکسی در نظر گرفته می شود. آنافیلاکسی هنگامی رخ می دهد که قرار گرفتن در معرض یک آلرژن سبب جریان یافتن مواد شیمیایی ای می شود که می توانند بدن را به حالت شوک بفرستند. آنافیلاکسی می تواند چندین ثانیه یا دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض آلرژن رخ دهد؛ به علاوه می تواند به سرعت تشدید شود و مهلک باشد. هنگامی که تشخیص داده شد که آلرژی غذایی دارید، پزشک یک اپی نفرین قابل تزریق به خود را تجویز می کند و به شما می آموزد که چگونه از آن استفاده کنید.
علاوه بر این یک برنامه درمانی دریافت می کنید که به شما می گوید چه داروهایی را برای چه زمانی مصرف کنید. تاریخ انقضای داروی اپی نفرین قابل تزریق به خود را بررسی کنید و این تاریخ را روی تقویم علامت گذاری کنید. هر کسی با آلرژی غذایی باید اپی نفرین قابل تزریق را همیشه در دسترس نگه دارد. اطمینان حاصل کنید که دو دوز از این ابزار را در دسترس داشته باشید، زیرا عکس العمل شدید می تواند در ۲۰% از افراد رخ دهد.
هیچ اطلاعاتی نیست که به پیش بینی این که چه کسی به دوز دوم اپی نفرین نیاز دارد کمک کند، در نتیجه این توصیه که دو دوز دارو باید در دسترس باشد برای تمام بیماران دچار آلرژی غذایی صدق می کند. اگر علائم شدیدی همچون تنگی نفس، سرفه مکرر، نبض ضعیف، کهیر، فشار در گلو، مشکلات نفس کشیدن و بلعیدن یا ترکیبی از علائم در قسمت های مختلف بدن (همچون کهیر، دانه پوستی و ورم پوست همراه با استفراغ، اسهال و دل درد) را تجربه می کنید فورا از اپی نفرین استفاده کنید.
در این شرایط ممکن است به دوز مکرر دارو نیاز باشد. به آمبولانس زنگ بزنید (یا از کسی بخواهید این کار را انجام دهد) و به مسئولین آمبولانس بگویید که اپی نفرین استعمال شده و به میزان بیشتری نیاز است. در این شرایط ممکن است شما را به اورژانس بفرستند و تحت نظر باشید. اگر مطمئن نیستید که این عکس العمل به اپی نفرین نیاز دارد یا نه فورا از اپی نفرین استفاده کنید؛ زیرا مزایای اپی نفرین نسبت به خطرات استفاده از دوز غیر ضروری آن بیشتر هستند.
عوارض جانبی رایج اپی نفرین شامل اضطراب، بی قراری، گیجی و لرز هستند. در موارد خیلی نادر این دارو می تواند منجر به ضربان نامنظم قلب، حمله قلبی، افزایش فشار خون و تجمع مایعات در ریه شود. اگر اختلالی دارید که از قبل وجود دارد (همچون بیماری قلبی یا دیابت) بیشتر در معرض عوارض جانبی اپی نفرین قرار دارید. البته هنوز هم اپی نفرین بی خطر تلقی می شود و موثرترین دارو برای درمان عکس العمل آلرژیک شدید است.
ممکن است سایر داروها برای درمان علائم آلرژی غذایی استفاده شوند اما باید خاطر نشان کرد که جانشینی برای اپی نفرین وجود ندارد. اپی نفرین تنها دارویی است که می تواند علائم مهلک آنافیلاکسی را کاهش دهد.
کنترل آلرژی غذایی در کودکان
هیچ والدینی نمی خواهند که اذیت شدن و رنج کشیدن فرزندشان را ببینند. از آن جایی که عکس العمل آلرژی غذایی (چه به صورت مهلک و چه غیر مهلک) می تواند در مدرسه و هر جایی بیرون از خانه هم رخ دهد، والدین این کودکان باید اطمینان حاصل کنند که مدرسه فرزندشان قوانین و برنامه ای در خصوص اقدامات اورژانسی دارد.
این برنامه باید دستورالعمل هایی درباره پیشگیری، تشخیص و کنترل آلرژی غذایی فراهم کند و در طول مدرسه یا مسابقات ورزشی و اردوها که خارج از مدرسه هستند نیز در دسترس باشد. اگر برای فرزندتان داروی قابل تزریق به خود تجویز شده، مطمئن باشید که خودتان یا سایر افرادی که قرار است مراقب فرزندتان باشند، نحوه استفاده از آن را بلدند.
آیا آلرژی غذایی قابل پیشگیری است؟
در ۲۰۱۳، آکادمی پزشکی اطفال آمریکا تحقیقی منتشر کرد که اظهار می کرد دادن غذاهای جامد به کودکان کم سن می تواند سبب تحریک آلرژی شود. این تحقیق استفاده از غذاهای جامد برای کودکان زیر ۱۷ هفته را ممنوع اعلام کرد. این تحقیق تنها مصرف شیر مادر را برای کودکان در این سن پیشنهاد داد. تحقیقات قبلی اعلام کرده بودند که تا ۶ ماهگی کودک باید تنها از شیر مادر تغذیه کند اما این تحقیق اظهارات قبلی را تایید نکرد.
تحقیقات در خصوص مزایای استفاده از شیر خشک هیپوآلرژنیک برای کودکانی که خیلی در معرض خطر قرار دارند (برای مثال کودکانی که در خانواده هایی متولد شده اند که سابقه بیماری های آلرژیک دارند) نتایج پیچیده ای را نشان می دهند. در مورد آلرژی به بادام زمینی، موسسه ملی آلرژی و بیماری های واگیردار ایالات متحده آمریکا (NIAID) در سال ۲۰۱۷ راهنمایی هایی جدیدی برای کودکانی که (به میزان زیاد، متوسط و کم) در معرض خطر آلرژی به بادام زمینی قرار دارند، ارائه داد.
این راهنمایی ها به فرد کمک می کنند که بر اساس میزان خطر، اقداماتی انجام دهد. این توصیه ها در پیشگیری از آلرژی به بادام زمینی عملکرد بسیار مهمی داشتند. آلرژی به بادام زمینی در سال های اخیر رایج تر شده است و اکنون راهی برای پیشگیری از بسیاری از موارد این آلرژی وجود دارد. با توجه به این توصیه های جدید، کودکی که به میزان زیاد در معرض آلرژی به بادام زمینی قرار دارد کودکی با اگزما و حساسیت به تخم مرغ است.
این توصیه ها پیشنهاد می دهند که پس از تشخیص این که مصرف بادام زمینی بی خطر است؛ از ۴-۶ ماهگی به کودکان در معرض خطر که هم اکنون مصرف مواد غذایی جامد را شروع کرده اند، مواد غذایی حاوی بادام زمینی بدهید. والدین باید بدانند که بیشتر اطفال به میزان کم یا متوسط (نه شدید) در معرض آلرژی به بادام زمینی قرار دارند و بیشتر آن ها می توانند محصولات حاوی بادام زمینی مصرف کنند. خود بادام زمینی را هیچ وقت نباید به اطفال کم سن بدهید چون خطر خفگی وجود دارد.
سوالات متداول در مورد آلرژی غذایی
آیا آلرژن های غذایی روی اشیاء باقی می مانند؟ آیا عکس العمل آلرژیک می تواند به علت لمس آلرژن هایی که روی چیزهایی نظیر تخته بازی یا دکمه های کامپیوتر وجود دارند، رخ دهد؟
بله اگر اشیاء با دقت تمیز نشوند، آلرژن های غذایی می توانند روی آن ها باقی بمانند. لمس اشیایی که حاوی ماده آلرژن باشند در برخی شرایط سبب بروز هیچ علائمی نمی شود، و در بدترین شرایط سبب ایجاد دانه هایی روی پوست در محل تماس می شود. بدون بلعیدن هر یک از آلرژن ها، احتمال بروز سایر عکس العمل ها ضعیف است. اگر عکس العمل رخ داد نیز احتمال بروز عکس العمل آلرژیک شدید کم است.
در بیشتر موارد با شستن محل مربوطه، دانه های پوستی را متوقف می کنید و معمولا به داروی بیشتری نیاز نیست. این که تنها با لمس چیزی (بدون خوردن آن) احتمال عکس العمل شدید وجود داشته باشد یک باور غلط رایج است. خیلی از مطالعات نشان داده اند که اگر به خوبی با آب و صابون دستان تان را بشویید و سطوح را به دقت تمیز کنید می توانید به طور موثر آلرژن را بردارید. الکل های طبی ژله ای که برای ضد عفونی کردن دست ها مورد استفاده قرار می گیرند نمی توانند آلرژن را از روی پوست تان بردارند.
آیا آلرژی غذایی می تواند در بزرگسالی هم رخ دهد؟
اگر چه بیشتر آلرژی های غذایی هنگام کودکی رخ می دهند اما به ندرت می توانند در بزرگسالی نیز نمایان شوند. رایج ترین آلرژی غذایی در بزرگسالان آلرژی به صدف، مغزیجات درختی، بادام زمینی و ماهی است. بیشتر بزرگسالان با آلرژی غذایی ، این حساسیت را از زمان کودکی دارند.
عکس العمل آلرژیک نسبت به مواد غذایی گاهی در بزرگسالان نادیده گرفته می شود چون علائمی نظیر اسهال و استفراغ می توانند با آنفولانزا و مسمومیت غذایی اشتباه گرفته شوند. بزرگسالان اغلب به علائم توجه زیادی نمی کنند و این موضوع خطرناک است زیرا در این شرایط، سرنخ های حیاتی نادیده گرفته می شوند و در صورت ادامه دادن مصرف آن ماده غذایی می توانند فرد را در معرض خطر قرار دهند.
برای مثال سندرم آلرژی دهانی نوعی آلرژی است که می تواند در بزرگسالی رخ دهد. این سندرم به علت عکس العمل نشان دادن به آلرژن های موجود در دانه گرده، میوه های خام، سبزیجات و مغزیجات درختی رخ می دهد. این آلرژی یک آلرژی غذایی نیست اما علائم آن به علت مصرف مواد غذایی رخ می دهند و همین موضوع می تواند گیج کننده باشد.
علائم سندرم آلرژی دهانی شامل خارش دهان یا زبان، یا ورم لب ها و زبان هستند. علائم این سندرم مدت کوتاهی دوام دارند زیرا آلرژن فورا هضم می شود و سایر قسمت های بدن را درگیر نمی کند. این علائم کمک می کنند که سندرم آلرژی دهانی را از آلرژی غذایی تشخیص دهید.
آیا امکان از دست دادن آلرژی غذایی وجود دارد؟
بله، این نکته مهمی برای به یاد سپردن است. کودکان اغلب (نه همیشه) آلرژی به شیر، تخم مرغ، سویا و گندم را از دست می دهند. تحقیقات جدید نشان داده اند که بیش از ۲۵ درصد از کودکان آلرژی به بادام زمینی را از دست می دهند و شمار کمتری آلرژی به مغزیجات درختی را از دست می دهند.
برای تمام کودکان، آلرژی غذایی تا آخر عمر دوام ندارد و برای برخی از آن ها این گونه است. اگر آلرژی غذایی هنگام بزرگسالی رخ دهد، احتمال از دست دادن آن کمتر است. آلرژی غذایی در بزرگسالان تا آخر عمر دوام دارد اگر چه تحقیقات زیادی در این زمینه وجود ندارد.
احتمال داشتن عکس العمل شدید به آلرژن های هوابرد چه میزان است؟
حقیقتاً هیچ. هیچ مطالعه ای تاکنون اثبات نکرده که آلرژن ها هوابرد می شوند و سبب بروز علائم می شوند. صرفنظر از موارد محدودی که در آن افراد پس از پختن ماهی، آلرژی غذایی نشان می دادند؛ افراد با آلرژی غذایی تنها پس از مصرف ماده غذایی آلرژیک، عکس العمل شدید از خود نشان می دادند. خیلی از افراد دچار آلرژی به بادام زمینی درباره گردهای بادام زمینی خصوصا از نوع هوابرد نگران هستند.
اکثر عکس العمل ها هنگامی رخ می دهند که گرد بادام زمینی روی میز و سایر سطوح قرار بگیرد. یک تحقیق اخیر نشان داده که پاک کردن سطوح برای برداشتن هر نوع گرد، سبب گزارش شمار کمتری از موارد عکس العمل شده است.
هزینه آزمایش دادن برای آلرژی غذایی چه میزان است؟
همچون بسیاری از پروسه های پزشکی، هزینه مشخصی برای آزمایش تشخیص آلرژی غذایی وجود ندارد و پوشش دهی بیمه در این زمینه متفاوت است. آزمایش های آلرژی اغلب خیلی ضروری نیستند و برای غربالگری آلرژی غذایی مورد استفاده قرار نمی گیرند. آزمایش های آلرژی غذایی در صورتی که سابقه عکس العمل آلرژیک به مواد غذایی داشته باشید به تایید تشخیص کمک می کنند و تنها در صورتی که عکس العمل نشان داده باشید باید آزمایش دهید.
آزمایش مثبت به خودی خود سبب تشخیص نمی شود. اگر قرار است آزمایش دهید تنها باید برای ماده غذایی که به آن عکس العمل نشان دادید آزمایش دهید و سایر مواد غذایی رایج نباید در این آزمایش مورد بررسی قرار بگیرند. آلرژیست ها برای انجام آزمایش های آلرژی غذایی آموزش دیده اند پس اگر فکر می کنید که آلرژی غذایی دارید به یک آلرژیست مراجعه کنید.
۸ مورد از رایج ترین آلرژی های غذایی
شیر گاو
آلرژی به شیر گاو اغلب در کودکان و اطفال دیده می شود، خصوصا هنگامی که قبل از ۶ ماهگی در معرض پروتئین شیر گاو قرار می گیرند. این آلرژی یکی از رایج ترین آلرژی های دوران کودکی است که ۲ تا ۳ درصد از نوزادان و کودکان نوپا را تحت تاثیر قرار می دهد. حدود ۹۰ درصد از کودکان تا ۳ سالگی این آلرژی را از دست می دهند و همین باعث می شود که در بزرگسالی کمتر رایج باشد.
آلرژی به شیر گاو می تواند در دو شکل IgE (ایمونوگلوبین E) و غیر IgE رخ دهد آلرژی به شیر گاو از نوع lgE از رایج ترین و جدی ترین انواع آلرژی است. کودکان و بزرگسالان با آلرژی IgE حدود ۵-۳۰ دقیقه پس از هضم شیر گاو عکس العمل نشان می دهند. این افراد نشانه هایی نظیر ورم، دانه های پوستی، کهیر، استفراغ و در موارد نادر آنافیلاکسی را تجربه می کنند.
آلرژی غیر IgE معمولا با علائم مربوط به روده همچون استفراغ، یبوست یا اسهال، به علاوه التهاب دیواره روده همراه است. تشخیص آلرژی به شیر گاو از نوع غیر IgE می تواند بسیار دشوار باشد دلیل این موضوع این است که گاهی اوقات علائم می توانند نشان دهنده عدم تحمل باشند و هیچ آزمایش خونی برای بررسی آن وجود ندارد. اگر آلرژی به شیر گاو تشخیص داده شد تنها درمان این است که از مصرف شیر گاو و غذاهای حاوی آن بپرهیزید.
این شامل پرهیز از مصرف مواد غذایی یا نوشیدنی هایی نظیر این موارد است:
- شیر
- پودر شیر
- پنیر
- کره
- مارگارین
- ماست
- خامه
- بستنی
مادران اطفال شیرخواری که به شیر گاو آلرژی دارند باید شیر گاو و مواد غذایی حاوی آن را از برنامه غذایی شان حذف کنند. برای کودکانی که از شیر مادر تغذیه نمی کنند، جایگزین مناسبی برای شیر خشکی که بر اساس شیر گاو است توسط پزشک پیشنهاد داده می شود.
خلاصه
آلرژی به شیر گاو اغلب کودکان زیر ۳ سال را تحت تاثیر قرار می دهد. تشخیص آلرژی به شیر گاو به این معناست که باید از شیر و محصولات آن بپرهیزید.
تخم مرغ
آلرژی به تخم مرغ دومین علت رایج آلرژی غذایی در کودکان است. با این وجود ۶۸% از کودکانی که به تخم مرغ آلرژی دارند تا ۱۶ سالگی این آلرژی را از دست می دهند.
علائم این بیماری عبارتند از:
- دردهای گوارشی مثل معده درد
- واکنش های پوستی همچون کهیر یا دانه های پوستی
- مشکلات تنفسی
- آنافیلاکسی (که نادر است)
این امکان وجود دارد که فرد به سفیده تخم مرغ آلرژی باشد اما به زرده آلرژی نداشته باشد یا برعکس. دلیل این امر این است که پروتئین موجود در سفیده تخم مرغ و زرده تخم مرغ تا حدی با هم متفاوتند. با این حال بسیاری از پروتئین هایی که سبب تحریک آلرژی می شوند در سفیده تخم مرغ پیدا می شود، در نتیجه آلرژی به سفیده تخم مرغ رایج تر است. همچون سایر آلرژی ها، درمان آلرژی به تخم مرغ داشتن یک برنامه غذایی فاقد تخم مرغ است.
البته ممکن است نیازی نباشد که از همه مواد غذایی مربوط به تخم مرغ بپرهیزید چون گرم کردن تخم مرغ می تواند شکل پروتئین ایجاد کننده آلرژی را تغییر دهد. این امر باعث می شود که بدن این پروتئین ها را مضر تلقی نکند و احتمال عکس العمل نشان دادن به آن ها را کاهش دهد. در حقیقت یک مطالعه به این نتیجه رسید که حدود ۷۰ درصد از کودکان با آلرژی به تخم مرغ می توانند خوردن بیسکویت و یا کیک حاوی تخم مرغ پخته شده را تحمل کنند.
برخی از مطالعات نشان داده اند که دادن محصولات پخته شده مربوط به تخم مرغ به کودکانی که به تخم مرغ آلرژی دارند می تواند مدت زمان مورد نیاز برای رهایی از آلرژی را کوتاه کند. با این حال این موضوع برای همه صدق نمی کند و عواقب ناشی از خوردن تخم مرغ هنگامی که به آن آلرژی دارید می توانند شدید باشند. به همین علت قبل از مصرف مواد غذایی شامل تخم مرغ حتما با پزشک مشورت کنید.
خلاصه
رایج ترین نوع آلرژی به تخم مرغ، آلرژی به سفیده تخم مرغ است. درمان شامل مصرف برنامه غذایی بدون تخم مرغ است. اما برخی از افراد می توانند مواد غذایی حاوی تخم مرغ را به برنامه غذایی شان بیفزایند.
مغزیجات درختی
آلرژی به مغزیجات درختی نوعی از آلرژی به برخی از مغزیجات و دانه هایی است که از درخت تهیه می شوند. این آلرژی نسبتا رایج است و حدود ۱% از جمعیت ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد.
برخی از انواع مغزیجات درختی عبارتند از:
- آجیل برزیلی
- بادام ها
- کاشو یا بادام هندی
- ماکادمیا
- پسته
- دانه کاج
- گردو
افراد دچار آلرژی به مغزیجات درختی به محصولات درست شده از این مغزیجات (همچون کره و روغن مغزیجات) نیز آلرژی نشان می دهند. به این افراد توصیه می شود که حتی اگر تنها به یک یا دو نوع از این مغزیجات آلرژی دارند از مصرف همه نوع مغزیجات درختی بپرهیزند.
دلیل این موضوع این است که اگر به یکی از انواع مغزیجات درختی آلرژی داشته باشید، خطر آلرژی به انواع دیگر مغزیجات درختی نیز افزایش می یابد. به علاوه، پرهیز از مصرف تمام انواع مغزیجات راحت تر از پرهیز از مصرف یک یا دو نوع خاص مغزیجات است و بر خلاف برخی از آلرژی های دیگر آلرژی به مغزیجات درختی اختلالی است که معمولا تا آخر عمر فرد دوام دارد.
آلرژی ها نیز می توانند بسیار شدید باشند و آلرژی به مغزیجات درختی سبب ۵۰ درصد از موارد مرگ و میر ناشی از آنافیلاکسی می شود. به همین دلیل، به افراد دچار آلرژی به مغزیجات درختی (و سایر آلرژی های خطرناک) توصیه می شود که همیشه یک قلم epi همراه خود داشته باشند. قلم epi یک ابزار برای افراد دچار آلرژی است که در صورت واکنش آلرژیک شدید می توانند همراه با آدرنالین به خود تزریق کنند.
آدرنالین یک هورمون طبیعی است که هنگام استرس سبب تحریک “پاسخ جنگ و گریز” می شود. وقتی آدرنالین به فرد دچار آلرژی شدید تزریق می شود، می تواند تاثیر آلرژی را معکوس کند و زندگی فرد را نجات دهد.
خلاصه
آلرژی به مغزیجات درختی از رایج ترین آلرژی های غذایی است. این آلرژی با عکس العمل شدید آلرژیک در ارتباط است و درمان آن شامل پرهیز از مصرف مغزیجات درختی و محصولات آن تا آخر عمر است.
بادام زمینی
مانند آلرژی به مغزیجات، آلرژی به بادام زمینی نیز بسیار رایج است و می تواند سبب عکس العمل های شدید و مهلک آلرژیک شود. البته این دو آلرژی جدا هستند چون بادام زمینی در دسته بندی جداگانه ای قرار دارد. به علاوه افرادی که به بادام زمینی آلرژی دارند اغلب به مغزیجات درختی نیز آلرژی دارند. از آن جایی که علت حساسیت به بادام زمینی شناخته شده نیست، اعتقاد بر این است که افراد با سابقه خانوادگی آلرژی به بادام زمینی بیشتر در معرض خطر هستند.
به همین دلیل، قبلا تصور می شد که استفاده از بادام زمینی در رژیم غذایی مادران شیرده یا در طول دورانی که کودک را از شیر می گیرید، ممکن است سبب تحریک آلرژی به بادام زمینی شود. استفاده از بادام زمینی برای کودکان باید محتاطانه صورت بگیرد. آلرژی به بادام زمینی حدود ۴-۸ درصد از کودکان و ۱-۲ درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال حدود ۱۵-۲۲ درصد از کودکان دچار حساسیت به بادام زمینی با رسیدن به نوجوانی این آلرژی را از دست می دهند.
همچون سایر آلرژی ها، حساسیت به بادام زمینی با بررسی سابقه بیمار، آزمایش پوستی پریک و آزمایش خون تشخیص داده می شود. در حال حاضر تنها درمان موثر، پرهیز کامل از مصرف بادام زمینی و محصولات حاوی بادام زمینی است. با این وجود، درمان های جدیدی برای کودکان دچار آلرژی به بادام زمینی در حال بررسی هستند. این درمان ها شامل دادن مقادیر دقیق و کوچکی از بادام زمینی تحت نظارت محتاطانه پزشک برای آلرژی زدایی می باشند.
خلاصه
آلرژی به بادام زمینی یک اختلال جدی است که می تواند سبب عکس العمل آلرژیک شدید شود. درمان شامل دوری از بادام زمینی و محصولات حاوی بادام زمینی است.
صدف یا نرم تنان صدف دار
حساسیت به صدف به علت حمله بدن به پروتئین های خانواده ای از ماهی ها رخ می دهد که به آن ها صدف گفته می شود.
نمونه هایی از صدف عبارتند از:
- میگو
- خرچنگ دریایی
- خرچنگ خاردار
- شاه میگو یا لابستر
- ماهی مرکب
- اسکالوپ
رایج ترین محرک آلرژی به غذاهای دریایی یک پروتئین (به نام تروپوماسین) است. سایر پروتئین هایی که ممکن است در تحریک پاسخ ایمنی نقشی ایفا کنند شامل آرژینین، کیناز و میوزین می باشند. علائم آلرژی به صدف معمولا به سرعت ظاهر می شوند و شبیه به دیگر آلرژی های غذایی IgE هستند. با این وجود گاهی تشخیص آلرژی به غذاهای دریایی از واکنش به آلوده کننده های غذاهای دریایی (همچون باکتری، ویروس و انگل) دشوار است.
دلیل این موضوع این است که علائم هر دو مورد می توانند مشابه باشند چون هر دو سبب اختلالات گوارشی نظیر استفراغ، اسهال و دل درد می شوند. آلرژی به صدف با گذر زمان برطرف نمی شود، به همین دلیل بسیاری از افراد با این اختلال باید تمام انواع صدف را از برنامه غذایی خود حذف کنند تا از وقوع یک واکنش آلرژیک جلوگیری کنند. جالب است بدانید که حتی بخارهای ناشی از پختن صدف نیز می تواند سبب تحریک آلرژی در افرادی که حساسیت دارند شود. به همین علت بسیاری از افرادی که از این آلرژی رنج می برند نباید هنگام پخت و پز صدف در معرض آن قرار بگیرند.
خلاصه
رایج ترین محرک آلرژی به صدف، پروتئینی به نام تروپوماسین است. تنها درمان برای آلرژی به صدف، حذف صدف از برنامه غذایی است.
گندم
آلرژی به گندم یک پاسخ آلرژیک به یکی از پروتئین های موجود در گندم است. این آلرژی بیشتر کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر چه بیشتر کودکان با آلرژی به گندم، تا زمانی که به ۱۰ سالگی برسند این آلرژی را از دست می دهند. همچون سایر انواع آلرژی، آلرژی به گندم می تواند سبب مشکلات گوارش، کهیر، استفراغ، دانه های پوستی ورم شود و در موارد شدید منجر به آنافیلاکسی می شود.
این آلرژی اغلب با بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی اشتباه گرفته می شود زیرا می تواند علائم گوارشی مشابهی داشته باشد. آلرژی به گندم سبب پاسخ ایمنی به یکی از صدها پروتئین موجود در گندم می شود. این واکنش می تواند شدید و در برخی موارد مهلک باشد. از طرف دیگر، بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی مهلک نیستند و به علت پاسخ ایمنی ناهنجار به یک پروتئین (گلوتن) رخ می دهند که این پروتئین در گندم وجود دارد.
افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی باید از مصرف گندم و سایر غلاتی که حاوی پروتئین گلوتن هستند بپرهیزند. افراد مبتلا به آلرژی به گندم تنها باید از مصرف گندم بپرهیزند. این افراد می توانند گلوتنی که از غلات بدون گندم است را تحمل کنند. آلرژی به گندم اغلب از طریق آزمایش پوستی پریک تشخیص داده می شود. تنها درمان، پرهیز از مصرف گندم و محصولات حاوی گندم است. این به این معناست که باید از مواد غذایی و محصولات زیبایی و آرایشی شامل گندم بپرهیزید.
خلاصه
آلرژی به گندم می تواند به علت حساسیت به یکی از صدها پروتئین موجود در گندم اتفاق بیفتد. تنها درمان، یک برنامه غذایی بدون گلوتن است اما خیلی از افراد قبل از رسیدن به سن مدرسه این آلرژی را از دست می دهند.
سویا
آلرژی به سویا حدود ۰.۴ درصد از کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد و اغلب در اطفال نوپا و کودکان زیر سه سال دیده می شود. این آلرژی توسط یک پروتئین در دانه سویا یا محصولات حاوی دانه سویا رخ می دهد. اما حدود ۷۰ درصد از کودکانی که به سویا آلرژی دارند مدتی بعد این آلرژی را از دست می دهند. علائم شامل خارش و سوزش دهان، آبریزش بینی، دانه پوستی، آسم یا مشکلات تنفسی است. در موارد نادر آلرژی به سویا می تواند سبب آنافیلاکسی شود.
تعداد کمی از کودکانی که به شیر گاو آلرژی دارند به سویا نیز آلرژی دارند. محرک های غذایی آلرژی به سویا شامل دانه های سویا و محصولات سویا (همچون شیر سویا یا سس سویا) هستند. از آن جایی که سویا در بسیاری از مواد غذایی یافت می شود پس قبل از خرید مواد غذایی، برچسب آن را بررسی کنید. همچون سایر آلرژی ها، تنها درمان آلرژی به سویا پرهیز از مصرف سویا است.
خلاصه
آلرژی به سویا به علت پروتئینی در دانه سویا و محصولات سویا رخ می دهد. اگر به سویا آلرژی دارید تنها درمان، حذف سویا از برنامه غذایی است.
ماهی
آلرژی به ماهی رایج است و حدود ۲ درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. بر خلاف سایر آلرژی ها، آلرژی به ماهی می تواند بعدها در زندگی ظاهر شود، حدود ۴۰ درصد از افراد هنگام بزرگسالی دچار این آلرژی می شوند. همچون آلرژی به صدف، آلرژی به ماهی می تواند سبب واکنش آلرژیک جدی و مهلک شود. علائم اصلی این آلرژی اسهال و استفراغ است. اما در موارد نادر، آنافیلاکسی نیز می تواند رخ دهد.
این به این معناست که کسانی که به ماهی آلرژی دارند اغلب باید یک قلم epi همراه خود داشته باشند تا اگر به طور تصادفی ماهی مصرف کردند و دچار آلرژی شدند از آن استفاده کنند. از آن جایی که علائم می توانند مشابه باشند، آلرژی به ماهی گاهی می تواند با واکنش به آلوده کننده های موجود در ماهی (همچون باکتری ها، ویروس ها و یا سموم) اشتباه گرفته شود.
از آن جایی که صدف و ماهی دارای باله پروتئین های یکسانی ندارند، افرادی که به صدف آلرژی دارند ممکن است که به ماهی آلرژی نداشته باشند. با این حال بسیاری از افرادی که به ماهی آلرژی دارند به یک یا چند نوع از ماهی آلرژی دارند.
خلاصه
آلرژی به ماهی رایج است اما می تواند با واکنش به ماهی آلوده اشتباه گرفته شود.
سایر مواد غذایی
۸ آلرژی غذایی که در بالا ذکر شدند در میان رایج ترین آلرژی ها هستند. با این حال آلرژی های دیگری نیز وجود دارد. آلرژی های غذایی که کمتر رایجند سبب بروز علائم گوناگونی می شوند. این علائم از خارش خفیف لب و دهان گرفته (سندرم آلرژی دهانی) تا آنافیلاکسی مهلک متفاوتند.
برخی از آلرژی های غذایی که کمتر رایج اند عبارتند از آلرژی به:
- تخم کتان
- دانه کنجد
- هلو
- موز
- آووکادو
- کیوی
- میوه گل ساعتی (پشن فروت)
- کرفس
- سیر
- دانه های خردل
- رازیانه
- بابونه
خلاصه:
هر ماده غذایی می تواند سبب بروز آلرژی شود. سایر مواد غذایی که افراد به آن آلرژی دارند شامل میوه ها، سبزیجات و دانه هایی نظیر تخم کتان و دانه کنجد هستند.
روش های خانگی برای درمان آلرژی غذایی
زنجبیل
زنجبیل به دلیل داشتن خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریالی که دارد شناخته می شود و یک روش خانگی مناسب برای درمان انواع مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع، استفراغ، سوء هاضمه و اسهال است. روزانه مقداری زنجبیل بخورید یا هر روز ۲ تا ۳ فنجان چای زنجبیل مصرف کنید و این کار را چند روز تکرار کنید.
مواد غذایی حاوی پروبیوتیک
برای از بین بردن دل درد و اسهال، روزانه به اندازه یک فنجان ماست مصرف کنید. این کار به حفظ باکتری های مفید معده و درمان مشکلات گوارشی کمک می کند.
مواد غذایی حاوی ویتامین
مواد غذایی حاوی ویتامین C به جلوگیری از تجمع سموم در بدن کمک می کنند. به برنامه غذایی خود میوه ها و سبزیجاتی را بیفزایید که سرشار از ویتامین C هستند. این مواد غذایی عبارتند از لیمو، پرتقال، بروکلی، گریپ فروت، کیوی، توت فرنگی و گوجه.
گزنه دو پایه
گزنه دو پایه به درمان آلرژی های غذایی کمک می کند و همچنین علائمی همچون آبریزش بینی، حالت تهوع، دانه های پوستی، دل درد و غیره را تسکین می دهد. برای مقابله با این علائم، هر روز به مدت یک هفته چای گزنه بنوشید.
لیمو
لیمو یک منبع عالی برای تقویت سیستم ایمنی است و از بدن در مقابل انواع آلرژی های غذایی محافظت می کند. به مدت یک هفته، هر روز با معده خالی یک لیوان آب گرم به همراه یک قاشق چای خوری آب لیمو مصرف کنید.
چای سبز
چای سبز خواص آنتی اکسیدان، ضد التهاب و آنتی هیستامین دارد که به درمان علائم ناشی از آلرژی های غذایی کمک می کند. روزانه ۲ الی ۳ لیوان چای سبز بنوشید و این کار را ۱ تا ۲ هفته تکرار کنید.
روغن کرچک
روغن کرچک، مشکلات گوارشی که ناشی از آلرژی های غذایی هستند را بهبود می بخشد. نصف قاشق چای خوری روغن کرچک را با یک لیوان آب مخلوط کنید و هر صبح با معده خالی میل کنید.
آب هویج و آب خیار
هویج و خیار ترکیباتی عالی برای درمان انواع آلرژی های غذایی هستند. ترکیبات ضد حساسیتی که در این آبمیوه ها موجود است، آن ها را به یک درمان عالی تبدیل کرده است.
سرکه سیب
سرکه سیب دارای خاصیت آنتی هیستامین و دیگر خواص دارویی است، بنابراین برای مقابله با علائم مختلف آلرژی های غذایی موثر است. یک قاشق چای خوری سرکه سیب و یک قاشق چای خوری عسل را با یک لیوان آب گرم مخلوط کنید و ۲ تا ۳ بار در روز مصرف کنید.
