در این بخش کار پرستار در هنگام مواجه شدن با مریض های مسن و ناخوش احوال را بررسی میکنیم . بد حال یعنی اینکه وقتی بیماررا صدا میزنیم و یا حرکتش می دهیم نمیفهمد اکنون شیوه برخورد با این بیماران را در رشته پرستاری مرور میکنیم
– علائم حیاتی :
- بررسی وضعیت تنفس :
– تنفس عادی وطبیعی ( تعداد ۱۲-۱۸ باردردقیقه )
– برادی پنه ( کمتراز۱۰ باردردقیقه با عمق وریتم عادی )
– تاکی پنه ( سریع سطحی بیشتراز۲۴باردردقیقه )
– هیپوونتیلاسیون ( تنفس سطحی وغیرطبیعی)
– هیپرونتیلاسیون ( افزایش تعداد وعمق تنفس که تنفس کاسمال هم نامیده می شود که براثرکتواسیدوز دیابتی ایجادمی شود)
– تنفس شین استوک (تنفس دوره ای منظم که درآن تعداد وعمق تنفس افزایش یافته وسپس کاهش می یابد تا آپنه ایجاد شود و۲۰ ثانیه آپنه طول می کشد)
– آپنه یا قطع تنفس
- بررسی نبض :
برای بررسی نبض بیمارسه مورد راارزیابی می کنید:
۱-تند یا تاکیکارد بالاتر از ۱۰۰ در دقیقه
– تعداد نبض دردقیقه : ۲-کند یا برادیکارد پائین تر از ۶۰ در دقیقه
۳-معمولی ۱۰۰-۶۰ دردقیقه
۱-منظم ( فاصله نبض طبیعی ومنظم )
– ریتم نبض: ۲-نامنظم ( فاصله بین نبض ها نامنظم )
۳-منظم همراه با ضربان های زودرس
۱-نبض قابل لمس نیست
– قدرت نبض ۲-نبض نخی (با فشار کم محومی شود )
۳-نبض ضعیف
۴-معمولی (بافشارمعمولی محونمی شود)
۵-نبض پر (بافشارمحونمی شود)
توجه: در موارد فوریت ازنبض کاروتید استفاده می شود
- بررسی فشارخون :
ماگزیمم (سیستول) مینیمم (دیاستول)
– فشارخون ایده آل : کمتراز۱۲۰mmhg کمتراز ۸۰mmhg
– فشارخون طبیعی : ۱۳۰-۱۲۰ mmhg کمتراز۸۰ mmhg
– فشارخون مرزی : ۱۴۰-۱۳۰ mmhg ۹۰-۸۰ mmhg
– پرفشاری درجه یک: ۱۶۰-۱۴۰ mmhg ۱۰۰-۹۰ mmhg
– پرفشاری درجه دو: ۱۸۰-۱۶۰ mmhg 110-100 mmhg
– پرفشاری درجه سه بالاتراز۱۸۰ mmhg ۱۱۰ mmhg
v بطورمتوسط دربالغین فشارسیستول ۱۴۰-۱۰۰ mmhg ودیاستول ۹۰-۶۰ mmhg می باشد وفشاربالای ۹۰/۱۵۰ راپرفشاری می گویند .
v تغییربیش از ۲۰میلیمترجیوه درفشارخون پایه باید اطلاع داده شود
- مراحل انجام کار:
۱- بررسی وضعیت هوشیاری بیمار
۲- کناربیماربمانید واوراترک نکنید
۳- ازفرددیگری برای اعلام کد۹ کمک بگیرید
۴- درعرض ۱۰ ثانیه نبض بیماررابررسی کنید درصورت عدم نبض شروع فوری CPR
5- ترتیب C-A-B رارعایت کنید.
۶- ماساژقفسه سینه با سرعت۱۰۰ باردردقیقه ۳۰ ماساژدرعرض ۲۰ ثانیه بدهید ، (میزان فشارباید قفسه سینه را۵ سانتیمترجابجا کند ) ، درهر ماساژ اجازه دهید تا قفسه سینه به حالت اول برگردد.
۷- راه هوایی رابازکنید.
۸- سیستم تنفس رابررسی کنید(بانگاه کردن ویا با صورت خود حس کنید).
۹- دوبارتنفس ۳۰بارماساژ (درهنگاه دادن تنفس به بالارفتن قفسه سینه توجه کنید )
۱۰- فاصله هرتنفس ۵/۱ ثانیه باشد وهرتنفس یک ثانیه طول بکشد وبایدهنگام دادن تنفس ماساژقلبی قطع گردد. تنفس وماساژ ۳۰:۲ تا ۵سیکل ادامه پیدامی کند (حدود۲دقیقه )
۱۱- درصورت وجود دفیبریلاتور بیفازیک : شوک ۱۵۰-۲۰۰ ژول بعدازهر۵سیکل وبلافاصله بدون وقفه ماساژادامه پیدا می کند
۱۲- درصورت تعبیه لوله تراشه بدون هماهنگی بین ماساژ وتنفس ، ماساژ ۱۰۰ ضربه دردقیقه ادامه پیدامی کند وهر۶تا۸ثانیه یک تنفس داده می شود (۸تا۱۰ تنفس دردقیقه )
توجه: ازهیپرونتیله کردن بیمارخودداری کنید
۱۳- به محض رسیدن تیم CPR ازبیمارفاصله گرفته وبادادن گزارش احیای بیماررا به تیم بسپارید ودردادن وسایل به تیم CPRکمک کنید .
منبع-پرستاران توانمند ایران
