Ear-Piercing-Diagram

قرار گرفتن سوراخ برروی غضروف نه تنها باعث ایجاد درد می شود، بلکه زمینه برای ایجاد بسیاری از عفونت ها را نیز مهیا می سازد که در درمان آن، انتی بیوتیک های معمولی هم موثر نخواهد بود و دربعضی حالات، سبب خونریزی مداوم می شود.

یک متخصص گوش و حلق و بینی با بیان اینکه بهتر است سوراخ کردن گوش را به لاله گوش محدود کرد، اظهار کرد: سوراخ کردن بخش غضروفی گوش باعث ایجاد عفونتهای درد آور می‌شود که سلامتی گوش را به خطر می‌اندازد.

دکتر بهنام کاظمی، با اشاره به اینکه امروزه سوراخ کردن گوش در محلهای مختلف در بین برخی زنان رایج شده است گفت: برخی از زنان به جای یک گوشواره از چندین گوشواره استفاده می‌کنند که موجب افزایش سوراخ‌های گوش می‌شود. سوراخ کردن بخش غضروفی گوش می‌تواند عفونت‌های جبران ناپذیری را ایجاد کند که برخی از آنها با جراحی و برش قسمت عفونی گوش، مصرف آنتی بیوتیک و تخلیه آپسه درمان می‌شود.

وی در ادامه افزود: هر زخمی دارای دوره نقاهت مشخص است که در صورت سوراخ کردن لاله گوش پس از گذشت 24 تا 48 ساعت زخم به طور کامل ترمیم می‌شود و می‌توان به راحتی استحمام کرد تا با آب و صابون ضد عفونی شود، اما زخم حاصل از سوراخ کردن بخش غضروفی گوش دارای دوران نقاهت طولانی تر و همراه با درد بیشتر است که در صورت مشاهده نشدن نشانه‌های بهبودی بهتر است با آب در تماس نباشد.

این متخصص متخصص گوش، گلو و بینی خاطر نشان کرد: پس از سوراخ کردن گوش با توجه به مقدار تورم و قرمزی، باید از پمادهای ضدعفونی کننده گوش استفاده شود ولی استعمال پماد ضدعفونی کننده روی سطح زخم کافی نیست و باید با مالش دادن وارد سوراخ گوش شود تا موثر باشد.

کاظمی در پایان با بیان اینکه سوراخ کردن گوش حتما باید در مراکزی که در آن رعایت کامل بهداشت همراه با استریلاسیون است، صورت گیرد، بیان کرد: پس از سوراخ کردن گوش و مشاهده علایمی مانند تورم، قرمزی و سفتی محل سوراخ که از علایم عفونت است، توصیه می‌شود به متخصصان مراجعه شود تا برای جلوگیری از پیشروی عفونت اقدامات درمانی انجام شود.