اختلال اضطراب فراگیر(GAD) نگرانی مداوم یا ترسی است که به رویداد و موقعیت خاصی وابسته نیست، یا متناسب با انتظار از آن موقعیت نیست.
محسن داداشی با بیان این مطلب اظهار کرد: همه انسان‌ها در مواقعی از زندگی احساس اضطراب و دلهره می‌کنند و این امری طبیعی است. اما علایم فیزیولوژیکی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر از قبیل بیقراری، نداشتن آرامش درونی، احساس خستگی و کسالت، نداشتن تمرکز، تنش عضلانی و بی‌خوابی زندگی روزمره این افراد را با مشکل مواجه کرده و مختل می‌کند. این کارشناس ادامه داد: فردی که به این اختلال مبتلا است طی 24 ساعت شبانه روز نگران و مضطرب است و فقط هنگام خواب از این وضعیت رهایی می‌یابد. در واقع کارشناسان معتقدند که این افراد مدام به دنبال مرده‌ای هستند که برایش عزاداری کنند. در اینجا منظور از “مرده” حوزه نگرانی و منظور از “عزاداری” فعل نگران بودن است.
وی افزود: فردی که اذعان می‌کند دائم نگران است مولفه هیجانی اضطراب را گزارش می‌کند، در حالی که نگرانی یک مولفه شناختی است که ممکن است گزاره‌ای یا تصویری باشد. به عنوان مثال فرد ممکن است در ذهن خود مکررا جملات منفی را تکرار کرده یا اینکه به عنوان مثال مدام صحنه تصادف یکی از عزیزانش را تجسم کند. داداشی در ادامه گفت: سلامتی، خانواده و دوستان، کار و تحصیل، مسائل مالی روزمره و اجتماعی زمینه‌های اختلال اضطراب فراگیر را تشکیل می‌دهند و افراد مبتلا به این اختلال متاسفانه نسبت به نگرانی‌های خود باور مثبت داشته و مشکل خود را به راحتی نمی‌پذیرند. در واقع یکی از مسوولیت‌های دشوار درمان‌گر این است که تفاوت نگرانی‌های کارساز(دور اندیشی) و غیرکارساز را به درمان‌جو آموزش دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌پزشکی زنجان درباره نوع مواجهه این افراد با نگرانی‌هایشان خاطرنشان کرد: عده‌ای از مبتلایان به اختلال اضطراب رفتارهای ایمنی انجام می‌دهند. مثلا در تمام جیب‌های لباس کودک خود شماره تلفن می‌گذارند. همچنین عده‌ای دیگر از روش اجتناب استفاده می‌کنند، مثلا اخبار پزشکی گوش نمی‌دهند یا مجلات پزشکی نمی‌خوانند. برخی هم رویه اهمال‌کاری را به سایر موارد ترجیح می‌دهند؛ به عنوان مثال شب امتحان به جای مطالعه خود را با کارهای دیگر سرگرم می‌کنند.
وی همچنین تصریح کرد: از علایم فیزیولوژیک این اختلال می‌توان علایم گوارشی مانند یبوست، نفخ، بی‌اشتهایی، زخم معده و…، قلبی – عروقی مانند طپش قلب، نوسان فشار خون، درد قفسه سینه و …، تنفسی مانند تنگی نفس، نفس نفس زدن و…، پوستی مانند خارش، کهیر، قرمزی و… و علایم ماهیچه‌ای مانند اسپاسم، کوفتگی و … را نام برد.
داداشی تاکید کرد: درمان این‌گونه افراد توسط تکنیک‌های رفتاری و شناختی صورت می‌گیرد. در درمان با تکنیک‌های رفتاری علایم فیزیولوژیکی فرد مهار شده و با تمرین‌های ریلکسیشن فعالیت عصب پاراسمپاتیک تقویت و فعالیت عصب سمپاتیک را متوقف می‌کنند. در حالی که در تکنیک شناختی افکار فرد به چالش کشیده می‌شود؛ چرا که این افراد مدام پیامد‌های منفی افکار خود را پیش برآورد کرده و با افکار منفی توانایی‌های خود را سطح پایین ارزیابی می‌کنند.
