هوا در مناطق مرتفع در مقایسه با سطح دریا ترکیبات کاملا یکسانی دارد که اکسیژن 20/93 است. اما به دلیل کاهش فشار کل اتمسفر، تعداد مولکول های اکسیژن کمتری در هر لیتر هوای تنفسی وجود دارد. این عامل می تواند مقادر اشباع اکسیژن را در عضلات به شدت کاهش دهد و به اختلال در سوخت و ساز اکسایشی منجر شود.
وقتی مقدار اکسیژن موجود کاهش یابد، بدن انسان به تحریک تولید بیشتر سلول های قرمز خونی واکنش نشان می دهد، که پیامد آن افزایش ظرفیت حمل اکسیژن است.
این به معنی بهبود ظرفیت هوازی ورزشکار هنگام برگشت به سطح دریا است.