آیا خوردن شکر انسان را مریض می کند؟ دسته ای از محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو بر این باورند که این موضوع حقیقت دارد و باید برای بیشتر شدن اطلاعات مردم از زیانهای شکر تدابیری اندیشیده شود.
دانشمندان با مرور بیش از 8 هزار مقاله ی علمی نشان دادند که ارتباط قویی بین مصرف شکر اضافه شده به مواد غذایی و نوشیدنیها با بیماریهای مزمن وجود دارد.
باور رایج تاکنون این بود که شکر سبب چاقی می شود اما تحقیقات نشان داده است مصرف شکر سبب بروز بیماریها می شود برای مثال شکر سبب افزایش بیماری کبد چرب ، ظهور دیابت نوع 2 به عنوان یک بیماری همه گیر درکودکان و افزایش چشمگیر بیماریهای متابولیک میگردد.
لورا اشمیت استاد دانشگاه UCSFدر دانشکده ی پزشکی و سرپرست ارشد این پروژه می گوید: ایده این تحقیق یافتن اطلاعاتی واضح و قابل فهم برای همه ی مردم است، نتایج این تحقیق در وب سایت SugarScience.orgو درسایر رسانه های اجتماعی در دسترس همگان قرار گرفته است.
به گفته ی دکتر اشمیت: شکر افزوده شکریست که بصورت طبیعی در غذاها وجود ندارد و در فراوری غذاها و نوشیدنی ها به آنها اضافه می شود. این نوع شکر در 74 درصد از تمام مواد غذایی بسته بندی شده وجود دارد و دارای 61 نام مختلف است. غالباً پی بردن به وجود آنها در مواد غذایی از روی برچسب مواد غذایی برای افراد معمولی کار دشواری است، البته سازمان غذا و داروی آمریکا به تمام کارخانجات موادغذایی دستورداده است فهرست تمام مواد موجود درتولیدات خود را بروی بسته بندی درج کنند. با این حال مقدار شکر طبیعی و افزوده شده دراین مواد غذایی بخوبی مشخص نیست به همین دلیل درغلات صبحانه مقادیر زیادی ( بیش از مقدار مجاز مصرف روزانه ) شکر وجود دارد.
دانشمندان نشان دادند که یک کالری تنها به عنوان یک کالری انرژی اهمیت ندارد بلکه منبع تأمین کننده ی آن نیز مشخص کننده ی چگونی متابولیزه شدن آن در بدن است.
دکتر Lustigمختصص غدد می گوید: بیش از نیمی از جمعیت آمریکا به سندرم متابولیک مبتلا هستند که مستقیماً مرتبط با مصرف بیش از حد شکرافزوده در رژیم غذایی غربی است. به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها 2200 نفر درآمریکا هر روز به دلیل بیماریهای قلبی عروقی می میرند که سالانه به 800 هزار مورد می رسد یعنی از هر 3 مرگ یک مرگ به دلیل بیماریهای قلبی عروقی است که به سندرم متابولیک وعوامل خطر آن مرتبط است.
آخرین آمار منتشر شده از طرف انجمن دیابت آمریکا نشان می دهد 29.1میلیون نفر یعنی 9.3 درصد از افراد آمریکایی به دیابت مبتلا هستند. از این تعداد 21 میلیون نفر بیماریشان تشخیص داده شده است و 8.1میلیون نفر هنوز از بیماری خود بی اطلاع هستند و بر اساس گزارشات موجود این آمار بسرعت رو به افزایش است.
به گفته ی بنیاد کبد آمریکا حدود 30 میلیون نفر در آمریکا یعنی 1 نفر از هر ده نفر به یکی از 100 نوع مختلف بیماری کبدی مبتلا می باشند.
پزشکان معتقدند چاقی عامل بیماریهای متابولیک است. دکتر Lustigمی گوید: چاقی اگر چه علامتی ازاین بیماریها است اماعلت آن نیست. مصرف زیاد شکر سبب بروز بیماریهای متابولیکی مزمن در افراد چاق ولاغر می شود و بجای تمرکز بر مشکل چاقی باید بروی منابع غذایی فرآوری شده تمرکز کرد.
درآمریکا یک فرد معمولی روزانه 19.5قاشق چایخوری (78 گرم) شکر مصرف می کند که بطور فزاینده ای از مقدار مجاز مصرف شکر که توسط انجمن قلب آمریکا اعلام شده است، بیشتر است. انجمن قلب آمریکا محدوده هایی را برای مصرف شکر برای افراد مختلف بشرح زیراعلام کرده است: زنان 6 قاشق چایخوری (24 گرم)، مردان 9 قاشق چایخوری(36 گرم)، کودکان 3 تا 6 قاشق چایخوری (12 تا 24 گرم) بسته به سن کودک و این درحالیست که یک قوطی نوشابه ی 12 اونسی حاوی 8 تا 9 قاشق چایخوری شکر (32 تا 36 گرم) است.
شکر مایع موجود در نوشابه ها، نوشابه های انرژی زا و ورزشی یکی از منابع اصلی شکر افزوده در رژیم غذایی افراد آمریکایی است و بنا به گزارش بخش خدمات بهداشتی و انسانی وزارت بهداشت آمریکا مصرف این نوع نوشابه های 36 درصداز کل مصرف شکر افزوده را شامل می شود و از آنجائیکه مایعات فاقد فیبر هستند بدن بسرعت آنرا جذب می کند به این ترتیب مقدار شکر بیشتری به سمت لوزالعمده و کبد فرستاده می شود این مقدار بیش از مقداری است که این دو ارگان بتوانند به آن رسیدگی کنند که نتیجه ی آن انباشته شدن مقادیر زیادی شکر در خون است که منجر به بیماری قلبی، دیابت و بیماری کبدی می شود.
مصرف مقادیر زیاد شکر سبب افزایش مقدار قند خون می شود که به نوبه ی خود موجب آزاد شدن مقادیر زیادی انسولین از پانکراس می گردد، ترشح مقادیر زیاد انسولین سبب ذخیره ی مقادیر اضافه ی کالری بصورت چربی دربدن می گردد.
ترشح مقادیر زیاد انسولین همچنین بروی هورمون لپتین که یک هورمون طبیعی سرکوبگر اشتها است تأثیر می گذارد. این هورمون درحالت طبیعی به مغز پیام می دهد که خوردن را هنگامیکه فرد سیر می شود متوقف کند. اما عدم تعادل در میزان ترشح انسولین به دلیل مصرف بیش از حد شکر سبب مقاومت چربیها شده و مغز دیگر این پیام سیری را دریافت نمی کند.
پرفسور Schillingerاستاد داورسازی در UCSFمعتقد است مصرف بیش از حد شکرافزوده تبدیل به یک مشکل اجتماعی شده است مردم درباره ی تأثیرات سمی شکر و اثرات بد دوزهای بالای آن بر سلامت بخوبی آگاه شده اند. شواهد نشان می دهد افرادیکه در رده های بالای اجتماعی اقتصادی هستند راههایی را برای محدود کردن مصرف شکر اتخاذ می کنند اما این اقدامات در میان افرادیکه از نظر اجتماعی اقتصادی ضعیف هستند وآگاهی کمتری ازمضرات مصرف شکر دارند، دیده نمی شود یا کمتر دیده می شود. از سوی دیگر غذاهای سالم گران هستند و برای افرادیکه از نظر اجتماعی در سطوح پایین درآمدی هستند کمتر قابل دسترس می باشند و ازآنجائیکه شربت ذرت بسیار فراوان و ارزان است به بسیاری از مواد غذایی افزوده می شود و از انجائیکه مقادیر زیادی فروکتوز درشربت ذرت وجود دارد غذاهای ارزان، نوشیدنی ها و نوشیدنی های ورزشی وانرژی زا برای بدن سم محسوب می شوند ومصرف آنها علت اصلی بروز بیماری های متابولیک بصورت همه گیر و مشکلات جدی سلامت می باشند.
دکتر Schillingerبرای نشان دادن اهمیت این قضیه به 1500 سربازی که در عراق وافغانستان یک عضو خود را ازدست داده اند، اشاره می کند. او می گوید: درهمین مدت 1.5میلیون نفر درآمریکا اندامهای انتهایی خود را به دلیل دیابت از دست داده اند که البته قابل پیشگیری بوده است و حال زمان آن فرا رسیده است که برای جنگ بهداشت عمومی بسیج شویم.
برای انجام چنین جنگی باید به علل ریشه ای این مشکل حمله کنیم. دکتر Schillingerمی افزاید: ما باید به سیاست گذاریهای تغذیه ای، قیمت غذاها، دسترس پذیری غذاهای سالم و بازاریابی که همکنون توسط صنایع مواد غذایی و آشامیدنی ناسالم تسخیر شده است، توجه کنیم.
پرفسور فرانک هو استاد تغذیه و اپیدمیولوژی دانشکده ی بهداشت دانشگاه هاروارد می گوید: مصرف شکر افزوده توسط آمریکائیان بسیار زیاد است. او امیدوار است اطلاعات بیشتری درباره ی خطرات و مضرات مصرف شکرافزوده دراختیار جامعه قرار گیرد و توجه جامعه به آن جلب شود.
دکتر HUمی گوید : با خواندن برچسب مواد غذایی تقریباً غیرممکن است که شما بتوانید نوع ومقدار شکر موجود در آن را تشخیص دهید، به همین علت بهتراست FDAکمپانی های غذایی را مجبورکند که فهرست کامل همه ی مواد موجود را در محصولات خود ارائه کنند تا مردم بهتر بفهمند که چه می خورند و چه مقدار می توانند از یک محصول بخورند و آیا با مصرف این محصول سلامتشان به خطر نمی افتد.
دکتر Schillingerمی گوید: اطلاعات بر چسب مواد غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است و باید در نحوه ی نوشتن آن تجدید نظر شود اما مهمترین نکته تغییراتی است که ما باید برای آسان کردن انتخاب غذاهای سالم انجام دهیم.
منبع : diabetestma.org
