index.jpg896899

سوء تغذیه تاچه میزان بر اطفال تاثیر می گذارد و با چه عوامل و نشانه هایی در کودک مشاهده می شود و راههای درمان آن چگونه است؟

سوءتغذیه یا عدم تغذیه مناسب یک نوع بیماری است که مهمترین دلیل ایجاد آن، مصرف ناکافی یا بیش از اندازه یک یا چند ماده غذایی است، همچنین باید گفت که بزرگترین مشکلات بسیاری از کشورهای در حال توسعه، مربوط به کمبود مواد غذایی لازم برای سوخت و ساز بدن است و این در حالی است که سوءتغذیه در همه کشورهای جهان با شکل‌های مختلف همچون چاقی، بدخوری و یا کم‌خوری دیده می‌شود، البته ناگفته نماند که بر پایه آمار سازمان بهداشت جهانی، از سوءتغذیه به عنوان بزرگترین عامل مرگ و میر کودکان یاد شده است.

همچنین باید توجه داشت که خود سوءتغذیه باعث ایجاد انواع بیماری‌ها و اختلالاتی در سیستم ایمنی و گوارش بدن می‌شود که جذب برخی از مواد غذایی لازم برای متابولیسم بدن را دچار مشکل می‌کند. به گفته متخصصان تغذیه، در کشورهای در حال توسعه، سوءتغذیه باعث ایجاد بیماری‌هایی همچون کم خونی، کواشیورکور، راشیتیسم و کوری شده به طوری که کارشناسان معتقدند، کمبود آهن در نوزادان بین 6 تا 24 ماه، 40 تا 60 درصد، کمبود ید 10 تا 15 درصد بر رشد مغز و هوش تأثیر می‌گذارد، به علاوه، کمبود آهن و ید باعث به دنیا آمدن سالانه 18 میلیون نوزاد دچار عقب ماندگی ذهنی شده است.

همچنین کارشناسان تغذیه بر این عقیده‌اند که کمبود ویتامین A مرگ سالانه یک میلیون کودک را نیز به همراه دارد به طوری که بر اساس نظر سازمان بهداشت جهانی، گرسنگی مهمترین تهدید برای بهداشت عمومی جهانی است و در حال حاضر بیش از 800 میلیون نفر در جهان دچار قحطی‌زدگی، و 300 میلیون نفر دچار چاقی هستند که مبارزه با سوءتغذیه هم اکنون یکی از هشت هدف توسعه هزاره سازمان ملل است که به نصف شدن تعداد افراد مبتلا به سوءتغذیه تا سال‌های آینده مربوط می‌شود.

در پایان ضروری به نظر می‌رسد که مسئولان امر با همکاری رسانه‌ها ضمن فرهنگ سازی برای ترویج و اشاعه سبک صحیح تغذیه سالم برای جلوگیری از سوءتغذیه با ایجاد راهکارهای بهبود تغذیه جامعه و کاهش سوتغذیه کودکان تلاش کنند، البته کارشناسان تغذیه بر مواردی همچون آموزش همگانی تغذیه با امکانات موجود، آموزش کارکنان بخش‌های مختلف، افزایش دسترسی فیزیکی به غذا از طریق کشت، تولید و عرضه مواد غذایی، افزایش دسترسی اقتصادی به غذا از طریق ایجاد طرح‌های اشتغالزایی و طرح‌های خودکفایی، افزایش پوشش خدمات بهداشتی اولیه همچون تنظیم خانواده، ایمن سازی، پایش رشد کودک، کنترل اسهال و عفونت‌های تنفسی، ترویج تغذیه با شیرمادر، بهسازی محیط و سالم سازی آب آشامیدنی و سواد آموزی به ویژه با سواد کردن مادران برای ترویج الگوی صحیح تغذیه و سبک زندگی سالم تاکید دارند.