شود. از سمی بودن ازدیاد قند خون در عصب‌ها، سلول‌های پانکراس و دیواره‌ی سرخرگی جلوگیری می‌کند، و از طرفی میزان سنتز پروتئین ماهیچه‌ها را بالا می‌برد. اما اگر انسولین زیاد در بدن تولید شود چه اتفاقی می‌افتد؟ مسلما ما می‌خواهیم نسبت به میزان انسولین حساسیت داشته باشیم نه این‌که مقاومت کنیم. اما چگونه؟
۱- بلند کردن چیزهای سنگین
بلند کردن چیزهای سنگین باعث بالا رفتن حساسیت انسولین می‌شود. در واقع تأثیر ورزش کردن درست مثل فعالیت انسولین طی مصرف گلوکز است.
۲- دو با سرعت (یا دوچرخه‌سواری، یا شنا) با فاصله
سلولی که سرشار از انرژی است در واقع سلولی مقاوم نسبت به انسولین بوده و یک سلول خالی یا «فاقد انرژی» سلولی حساس به انسولین است. ورزشی که باعث سوختن گلیکوژن و خالی کردن ماهیچه می‌شود ضرورتا میزان حساسیت به انسولین را بالا می‌برد.
۳- تمرین در ارتفاعات
تحقیقات نشان می‌دهد پیاده‌روی در ارتفاعات حدود ۴۵۰۰ متر باعث بالا رفتن مقاومت گلوکز و حساسیت به انسولین می‌شود. البته این برای هرکسی مناسب نیست و برخی مردم قادر به انجام آن نیستند.
۴- قدم زدن
یک پیاده‌روی ساده واقعاً می‌تواند بسیار مفید و مؤثر باشد، خصوصا اگر آن را دسته‌جمعی در قالب پیاده‌روی روزانه انجام دهید. در واقع پیاده‌روی برای کنترل گلوکز بعد از صرف غذا بسیار خوب است.
۵- هرگز از تمرین کردن دست نکشید
مظورم این نیست که اصلاً استراحت نکنید، منظورم این است که همواره در فعالیت باشید. به خاطر داشته باشید که حساسیت به انسولین با بالا رفتن سن کم نمی‌شود.
۶- دارچین بخورید
هرچند دارچین همیشه برای مقاومت نسبت به انسولین خوب نیست، اما می‌تواند باعث کاهش مقاومت نسبت به انسولین به خاطر کمبود خواب شود.
۷-کمی سرکه روی غذایتان بریزید
دفعه‌ی بعد که خواستید غذایی با کربوهیدرات زیاد بخورید، سالادی درست کنید که پر از سرکه باشد. سرکه میزان حساسیت به انسولین را بالا می‌برد.
۸- منیزیم بیشتری استفاده کنید
منیزیم در فرآیندهای فیزیولوژیکی زیادی دخیل است که اکثرشان با حساسیت انسولین مرتبط بوده و منبع غنی آن هم سبزیجات برگ‌داری مثل اسفناج است.منبع : www.alodoctor.ir
