pessimism

بدبینی چگونه بروز می کند و تا چه حد داشتن این حس بیماری و اختلال روانی محسوب نمی شود؟

افراد بدبین همواره در ناراحتی‎های گذشته سیر می‎کنند و از لذت‎های زمان حال بهره‎ای نمی‎برند و پس از مدتی رابطه‎اش به قدری با اطرافیان سرد و بی‎روح می‎شود که یکی از دو طرف احساس می‎کند که دیگر نمی‎تواند رابطه را ادامه دهد.

انسان ذاتاً به مکانیزمی مجهز است که فکرش به سمت افکار منفی متمایل می‎شود اما باید این افکار را کنترل کرد، چون تقویت آن پیامدهای ناگواری در زندگی شخص دارد.

یک عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان در این‌باره با بیان این‌که بدبینی تفسیر غلط از رفتار دیگران است، گفت: برخی بدبینی‎ها موروثی هستند.

دکتر «محمدعلی سپهوندی» در گفت‎وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی لرستان، افزود: گاهاً در روابط زناشویی زن یا مرد نسبت به یکدیگر گمان بد می‎برند و اگر این بدبینی‎ها استمرار یابد فرد به اختلال روانی دچار و نهایتاً زندگی زوجین به جدایی منجر می‎شود.

وی ادامه داد: پیشگیری در هر کاری بهتر از درمان است و شناخت نسبت به یکدیگر در روابط زناشویی و صحبت کردن با یکدیگر درباره سوءتفاهم‎های پیش آمده از به‌وجود آمدن سوءظن و بدبینی جلوگیری می‎کند.

این دکترای روانشناسی اظهار کرد: بدبینی نوعی بیماری و وسواس فکری است که یک فرد نسبت به شخص دیگر پیدا می‎کند و در نتیجه آن روابط دو فرد مختل می‎شود.

سپهوندی یادآور شد: افراد معمولاً افکار خود را به‌نحوی در ذهن پردازش می‎کنند که به بروز فکر منفی منجر شده و در نتیجه این وسواس فکری، دچار بدبینی می‎شود.

وی تصریح کرد: برخی بدبینی‎ها ریشه در اختلالات ارثی داشته و شخص به‌طور ذاتی نسبت به هر قضیه بدبین است.

وی گفت: بدبینی تفسیر غلط از رفتار دیگران است، یعنی این‌که فرد احساس می‎کند چیزی که می‎بیند با آن چیزی که در پشت صحنه وجود دارد متفاوت است. یکی از شایع‎ترین مشکلات روان‎پزشکی بدبینی است.

اگر بدبینی از حد معمول پا را فراتر بگذارد می‎تواند به یکی از خطرناک‎ترین بیماری‎ها تبدیل شود و کانون گرم خانواده‎ای را دچار شگفتی کند و از همین‌رو باید آن را کنترل و در صورت روز درمان کرد.