چرا فرزندم هنگام عصبانیت موهایش را می کشد و عصبی و پرخاشگر می شود!چگونه می توان وی را آرام کرد و این اختلال را برطرف کرد؟
کتایون دختر ۳ ساله‌ای است که هر وقت اضطراب دارد، خسته است یا عصبی است موهایش را می‌کشد. او مدام با موهایش ور می‌رود و حالا قسمتی از موهایش ریخته است. تمام دختران هم سن و سال او موهای بلند دارند و با اینکه او تا به حال موهایش را کوتاه نکرده همیشه با پسرها اشتباه گرفته میشود. کتایون همیشه دوست دارد یا موهایش را لمس کند یا آن را بکشد.
رفتار مو کندن یکی از رفتارهای واکنشی در زمان‌هایی است که کودک دچار استرس یا اضطراب انباشته شده است. بسیاری از والدین در برابر این گونه رفتارهای عصبی کودک‌شان، بدون هیچ گونه توجه به شرایط به وجود آورنده و تشدید کننده عادات به هر نوع توصیه‌ای از افراد فامیل گرفته تا دوستان و آشنایان عمل کرده یا با روش‌های ابداعی ناکارآمد خود به پیچیده‌ترسازی این عادات کمک می‌کنند.
اگر او را از این کار بازدارند، خیلی سریع سراغ موهای مادر یا پدرش می‌رود. والدین کتایون هر کاری که به نظرشان می‌آمده برای ترک این عادت او انجام داده‌اند و حتی مدتی به دستانش دستکش و به سرش کلاه گذاشته‌اند، اسباب بازی‌هایش را از او گرفته‌اند یا حتی تشویقش کرده‌اند اما به محض این که چشم از او برمی‌دارند او شروع به این کار می‌کند.
گاهی ففط متذکر می‌شوند که این کار بد است. پرخاشگری کلامی کودکان برای حذف این عادات اولین واکنش مخرب و ناکارآمد است که والدین ازآن به عنوان تنبیه یاد می‌کنند. اما والدین باید بدانند که درمان‌های حمایتی نتایج بسیار خوبی خواهد داشت. این عادت معمولا پس از مدتی از بین می‌رود اما اگر به موقع درمان نشود می‌تواند زمینه‌ساز ابتلا به وسواس کندن مو شود. مهم‌ترین نکته در مورد این عادت آن است که والدین کتایون محیطی امن و دور از تنش را برای او فراهم کنند و از سرزنش و توبیخ او بپرهیزند و با روش‌های حمایتی به بهبود او کمک کنند.
اگر شما شک دارید که فرزندتان در تلاش برای جلب توجه این رفتار بد را از خود نشان می‌دهد باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
به او گوش دهید
زمانی که حرف می‌زند تمام توجه‌تان را به او معطوف کنید و حتی برای اطمینان بخشیدن به او از میان صحبت‌هایش سوال کنید تا او متوجه شود که دارید به حرف‌هایش گوش می‌دهید. به این ترتیب او هم یاد می‌گیرد زمانی که با او حرف می‌زنید، خوب گوش دهد.
با او صحبت کنید
با او درباره نگرای‌هایش صحبت کنید و سعی کنید آنچه را که باعث اضطراب او میشود درک کنید و به او این اطمینان را بدهید که هر اتفاقی که بیفتد شما درکنارش خواهید بود و با هم از پس مشکلات و نگرانی‌ها برخواهید آمد.
دستاوردهایش را تحسین کنید
رفتارهای خوبش را با دادن پاداش به تمام چیزهای کوچکی که درست انجام داده تحسین کنید. به این ترتیب او اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند ضمن آنکه درمی‌یابد چه چیز درست و چه چیز غلط است.
